Huwelijksreis Cindy en Andy 2009 Foto's en berichten vanuit Italië voor het thuisfront.
11-10-2009
Nog even via Zwitserland
Hallo luitjes,
Groeten vanuit een regenachtig en winderig Zwitserland. Vandaag hebben we het Italiaanse land achter ons gelaten en zijn we dus weer volop richting huis aan het gaan. Veel valt er niet te zeggen want op de autostrades is natuurlijk geen bal te zien. Ook het oponthoud aan de Zwitserse douane viel nog al bij al mee. Enkel het weer is hier dus om te sch**ten. En het hotel, ja dat ook.
Ze willen hier blijkbaar hun tekortkomingen in de kamer compenseren door ons een 'oversize' cordon-bleu te geven. Amai da stak tegen. Na zo'n halve pak vlees binnen gewerkt te hebben hadden we er beide wel effe genoeg van. Hebben dan ook vriendelijk bedankt voor het dessert en zijn maar vlug naar de kamer gegaan. Alhoewel we op die kamer ook niet echt wilden zijn. Een student op kot heeft vaak nog meer plek dan wij op onze kamer. Gelukkig is het maar voor één nacht.
Morgen slapen we weer in ons eigen bedje. We vragen ons wel af wat we thuis gaan vinden
Vandaag een dagje Toscane gedaan; met een bezoekje aan Montecatini Terme (een zeer exclusief kuuroord). Hebben daar eventjes leuk door de termen gaan wandelen; magnifiek dat wel. Maar nogal waterachtig
Daarna Bagni Di Luca voor de Duivelsbrug (we weten het toch weeral te zoeken he). We zijn er niet over geweest want we hebben onze ziel nog een tijdje nodig
Na een goedkope maar zeer lekker maaltijd (ja het bestaat in Italie) zijn we maar teruggekeerd naar het hotel. Maar we konden het strand toch niet weerstaan. En wat is er nu mooier en romantischer dan met een donderbui en bliksem op de achtergrond op het strand dicht bij het water te gaan lopen Het heeft in ieder geval leuke foto's opgeleverd (zie hieronder). En feit is, het heeft ons ook eens deugd gedaan om even alles de vrije loop te laten. We tellen af want morgen vangen we aan met de voorlaatste etappe richting huis. Morgen verlaten we Italië (snif).
Buon giorno a tutti! Nog maar een paar dagen en we zijn weer in België ... en hebben jullie het weer al naar hier gestuurd misschien? We zijn nog maar de eerste dag in Toscane of we hebben hier onweer en gietende regen. Na zo'n twee weken constant 30°C is dat toch wel even schrikken. En net nu we een hotel aan een zandstrand hebben
Dan maar naar Pisa dus, kwestie van toch nog iets in Toscane gezien te hebben. En ja, de toren staat nog altijd scheef! Het was moeilijk foto's nemen aangezien het constant bewolkt was maar toch hebben we ons best gedaan! We hebben op de Campo dei Miracoli zowel de toren gezien; de Duomo bezocht, het baptisterium en het Campo del Sole vereerd met een bezoekje. Al bij al toch wel de moeite om een keer gezien te hebben. De toren beklimmen hebben we laten schieten omdat Andy dat veel te veel geld vond om op die toren te klimmen.
Bij de kraampjes op het plein hebben we de obligate souvenirtjes gevonden ... wie wil er een scheef torentje?
Genoeg gedaan dus voor vandaag en weer lekker naar het hotel gegaan om te zwemmen (in de regen); te rusten (op het droge) en te eten/drinken (in het restaurant) hehe. Wat we morgen gaan doen weten we nog niet; maar het zal vast en zeker de moeite zijn dus kom gerust eens lezen
Geen enkele foto genomen vandaag! Echt waar! Maar geef toe; veel zin om foto's te nemen hadden we niet. Eerst hadden we weer zoveel stress om de ferry te nemen naar Napels; in welke staat gingen we de auto terugvinden? Hoe gingen we weer uit Napels uitgeraken?
Maar al bij al viel het wel mee; de boot was op tijd, de auto stond nog altijd op de parking (in dezelfde staat als we hem hadden achtergelaten) en uit Napels geraken ging een stuk sneller dan erin!
En voor de rest van de dag hebben we gereden, gereden en nog een keer gereden. Zo'n 600km tot in Marina di Pietrasanta, waar ons voorlaatste hotel op ons lag te wachten. En dat viel goed mee; leuke grote kamer met mooi terras en fantastisch zeezicht! En het eten was nog lekker ook. Nu rusten ... morgen horen jullie meer.
Vandaag hebben we redelijk veel gedaan, want we zijn maar één volledige dag op Capri dus we moesten er het meeste uithalen hé. Om te beginnen zijn we met het gratis shuttlebusje tot in Capri-stad gegaan. Daar hebben we onze ogen uitgekeken naar de winkeltjes met souvenirs en juwelen voor de rijkeren onder ons. Een gammel kabelbaantje bracht ons daarna naar de haven waar we gisteren waren aangekomen.
Al bij al bleek het in die haven niet meer zo romantisch als gisteravond en na door de zoveelste ober te zijn lastig gevallen (hoeveel ontbijten kan een mens hebben per dag?) zijn we op een bootje gesprongen voor een rondvaart rond het eiland. Leuk en interessant; ook voor fotootjes natuurlijk. Het gaf ons ook de kans om een keer in de blauwe grotten te varen (zat natuurlijk niet in het ticketje inbegrepen, de afzetters) maar we zijn toch allebei in het sloepje geraakt en achteraf ook weer eruit. In de grot (foto's zie je onderaan) zong de visser voor ons een zeemanslied maar ik hoorde er eigenlijk niets van want de andere vissers zongen veel beter (en harder!).
Het was dus een ganse belevenis ... die eigenlijk heel vermoeiend bleek. Dus in de namiddag toch nog even gaan rusten in het hotel en daarna weer naar Capri stad om te gaan eten. Je moet het eiland ook een keer bij avond aandoen. Dan zijn de dagjestoeristen weer weg en is het eiland weer alleen voor de bewoners en zij die er overnachten. Zo romantisch!
Spijtig genoeg is en blijft het Capri en is het er ongelofelijk duur. Dus als je ooit eens gaat; denk maar eens goed na voor je een wijntje en een grapppa bestelt op de piazetta.
Hey iedereen! Ooit gehoord van de zegswijze "Napels zien en sterven..."? Wel, wij hebben het vandaag bijna beleefd. Wat een stad is me dat! Vanaf dat we de autostrade afreden hadden we eigenlijk al genoeg gezien. Vuil en arrogantie ten top. En om er met de auto te gaan tussenrijden was al helemaal gekkenwerk! Gelukkig is Andy net dat beetje gek genoeg om er zonder al te veel schrammen tussen te geraken. Na een heleboel geleuter en gepruts dan toch de auto in een bewaakte parkeerzone kunnen achterlaten (weliswaar met de sleutel erin, maar ja het kon niet anders).
Enfin, na de zoveelste bedelaar, aan het ticketbureel toch op de juiste ferry richting Capri gestapt. Tegen die tijd waren we allebei al zo gestrest dat we eigenlijk al niet veel zin meer hadden in het Capri-avontuur. Maar na de drie kwartier op de boot waren we al wat gekalmeerd en de eerste aanblik van het eiland deed onze harten smelten. Ik kreeg er zowaar tranen van in de ogen.
Met een taxi(open jeep) zijn we dan van in de haven naar het hotel geraakt waar we vriendelijk ontvangen werden. Wat een verschil met Tivoli! De kamer was in orde en het uitzicht magnifiek! Kijk maar eens naar de foto's. Veel hebben we dan niet meer gedaan want ons kaarsje was uit. Oef, we zijn er geraakt!
Amai, vannacht alletwee bijna geen oog dichtgedaan. En om zes uur ging die wekker al af! Zot gewoon. Maar om met de auto in Rome te geraken kan je maar best vroeg opstaan. Getuige: wij zijn om kwart voor zeven vertrokken in Tivoli (op ongeveer 16km van Rome centrum) en we zijn in Rome centrum gearriveerd om vijf voor negen
Maar we hebben wel gezien waarvoor we gekomen waren: het Colosseum, de Bocca Della Verita (mond der waarheid die Andy zijn hand NIET heeft afgebeten); de piazza Navona, het Pantheon, de Spaanse trappen, Piazza Barberini en de Trevifontein natuurlijk. Ook de Piazza della Republica kon niet ontbreken.
We moeten nog een keertje terugkomen aangezien we beiden een paar centjes in de Trevifontein hebben gegooid Hopelijk dan wel op een dag dat het wat koeler is en er minder toeristen rondjakkeren in Rome; want die waren er meer dan genoeg vandaag. En dat in oktober!
Tegen half vier was ons pijpje uit en zijn we maar teruggekeerd naar het hotel. Morgen moeten we immers naar Napels en Capri en we moesten de valiezen nog inpakken. Blij dat we Rome nog een keertje gezien hebben maar het mocht een beetje minder vermoeiend zijn. (btw de rit terug duurde minder dan 50 minuten; was wel iets anders dan deze ochtend)
Morgen zitten we dus op het eilandje Capri. Hopelijk werkt daar het internet zodat we jullie op de hoogte kunnen blijven houden. Ciaooooooooooooooooo!
Hey iedereen! Vandaag hebben we eigenlijk niks gedaan want nog veel te moe van de afgelopen dagen. Je weet wel, vrijdag Villa Lante en Villa Adriana; zaterdag Villa D'Este. Een mens kan maar zoveel aan he.
Dus vandaag lekker uitgeslapen, aan het zwembad gelegen, terug geslapen, beetje geinternet in de lobby (aangezien het internet in de kamer langs geen kanten werkt) en voor de rest nog een beetje geslapen ... haha
Morgen gaan we naar Rome, neen niet om de paus te bezoeken ... gewoon weer effe wat kiekjes maken. Kom dus gerust eens kijken he.
Hey hallo! Andy zei gisteren al dat het vandaag vermoeiend zou worden en inderdaad, hij heeft niet gelogen (helaas)! Waar we oorspronkelijk dachten de Villa D'Este op ongeveer anderhalf uur gezien te hebben; hebben we er uiteindelijk zo'n vier uur over gedaan. Beetje misrekend dus. Maar kom, zo'n pracht en praal van zo'n mooie tuin en villa; daar moesten we toch onze tijd voor nemen.
Ook hadden we niet gerekend op zo'n niveauverschillen in de tuin van de villa. Amai, dat gaan we morgen nog voelen in onze kuiten en benen Toch hebben we ervan genoten; kijk maar gerust op de paar foto's die we onderaan hebben bijgevoegd; dan kan je zien waar we zo van hebben kunnen genieten. Eigenlijk moet je er zelf eens naartoe gaan om het helemaal te beleven; want de geluiden en de sfeer konden we niet mee in onze foto's steken Nadien hadden we geen fut meer om nog iets te doen en zijn we maar terug naar het hotel gegaan. Rust moet er ook es zijn hé ... morgen of maandag gaan we naar Rome dus daar hebben we ook nog energie voor nodig.
Het hotel; tja ... de kamer is wel in orde en zo maar het internet werkt niet ... en er zijn nog zo een paar van de kleine dingetjes ... maar we hebben elkaar en we zijn gelukkig Tot morgen!
Collazzone naar Tivoli via Civita, Villa Lante en Villa Adriana
Hoi! Vandaag hebben we de vertouwde Abazzia in Collazzone verlaten en zijn we naar ons volgende hotelletje getrokken. Natuurlijk reden we niet zomaar van hotel naar hotel. Neen, Cindy had nog wel een paar tussenstopjes in petto Mij hoor je niet klagen natuurlijk; zo blijven de ritten interessant!
Eerst nog even via Civita de Bagnoregio gegaan; de stervende stad Kijk maar naar de foto's onderaan, dan snap je wel wat ik bedoel. Daarna zijn we naar de Villa Lante geweest in Bagnaia. Moeilijk te vinden, maar eens we er waren hebben we er enorm van genoten. Zo'n mooi aangelegde tuin met mooie fonteinen en waterpartijen. Cindy weet wat ik graag zie op reis he Maar natuurlijk geniet ook zij ervan ... getuige de honderden foto's Al bij al hebben we toch zo'n uur in die tuin rondgelopen. Maar er moest natuurlijk ook nog gereden worden; zo'n 120 km tot Tivoli bij Rome. En amai, zo'n stress ... hoe zuidelijker je hier gaat hoe zotter die hier rijden ... niet goed voor mijn tikkertje. Cindy heeft er ook wel last van als ik eens in mijn Italiaanse colère een andere bestuurder zit te vervloeken.
Voor we het hotel opzochten zijn we ook nog de Villa Adriana gaan bezoeken. Dit bleek een ruïne van een oude Romeinse villa te zijn. Het had zo zijn hoogtepunten maar eigenlijk viel het ons beide toch wel een beetje tegen. Ook de uitgestrektheid van het domein en onze vermoeidheid zo in de namiddag speelden ons parten. Dan maar snel naar het hotel! Grand Hotel Duca D'Este; snel gevonden dankzij de gps en ook al was het onthaal maar minnetjes ... we hebben toch genoten van de jacuzzi. Straks lekker slapen want morgen doen we de Villa D'Este en die belooft ook wel vermoeiend te worden.
A domani! Groetjes van 2 (al redelijk vermoeide) honeymoonertjes
Ciao! Vandaag hebben we gedaan wat we gisteren hadden moeten doen; ... in ons bed blijven liggen. Spijtig dat onze kamer zo gehorig is want uitslapen is er hier niet bij. Ofwel zijn de gasten vroeg uit bed; ofwel is de poetsvrouw al zo vroeg bezig. In ieder geval zijn we toch altijd zo rond 7u wakker. Maar niet getreurd; we genieten dan maar lekker lang en uitgebreid van ons ontbijt. Voor de rest vandaag gewoon in de kamer gebleven (tot de poetsvrouw er ons uitkeilde) en aan het zwembad gelegen (tot de insecten er ons opaten). Voor de rest niets gedaan dus ik stop hier nu met schrijven. Hopelijk heb ik morgen nog een keer iets deftig te vertellen
Hallo iedereen. Vandaag hebben we niet al te veel te vertellen. Oef! zullen jullie misschien denken Na het ontbijt zijn we naar Spoleto gereden; een middelgrote stad op zo'n uurtje van het hotel vandaan. Er zou een mooie duomo, een mooi plein en een akelige brug moeten zijn. Het mooie plein was echter zo mooi niet aangezien de helft van de gebouwen rondom het plein in de stellingen stonden. De duomo was wel mooi en stond niet in de stellingen dus daarvan waren we tevreden van die gezien te hebben.
De akelige brug echter was weer helemaal bovenaan de stad te vinden en daar hadden wij bij een temperatuur die weer tegen de 30°C aan ging geen zin meer in. Alles bij elkaar was de stad een beetje een tegenvaller en waren we dus beter in ons bed blijven liggen. Dat hebben we in de namiddag dus gedaan. Lekker gerust!
Hey, weten jullie wel dat we ondertussen al halverwege onze reis zitten? Vanaf morgen moeten we al beginnen aftellen. Voor jullie het weten zijn we dan weer thuis en moeten jullie al onze foto's bekijken En foto's hebben we genoeg hoor! Vandaag hebben we er weer zo'n 200 bijgemaakt.
We zijn immers naar het Parco Dei Mostri in Bomarzo geweest. Cindy wou al meer dan vier jaar hiernaartoe en vandaag zijn we er dus eindelijk geraakt. En gelukkig, het heeft niet teleurgesteld. Meer dan 30 beelden van mythische helden, monsters en figuren hebben een serieuze indruk op ons gemaakt. En het feit dat ze nog in het bos staan geeft al helemaal iets mysterieus. Ik ben ook in een van de beelden ingekropen; Cindy durfde niet ... die heeft dan maar de foto gemaakt. Het was een ideaal begin van de dag; maar wat daarna volgde was helemaal niet meer zo ideaal.
Eerst wilden we naar Amelia gaan maar daar was geen parking te vinden nabij het centrum; hetzelfde probleem in Narni ... daar was wel parking maar helemaal onderaan de berg Dan zijn we maar naar de Romeinse site Carsulae gereden maar daar was het dan weer zo heet (+30°C) en geen greintje schaduw dat we dat ook maar hebben laten schieten. Onderweg naar Fonti dei Clitunno heeft Cindy dan ook nog een keer de slechtste spaghetti a la carbonara gegeten (je zou toch denken dat een Italiaan wel weet hoe hij pasta moet maken) dat we eigenlijk veel zin hadden om gewoon naar het hotel terug te rijden.
Maar we waren dan toch net bij Fonti dat we daar toch nog een stopje hebben gemaakt aan het helderste meer (ik zeg eerder vijver) van Umbrië. Even wat verderop vonden we ook nog de Tempieto del Clitunno; een Romeins tempeltje wat ook nog wat leuke foto's opleverde. Al bij al meer dan voldoende om onze dag te vullen dus en weer naar het hotel te rijden. Lekker eten en sebiet het bed in.
Buona notte e a domani! Groetjes van de honeymoonertjes
Hey hier zijn we weer! Vandaag vertellen we jullie onze avonturen die we hebben beleefd in Orvieto, een bruisende stad in het hartje van Umbrië. Veel avontuur was er eigenlijk niet aan hoor, ... we hebben op ons gemak de stad bezocht. En die stad had ons veel te bieden. Veel kleine straatjes met pittoreske en leuke winkeltjes, bars en nog zo van die dingen. Echt iets waar we ons een ganse voormiddag konden in laten rondgaan. Cultuur moest er echter ook zijn en een bezoekje aan de Duomo kon dus niet ontbreken. Ikzelf vond het een hele mooie duomo, Andy echter kon de stijl ervan niet appreciëren. Maar wat weet hij ervan?
Een paar leuke souvenirs later en rijker vonden we het wel tijd om eens andere lucht op te snuiven. Aan de andere kant van de stad bevond zich immers een diepe put de Pozzo di San Patrizio en het leek ons wel leuk om die eens te gaan afdalen. Nadat we echter 9 hadden betaald en de eerste stappen in de put hadden gedaan, zagen we echter in dat die put afdalen ons toch niet echt lag. We hebben dan maar voldoende fotootjes genomen en zijn dan terug naar het daglicht gegaan. Al bij al leek dit ons meer dan voldoende activiteit voor deze dag! De rest van de dag besteden we aan uitrusten. Morgen is een drukke dag; dan gaan we immers naar Bomarzo; het Parco dei Mostri. Daar gaan we onze energie voor nodig hebben.
Buon giorno! Om half acht zaten we vandaag al aan het ontbijt zeg ... allebei nog met slaperige ogen. Gelukkig kennen die Italianen wat van koffie maken. Ik geloof dat die evenveel koffie in een klein kopje doen als wij thuis in een hele thermos. Maar kom; we waren rap wakker dus.
Waarom zo vroeg aan het ontbijt zal je denken? Wel, we reden immers naar de Cascata della Marmore (klemtoon op de eerste lettergreep 'Mar'); een door de mensen gemaakte waterval die heel spectaculair zou zijn. En aangezien ze die om 10h aanzetten wilden wij wel op dat moment op de eerste rij staan natuurlijk. En ik moet toegeven; het was enorm spectaculair. We hebben foto's genomen maar je moet er zelf staan om het ganse gevoel te beleven. We hadden er gerust een hele dag kunnen rondwandelen en alles fotograferen maar we hadden ook nog andere dingen te zien (wat had je gedacht ).
In het bergdorpje Ferentillo hebben we een crypte met een 20-tal mummies bezocht; die door de jaren heen redelijk goed bewaard zijn gebleven. Ik weet niet waarom maar elke reis die we doen moeten we toch een keer iets 'creepy' bezocht hebben! We worden hier ook steeds bedrevener in ons Italiaans want in het binnenland en die kleine dorpjes kom je met een andere taal nergens hoor! Ons zakwoordenboekje steekt dus ook nooit ver weg. Nabij Ferentillo zijn we nog even langs een abdij gestopt om daarna naar Norcia af te zakken.
Norcia is bekend omwille van zijn salami's, hammen en truffelproducten. De straten waren er dus gevuld met winkeltjes die allemaal dergelijke producten verkochten. Spijtig dat we nog zo lang in Italië blijven, anders hadden we onze koffer volgeladen en wat van die salami's en hammen meegebracht. Het stadje zelf was ook heel leuk omdat het bijna volledig vlak was. En dat was een welgekomen afwisseling na al die bergdorpjes van de voorbije dagen!
Al bij al was het een perfecte dag; alles gezien op een juist aantal uren en lekker op tijd weer in het hotel. Het eten blijft hier lekker; alhoewel het steeds een verassing is aangezien ze ons steeds een Franse menu geven. Daar staan we dan met ons zakwoordenboek Italiaans - Nederlands ;-)
Ciao a tutti! Vandaag niet veel gedaan. Een rustdag moet er ook eens zijn. We kunnen het beiden wel gebruiken. Cindy wil niet teveel hooi op haar vork nemen en ook ik wil eens niet een ganse dag in de auto zitten. Soms blijf ik in mijn slaap aan het stuur draaien (zo heeft Cindy me laten weten). We hebben de tijd dus gebruikt om lekker laat en uitgebreid te gaan ontbijten. Daarna lekker samen aan het zwembad.
Ook in het zwembad zijn we geweest maar de temperatuur was toch weer niet wat we ervan verwachtten ... brrrrrrr Daarna nog wat geslapen op de kamer en zo rond vieren nog snel even naar Todi gereden (we konden toch niet stilzitten ). Todi viel al bij al een beetje tegen. Of misschien hadden wij er te veel van verwacht ... ik weet het niet. Feit is wel dat we vandaag het minst foto's hebben genomen van de voorbije dagen. Dat wil toch al wel iets zeggen he
Ciao! Na een redelijk goede nachtrust en een toch uitgebreid ontbijt hebben we vandaag Sarnano verlaten en reden we langs de Riviera del Conero (regio Marche) naar ons volgende hotel in Collazzone in het hartje van Umbrië. Alhoewel de mist wat langer bleef hangen dan anders werd het laat in de voormiddag toch weer heerlijk (te) warm.
Aan de kust wilden we oorspronkelijk verschillende stranden bezoeken en een romantische strandwandeling maken (je weet wel, zo samen op blote voetjes door het water waden). Maar door de tropische temperaturen was dat niet te doen. Voor je het weet zit het kwik hier boven de 30°C! Een romantisch terrasje doen bleek evenwel ook niet mogelijk want het was daar één grote dooie boel ... blijkbaar kennen ze hier geen laagseizoen. Alles was gewoon potdicht! We hebben toch één strandje bezocht maar na daar enkele foto's te hebben genomen besloten we toch om al maar richting volgende hotel te rijden en daar in de buurt al wat te bezichtigen.
Eerst besloten we Spello te bezoeken. Ook dat viel tegen want Andy parkeerde de auto helemaal onderaan de stad op een parking waardoor we helemaal naar boven moesten klimmen. Dat zagen we na een aantal minuten al helemaal niet meer zitten Volgende stop was Bevagna. Een pittoresk typisch Italiaans dorpje met kleine straatjes en nauwe doorgangen. En wij dus met de auto daarin! Moesten die Italianen nu nog eens uit de weg zijn gegaan waren we er waarschijnlijk veel sneller uitgeraakt. Maar nee hoor; vies kijken ja! Maar Cindy heeft toch een paar leuke fotootjes kunnen nemen. Was Andy zijn helletocht toch nog voor iets goed Na een stopje in het bergdorpje Montefalco waar we nog een lekkere ijskoffie hebben gedronken zijn we dan maar op zoek gegaan naar ons hotel.
Na een beetje omzwervingen en wat gepruts met de gps hebben we dat nog redelijk snel gevonden. Dankzij Neckermann hebben we hier een leuke ruime kamer met alle comfort dat een koppel op huwelijksreis nodig heeft. Het eten valt hier ook al goed mee. Enkel is de kamer nogal gehorig maar dat nemen we er maar bij. We zijn blij dat we er zijn!
Goedenavond; of beter ciao ... of buona sera. Dit is nu dag 8 van onze "Luna di Miele". Je ziet, we beginnen hier al wat woorden onder de knie te krijgen. En wees gerust, waar we nu zitten (in Sarnano in Marche dus) kunnen we die woorden wel gebruiken want van het Engels of zo hebben ze hier nog niet gehoord Toch een vriendelijke ontvangst en eten hebben we ook al kunnen aftroggelen dus alles goed hier he. Hopelijk missen jullie ons nog niet te erg want ... we gaan nog niet naar huis ... bijlange niet ... bijlange niet
Vandaag hebben we niet al te veel gedaan, enfin t is te zeggen ... het geen we gedaan hebben was al vermoeiend genoeg. Zijn in de voetsporen van St Franciscus getreden en hebben Assisi bezocht. Maar amai ons voeten zeg ... die Franciscus moet nogal een conditie hebben gehad. Zo steil bergop in die stad ... pfew en warm ... weeral zo warm. Het is bijna oktober en we zitten hier te puffen met temperaturen rond de 30 graden.
Gelukkig hadden we het afgelegen klooster Eremo delle Carceri al deze ochtend gedaan; toen het nog een beetje koeler was. In de bergen is het wel goed te doen met de temperaturen. Hebben veel kerken gedaan (veel vergiffenis gevraagd ook ) zoals de Duomo in Assisi en Basilica di San Francesco.
Morgen staat de Riviera del Conero op het programma en daarna trekken we naar ons hotel in Collazzone (midden Umbrie). Daar hebben ze helaas nog geen internet uitgevonden dus de eerstkomende update mogen jullie over ongeveer een week verwachten vanuit Tivoli. Wees gerust, tegen dan zullen we wel heel wat te vertellen hebben! Nu tijd om in ons bedje te kruipen want morgen zware dag
Hello, na alweer een uitgebreid ontbijt met typisch Umbrische producten, hebben we vandaag de chocoladehoofdstad van Umbrie bezocht. Chocolade hebben we in Perugia echter niet gegeten, want die zou toch maar gesmolten zijn door de warmte.
Roltrappen voerden ons omhoog naar het middeleeuwse stadscentrum. Overal waar we keken zagen we griffioenen: het symbool van Perugia. Ook het piazza Novembre was magnifiek; er was een paleis, een duomo en de mooie fontana maggiore. Na Perugia besloten we om afkoeling te zoeken aan het Lago Trasimeno; niet ver van ons hotel. Schaduw was er echter nauwelijks en in de dorpen was zo goed als niks te zien. Het meer is lang niet zo imposant als we wel dachten, maar wat wil je dan als je het luxueuze Comomeer gewoon bent
We besloten dan maar om een verfrissende duik in het zwembad van het hotel te nemen. Ik kan jullie verzekeren, verfrissend was het wel ! Zo koud ! Maar toch hebben we de sprong (euhm, zeg maar voetje per voetje) gewaagd. Nadien samen in het dubbele ronde bad om ons op te warmen en om te gaan genieten van de magnifieke zonsondergang bij het zwembad. Samen op een ligstoel met een glaasje champagne hebben we daar nog enkele uren gelegen tot het tijd was voor het diner.
Voor het slapengaan hebben we alweer samen genoten van ons zalige bad. Alleen dit keer had Andy het halve flesje badschuim erin gekieperd Je zag ons amper zitten daar in dat grote bad tussen de kaarsjes. Wat erna gebeurde gaan we hier niet vertellen natuurlijk Zo een romantische avond wensen we iedereen van jullie toe.
Hallo allemaal; vandaag de dag begonnen zoals we hem gisteren geeindigd zijn. Met ons tweetjes op een bankje aan het meer kijken naar de zon. Profiteren van onze laatste momenten aan het Comomeer want helaas, we moeten hier weg. Maar niet getreurd; er staat ons vast en zeker nog veel leuks te wachten. Zijn naar Como gereden, hebben daar de Duomo gezien maar de stad viel ons voor de rest wel een beetje tegen. Hadden meer verwacht van de promenades in de hoofdplaats aan het Comomeer. Of misschien zijn we te veel gewoon Daarna een heel lange, saaie (Cindy is er nog altijd kapot van) rit naar ons volgende hotelletje in Magione. Hebben nog een vlug bezoekje aan het heuvelstadje Montepulciano gebracht. Serieuze klim in het oude centrum, maar wel een spectaculair uitzicht. We zijn dan tussen licht en donker op zoek gegaan naar ons volgende hotelletje maar dat viel niet echt mee. "Il Cantico della Natura" had al een belletje moeten doen rinkelen; maar dat we ergens halverwege in de beboste heuvels van Umbria gingen belanden hadden we niet verwacht. Maar wat we daar aantroffen was adembenemend. Prachtig verlicht zwembad; uitzicht op het Trasimenomeer en complete stilte. Enkel de krekels lieten van zich horen. Booking.com had ons bijna een anticlimax bezorgd want blijkbaar was onze kamer niet echt bevestigd. Gelukkig hadden de vriendelijke mensen van het hotel op zeker gespeeld en toch maar een kamer voorzien. Deze bleek even mooi te zijn als degene die we geboekt hadden en ze was bovendien voorzien van een lekker groot bad Er lag bovendien nog een mooie roos op het bed en een aperitiefje stond ook al op ons te wachten. Hebben er dan nog bij het diner van lokale gerechten geproefd en dat beviel ons best. Als afsluiter weer met zijn tweetjes aan het zwembad en kijken naar de sterren.
Het heeft in ieder geval leuke foto's opgeleverd (zie hieronder). En feit is, het heeft ons ook eens deugd gedaan om even alles de vrije loop te laten. We tellen af want morgen vangen we aan met de voorlaatste etappe richting huis. Morgen verlaten we Italië (snif). 
Al bij al hebben we toch zo'n uur in die tuin rondgelopen.
Toch een vriendelijke ontvangst en eten hebben we ook al kunnen aftroggelen dus alles goed hier he. Hopelijk missen jullie ons nog niet te erg want ... we gaan nog niet naar huis ... bijlange niet ... bijlange niet 
Zo een romantische avond wensen we iedereen van jullie toe.
Maar niet getreurd; er staat ons vast en zeker nog veel leuks te wachten. 
Zijn naar Como gereden, hebben daar de Duomo gezien maar de stad viel ons voor de rest wel een beetje tegen. Hadden meer verwacht van de promenades in de hoofdplaats aan het Comomeer. Of misschien zijn we te veel gewoon 
Daarna een heel lange, saaie (Cindy is er nog altijd kapot van) rit naar ons volgende hotelletje in Magione. Hebben nog een vlug bezoekje aan het heuvelstadje Montepulciano gebracht. Serieuze klim in het oude centrum, maar wel een spectaculair uitzicht. We zijn dan tussen licht en donker op zoek gegaan naar ons volgende hotelletje maar dat viel niet echt mee. "Il Cantico della Natura" had al een belletje moeten doen rinkelen; maar dat we ergens halverwege in de beboste heuvels van Umbria gingen belanden hadden we niet verwacht. Maar wat we daar aantroffen was adembenemend. Prachtig verlicht zwembad; uitzicht op het Trasimenomeer en complete stilte. Enkel de krekels lieten van zich horen. Booking.com had ons bijna een anticlimax bezorgd want blijkbaar was onze kamer niet echt bevestigd. Gelukkig hadden de vriendelijke mensen van het hotel op zeker gespeeld en toch maar een kamer voorzien. Deze bleek even mooi te zijn als degene die we geboekt hadden en ze was bovendien voorzien van een lekker groot bad 
Er lag bovendien nog een mooie roos op het bed en een aperitiefje stond ook al op ons te wachten. 
Hebben er dan nog bij het diner van lokale gerechten geproefd en dat beviel ons best. Als afsluiter weer met zijn tweetjes aan het zwembad en kijken naar de sterren.
