Ik ben Heidi Bloos-Warmerdam. De oudste dochter van Co en Liza Warmerdam (dus de zus van Kitty). Ik woon sinds een aantal jaar in Alphen aan den Rijn en zit daar op de muziekvereniging Arti et Religioni (kort gezegd Arti). Nu geven wij met Arti op 17 december een concert in het Castellum.
Dit keer is het een klassiek concert, dus ik dacht misschien zijn er familieleden die daar graag naar komen luisten. Dit concert is samen met een violiste Emmy Storms, een jonge, getalenteerde violiste van Nederlandse bodem, studerend aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Emmy behaalde reeds aansprekende prijzen op solistenconcoursen.
Meer informatie: Theater Castellum, Rijnplein, Alphen a/d Rijn 17 december 2006, aanvang 16 uur www.arti-alphen.nl Kaarten: www.theatercastellum.nl of de reserveringslijn 0172-429292.
In november gaan wij zelf de zon opzoeken in Nieuw Zeeland. Volgende keer zal ik wat meer over mij zelf vertellen.
Zoals ik hierboven al schreef heb ik Joke leren kennen in het zwembad. Maar voor die tijd had ik haar al op het oog, ik bracht namelijk de krant bij Ali en Arie. Dus eigenlijk is het allemaal gekomen door mijn krantenwijk (waar ik een hekel aan had) en het krantenabonnement van Joke haar ouders. (bedankt schoonouders!!!) In 1974 schoot de vlam over en deze brand nog steeds. In deze tijd zat ik ook aan de judovereniging van Ter Aar en was Zuid-Hollands kampioen jeugd tot 15 jaar. (wie wilt er nu niet zon vent) Helaas heb ik deze vereniging moeten verlaten door een knieblessure waar ik zo af en toe nu nog steeds last van heb.
Ik denk ook dat ik de eerste van de koude kant was die bij Opa en Oma Hoogervorst aan de van der Hoevenstraat in Langeraar kennis ging maken. Het was een klein huisje waar de deur altijd voor iedereen open stond voor een gezellig babbeltje, bakje koffie en borreltje. (ik dronk nog cola of zo iets)
In 1980 op Joke haar verjaardag zijn we verloofd en op 1 september 1983 zijn we getrouwd. We zijn toen gaan woning in de Abeelstraat in Ter Aar. Het was een nieuwe eengezinswoning die voor ons gebouwd is. Na zon vijf jaar is Erik onze oudste zoon geboren. Erik is op 9 september 1988 geboren en is dus pas geleden 18 jaar geworden. Erik volgt op dit moment het leerwegstelsel transport en logistiek. Als alles gaat zoals hij denk zal hij uiteindelijk iets willen gaan doen op bijzonder transport of op een zeer grote kraan gaan werken. Erik is net als zijn vader al vroeg met vaste verkering, Erik heeft al ruim een jaar verkering met Lisette.
Onze tweede zoon is Jeroen. Hij is geboren op 8 april 1991 en zit op het VMBO constructie en vormgeving. Hij zit in het derde jaar.
Onze derde zoon is Dennis, geboren op 29 oktober 1994 en hij zit in groep acht van het basisonderwijs.
Dit jaar op 1 april (geen grap) zijn we verhuisd naar Langeraar. Een nieuwe twee^één kapwoning aan de D. Hofstedestraat, waar we met heel veel plezier wonen. Er wordt ons wel regelmatig gevraagd wat moet een Ter Aarder nu in Langeraar? Dan antwoord ik meestal gewoon, lekker wonen!!!
Mijn hobbys zijn wekelijks zwemmen, zo af en toe squashen en lekker achter (voor) mijn PC hangen. De brandweer heb ik verlaten omdat deze hobby mijn wel erg veel tijd ging kosten. Het is namelijk zo dat de vrijwillige brandweer tegenwoordig gelijk geschoold moet zijn als de beroepsbrandweerman. Dit ging mij zoveel vrije tijd kosten dat ik de keuze uiteindelijk gemaakt heb voor mijn gezin en werk.
Verder hebben wij een gezellige vriendenkring waar we regelmatig mee optrekken en zo af en toe een weekendje mee weg gaan.
Ook met de caravan op pad vinden wij geen vervelende bezigheid en als het dan past gaan Joke haar ouders ook lekker kamperen en fietsen. (zij hebben altijd mooi weer en wij maar soms)
Ik hoop dat ik beeld heb kunnen schetsen van wie ik nu eigenlijk bent en wat ik doe. Ik heb er ook een fotootje bij gedaan van ons gezin.
Hallo allemaal, ik denk kom de koude kant moet ook wat van zich laten horen (lezen).
Ik ben Hans van Dijk en getrouwd met Joke Keijzer de dochter van Ali en Arie Keijzer. Ik leerde Joke op jonge leeftijd (12 jaar) kennen in het zwembad de Aarweide in Papenveer. Vanaf die tijd zijn we dan ook bij elkaar en met veel liefde en plezier bij elkaar gebleven.
Ik ben geboren aan de Westkanaalweg 91 in Ter Aar op 26 december 1961, je leest het goed op tweede kerstdag, het was koud het vroor dat het kraakte. (zegt mijn vader) Mijn ouders zijn Cees en Riet van Dijk. Mijn vader komt uit Oudewater en mijn moeder uit Ter Aar. Ik heb nog zeven broers en geen zusters. Mijn moeder zei altijd, ach die komen vanzelf wel en inderdaad al mijn broers wonen samen of zijn getrouwd. Inmiddels zijn er ook de nodige neefjes en nichtjes met aanhang en de familie telt 76 voeten groot.
Het is dan ook zondag s morgens een drukte van belang aan de Westkanaalweg.
Na het basisonderwijs ben ik naar de LTS in Oude Wetering gegaan. Nadat ik deze had afgerond met een diploma ben ik het leerweg traject in gegaan als automonteur. Autos zijn wel leuk maar je moet er in rijden en niet aan sleutelen, dus na een tweetal jaren heb ik dit vak verlaten en ben ik gaan werken bij een bedrijf dat plastic plantpotten maakte als onderhoudsmonteur. Dit was geen succes, na een periode van 4 maanden was ik die plasticlucht zat en ben ik naar Uijttewaal conserven (tegenwoordig Khüne) gegaan. Daar heb ik precies 6 jaar met veel plezier gewerkt. Ik heb daar ook veel geleerd waar ik nog steeds profijt van heb. In die periode ben ik ook aan de vrijwillige brandweer gegaan in Ter Aar. Dat heb ik trouwens overgenomen van mijn vader die daar al 27 jaar trouw de brandjes bluste. Ik dacht dat is gaaf brandweerman wie wilt dat nou niet worden.
In de wintermaanden was ik altijd vrijdagmiddag vrij en dan belandde ik meestal bij Ton en Hanneke Hoogervorst waar ik menig uurtje gelachen heb. Ook heb ik bij Ton de nodige onderhoudsklusjes in het bedrijf, woning en aan de auto gedaan. (de handigheid ik die leerde bij Uijttewaal kwam heel goed van pas)
In 1986 ben ik bij Uijttewaal weg gegaan en ben ik gaan werken bij Ajax Brandbeveiliging BV. als servicemonteur. Ik dacht kom laat ik eens van mijn hobby (brandweerman) mijn beroep maken. Dit is trouwens wel op een bijzondere manier gegaan, mijn sollicitatiebrief is geschreven door de toenmalige commandant van de brandweer Ter Aar, De heer Blok. Een man die echt het beste met mij voor had. Hij dacht dat ik de persoon was die ze bij Ajax wel konden gebruiken. Die brief was dan ook de rede dat ik daar op gesprek mocht komen en aangenomen ben. Mijn moeder vond het allemaal maar niks. Ze zie dan ook: net een nieuwe huis gekocht en Amsterdam is toch een grote stad. Weet wat je doet jongen!! Nou ik werk daar nog steeds. Ik heb wel de nodig banen intern aanvaard en met veel plezier uitgevoerd. Van Servicemonteur naar verkoopbinnendienst, servicecoördinator, instructeur en nu als hoofdopleidingen waar ik sturing geef aan een club van 6 personen. Één planner, één administratiemedewerker en vier vaste instructeurs die zich bezig houden met opleidingen en trainingen op het vakgebied van brandveiligheid. Dit houdt in dat er trainingen geven worden omgaan met een brandblusser tot het blussen van branden in de petrochemie.
Tevens huren wij de nodige (externe)instructeurs in waar ik de kwaliteit van bewaakt.
Naast de dagelijkse leiding bezoek ik ook de klanten om gerichte opleidingen en trainingen te bespreken die wij verzorgen. Deze worden weer door mij voorbereid en uitgewerkt zodat de instructeurs met de gemaakte lesplannen en lesmateriaal hun werk kunnen uitvoeren. Ook beheer ik een gebouw met twee theorielesruimtes en praktijkruimte waar we branden kunnen blussen.
Al met al is het een drukke baan die veel energie van mij vraagt, maar wel uitdagend is.
Hier dan ook een berichtje van ons op de familiesite.
Wij hebben nieuws, en dat willen we graag aan jullie laten weten. Wij gaan namelijk 8 mei trouwen.
Voor de nieuwschierige familie leden onder ons:
Het huwelijksaanzoek van Peter was heel romantisch. Op Valentijnsdag van dit jaar heeft hij me s'morgens wakker gemaakt met ontbijt op bed en hele mooie rozen. Hierna is hij door zijn knieen gegaan om mij ten huwelijk te vragen. En natuurlijk was het antwoord....Ja. De volgende verrassing was dat wij naar het sauna & beautycenter Elysium in Blijswijk gingen. Lekker in de sauna, bubbelen in het bubbelbad, lunchen en romantisch dineren.
Ja, echt een geweldige dag.
Nu zijn we druk bezig met alle voorbereidingen voor de grote dag.
Vandaag bereikte mij het bericht dat Sjon en Bianca Warmerdam er een dochter bij hebben gekregen. De naam van het zusje van Larissa is Jasmijn. Sjon en Bianca, Oma,s en Opa,s van harte gefeliciteerd namens de hele familie, met deze nieuwe wereldburger. Ik hoop binnenkort meer informatie over Jasmijn te kunnen verspreiden.
Verslag van Ali en Arie Keijzer Hoogervorst naar Medugorje.
Dat is in Bosnië-Hercegovina, 20 kilometer van Mostar.
Het is bijna 2000 kilometer. Medugorje is een Maria bedevaartplaats, waar 25 jaar geleden Maria voor het eerst verscheen aan 6 kinderen van 10 tot 16 jaar.
Aan vier van hen verschijnt ze nog steeds.
We zijn uit Vaals vertrokken met een luxe bus van Benelux Cars uit Lommel met 50 personen meest Brabanders en Limburgers en ook nog vier uit Curacao.
Er was ook een witte pater mee, een oud missionaris die 28 jaar in Tanzania heeft gewerkt. Onder weg deed hij de Eucharistie vieringen.
De eerste overnachting was in Beijeren, Zuid-Duitsland en de volgende dag door Oostenrijk naar Slovenie, voor de tweede overnachting.
De derde dag door Kroatë naar Bosnië waar we s avonds in Medugorje aankwamen.
Daar logeerden we in een mooi hotel, maar het platte land is nog erg arm.
In Medugorje hebben we vier dagen bedevaart gehad met veel vieringen.
Vooral de vieringen s avonds waren heel indrukwekkend door het mooie weer, elke avond buiten met duizenden mensen uit de hele wereld.
De kruisweg op de berg was heel zwaar, 500 meter omhoog over allemaal keien.
Ook nog bij Vicka geweest, een van de zieners waaraan Maria nog steeds verschijnt.
En bij een klein dorp waar drugsverslaafden door bidden en werken zonder medicijnen van de verslaving afkomen.
De route terug ging in omgekeerde volgorde door prachtige natuur.
Bosnië, Kroatië en in Slovenië weer een overnachting.
En door Oostenrijk naar Zuid-Duitsland naar Marienfriet, ook een Maria bedevaartplaats. Daar hebben we in een klooster bij de nonnen overnacht.
En vandaar naar Vaals met onderweg nog een afscheidsdiner.
Het was een echte bedevaart met veel vieringen en bidden,
Na het stukje van Annika kon ik het natuurlijk niet op me laten om ook een stukje te schrijven over mijzelf Als een van de jongste van alle neven en nichten zal er misschien niet zoveel bekent zijn over wat ik eigenlijk doe.
Om te beginnen ben ik de jongste dochter van Co en Liza, Kitty. Ik ben 23 jaar en woon nu alweer bijna 3 jaar samen met mijn vriend Sander Verdel. We wonen in de nieuwbouwwijk Getse Woud in Nieuw Vennep. Wat ons goed bevalt. Ik heb nu alweer bijna 7 jaar een relatie met Sander. Na een aantal jaren een eigen zaak te hebben gehad, werkt hij nu bij een elektrotechnisch bureau in Voorschoten. Daar vervult hij meerdere functies als calculator, planner en elektromonteur.
Zelf werk ik nu alweer 3 jaar als patroontekenaar in Hoofddorp. Vaak wordt er aan mij gevraagd wat dat dan inhoud en hoe ik het heb kunnen bedenken om dat te doen. Tja wat het inhoud kan ik vrij gemakkelijk vertellen maar hoe ik erop kom Ik ben begonnen met kleertjes maken toen ik nog op de lagere school zat. Samen met mijn moeder maakte we poppenkleertjes op de naaimachine (die nog van oma is geweest). Toen ik op de MAVO zat heb ik niet veel achter de naaimachine gezeten maar het bleef wel al die tijd in mijn hoofd. Voor mijn vervolg opleiding heb ik dan ook niet lang gezocht. Ik wilde naar de Mode Techniek school in Den Haag. Deze opleiding heb ik in 2000 met succes afgesloten in de richting ontwikkeling. Het laatste jaar bestond ook uit een gedeelte stage. Ik ben toen terechtgekomen op de CAD-CAM afdeling bij Joseph Company. Daar leerde ik om patronen te tekenen op de computer. Gemakkelijk gezegd het maken van een soort bouwpakket van een kledingstuk. Aan het eind van mijn stage vroegen ze of ik er wilde komen werken als ik mijn studie had afgerond.
Nu werk ik er nog steeds met veel plezier. Wel zijn er wat dingen toegevoegd aan mijn functie. Ik ga nu geregeld naar Turkije waar wij onze eigen productie fabriek hebben. Ik begeleid daar de patroonafdeling en de monsters die voor klanten ontwikkeld moeten worden. Wij ontwikkelen en produceren kleding voor winkels als C&A, Coolcat, WE Women en Miss Etam. Ook hebben we een eigen jeans merk waar ik zelf ook wel eens voor ontwerp. Het leukste vind ik als ik mensen in kleding zie lopen die wij hebben gemaakt of als ik onze spullen in de etalages zie hangen. Ik probeer me een beetje wegwijs te maken in de Turkse taal door een thuisstudie wat niet altijd meevalt.
Naast mijn werk heb ik een vrij druk leven. Zo zit ik op Jongerenkoor Faith in de Jacobus de Meerdere kerk in Oude Wetering waar ik ook voorzitter van ben. Op maandag avond wordt er gerepeteerd en vergaderd. Geregeld zingen wij op zaterdag of zondag tijdens een viering in de kerk. Sinds kort is mijn moeder onze werkgroep gaan versterken wat ik erg leuk vind. Ik hou erg veel van sporten. Het liefst ga ik 2 à 3 keer in de week naar Body Action in Roelofarendsveen. Ik doe aan verschillende lessen mee. Nu doe ik graag Bodypump (soort gewichtheffen op muziek). Vaak neem ik nog lekker een bezoekje aan de sauna na het trainen. Daarnaast ga ik graag fietsen naar mijn werk als het lekker weer is. Tot vorig jaar heb ik een eigen shetlandpony gehad. Helaas heb ik haar moeten verkopen vanwege mijn vele afwezigheid naar Turkije. Gelukkig heb ik goed contact met de nieuwe eigenaar en ga ik nog vaak naar haar toe. Een van mijn grootste passie is duiken. Ik ben begonnen toen ik 16 was bij Duikvereniging Lets Dive. Iedere vrijdag avond ging ik naar het zwembad om te trainen en natuurlijk voor de gezelligheid aan de bar na de training. Hier heb ik vele leuke mensen ontmoet waarmee wij nog steeds bijna ieder jaar samen mee op duikvakantie gaan. In de loop van de jaren hebben we al aardig wat leuke bestemmingen bezocht, maar ik heb er nog genoeg op mijn lijstje staan! Ach verder is het niet veel bijzonders we houden van uitgaan, lekker eten en natuurlijk een lekkere borrel met onze vrienden. Van wie ik dat nou zou hebben
Gerarda 65 jaar, wat een montere oma. Zo te zien kan ze nog wel 65 jaar mee Gerarda namens de hele familie van harte gefeliciteerd met je verjaardag en natuurlijk ook met het bereiken van de pensioen gerechtigde leeftijd. Nog vele fijne gezonde jaren wensen wij jou van harte toe. Ook Hein, kinderen en kleinkinderen van harte gefeliciteerd. En natuurlijk komen wij je op 10 september daadwerkelijk feliciteren
Mooi toch. vier zussen rond de bruid, fijn als je zo een grote familie hebt. Je zou maar enige dochter zijn, dat moet vast een stuk saaier zijn. Laten we maar hopen er samen nog een poosje van te kunnen genieten.
Van Sander heb ik een stel foto's toegezonden gekregen op mijn email De eerste van het gelukkige bruidspaar staat hier afgebeeld. Het mocht dan regenen dat het giet, het deerd ons bruidspaar niet. Het staat juist wel leuk zo samen onder die plu.
Wij gaan eerst een weekje vakantie houden. Daarna zal ik nog een stel foto's op de weblog plaasten.
40 jarig huwelijksfeest van Hein en Gerarda van Veen- Hoogervorst.
Het is alweer een week geleden dat onze ouders Hein en Gerarda hun 40 jarig huwelijks
Jubileum vierden.
Op donderdag 3 augustus begon om 14.00 uur de eucharistieviering in de Mariakerk te Roelofarendsveen. Het werd een mooie persoonlijke mis. De voorganger was pastoor Broeders . Hij werd geholpen door twee misdienaars waaronder Joeri (oudste kleinzoon van het bruidspaar) die dit prima deed voor de eerst keer . Vooral het luiden van de bel ging hem goed af !.
Na de viering vertrokken we gewapend met paraplus in de stromende regen naar Jan Punt.
Het bruidspaar wat standaard natuurlijk iets later hoort te komen , werd verwelkomt met een gezellig liedje. Hierna was het feliciteren geblazen wat wel even duurde met twee grote families. Ondertussen was de muziek gearriveerd en na de koffie met gebak werd er al gefoxtrot varié !
Voor de kleinkinderen werd er de kabouter plopdans ingezet . Natuurlijk waren opa en oma (het bruidspaar) ook van de partij. Er werd flink gestampt en rondgedraaid . Ja wel als een gans dus !
Ome Sjaak Jacobs zong dapper alleen een liedje voor het bruidspaar. Dit gingover het eiland, het paradijs op aarde!. Hierna volgde al snel het gastenlied. Iedereen kwam hierin aan bod. De soep werd geserveerd en het bruidspaar opende het buffet. Dit smaakte allemaal voortreffelijk.
Voor de liefhebbers werd er gewalst en verder gedanst . Iedereen werd steeds losser zodat het dansen overging in swingen. Nu waren de( klein)kinderenaan de beurt met een optreden.
Met feestmutsjes werd er op het wijsje ; en dan gaan we naar de speeltuin (eiland) anekdotes over (o)pa en (o)ma gezongen. Het cadeau een familieportret werd door Myriam overhandigt .
Na de polonaise, walk on etc. kwam er zo zachtjes aan een einde aan een supergezellige feestdag. In Turkije zetten we het feest je straks weer voort !!!
Ik zal als eerst de spits afbijten en iets vertellen over mijzelf. Ik ben de oudste dochter van Ton en Hanneke (voor diegene die mij niet zo goed kennen), ik ben 27 jaar en woon nu ongeveer 6 jaar samen met mijn vriend Peter. Wij wonen in een rijtjeswoning in een woonwijk in Oude Wetering, hier hebben wij het erg naar ons zin. Peter is eerste automonteur in Nieuwe Wetering bij een vakgarage. Wij hebben nu 5 jaar een hond (Senna, flatcoated retriever) waar wij beiden helemaal gek van zijn.
Ik heb eerst ruim drie jaar op de kappersschool gezeten maar na drie jaar kreeg ik ernstig exzeem waardoor ik acuut moest stoppen met werken. Toen moest ik ineens een ander beroep gaan zoeken en toen ben ik tijdelijk gaan schoonmaken op De Bruggen locatie Ursula, dit is een instelling voor mensen met een verstandelijke beperking. Toen ik daar een paar dagen had gewerkt toen wist ik het; ik wilde op een woongroep gaan werken. Allereerst ben ik als helpende gaan werken op een woongroep met ernstig meervoudig gehandicapten, al snel ben ik aan mijn opleiding tot verzorgende begonnen (ik werkte toen 3 weken op een woongroep en ging 1 week per maand naar school). Na deze opleiding heb ik de opleiding tot verpleegkundige gedaan en deze heb ik afgelopen september met succes afgerond. Ik werk nu bij De Bruggen in Zwammerdam (voorheen de Hooge Burch) dit is ook een instelling voor mensen met een verstandelijke beperking. Ik werk op een woongroep voor sterk gedragsgestoorde mensen met een ernstig verstandelijke beperking (ik hou wel van een beetje uitdaging in mijn werk). Ik werk hier fulltime als eerste groepsbegeleidster. Het leuke aan mijn werk vind ik het werken met mensen, geen dag is hetzelfde en ik heb veel verschillende werkzaamheden. Wij bieden aan de bewoners individuele dagbesteding in "de loods" (dat is een speciaal opgezet project waar sterk gedragsgestoorde bewoners kunnen werken). Het werk kan bestaan uit hout zagen, groenten kweken/plukken, onkruid wieden, timmeren, schilderen, gras maaien enz. enz. Er zijn een aantal bewoners die twee jaar geleden 23 uur per dag op hun kamer opgesloten zaten en nu dagelijks met begeleiders op de loods werken.
Als ik vrij ben dan vind ik het leuk om te sporten (ik kom Kitty van tante Liza regelmatig tegen) op de sportschool in Roelofarendsveen en ik vind het heerlijk om met de hond bijvoorbeeld naar de braasem of het strand te gaan. Verder ga ik graag winkelen en ga ik graag uit eten. Ook mijn vrienden zijn erg belangrijk voor mij.
Ik heb nu net mijn eerste vakantiedag achter de rug, wij hebben vandaag een 8 daagse reis geboekt naar Egypte (wij gaan a.s donderdag weg) en hier heb ik erg veel zin in.
Nou neven en nichten, ik heb de spits afgebeten wie heeft er ook zin om een stukje over zichzelf te schrijven, ik ben benieuwd!
Groetjes Annika Het laatste zinnetje onderaan de weblog dat Adriaan het stukje heeft geschreven wordt automatisch toegevoegd en is vanzelfsprekend nu niet van toepassing.
Ik hoorde vorige week van het bestaaan van deze site, en ik vindt deze erg leuk! Het is altijd leuk om te lezen wat er zich allemaal afspeeld in de familie Hoogervorst. Misschien is het een leuk idee als elke week een neef of nicht (of partner) een stukje over zichzelf schrijft op de site (over bijvoorbeeld werk, partner, kinderen, hobby's reisverslag van je vankantie, plaatslijk nieuws wat de krant niet heeft gehaald enz. Het lijkt me erg leuk om dit te lezen. Ik zal zeker af en toe op de site kijken of er nog nieuwtjes zijn.
Groetjes van Annika
Kom op computergeneratie, haak in op het voorstel van Annika en werk mee aan de vernieuwing. Met jullie hulp blijft de weblog bij de tijd.
Bij mij is al verschillende keren de vraag gekomen, waarom kunnen we zelf geen berichten op de weblog plaatsen? Daar is om een aantal reden bewust voor gekozen. a. Omdat iemand de verantwoording voor de weblog en de inhoud daarvan moet dragen. b. Als iedereen op de weblog kan schrijven, kan er van alles op gezet worden, al snel door mensen ook van buiten de familie, de doelstelling moet blijven gehandhaafd. c. Het is niet ondenkbaar dat ook onenigheden op de weblog worden uitgevochten d. Iedereen heeft wel de gelegenheid rechtstreeks zijn reacties op de weblog te plaatsen. e. Je kan rechtstreeks vanaf de weblog op mijn imailadres komen om een bercht door te geven.
Ik hoop dat deze uitleg voldoende is, ben je het er niet mee eens, reageer!!!!!!!
Goed voornemen, Peter Warmerdam heeft samen met Thea het besluit genomen, om samen in het huwelijksbootje te treden. De winkel draait als een tierelier, het nieuwe huis is op orde dus zijn er geen beletselen meer te bedenken om het "PAPIERTJE" te verwerven. Ook de voordelen van een wettige status zijn nu eenmaal niet weg te poetsen. Liza vertelde mij dat het de bedoeling is dat zij trouwen in mei 2007. Dus aan de voorbereiding kan nog ruimschoots gewerkt worden Peter en Thea alvast gefeliciteerd met jullie voorgenomen huwelijk en wanneer de officiële datum bekend is, hoor ik dat graag van jullie.
Pim verhuisd naar de "grote stad" Pim gaat met zijn Kim in de Cederstraat in Alphen aan den Rijn wonen. Aan de woning op nummer 35 wordt nog hard gewerkt Toen de woning werd aangekocht was het er nog een spreekwoordelijke beestebende, al ontbraken de beesten. Voor Kim wiens ouders ook in Alphen wonen, is de Cederstraat een zeer goede uitvalsbasis. Zij studeerd in Utrecht en kan dan straks na 5 minuutjes fietsen op de trein stappen. Pim en Kim maak van jullie huis je eigen nestje waar je lekker en veilig voelt. En natuurlijk komen we even kijken als alles kant en klaar is.
Voor ons is de feestmaand juli weer begonnen. Gisteren 3 juli was de oudste dochter van Petra en Tom jarig Nathalie is 5 jaar geworden (een hele hand vol). Vandaag 4 juli is onze eigen dochter Janet jarig en VEERTIG jaar geworden. Dan dringt het toch langzaam maar zeker tot je door, dat je dan zelf geen twintig meer kan zijn. Over een week de verjaardag van Petra en dan alweer onze eigen verjaardagen met daartussen nog de verjaardag van Arie Keijzer. Omdat er dit jaar geen bijzondere lustrums bij ons zijn te gedenken, vieren we onze verjaardagen gewoon thuis op 20 en 24 juli. Iedereen is vanaf 10.30 uur welkom voor een kopje koffie en drankje. Bij mooi weer lekker buiten. Wij verheugen ons op jullie komst.
Zaterdag 17 juni is 'plechtig' de VITAMINE B7 te water gelaten. Vele famililieleden, vrienden en kennissen waren bij deze heugelijke lang verwachte plechtigheid aanwezig. Ruud zit voorin op de plecht met zonnebril te stralen. Natuurlijk zijn ze allemaal apetrots op hetgeen van dat oude brak is geworden. Dan is er tijd voor een heuze proefvaart. Maar ja al gouw bleek dat de moter toch niet zo goed in elkaar was gezet als gedacht. Al spoedig werd hij warm en wilde alleen nog maar in z'n achteruit functioneren. Hopelijk geen trent voor de boot, want met de boot moet het net als met het leven "vooruit" Het mankement zal spoedig verholpen worden en wensen wij de 7 boy's en hun boot de Vitamine B7 behouden vaart. Voor foto's over dit gebeuren kijk op www.vitamineb7.nl
Naast de vele misvattingen in strijd met de viering rondom vaderdag volgt hier de ware betekenis van vaderdag :
Mevrouw. JB Dodd uit Washington, kwam in het jaar 1909 met het voorgenomen idee aan om Vaderdag te vieren, met de bedoeling haar vader te eren, William Smart. William Smart, een burgeroorlog veteraan, was weduwnaar geworden, nadat zijn vrouw (JB Dodds moeder) in het kraambed bij de geboorte van het 6e kind gestorven was. Meneer Smart bleef over om voor het pasgeboren kind en de overige 5 andere kinderen te zorgen op een pachthoeve ten oosten van Washington. Toen mevrouw JB Dodd eenmaal volwassen geworden was, besefte ze pas hoeveel kracht en doorzettingsvermogen het gekost moest hebben van haar vader om de kinderen groot gebracht te krijgen als alleenstaande man. De allereerste Vaderdag vond plaats op 19 juni 1910 ter Spokane in Washington.Ter zijner tijd werd er in verschillende steden tegenover Amerikaanse volkeren ook Vaderdag gevierd. In 1924 ondersteunde president Calvin Coolidge het idee voor het vieren van vaderdag. Uiteindelijk in 1966 ondertekende president Lyndon Johnson een presidentele verkondiging op de derde zondag van juni als Vaderdag.
Vaderdag is niet alleen een dag geworden om je vader te eren, maar voor alle personen die zich als een vader figuur opstellen, zoals : stiefvaders, ooms, opas e.d.
