Ik ben ana, een vriendin voor het leven.

Je zult me haten, maar nog meer van mij houden en me bedanken voor alles wat ik voor je doe. denk nu eens terug aan je leven. Wat vind je ervan? Ben je tevreden? Of zou je graag willen dat het anders was gegaan? Denk eens aan je vrienden, hoe gaat het daarmee? Bedenk je of het wel echte vrienden zijn. Waarschijnlijk niet... Als jij hen vroeg of je dik was, wat zeiden ze dan? Ontkenden ze het soms? Zie je wel, ze liegen tegen je. Ze zijn niet eerlijk, ze liegen je voor. Zijn dat nou vrienden? Wat heb je aan hen? Leugenaars zijn het, meer niet! Nu je ouders. Hoe gaat het daarmee? Zijn ze tevreden over je, vinden ze dat je het goed doet op school? Misschien dat ze zeggen dat ze blij met je zijn, dat je de ideale dochter bent. Maar denk toch eens na. Is dat zo, ben jij de ideale dochter? Ik zal je een geheim verklappen, dat ben je niet! Als jij de ideale dochter geweest zou zijn, was je nu slank, mooi en succesvol. Diep in hun hart walgen je ouders van jou, en van je vette lichaam, en school, hoe zit dat? Haal je alleen maar tienen en zit je op het gymnasium? Gaat het goed op school, en krijg je complimentjes? Nee hè... Het gaat slecht op school, je bent dom. Nee, slim zul je nooit worden, maar je kunt dit met andere dingen compenseren. Lees maar eens verder... Denk je eens in: wat zal er gebeuren als je zou afvallen? Als je slanker dan slank zou worden, dun, mager, perfect? Denk je niet dat je je dan beter gaat voelen, gelukkiger? Ik denk het wel... Ik denk dat het heel goed voor je zal zijn. Iedereen zal je nakijken en je bewonderen om je wilskracht en discipline. Kies je hiervoor lees dan verder. Kies je hier niet voor, ga dan uit mijn ogen, jij zwak wicht! Oh, schrik je van mijn hardheid? Tja, daar zul je mee moeten leren leven, ik ben behoorlijk hard. Maar jij hebt een harde hand nodig, zonder mij ben je niets, maar dan ook echt helemaal niets waard. Nul, niks. Je mag wel blij met me zijn, dat ik ondanks dat jij zo kansloos bent toch nog probeer je te helpen. We zullen rustig aan beginnen. Gewoon het schrappen van tussendoortjes, niets ernstigs. Af en toe wat oefeningen, maar je zult het nog rustig houden. Maar dan, we gaan steeds verder. We slaan het ontbijt en de lunch over, eten alleen nog 's avonds. Misschien krijgen mensen iets door, daarvoor zul je moeten liegen. In het ergste geval weten mensen het al, in dat geval zul je keihard moeten zijn. De oefeningen worden zwaarder, je krijgt het steeds moeilijker. Na een tijdje, als ontkennen niet meer lukt, wees je eerlijk. Je gaat ronduit voedsel weigeren, hoeveel pijn dat ook doet. Het zal moeilijk zijn, je ouders zullen schreeuwen, huilen, janken, maar je moet doorgaan. Het moet! Alles zal je moeten geven, echt alles! Je zult het ontzettend zwaar krijgen. Janken zul je, als je voor de miljoenste keer boven de wc hangt en gal en bloed spuwt. Als je door die vreselijke kou heen rent, met slechts een shirtje en broek aan. Nee, denk niet dat het makkelijk wordt, alles behalve dat. Je moet er voor zorgen dat je je doelen haalt, dat is het allerbelangrijkste ter wereld! Lieverd, ik wil je graag helpen, maar dan moet jij mij ook helpen. Samen gaan we er tegenaan!

Liefs Ana.

Eigenlijk ben ik geen ana maar ik wil wel afvallen en dit lijkt me een goede manier. Op deze blog vind je tips, brieven van ana en mijn dagboek. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Als je zelf nog tips hebt kan je me altijd mailen of op een andere manier laten weten.

Veel plezier!