Retoricus zijn is je humaniora afronden, 100-dagen vieren, nadenken over wat je bereikt hebt de afgelopen 6 jaar, feesten en hard werken. Dat allerlaatste hebben de leerkrachten ook heel goed begrepen: laten we de retorici voor een laatste keer het onderste uit de kan halen qua kennis die ze hebben opgedaan. Voor elk vak een eindwerk was onze opdracht. Het meest artistieke was zonder twijfel het eindwerk voor Esthetica. Iedereen heeft enorm veel tijd besteed aan deze opdracht, de een wat meer denkwerk dan doewerk en omgekeerd. Toch waren het stuk voor stuk mooie werkjes: van schilderwerk tot fotos, van klei tot karton, van doek tot kledingstuk Ieder werkje had zijn eigen betekenis, een persoonlijke nuance waardoor het uniek werd. Hoe groot of hoe klein het ook was, ze zetten één voor één aan tot nadenken.
Ieders kunstwerk werd tentoongesteld voor de infodag in het SJC. Er kwamen heel wat positieve commentaren! (en terecht ) Zonder twijfel heeft het uitvoeren van deze opdracht ons iets bijgebracht, de persoonlijke toets die men erin moest leggen, heeft ons aangezet tot nadenken over onszelf. Iedereen is ongetwijfeld blij dat hij het vak Esthetica op zon manier heeft kunnen afsluiten!
Een heel jaar keken we er naar uit en 19 maart 2010, was de dag eindelijk aangebroken, namelijk onze 100 dagen!
Na talloze disputen over de 100-dagen kledij, de plaats en naam van de fuif en zovelen andere twistpunten waren we vandaag één grote groep die zeer veel zin had om het honderddagen feest te vieren.
Met enkele bezinnende teksten en stukje muziek als intermezzo begon onze ochtend vrij rustig. Iedereen luisterde geboeid naar de getuigenissen van enkele retorici over hun 6 jaar sjc. Sommige getuigenissen waren zo pakkend dat je een speld kon horen vallen. Ook de afwisseling met de muziek zat zeer goed ineen.
Na het wat passieve luisteren, was het tijd voor iets actievers: De quiz! Iedereen had een domein waarin hij zich kon gaan bewijzen om punten te scoren voor zijn/haar groep. Het werd een spannende nek aan nek race waar uiteindelijk groep 2 de overwinning behaalde.
s Middags had de school een heerlijk buffet geregeld, we hebben dan ook onze maagjes goed gevuld om er in de namiddag tegenaan te gaan op de 100-dagen show.
Als kers op de taart mochten we de schooldag afsluiten met een spetterende show. Opgehitst en vodka-roepend liepen we met ons Russenpak de zaal binnen. De vijfdejaars keken erop toe hoe elke klas van het zesdejaar 1 voor 1 zijn filmpje liet zien en er heerlijk op los danste. Als afsluiter van onze dans hebben we als ode voor onze klastitularis, dhr. Debunne een soort van spandoek voor hem gemaakt.
Bij klokslag vier uur was de samenhorigheid nog niet gedaan en gingen we allen op restaurant om een hapje te verorberen. Nadien ontketende zich een groot feest..
Het besef dat het onze laatste dagen zijn in het Sint-Jozefscollege kwam nadien pas, maar dit was toch een dag om aan terug te denken wanneer we volgend jaar onze eerste stappen in het hoger onderwijs zetten..
