De derde wedstrijd begon met een minuut stilte als eerbetoon aan een overleden vriend van Max. Hierbij wensen we ook de scheids en de tegenstander te bedanken om die minuut stilte te respecteren.
Was het die dramatische gebeurtenis die nog door de hoofden speelde, of een volledig hertimmerde verdediging die er voor zorgde dat de thuisploeg in het begin van de wedstrijd de betere kansen had. Voor het eerst in deze competitie kwamen we op achterstand, en niet eens onverdiend. Maar dankzij een doelgerichte en aan 100% afwerkende Steven konden we de eerste helft wel nog met een voorsprong (23) afsluiten, maar denderend was het spelbeeld in ieder geval niet. We speelden veel te traag en gaven de tegenstander te veel ruimte. Gelukkig voor ons miste de thuisploeg op de koop toe nog een penalty.
De tweede helft was van een ander kaliber. Met 2 frisse spelers in de ploeg konden we nu plots wel tempo maken. De druk werd meteen opgevoerd en dit resulteerde in 3 treffers in de eerste 5 minuten. Meteen was de match gespeeld. De thuisploeg kon verder geen vuist meer maken en wij konden daarvan profiteren om nog 3 maal te scoren.
Ondanks een goeie eerste helft van de thuisploeg bleken we toch een serieuze maat te groot.
En dit hadden we vooral te danken aan onze 2 spitsen, Stefaan en Steven, die elk 4 maal de weg naar doel vonden.
