De oorlog. Jongens moesten onder duiken, (om transsport naar de Duitse oorlogsindustrie te voorkomen) dokter Quartel deed een beroep op hun gastvrijheid, om ook aan een jongen onderdak te geven, deze jongeman had geluk bij een ongeluk. Hij leerde in Langeraar een meisje kennen, wat later zijn vrouw werd. En die gastvrijheid is hij blijven waarderen, tot zijn dood aan toe. Na de oorlog doet kapelaan Schoonderwoerd ook een beroep op hen. Om een Amsterdams meisje tijdelijk een onderdak te geven. Door de oorlog ondervoed, om weer op krachten te komen. Ik heb haar velen keren gezien en ze waren zeer gelukkig met haar. Er waren ook onplezierige momenten in het leven. Op 25 mei 1994 moest hij afscheid nemen van zijn vrouw Jo 53 jaar samen een paar. Alle plezierige en onplezierige dingen samen gedeeld. Dat was toen over, allen zorgen kwamen toen op hem te rusten De tijd brak aan, dat anderen een deel van die zorgen van hem moesten overnemen. Tafeltje dekje deed zijn intrede, de was ging op zaterdag naar de buren. En een alarm werd aangelegd. Het aantal geitjes moest drastisch verminderen. Het werk werd allemaal te veel, en dan gaan alle buren nog verhuizen. Hoe krijgen ze het voor elkaar om allemaal tegelijk te verhuizen. Ik schiet dan alleen over voor het alarm, maar we moeten verder. Onze taak is immers nog niet volbracht. Na onderling overleg, gaan onze gedachten uit om hem in te laten schrijven voor Huize Aarhoeve, hij zelf zegt dan, ik heb geen anderen keus. Dan word er tenminste voor me gezorgd, een half jaar later worden we in kennis gesteld Dat hij een kamer toe gewezen heeft , ja de verzorging die vond hij prima. En als hij nu nog spitten en baggeren kon, dan was alles oké, maar dat was verleden tijd. Zich aanpassen en mee doen was moeilijk voor hem. En dat liet hij dan ook wel blijken door zeer onverschillig te doen. Ja zo was zijn karakter, 's morgens vroeg opstaan, en dan bad hij de rozenkrans. Ik heb wel eens tegen hem gezegd, zeer verstandig, iedereen slaapt dan nog. En dan heeft Maria de tijd om naar je te luisteren. En Maria heeft geluisterd, geen lang ziekbed en heel rustig ingeslapen. Hij heeft 31 jaar langer geleefd als zijn vader. Ome Arie was 94 jaar oud toen hij het aardse voor het hemelse ruilde.
Ria en René staan op het punt van vertrekken. Zij hebben voor de weblog een bericht achter gelaten. dat bericht kan u lezen, als u op het onderstreepte adres klikt. Natuurlijk kan u tijdens hun reis steeds even kijken hoe het hun vergaat. En natuurlijk meegenieten van hetgeen zij daar zien en meemaken
Waar niet op was gerekend, kwam Oma Hoogervorst er plotseling alleen voor te staan . Met nog twee kinderen thuis, een moeilijke opgave. Het was volgens mij een vrouw met een groot doorzettings vermogen. Echt afscheid heeft ze niet, van haar man kunnen nemen. Misschien was het nog wel gunstig, dat er nog twee kinderen thuis waren Het gaf toch weer afleiding en ze was niet alleen. Ook in die tijd was het moeilijk om aan een woning te komen. Ome Arie was 33jaar oud en wilde graag gaan trouwen. Geld om een woning te kopen was er niet. Er bleef maar een oplossing over, in te trouwen. Op 24. Januari 1941 trad hij in het huwelijk Johanna Mank.(tante Jo) Voor de bruid een grote verandering denk ik, waar ze erg aan moest wennen. Je bent nooit samen, je moet alles met z'n vieren delen. Maar in die tijd kwam dat vaker voor. Hoe zag het leven van Ome Arie er toen uit? Met dieren om gaan was zijn hobby, maar kweker was zijn beroep. Die twee dingen waren samen moeilijk te combineren. Als het goed weer was, moest je werken in de tuin en ook zorgen voor de hooibouw. De hooibouw ging voor want de koeien moesten hooi hebben in de winter. En bij mooi weer groeide het onkruid snel, de augurken moesten op stro. De bonen ranken binden, buiten dunnen (op één zetten) Hij kwam dan handen te kort, ondanks dat hij zeer hard werkte. En dan kwam hij weer even bij mijn vader praten (hij noemde hem zijn grote broer) Of hij hem weer even uit de nood kon helpen . We waren thuis met genoeg mankrachten om die klus te klaren En als alles dan weer was volbracht, zei hij (ER IS WEER EEN WONDER GEBEURD) DE BOK. Ook die mogen we niet vergeten. Alle kwekers hadden een of meerderen geiten, de graskanten moest je toch maaien. En je had tevens melk, en zeker in de oorlog was dat een uitkomst. Er werd een vereniging op gericht, en die kocht een bok. Als je lid van de vereniging was, kon met je geit bij hem te recht, om van zijn diensten gebruik te maken. Ome hield 2 bokken voor de Geitenfokvereniging. Zo doende ontstond toen de naam van Arie de bokkenboer.
En de maan zal die dan nog bestaan? Zullen de sterren dan niet verdwijnen?
Zodat wij in het donker staan?
Wat zal de toekomst ons brengen?
Zal de wereld dan misschien vergaan?
Kunnen wij dat nog veranderen?
En wat doen wij daar dan aan?
Zal ik morgen antwoord krijgen?
Op al de vragen die ik stel?
Of ben ik te ongeduldig?
En geeft Hij antwoord op Zijn tijd. _________________________________ Adriaan en Boro wenst u allen een gelukkig en gezond 2007 toe. Met rust en vrede in uw hart Dat het jaar mag worden, wat u er zelf van verwacht
Op de foto ons kerststalletje gesitueerd in een dorp. Om nog even in de sfeer te blijven.
Maar de kerstdagen zijn toch echt al voorbij. Het familiefeest met kinderen en kleinkinderen weer achter de rug. Morgen alweer de laatste dag van 2006 en natuurlijk de verjaardag van zus Annie. Annie, Sjaak, kinderen en kleinkinderen van harte gefeliciteerd.
In deze wereld hebben wij mensen , allemaal zo onze eigen wensen . Maar één ding dat wil iedereen , en dat is vrede om zich heen . Een beetje liefde aan anderen geven , schijnt heel moeilijk te zijn in dit leven . Ook al lijkt dat voor sommige overbodig , liefde en aandacht heeft iedereen nodig !! Fijne Kerstdagen voor iedereen !
Op 14 december is voor de woning van Nico en Maryan Hoogervorst de eerste paal op ludieke wijze geslagen. De woning gaat gebouwd worden in het uitbreidingsplan Aalsmeer Oost en is een van de 91 stuks, derde fase (jaren 30 woningen) in heel veel verschillende uitvoeringen. Nico en Maryan hebben een hoekwoning gekocht met garage. De woning zal waarschijnlijk in het tweede kwartaal van 2008 worden opgeleverd. Nico en Maryan wij wensen dat jullie veel plezier aan het meeleven bij de bouw van de woning. Natuurlijk willen wij tussentijds nog wel een keertje informatie en een plaatje.
Toen we het bericht van Sjaak en Annie kregen, dat zij een andere woning in Bodegraven hadden gekocht werden we nieuwsgierig hoe die eruit zou zien.
Dus toen we even tijd hadden en het weer het toeliet om een fotootje te schieten zijn we er opuit getrokken. Nou Sjaak en Annie dat ziet er heel goed uit.
Lekker dicht bij het dorp en wat voor velen een rijke luis wens is hebben jullie al vervuld, namelijk de achterzijde en tuin grenst aan de Oude Rijn. Leef lekker naar jullie droom toe, daar is in ieder geval genoeg tijd voor heb ik begrepen. En als jullie daar ons kunnen ontvangen, dan horen we dat wel. Natuurlijk vergeten wij jullie in die tussentijd aan de Warmoeskade niet.
Bericht: Mijn moeder heeft het vast al aan veel familieleden vertelt maar ik ben zwanger, 17 juni ben ik uitgerekend. Ik ben nu 13 weken zwanger en wij zijn er dolgelukkig mee. In de eerste weken ben ik flink misselijk en moe geweest maar dat gaat gelukkig nu beter.
Hallo allemaal, Op 28 november hebben Sjaak en ik een nieuw huis gekocht in Bodegraven. Het is ongeveer 12 jaar oud en staat op een hele mooie plek, tenminste dat vinden wij. Want de achtertuin is aan de Rijn. Ons adres wordt Noordzijde 50a. Stuur de kerstkaarten voor voorlopig nog naar de Warmoeskade, want de uiterste opleverdatum is mei 2008. Groeten, Sjaak en Annie Jacobs.
Ja, ze is vernoemd, maar niet naar Oma Hoogervorst
Sorry Adriaan, maar Elin (Elisabeth Symonia) is vernoemd naar Oma v/d Vlugt en Oma v Wijk (Elisabeth). En ze is vernoemd naar haar Oma Jacobs (Symonia), ofwel Annie Jacobs, je zus. Groetjes, Tony en Bianca.
Tony, Met zoveel goede oma's als naamgenoot, dat moet goed gaan en wat is er voor jezelf nou nog mooier, als je dochter naar je eigen moeder vernoemen!
Op het bericht over de nieuwe wereldburger van 17 november is een een reactie van de pa en ma binnengekomen U kan dit bericht ook vinden door op (reageer) te klikken onder het bericht van 17 november Ik heb het even in een nieuw bericht overgezet, omdat niet iedereen terugkijkt of er reacties zijn binnen gekomen.
Hier een berichtje van de trotse ouders.Het gaat erg goed met onze kleine meid Elin. Hoewel, zo klein was ze ook weer niet met 8 pond!De bevalling verliep voorspoedig en snel en 15 november om 5.45 uur is zij geboren. Het is tot nu toe een rustig meisje (overdag dan). Ze groeit al goed. Grote broer Marc vindt het allemaal prima en gaat lekker zijn eigen gang. Het is dus vooral genieten met ons viertjes.groeten,
Wat staat hij onschuldig op het foto'tje van de uitnodiging, waarschijnlijk ter gelegenheid van zijn Eerste H. Communie. Nu dan 60 jaar en al enkele jaren kweker in ruste. René, Ria, kinderen en kleinkinderen van harte gefeliciteerd met de verjaardag van deze opa. Wij wensen je nog vele mooie gezonde jaren toe, samen met Ria en alle die je dierbaar zijn. En natuurlijk nog vele verre reizen met verslag voor ons, dan zien wij er ook nog wat van. Vanavond komen wij massaal feliciteren en meegenieten van jouw verjaardag.
Op 15 november (alsof er op die datum nog niet genoeg verjaardagen zijn) is er bij Tony en Bianca Jacobs (Tony zoon van Sjaak en Annie) een mooie dochter geboren. Haar naam: Elisabeth Symonia het zusje van Marc. (Elizabeth vernoemd naar Oma Hoogervorst?) Tony en Bianca van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter. Wij hopen dat zij voorspoedig mag opgroeien en jullie samen een fijn en harmonisch gezin mogen vormen. Ook Sjaak en Annie gefeliciteerd nu voor de tweede keer opa en oma en nog wel van een kleindochter na al eerst een kleinzoon te hebben gekregen. Ook Roelof van harte gefeliciteerd met je nieuwe oomzegger en je verantwoordelijke taak als peetoom.
Na alle andere postings van neven en nichten kan ik ook niet achterblijven.
Als jongste telg uit de familie kwam ik op 22-10-1972 op deze enerverende wereldbol. De eerste jaren gewoond in Korteraar, maar in 1980 verhuisd naar Lisse alwaar ik nog steeds woon. De M.A.V.O. doorlopen en de R.M.Tu.S. te Aalsmeer waar ik ging leren voor het tuindersvak. Na afloop van mijn school en tussen het tweede en derde leerjaar in heb ik gewerkt op een rozenkwekerij in Dunnville/ Ontario, Canada. Alles bij elkaar 15 maanden. Was een erg moderne kwekerij en het er erg naar mijn zin gehad. Toen ik weer terugkwam in Nederland (1993) in de kwekerij gekomen bij mijn ouders. De kwekerij hebben we toen verder geautomatiseerd om aan alle moderne (milieu) eisen te voldoen.
Na 10 jaar in 2003 stond ik voor het dilemma: of de kwekerij 100% overnemen of een nieuwe uitdaging aangaan. Gezien de economische vooruitzichten van de tuinbouw heb ik (in goed overleg) voor het laatste gekozen. Was een moeilijke beslissing.
Na verschillende sollicitaties terecht gekomen bij het bedrijf waar ik nog steeds werk t.w. Hedera Kantooreffieciency BV in Sassenheim. Eén van de grootste particuliere groothandels in kantoorartikelen. Lekker dichtbij en het daar erg naar mijn zin. Ik ben daar de eindverantwoordelijke voor alles wat met de internet verkoop te maken heeft. Dat wil zeggen: alles wat via het internet wordt verkocht, dat komt bij mij terecht. Tevens verzorg ik de laatste aanbiedingen en updates op de site en ben verantwoordelijk voor de verkoop aan een paar grote bedrijven.
In 2004 heb ik een mooi huis kunnen kopen in een nieuwbouwwijk vlak bij mijn ouders. In mijn vrije tijd ga ik graag fitnessen, fietsen of wandelen met de hond van mijn ouders en ik doe graag aan videobewerking. Ik heb al menig reisverslag/ trouwerij op film/DVD vastgelegd.Tevens vind ik het leuk nu ik meer vrije tijd heb om iets van de wereld te zien. Mijn laatste ontdekkingsreis was China alwaar in tevens mijn vriendin heb leren kennen. Heb nml. in april/ mei j.l. een rondreis gemaakt van 4 weken door China en heb daar toen kunnen zien hoe mooi dat land is en hoe groots de steden zijn. Afgelopen oktober ben ik terug gegaan om in China mijn verjaardag te vieren samen met mijn vriendin. (reisverslag staat op mijn weblog) Tevens van die reis zou ik een mooie film maken, maar op één van de laatste dagen is mijn camera gestolen! Mijn vriendin Yan Li of Julia zit nu in Beijing op de Beijing University Of Foreign Languages te studeren, voordat ze misschien de stap gaat wagen over te komen naar Lisse. Tot die tijd houden wij contact via telefoon, e-mail en MSN.
Zins kort heb ik ook internet. En kan ik alle verslagen lezen. Het idee vindt ik heel leuk en daarom wil ik niet achter blijven. Ik woon nu 5 jaar aan de Westkanaalweg en ik wil jullie eens vertellen, welke betekenis dat stukje grond heeft voor ons, en de familie. Mijn opa Hoogervorst zijn roepnaam was Jan, ik ben naar hem vernoemd. is geboren op 21 Mei 1865 1ste H. Communie op 18 April 1877 [12 jaar] getrouwd 21 November 1890 [25 jaar] met Elizabeth Akerboom [7 kinderen] Zij is overleden op 31 Oktober 1905 [ze was toen 38 jaar oud ]
Hij trouwde voor de 2de keer op 27 April 1906 [6 maanden later] Met Jannetje Verlaan. Daar kreeg hij 3 kinderen bij. Hij is overleden op 23 Mei 1928 Hij was toen 63 jaar oud.
Mijn Opa bouwde een woning aan de Westkanaalweg in 1901 Het ouderlijk huis van mijn vader en als laatste bewoond door ome Arie en tante Jo. Het was een lange akker land 550m lang en 10 m breed. Dat is van de Westkanaalweg naar de Paradijsweg toe. Dezen akker noemde ze het bosje. Hij bouwde er een mooie woning op, voor die tijd een villa. Aan het huis zat gelijk de schuur en via de schuur kon men in de stal komen. In de stal was plaats voor 7 koeien Achter de stal de hooiberg, naast de hooiberg was er ruimte voor de meststaal. Daar achter was er grasland 50 m2 , wat gebruikt werd om de kleren te bleken. Er omheen stonden palen met draden, om de was op te hangen en te drogen. Op dezen akker stonden allemaal bomen, [zodoende de naam "Het bosje"] Er werd hier allemaal veense groente geteeld, daarvoor kwam het bos ook goed van pas, om er stokken en takken van te maken, het dikke hout was weer goed voor de kachel. Mijn opa heeft met mijn vader geleidelijke alle bomen gerooid . Dat was allemaal handwerk, wat de eetlust wel bevorderde denk ik zo. En nu kon men op die plaats weer groente kweken, weer een verbetering . Mijn Opa stond er om bekend dat hij heel sterk was. Bij de buren was er eens een koe ziek [een vaars] die men niet overeind kon krijgen Mijn Opa werd er bij geroepen en klaarde de klus alleen. Als de winter voorbij was, werd de kachel weer weg gezet, en dat was naar boven. Ook dat was een klusje wat hij altijd zelf deed, de trap was smal en stijl. Ik heb er zelf velen keren gebruik van gemaakt . Dat heeft hem denk ik te veel inspanning gekost, hij kreeg een hartaanval en is betrekkelijk vroeg gestorven.
Hier een berichtje uit Oude Wetering. We willen iedereen graag bedanken voor alle felicitaties na de geboorte van onze dochter Jasmijn. Heel erg leuk, alle kaarten hangen in de huiskamer aan een grote slinger.
Alles gaat hier prima, Jasmijn is een tevreden meisje. Af en toe worden we al getrakteerd op een glimlach van onze kleine meid. Ze groeit erg goed. Overdags slaapt ze nog veel en 's-avonds zit ze het liefst bij ons op schoot (vaak ook slapend...zzzz).
Ook Larissa vindt haar kleine zusje erg lief. Ze geeft haar zusje regelmatig kusjes en als Jasmijn huilt dan geeft Larissa haar een knuffelbeertje o.i.d. om haar te troosten. Ze doet mama na met haar eigen pop en dat is erg grappig om te zien.
