... en het was morgen geweest. De zevende dag. Honey vond het nu tijd om haar zalmkop op te eten. (Jullie boffen dat de geur ontbreekt bij de foto's en het filmpje! )
Efkes ruiken of 'het' al zover is.
Hebbes! Mijn zalmkoppie opgevist.
Maar da's genieten!
't Is verrukkelijk, vrouwke.
Wegwezen jij! 't Is MIJN zalmkoppie.
Weer lekker verder smikkelen.
Efkes controleren of alles echt weg is. En voor de liefhebbers: beeld en geluid.
Lieve God, Hier ben ik nog een keertje. U kent me nog wel hè? Het is Honey. Ik wil U uit het diepst van mijn hondenhartje bedanken voor het heerlijke 'Honey-weer' van vandaag.
Ik mocht eindelijk weer eens mee met de auto met het vrouwke en lekker
wandelen in de velden.
).
