Voorzitter Jan Verhoeve en WS Lauwe mogen eeuwfeest in derde afdeling vieren: “Straks galamatch tegen Anderlecht”

Bij WS Lauwe stonden de zenuwen vorige zondag strak gespannen. Zelfs voorzitter Jan Verhoeve liep nerveuzer rond dan anders. Nadat White Star niet zonder moeite Wielsbeke over de knie legde, viel de stress en de druk van de geel-zwarte schouders. “Nu kan het nog moeilijk misgaan. Theoretisch zou een barrageplaats nog kunnen, maar we gaan ervan uit dat we straks ons honderdjarige bestaan in derde afdeling kunnen vieren.”

Met zijn rijke geschiedenis hoort WS Lauwe ook gewoon thuis in ons nationale voetbal. Voorheen werd White Star geroemd om zijn uitstekende jeugdwerking. Hein Vanhaezebrouck, Lorenzo Staelens en andere Rudy Ducoulombiers mochten als speler allemaal proeven van eerste klasse. Staelens schopte het zelfs tot Rode Duivel. Precies om zijn technisch verfijnde voetbal kreeg Lauwe in de jaren zeventig de vleiende bijnaam Het kleine Anderlecht. “Maar we hebben ook moeilijke jaren gekend”, voegt Jan Verhoeve eraan toe. “Zelfs tot in derde provinciale. Het voortbestaan van de club hing op een bepaald ogenblik zelfs aan een zijden draadje. Maar met vereende krachten en met de steun van de vele sympathisanten en oud-spelers zijn we die moeilijke periode te boven gekomen. Straks, als alles loopt zoals gepland, vieren we ons honderdjarige bestaan met een galamatch tegen Anderlecht.”

Nog vier wedstrijden te gaan en dan neemt WS Lauwe afscheid van zijn trainer Maxim Vandamme. “Max kan hier door de grote poort vertrekken”, is Jan Verhoeve vol lof over zijn trainer. “Na de promotie vorig seizoen slaagde hij erin om nu het behoud af te dwingen. En dat ondanks het gekwetst uitvallen van Milan Rooze en het uitvallen van Stefaan Soenens en bovenal met een krappe kern. Maxim Vandamme, iemand die zijn vak kent, is rechtdoorzee en zegt waar het op staat. We hadden graag verder gedaan met Max, maar wegens de grote druk en stress geeft hij er de voorkeur aan het wat kalmer aan te doen op lager niveau. Een beslissing die we respecteren. Met zijn opvolger Dylan De Winter hebben we een goede keuze gemaakt. Ik ben er zeker van dat Dylan het goed zal doen. Met 22 kernspelers is het de bedoeling om volgend seizoen niet in de problemen te komen. Tenslotte zijn die wedstrijden zoals die op de vorige speeldag tegen Wielsbeke slecht voor het hart. En op mijn leeftijd is dat niet gezond”, kan Verhoeve er nu mee lachen.

34 jaar voorzitter

Ondertussen is Jan Verhoeve al 34 jaar voorzitter van White Star. “Mijn hart is nu eenmaal geel en zwart gekleurd”, zegt de 74-jarige Lauwenaar. “Voor ik bij het bestuur kwam, was ik supporter van de ploeg van mijn gemeente en miste ik geen enkele wedstrijd. Maar voorzitter zijn is nog wat anders dan gewoon fan. Vooral als het slecht ging, nam je de problemen mee naar huis. Je stond ermee op en ging ermee slapen. De jongste jaren is het opnieuw een plezier om voorzitter te zijn van ons geliefde White Star. Ik heb het voorrecht omringd te zijn door fantastische mensen die het mij gemakkelijk maken. En ook ons jeugdbestuur heeft stappen gezet. Voorheen werkten beide bestuursploegen apart op hun eiland. Nu slaan we de handen in elkaar in het belang van WS Lauwe. Dat onze jeugdploegen vanaf volgend seizoen mogen aantreden in de provinciale reeksen, zal ons op termijn geen windeieren leggen. En ook vanuit de stedelijke overheid krijgen we straks, met het aanleggen van een kunstgrasveld, een ferme duw in de rug. Ik ben een trotse voorzitter van een honderdjarige club die de wind in de zeilen heeft”, besluit Jan Verhoeve.

(Fons Vandewynckele in Het Nieuwsblad)

WS Lauwe is zo goed als zeker van het behoud

WS Lauwe won niet zonder moeite van SC Wielsbeke en mag zijn abonnement vernieuwen voor derde afdeling. Dat werd zondag met het nodige vocht gevierd. “Helemaal zeker is het nog niet, maar we gaan ervan uit dat het grootste deel van het werk gedaan is”, zegt een tevreden voorzitter Jan Verhoeve.

“Met nog vier wedstrijden voor de boeg en 13 punten voorsprong op de nummer veertien Wielsbeke moeten we ons geen zorgen maken voor de rechtstreekse degradatie. En moesten er eventueel barragewedstrijden zitten aan te komen, staan we er met acht punten voorsprong op de nummer dertien St-Denijs goed voor.”

Tegen Wielsbeke had Lauwe het niet onder de markt en kwam zelfs enkele keren goed weg. Uiteindelijk hield White Star de drie gouden punten aan huis. “Tegen Wielsbeke werd het een dubbeltje op zijn kant”, weet ook Jan Verhoeve. “En we moeten eerlijk zijn, de bezoekers verdienden niet te verliezen. Maar uiteindelijk, na 30 speeldagen staat iedereen waar hij moet staan. In de heenronde waren we op Wielsbeke met lengten voorsprong de betere ploeg, maar gingen er uiteindelijk wel de mist in.”

Andere trainer

“Wij hebben een uitstekende eerste ronde afgewerkt. In die periode is ook de basis gelegd voor het behoud. Maar na de winterstop moesten we ons met minder tevreden stellen. Sommige jongens snakken duidelijk naar het einde. Hun bobijntje is af en omdat we een kleine kern hebben, zijn de keuzemogelijkheden beperkt. Niet vergeten dat we met het uitvallen van Milan Rooze een belangrijke pion verloren. En ook Stefaan Soenens moesten we meerdere weken missen. Uiteindelijk zal het toch goed gekomen. Met dank aan T1 Maxim Vandamme die na de promotie vorig seizoen opnieuw een belangrijk aandeel heeft in het behoud. Uiteraard waren we graag doorgegaan met Maxim. Maar wegens een te grote druk wou hij het wat kalmer aandoen bij SV Moorslede.”

“Volgend seizoen neemt Dylan De Winter de sportieve touwtjes in handen. We zijn ervan overtuigd dat Dylan dat ook goed zal doen. Maar eerst zullen we op zaterdag 28 juni ons 100-jarig bestaan vieren met een galamatch tegen het grote RSC Anderlecht. Onze fans mogen die datum nu al met rood onderstrepen”, besluit Jan Verhoeve.

Zaterdag 29 maart om 16 uur: WS Lauwe – KFC HO Kalken.

(Redactie KW)

(foto Aaron Vereecken)

Joffry De Brabander is de speler van de maand februari bij HO Kalken I. Dit voor zijn prestatie in de duels tegen Stekene, Wielsbeke, KVDO en Elene-Grotenberge. Goed voor een 6 op 12 als team. Opvallend: de linkspoot scoort meteen een twee op een rij. En dit nadat hij tot januari 2025 heeft moeten wachten om eens te winnen!

Jof was volgens de jury beter dan Laurens De Bock en Yoran Heirewegh. Dat is dus dezelfde top drie als vorige maand.
In de tussenstand staat Yoran lonely at the top. Hij ziet De Brabander wel opklimmen van 4 naar 2. Ook al omdat Lukas Poppe en Jasper Buyl deze maand geen punten sprokkelen. Lukas Poppe wordt derde, Jasper Buyl valt van het podium op plaats 4. Laurens De Bock wipt van de achtste naar de vijfde plaats.

Niels Elewaut, Yannick Aps en Kelian Bonny verwelkomden hun eerste punten. Nog twee kansen om punten te verzamelen: maart en april.

De maandwinnaars krijgen opnieuw een fijn cadeau van onze partner 'De drie linden' uit Kalken.

September: Yoran Heirewegh
Oktober: Lukas Poppe
November: Yoran Heirewegh
December: Yoran Heirewegh
Januari: Joffry De Brabander
Februari: Joffry De Brabander

Dit is de erelijst van deze verkiezing.
2023-2024: Jasper Buyl
2022-2023: Jasper Buyl
2021-2022: Yoran Heirewegh
2020-2021: stopgezet
2019-2020: Dieter De Wilde
2018-2019: Jasper Buyl
2017-2018: Nathan Baele
2016-2017: Aatif Bouyalaoui
2015-2016: Stijn Robaeyst
2014-2015: Bart Baute
2013-2014: Stefaan Rogiers
2012-2013: Olivier Van Driessche (+)
2011-2012: Stefaan Rogiers
2010-2011: Stefaan Rogiers
2009-2010: Ward Van Reeth

Net als de voorbije weken wordt er ook vandaag door onze jeugdploegen gevoetbald op woensdag. De U15B is deze avond te gast bij FV Hedes. Veel succes!

Woensdag 26 maart - inhaalwedstrijd
FV Hedes D - knapen U15B: 1-2

Ook de jeugdploegen van HO Kalken zochten dit weekend twee verschillende kousen in de kast. Om te tonen dat voetbal voor iedereen is. Zeker bij den Hogerop.

#mijnclubjouwclubonzeclub #steunkousen #cometogether #werelddownsyndroomdag

Het is stilaan één voor twaalf voor Wielsbeke, WS Lauwe lijkt wel gered: “Moeilijk gaat ook”

WS Lauwe won met nipte 2-1-cijfers van SC Wielsbeke en mag zijn abonnement voor derde afdeling hernieuwen, maar voor de bezoekers wordt het nu wel heel moeilijk om het behoud nog af te dwingen. “Omdat ook Sint-Denijs niet kon winnen, blijven we in een goede afloop geloven”, reageerde trainer Quincy Rombaut.

Nee, WS Lauwe-SC Wielsbeke werd geen grootste wedstrijd, maar wel een verbeten duel tussen twee ploegen die snakten naar een zege. Lauwe was al een hele tijd op zoek naar een nieuwe overwinning en kreeg aanvankelijk geen lijn in zijn spel. De thuisploeg moest zich beperken tot verdedigen tegen een opgenaaid Wielsbeke, dat zichzelf na twintig minuten beloonde met de openingsgoal van Jari Dejaegere. Lang konden de bezoekers niet genieten van hun voorsprong, want net voor het halfuur maakte Kevin Bostyn op vrijschop gelijk. Na de rust was het voor beide ploegen pompen of verzuipen. Wielsbeke kon af en toe dreigen, terwijl Lauwe het moeilijk had om kansen te versieren. Tien minuten voor affluiten, opnieuw na een standaardsituatie, bezorgde Matisse Ingels de thuisploeg de volle pot en de zekerheid dat de geel-zwarten ook volgend seizoen in derde afdeling hun ding mogen doen.

Belangrijkste doelpunt ooit

“Dit is allicht mijn belangrijkste doelpunt ook”, lachte de Lauwse middenvelder. “Na een lange periode van blessureleed ben ik blij dat ik nog eens belangrijk kon zijn voor de ploeg. Met acht punten voorsprong op nummer dertien Sint-Denijs en dertien punten op Wielsbeke kan ons nog weinig overkomen. Ik ben vooral blij dat ik straks met opgeheven hoofd zal kunnen vertrekken richting Meulebeke.”

“Dit is een zwaarbevochten maar belangrijke zege”, pikte de Lauwse trainer Maxim Vandamme in. “Niet met oogstrelend voetbal, maar moeilijk gaat ook. Het moest trouwens niet mooi zijn, winnen stond helemaal voorop. We sleepten ons naar het einde. Om conditioneel in orde te zijn, moeten we tijdens de week tweemaal scherp kunnen trainen. Wegens de vele blessures krijgen we dat niet meer klaar en dat laat zich gevoelen. Maar uiteindelijk hebben we het met een krappe kern en met een schitterende mentaliteit toch voor mekaar gebracht.”

Bij Wielsbeke heerste vooral ontgoocheling. “Na de zege tegen Erpe-Mere hoopte ik dat we op Lauwe konden doorgaan op ons elan”, zuchtte Quincy Rombaut. “We begonnen ook goed en kwamen verdiend op 0-1. Geen vuiltje aan de lucht, tot Lauwe een vrijschop mocht nemen en wij ons andermaal veel te gemakkelijk in de doeken lieten doen. Na die gelijkmaker moesten we even slikken. Tijdens de rust heb ik mijn jongens opgepept en het resultaat mocht best gezien worden. We waren na de pauze de best voetballende ploeg en versierden ook de betere kansen. Jammer dat we tweemaal het doelhout troffen. En net als in de eerste helft gingen we in het slot, opnieuw na een vrijschop, met de billen bloot. Met zulke weggeefgoals is het moeilijk om een wedstrijd naar je hand te zetten.”

(Fons Vandewynckele in Het Nieuwsblad)

Afgelopen weekend stond in het teken van het jaarlijks steakfestijn. De club wil alle aanwezigen bedanken voor hun komst en voor de lovende kritieken.

Een dikke knuffel ook voor alle vrijwilligers voor én achter de schermen. Zonder hen kunnen deze events niet plaatsvinden. Zonder hen kan de club niet blijven bestaan. #mijnclubjouwclubonzeclub

Een redelijk rustige week, zeker in vergelijking met vorige week. Opvallend wel: HO I maakt op zaterdag de verplaatsing naar Lauwe. Aftrap om 16u. En 's anderendaags dan HO II steunen op de Kruisen in de topper tegen KSK Erembodegem. Van harte welkom! #mijnclubjouwclubonzeclub

HO Kalken houdt Eendracht Aalst Lede af: “Verloren situatie in vijf minuten omgebogen”

Na vijf opeenvolgende nederlagen kon Hoger Op Kalken eindelijk nog eens winnen tegen derbyrivaal Eendracht Aalst Lede. De thuisploeg zette een vroege achterstand om in 2-1-winst. Nog opmerkelijk: de wedstrijd lag eventjes stil na problemen met de supporters.

De bezoekers namen een droomstart in Kalken. In de eerste minuut kopte Joren De Crick een hoekschop van zijn broer Jelle binnen. “Het zoveelste tegendoelpunt op een standaardsituatie”, meldt de plaatselijke verslaggever. De thuisploeg moest dus meteen in de achtervolging, maar deed dat zonder veel overtuiging. Net voor de koffie werd doelman Meulewaeter toch op de proef gesteld toen hij een poging van Bonny moest afblokken en Heirewegh de rebound niet tussen het kader kreeg.

Noorden kwijt

“Meteen na de rust kregen we een unieke kans om de voorsprong te verdubbelen”, zegt bezoekend coach Cassieris. “Maar de lob van Wout Verkimpe ging nipt naast en in plaats van 0-2 werd met vrijwel meteen daarna 1-1. We waren toen even het noorden kwijt.” De gelijkmaker kwam op naam van Laurens De Bock die na geharrewar voor doel de bal uiteindelijk toch over de lijn kreeg.

“Dat doelpunt was echt een boost”, lacht thuistrainer De Landtsheer. Gedreven door de fans gingen wij meteen door en dat loonde. Op aangeven van Heirewegh kon Bonny, met zijn derde van het seizoen, de verloren situatie vijf minuten later in een 2-1-voorsprong ombuigen. Beide ploegen kregen nadien nog enkele halve kansen, waarbij de twee doelmannen elk nog één keer moesten tussenkomen.”

Tussendoor lag de wedstrijd wel een vijftal minuten stil na wat duw- en trekwerk onder de supporters. Een aantal bezoekende fans hielden zich, ondanks meermaals verzoek van de thuisploeg, niet aan het rookverbod op en rond het voetbalterrein. Omdat de gemoederen niet bedaarden trokken scheidsrechter Van Hoolandt en de 22 spelers zich eventjes terug naar de kleedkamers. Pas toen de rust was weergekeerd werd de wedstrijd hervat.

“Na vijf opeenvolgende nederlagen smaakt deze overwinning heel zoet”, besluit De Landtsheer. “Een vroege achterstand omzetten in een overwinning doet dubbel zoveel deugd.” Door de winst en het verlies van de concurrentie heeft Kalken de vijfde plaats weer wat steviger in handen. Het eindrondeticket mag nu niet meer verloren gaan.

(met dank aan Ivan Elegeert in Het Nieuwsblad)

Nieuwe nederlaag voor Eendracht Aalst Lede op HO Kalken en wedstrijd heel even stopgezet na ruzie tussen twee supportersclans

Het gaat voor EA Lede met slechts 2 op 21 van kwaad naar erger. Ondanks een vroege voorsprong - doelpunt van Joren De Crick - keerden de Ajuinen met lege handen huiswaarts uit Kalken, dat een einde maakte aan een slechte reeks van vijf verlieswedstrijden op rij. De match werd in de slotfase ontsierd door een ruzie tussen een gedeelte van beide supportersclans.

Bij EA Lede werd het incident geminimaliseerd. Waarom de scheidsrechter de spelers naar de kleedkamers stuurde, is ons een raadsel, zei algemeen manager Eric Ceulemans. Dat was op zijn minst een voorbarige beslissing. Geen enkele speler ondervond hinder van de ruzie achter het doel. De rust in het stadion keerde meteen terug nadat de kapiteins van beide ploegen hadden bemiddeld. De laatste minuten van de match werden zonder problemen rond gemaakt.

Kritiek op spelleiding

Bij Aalst was men overigens niet te spreken over de leiding. Een duidelijke strafschopfout op Verkimpe werd niet gefloten bij een 0-1-tussenstand, zei sportief manager Georges Arts.

Verkimpe kreeg de kans op de 0-2 toen hij alleen voor doel opdook, maar hij miste. In korte tijd volgde de ommekeer en leidde de thuisploeg met 2-1. Lanckman trof nog de lat voor Eendracht Aalst Lede. Coach Sandy Casieris had het moeilijk met de manier waarop verloren werd.

In enkele minuten tijd gaven we de zege uit handen, zei de Aalsterse trainer. Vooral de tegengoal uit hoekschop ligt zwaar op mijn maag. We hadden er met beelden zo op gehamerd dat Kalken de bal in de tweede zone ging droppen en we lieten ons daar aftroeven ondanks het grote gestalte dat we in die zone staan hadden. We zijn blijven strijden tot op het einde, maar kwamen die opdoffer moeilijk te boven. Het doelhout verhinderde de gelijkmaker, maar dat is het verhaal van de jongste weken, waarin alles tegen zit. We verdienden hier niet te verliezen. De cijfers zijn wat ze zijn. Op Kalken verliezen, is geen schande. We hebben vooral in de periode tegen Sint-Denijs, Drongen en Erpe-Mere met 1 op 9 te weinig punten geoogst. We zijn toen te karig beloond. Hadden we 6 op 9 behaald, dan was het een ander verhaal. Nu moeten we naar de rechterkolom kijken.

(Jan Van Lijsbeth in Het Laatste Nieuws)

VW Hamme zet druk op leider Mandel en Sint-Denijssport is weer een stapje dichter bij het behoud

Een gehandicapt VW Hamme liet tegen Wervik geen steek vallen en houdt zo de druk op leider Mandel hoog. Onderaan pakte Sint-Denijssport tegen KV Diksmuide Oostende een belangrijk punt in de strijd om het behoud.

VW Hamme, dat met Varela, De Witte en Thyssen (geschorst) en Lammens (ziek) liefst vier titularissen moest missen, kwam tegen Wervik heel vroeg op achterstand. “Maar behalve dat doelpunt was Wervik eigenlijk nooit gevaarlijk. Al in de eerste helft hadden we alles onder controle, maar scoren lukte pas na de rust, met een uitstekende Joachim Van Damme die de ploeg mee op sleeptouw nam en zelf twee keer scoorde”, stelde een tevreden sportief directeur Marc Behiels vast. “We hebben gedaan wat moest maar Mandel blijft maar winnen. Hun 27 op 27 en negen wedstrijden zonder tegendoelpunt zijn straf. We blijven ervoor gaan en geven niet op.” Hamme won met 3-1.

Erpe-Mere United kon de leider geen stokken in de wielen steken (0-1). “De bezoekers kwamen na een goed kwartier op voorsprong na een stilstaande fase. Vooral na de rust waren wij veruit de betere ploeg. Hier zat echt veel meer in”, vatte voorzitter Gabriëls na afloop samen. Erpe-Mere trekt nu naar KVDO en krijgt dan VW Hamme op bezoek. “Twee zware opdrachten tegen zekere eindrondekandidaten.”

RFC Wetteren haalde het met het kleinste verschil van de buren van Elene-Grotenberge. In een wedstrijd die op een logisch 0-0-gelijkspel leek te eindigen zette aanvoerder Van Hoecke kort voor het einde een strafschop op. Opnieuw thuiswinst voor trainer De Cock terwijl het team van afscheidnemende collega Huysveld (die volgend jaar naar Olsa Brakel trekt) nog niet helemaal zeker is van het behoud.

De partij tussen KVV Sint-Denijssport en KVDO eindigde na 90 minuten zonder doelkansen op een logische brilscore, waardoor de Gentenaars weer een puntje dichter bij het behoud komen nu Wielsbeke zonder punten bleef.

Avanti Stekene toonde aan de kust dat er nog leven na de dood is. Bas Saillart bracht de Waaslanders na een kwartier in Blankenberge op 0-2 maar Longueville bracht de thuisploeg na de rust langszij. Een vrank en vrij Stekene trok, alweer via Saillart, de zege in het slot toch nog over de streep. 2-3.

KVE Drongen keek bij Beerschot op een goed kwartier van het einde nog tegen een 2-0-achterstand aan, maar na de aansluitingstreffer van Van Handenhoven leverde het slotoffensief via De Rock toch nog een kostbaar punt op.

HO Kalken houdt Eendracht Aalst Lede af in beklijvende derby: “Verloren situatie in vijf minuten omgebogen naar winst”

(Ivan Elegeert in Het Nieuwsblad)

Mandel weer stap dichter bij de titel, Blankenberge lijdt pijnlijke thuisnederlaag

Leider Mandel won niet zonder moeite op Erpe-Mere en telt nog steeds drie punten meer dan Hamme, dat Wervik versloeg. KVDO kwam op Sint-Denijs niet verder dan 0-0, terwijl Blankenberge in het zand beet tegen hekkensluiter Stekene.

Dankzij een vroeg doelpunt van Matt Demets ging leider Mandel United op Erpe-Mere met drie belangrijke punten lopen: 0-1. “Op een moeilijk en klein veld én tegen een strijdvaardige tegenstander slaagden we er niet in om ons spel op te dringen”, aldus T1 Angelo Paravizzini. “De kansen waren op één hand te tellen, maar de stevige duels waren legio. Het was niet ons ding, maar de zege maakt veel goed. Met 27 op 27 zijn we uitstekend bezig en we hielden dit seizoen ook al zeventien keer de nul. Dat zijn toch cijfers die kunnen tellen. Met deze zwaarbevochten zege komen we opnieuw een stap dichter bij ons doel. We deden het tegen Erpe-Mere niet met oogstrelend voetbal. Mijn jongens trokken hun werkkledij aan en knokten voor de drie punten. Als je de titel wil pakken, moet het niet altijd mooi zijn.”

KV Diksmuide Oostende kwam op Sint-Denijs niet verder dan een 0-0-gelijkspel. “En meer zat er ook niet in”, aldus Aaron Vandendriessche, die revalideert van een kruisbandletsel aan de knie maar zijn ploeg toch ging aanmoedigen. “Het klopt dat we er meer van verwacht hadden, maar deze kansarme wedstrijd verdiende geen winnaar, ook al hadden we graag gewonnen. We kampen echter met tal van blessures en komen iedere week met een andere ploeg aan de aftrap. Toch staan we nog altijd mooi op de derde plaats, iets wat vooraf niemand had durven hopen.”

SC Blankenberge ging zwaar in de fout door op eigen veld te verliezen van hekkensluiter Stekene: 2-3. “We begonnen veel te slap”, aldus Senne Decloedt. “Na een kwartier keken we al tegen een 0-2-achterstand aan en het duurde even vooraleer we die domper te boven kwamen. Net voor de rust scoorde Giovanni Longueville de aansluitingstreffer. In de tweede helft zetten wij de lijnen uit en via opnieuw Giovanni Longueville kwamen we op gelijke hoogte. We gingen nog voluit voor de drie punten, maar de ref stak daar een stokje voor. Twee minuten voor tijd kreeg ik de bal tegen mijn arm. Die was langs mijn lichaam en ik maakte geen enkele beweging naar de bal, maar toch floot hij voor strafschop. Onze doelman Quintijn Steelant koos de goede hoek, maar op aangeven van de lijnrechter, die beweerde dat onze goalie te vroeg was vertrokken, mochten de bezoekers een tweede keer aanleggen en dit keer was het wel raak. Jammer, want we verdienden niet te verliezen.”

In de hoek waar de klappen vallen

Eendracht Wervik kon niet stunten bij titelkandidaat Hamme: 3-1. “We zitten in de hoek waar de klappen vallen”, zuchtte T2 Davy Cappelle. “Met een vroege goal van Tibo Margo begonnen we nochtans hoopgevend aan de wedstrijd, maar in de tweede helft moesten we de wet van de sterkste ondergaan. Het is trouwens niet op Hamme dat we de punten moeten halen. Zaterdag voor eigen volk tegen Elene-Grotenberge moeten we wel kleur bekennen.”

(Fons Vandewynckele in Het Nieuwsblad)

Weet jij nog wat er dag op dag tien jaar geleden is gebeurd op de Kruisen?
Mooie en minder mooie momenten in het leven van een voetbalclub.

PROFICIAT: Laurens De Bock wint de bekerfinale met Club Brugge

KFC HO Kalken wenst zijn ex-speler Laurens De Bock van harte proficiat met het winnen van de bekerfinale met Club Brugge. Het einde van een schitterende week met ruime winst in Westerlo, de stunt in Istanboel en nu dus de bekertriomf in Brussel. Bockie is duidelijk in vorm en dat heeft bondscoach Marc Wilmots zeker gezien. Na de overwinning zondag gingen enkele Cub-fans door het lint in de kantine van HO.

* HO I - Eendracht Aalst Lede: 2-1
* SK Wichelen - HO II: 4-1
* Standaard Denderleeuw - beloften: 4-1

* VTB Laarne - de Masters: 3-5
* de Vedetten - KWB Kalken: 1-2

* jongvolwassenen U21 - KFC Heikant Zele: 2-0
* Cercle Melle B - scholieren U17A: 1-3
* SK Wachtebeke - scholieren U17B: 0-0
* Jong Lede B - knapen U15A: 3-0
* KVV Laarne-Kalken B - knapen U15B: uitgesteld

* de miniemen U13 zijn vrij
* miniemen U12A - Hou ende Trou Zwijnaarde B
* KFC Moerbeke A - miniemen U12B
* preminiemen U11 - SK Lochristi B
* Oostakker-Azalea A - preminiemen U10
* SV Zaffelare A - duivels U9A
* duivels U9B - SKV Overmere B
* duivels U9C - Osta Meerbeke A
* duivels U8A - SK Wachtebeke
* KSC Lokeren-Temse - duivels U8B 
* Eendracht Zele - duivels U7A
* SK Wachtebeke - duivels U7B
* duivels U6 - KSC Lokeren-Temse

Woensdag 26 maart - inhaalwedstrijd
19u FV Hedes D - knapen U15B (scheidsrechter Cihan Gôktepe)

HO Kalken I - Eendracht Aalst Lede:  

-100' Welkom in het Jozef Plaetinckstadion

-60' Dieter De Wilde is geopereerd aan de enkel en de teen, na zijn blessure eind 2024. Het seizoen is voorbij voor de verdediger. 
Joffry De Brabander (hamstring) is fit. Bjorn Caryn liep een enkelblessure op na een venijnige overtreding in Drongen vorige zondag. Ook Joachim Eeckhout en Matisse Moeraert zijn out door een enkelblessure. Ook Jasper Buyl is niet klaar om te spelen.
Jelle D'Heer is geschorst na zijn derde gele kaart vorige zondag.

-5' de wedstrijdbal wordt geschonken door:

- Salon La Cave uit Kalken
- Rijschool Traffix uit oa Wetteren en Lokeren
- ADV Pools uit Kalken
- beton-, grond- & klinkerwerken Kevin Van Doorsselaere uit Kalken
- bouwwerken Christophe Fiers uit Kalken
- algemene grondwerken Stefaan Roelandt uit Berlare
- Reizen Mahe uit Kalken
- frituur Frietamientje uit Kalken

Van harte bedankt voor de steun aan onze club.

0' we zijn er aan begonnen onder leiding van scheidsrechter Vincent Van Hooland

1' 0-1 GOAL Joren De Crick kopt een hoekschop van zijn broer Jelle binnen. Het zoveelste tegendoelpunt op een standaardsituatie.
Wat een dramatische start in de wedstrijd die een ommekeer zou moeten inluiden.

16' gele kaart Lukas Poppe (HO), zijn derde. Hij mist dus de verplaatsing naar Lauwe, zaterdag.
20' licht overwicht voor de thuisploeg, maar tot kansen komt ze niet. Daarvoor is het spel niet verrassend en snel genoeg.
28' gele kaart Kelian Bonny (HO), zijn eerste dit seizoen
39' gele kaart Nicolas Van Peteghem (EA)
44' dubbele grote kans voor HO: Meulewaeter blokt het schot van Kelian Bonny af, de rebound van Yoran Heirewegh bli

Duidelijk twee ploegen zonder veel vertrouwen. De bezoekers hebben het voordeel van de snelle voorsprong en kunnen strak in de organisatie blijven. De lange Kalkense ballen worden makkelijk opgevangen. De eerste helft kabbelde rustig verder, zonder uitschieters, tot kort voor het einde.

RUST

48' Wout Verkimpe kan ontsnappen op de counter, maar hij lobt de bal nast het doel. Hier komt HO goed weg.
50' 1-1 GOAL Laurens De Bock is het eindpunt van een waanzinnige scrimmage met meerdere afgeblokte pogingen in en rond de kleine rechthoek
Het eerste doelpunt van Bockie bij HO Kalken. Een belangrijk!
En zo kan het verkeren. Geen 0-2, maar wel 1-1.

54' 2-1 GOAL Kelian Bonny rondt een heerlijke doorsteekpas van Yoran Heirewegh af
Het derde doelpunt van het seizoen voor de linkerpoot

58' na balverlies diep op de speelhelft van de bezoekers lanceert Jelle De Crick de tegenaanval. Zijn voorzet geraakt gelukkig niet bij een ploegmaat. HO stond nochtans in ondertal.
60' goeie tackle van Simon Baes op de snel doorgelopen Nyarko
61' de hoekschop van Van Peteghem valt op de bovenkant van de lat
65' een volley van Lukas Poppe gaat via het lichaam van een Aalst-verdediger naast de goal
68' een scherpe voorzet van Van Den Eeckhout valt in de handen van Ward Smekens
70' dubbele wissel HO: Niels Elewaut en Brecht Cnockaert voor Kelian Bonny en Joffry De Brabander
Brecht viert zijn comeback na een heel lange revalidatie door de blessure tegen RFC Wetteren
73' Ward duwt de kopbal van Simon Lanckman -op een corner- tegen de lat
74' gele kaart Yannick Aps (HO), zijn vijfde
75' dubbele wissel EA: Nils Van Poelvoorde en Mathis Remacle voor Wout Verkimpe en Simon Lanckman
80' wissel HO: Yannick Aps kan niet meer verder, Jordy Janssens vervangt hem

82' de scheidsrechter is met de ploegen naar de kleedkamer getrokken na schermutselingen in de Kuppens bar. Het is de tweede keer dat er wat stoerdoenerij.

83' na vijf minuten afkoelen zijn we opnieuw aan het voetballen
84' gele kaart Falko Geenens (EA)
90' een verre trap van Enzo Neve wordt vanonder de lat gehaald door Kalkenaar Bart Meulewaeter
De steriele druk van de bezoekers levert niet meteen gevaar op

EINDELIJK! Daar is de eerste overwinning na vijf opeenvolgende nederlagen. Een vroege achterstand omzetten in een overwinning doet dubbel zoveel deugd! Proficiat!

Teams
HO: Smekens, Aps, Van Der Eedt, Neve, Baes, Heirewegh, Poppe, De Brabander, Bonny, Vermeer en De Bock
Aalst: Meulewauter, Favoreel, Rosschaert, Van Peteghem, Nyarko, Jelle De Crick, Van Den Eeckhout, Geenens, Joren De Crick, Verkimp en Lanckman

SV Rumbeke is kampioen in eerste provinciale en dat werd zaterdag na de 1-3-zege in Zwevegem met de nodige bubbels gevierd. De blauwhemden fietsten freewheelend door de competitie, want ze wonnen 24 van hun 26 matchen en moesten enkel Boezinge lange tijd in hun zog dulden. Rumbeke acht zich voldoende gewapend om volgend seizoen zonder degradatiezorgen mee te draaien in derde afdeling.

De Zwevegemse kassier wreef zich in de handen, want heel wat Rumbekenaars - die gratis blauw-witte sjaals kregen van het bestuur - waren naar het zuiden van de provincie afgezakt met de bedoeling er een titelfeestje te bouwen. En de blauw-witte fans werden meteen op hun wenken bediend, want na amper zeven minuten stond het al 0-2. Toen Rumbeke er vroeg in de tweede helft 0-3 van maakte, was de kampioen gekend. Nog voor het eindsignaal werden de dozen met champagne aangevoerd. Eenmaal scheidsrechter Philippe De Vlaminck een einde aan de partij had gemaakt, vlogen de kurken in het rond.

Indrukwekkende cijfers

Voorzitter Stefaan Bouckaert werd onder het schuimende vocht bedolven, maar blonk van trots. “De titel is binnen”, juichte de Rumbeekse preses. “We hebben onze ambities nooit onder stoelen of banken gestoken en hebben die ook waargemaakt. Je moet onze cijfers maar eens bekijken, die zijn ronduit indrukwekkend: 83 goals gescoord, slechts eenmaal verloren, één gelijkspel en 13 punten meer dan achtervolger Boezinge. Dat we ons twee jaar geleden niet konden handhaven in derde afdeling? Dat klopt, maar toen hadden we niet verwacht dat we via de eindronde gingen promoveren. Nu zijn we er beter op voorbereid. Met de aanwinsten die we al op de kop tikten, moet een rustig seizoen kunnen.”

Ook T1 Fanny Schamp hebben we zelden zo uitgelaten gezien. “Dat is de titel van ons allemaal”, juichte de 52-jarige Oekenenaar. “Met dank aan een voorzitter die alles over heeft voor zijn club, een hardwerkend bestuur, een schitterende sportieve staf en een prachtige spelerskern die goed aan elkaar hangt. De 75ste verjaardag van deze mooie club kreeg een passende apotheose.”

Viktor Notebaert dwarrelde na de match als een uitgelaten veulen en dol van vreugde over het veld. “Mijn eerste titel is er eentje om in te kaderen”, juichte de 29-jarige aanvoerder. “Ik heb met Harelbeke enkele promoties via de eindronde mogen vieren, maar een titel was er nooit bij. Dit is geweldig. En wees er maar zeker van dat we volgend seizoen in derde afdeling ons mannetje zullen staan.”

Scoren in de titelmatch was Guillaume Devacht niet gegund, maar de aanvalsleider was met een assist en veel werkkracht opnieuw belangrijk voor de ploeg. “Deze titel is een dikke prijs om te koesteren. Momenteel heb ik 25 doelpunten op mijn teller. Ik deed nooit beter. Hopelijk kan ik in de resterende wedstrijden mijn totaal nog wat opdrijven. Het zou mooi zijn mocht ik het seizoen met 30 goals kunnen afsluiten, maar het is niet van moeten”, ging Devacht met een zalig gevoel de lange nacht in.

(Fons Vandewynckele in Het Nieuwsblad)

Kalkenaar Bart Meulewaeter speelt zondag in zijn achtertuin: “Laatste kans voor Eendracht Aalst Lede”

Met HO Kalken en Eendracht Aalst Lede staan de nummers vijf en acht tegenover elkaar. De Ajuinen tellen slechts vier punten achterstand en kunnen met een zege de strijd voor een eindrondeticket opnieuw openbreken. Doelman Bart Meulewaeter bracht vorig seizoen KVC Jongt Lede langszij en kijkt uit naar het treffen.

Kalkenaar Bart Meulewaeter speelt zondag in zijn achtertuin. Op zijn 40ste is de door de wol geverfde doelman wellicht aan zijn afscheidsjaar bezig – al steekt dat wel. “Ik ben aan een sterk seizoen bezig en had daar graag nog een verlengstuk aan gebreid. Ik was bereid om de concurrentiestrijd aan te gaan met jongere keepers, maar ik kreeg te horen dat de gecontacteerde keepers niet bereid waren om naar Aalst te komen als ik zou blijven. Ik beleefde twaalf mooie jaren bij KVC Jong Lede en ook het verlengstuk bij Eendracht Aalst werd een meevaller. Het enige minpuntje was dat ik in mijn carrière nooit een prijs kon pakken. Volgend seizoen dient die kans zich aan op basis van de versterkingen die de club al realiseerde.”

Het ontbreekt het huidige Eendracht Aalst Lede misschien aan de nodige kwaliteit, maar toch blijft de eindronde dankzij de falende concurrentie nog steeds mogelijk. “De wedstrijd op Hoger Op Kalken is dan wel de laatste kans voor Eendracht Aalst Lede. Eigenlijk moeten we ook winnen om de rust te laten terugkeren na een serieuze dip. Beide ploegen kunnen de punten gebruiken, want ook in Kalken zitten ze in een neerwaartse spiraal. Uiteraard wordt het voor mij een speciale match. Ik woon op wandelafstand van het terrein waar ik vorig jaar een goal maakte toen ik bij de laatste aanval mee oprukte. Ik speelde dan wel nooit voor HO Kalken, maar zondag staan ongetwijfeld flink wat buren, vrienden en dorpsgenoten langs de omheining. Ik wil me nog eens in de kijker spelen en hoop vooral op een goed resultaat, zodat nog een leuk competitieslot volgt.”

Sterke kop

Onderhandelingen met Laarne-Kalken draaiden op een sisser uit, zodat de kans steeds groter wordt dat Meulewaeter aan zijn laatste vijf wedstrijden begint. “Ik kan me verzoenen met het einde van mijn carrière. Bij een eventuele nieuwe uitdaging zal het plaatje 100 procent moeten kloppen. Een club in de buurt die de nodige ambitie uitstraalt kan me nog wel boeien. Anders focus ik me op de carrière van mijn zoontjes, die allebei de ambitie koesteren om beter te doen dan hun papa. Sem is aan de slag bij de U13 van Club Brugge. Roan verdedigt de kleuren van de U11 bij Lokeren-Temse. Keeperstraining geef ik hen niet. Ze kunnen daarvoor terecht bij competente trainers bij hun clubs. Technisch zullen ze sterker worden dan ik. Hopelijk kregen ze ook mijn mentale sterkte mee met de genen.”

“Ik had steeds een sterke kop”, stelt Meulewaeter. Met KSV Oudenaarde won ik de eindronde in derde klasse onder leiding van coach Stefan Leleu. Ik zag toen wel af van de promotie en koos voor KSK Maldegem, maar dat werd een afknapper. Een jaar later trok ik naar Lede en daar leerde ik de charmes kennen van de Ommegang, een klein stadion met trouwe supporters en spelers die al snel vrienden werden.”

(Wim Redant in Het Nieuwsblad)

SK Wichelen - HO Kalken II: 4-1 

-60' Bänt De Neve staat aan de kant met een spierscheur.
Thibault Aelterman is tijdelijk onbeschikbaar wegens opleiding tot piloot.
Adriaan Rogiers kan niet spelen door een enkelblessure
Lowie Vandaele keert terug uit schorsing. Maar nu zitten Miro Bulté en Lothar Ritière op het strafbankje met drie gele kaarten.

30' belangrijke wedstrijd vanavond met het oog op de eindronde, want Wichelen was voor het seizoen één van de ploegen om mee te strijden voor de prijzen, na de degradatie uit derde vorig seizoen. Samen met HO II. In de stand heeft Wichelen 6 punten minder dan Hogerop. Maar de Wolven zijn wel aan het oprukken met een 9 op 9 en een 15 op 18 in de laatste 6 wedstrijden.

0' scheidsrechter Tom Leyns fluit de wedstrijd op gang

1’ Bas Van Belle wordt alleen voor de doelman gezet door Jorre Ongena, maar onze topschutter schiet voorlangs
10’ 1-0 GOAL Jens Hornick trapt overhoeks binnen

16’ opnieuw een grote kans voor Bas, mag alleen afgaan richting de doelman, maar hij geraakt er niet voorbij
18’ 2-0 GOAL Juano Jaffar maakt de kans wel af

37’ Hornick glipt erdoor vanuit buitenspel, maar hij besluit op de paal
HO krijgt de bal, maar Wichelen kan het voorlopig goed gesloten houden. Ze zitten in een zetel.
38’ gele kaart Warre Neus (HO)
42’ Warre creëert een reuzenkans voor zichzelf, passeert 3-4 man, maar legt hem naast doel. Ongelofelijk wat HO laat liggen vandaag.
46’ 3-0 GOAL Juano Jaffar legt een hoge voorzet binnen

Grote achterstand door eigen schuld: HO laat 100% kansen liggen en ze geven het zelf te makkelijk weg

RUST

50’ Warre trapt net naast het doel, HO is goed gestart
57’ dubbele wissel HO: Giovanni Hendrickx en Renzo Paelinck in. Davor Baes en Audrick Van Der Beken uit.
61’ 4-0 GOAL Marijn Devlieghere kopt een vrije trap binnen. De eerste keer dat Wichelen in de buurt komt van het Kalkens doel

67’ Bas loopt er iedereen uit, maar legt de bal dan nog af. Wichelen onderschept. Zijn vertrouwen is weg na de gemiste kansen.
70’ wissel HO: Séba Vervaet in, Mathijs De Puydt uit
74’ wissel HO: Thibo Paelinck in, Lowie Vandaele uit
82’ penalty na een fout op Séba
83’ 4-1 GOAL Bas Van Belle lukt de eerredder 
De 21ste treffer van het seizoen

Tweede opeenvolgende nederlaag voor HO II. Geen goeie zaak voor een eventuele deelname aan de eindronde.
Toppers winnen of beslissen, dat zit er duidelijk nog niet in voor deze jonge ploeg, die niet wordt weggespeeld, maar ze krijgt telkens wel een les in efficiëntie. Het verwachte leergeld.

Teams
Wichelen: Van Hende, Van Driessche, Braem, De Wilde, Roggeman, Pollet, Hornick, De Deyn, Bontinck, De Loose en Jaffar
HO: Régis Van Der Beken, Baes, Finck, Bogaert, Neus, De Puydt, Ongena, Van Belle, Vereecken, Vandaele en Audrick Van Der Beken

* zon 15u HO I - Eendracht Aalst Lede (scheidsrechter Vincent Van Hooland, geassisteerd door Stijn Lemmens en Vincent Pougnaud)
* zat 19u30 SK Wichelen - HO II (scheidsrechter Tom Leyns)
* vrij 20u Standaard Denderleeuw - beloften (scheidsrechter Jeroen Van Lierde)

* vrij 20u VTB Laarne - de Masters 
* vrij 20u de Vedetten - KWB Kalken

* zat 15u jongvolwassenen U21 - KFC Heikant Zele (scheidsrechter Patrick Melkebeke)
* zat 12u30 Cercle Melle B - scholieren U17A (scheidsrechter Mesut Akbulut)
* zat 13u30 SK Wachtebeke - scholieren U17B (scheidsrechter nog aan te duiden)
* zat 11u Jong Lede B - knapen U15A (scheidsrechter Jean-Pierre Demesmaeker)
* zat 14u15 KVV Laarne-Kalken B - knapen U15B (scheidsrechter nog aan te duiden): uitgesteld

* de miniemen U13 zijn vrij
* zat 10u30 miniemen U12A - Hou ende Trou Zwijnaarde B
* zat 11u15 KFC Moerbeke A - miniemen U12B
* zat 13u30 preminiemen U11 - SK Lochristi B
* zat 9u Oostakker-Azalea A - preminiemen U10
* zat 9u45 SV Zaffelare A - duivels U9A
* zat 13u30 duivels U9B - SKV Overmere B
* zat 13u30 duivels U9C - Osta Meerbeke A
* zat 10u30 duivels U8A - SK Wachtebeke
* zat 9u30 KSC Lokeren-Temse - duivels U8B 
* zat 11u30 Eendracht Zele - duivels U7A
* zat 9u30 SK Wachtebeke - duivels U7B
* zat 9u30 duivels U6 - KSC Lokeren-Temse

Woensdag 26 maart - inhaalwedstrijd
FV Hedes D - knapen U15B

Doelman Bart Meulewaeter is aan zijn laatste matchen bij EA Lede bezig: “Ik had er graag nog één seizoen bovenop gedaan”

Bart Meulewaeter speelt zondag in zijn achtertuin op HO Kalken één van zijn laatste wedstrijden in zijn rijk gevulde voetballoopbaan. Het contract van de 40-jarige doelman werd niet verlengd. “Ik had er nochtans graag een jaartje bovenop gedaan.”

Er was wat onduidelijkheid of de ervaren goalie al dan niet wil stoppen met voetballen. De Kalkenaar legt uit hoe de vork aan de steel zit. “Op het einde van vorig seizoen werd ik van het veld getrapt en liep ik een letsel aan de mediale band van de knie op”, vertelt Meulewaeter. “Toen verklaarde ik dat dit seizoen mijn laatste zou zijn. Ik wist toen uiteraard niet dat het dit jaar zo gesmeerd zou lopen. Vooral in de heenronde keepte ik heel sterk en incasseerde ik weinig tegengoals. Ik rekende dan ook op een contractverlenging. Bij de besprekingen met het bestuur bleek evenwel dat er geen plaats meer was voor mij. Ik had nochtans de concurrentie graag aangegaan met de nieuwe doelmannen. Het argument van het bestuur was dat er geen nieuwe doelman wilde komen tot zolang ik er nog was.”

Meulewaeter is ontgoocheld, maar wil in schoonheid afscheid van de club nemen. “Enerzijds heb ik er begrip voor dat men niet wil verder gaan met een doelman van 40 jaar. Anderzijds heeft het bestuur en de technische staf toch ook wel gezien dat ik er tot dusver een zeer goed seizoen opzitten heb. Ik ben bovendien topfit en miste geen trainingen of wedstrijden. De veel jongere invallersdoelman was wel een tijd lang out. Om maar te zeggen dat leeftijd niks wil zeggen. Ik zal er de resterende vijf wedstrijden nog wel voluit voor gaan. En vooral tegen mijn buren ben ik supergemotiveerd.”

“Aan twaalf jaar Jong Lede, waarvan één seizoen Eendracht Aalst Lede, houd ik een zeer goed gevoel over. Het was een fantastische tijd. Het enige wat een beetje knaagt, is dat ik geen prijs pakte met de ploeg. Rekening houdend met de versterking die werd aangetrokken voor het komende seizoen moet Eendracht Aalst Lede voor de titel kunnen gaan. Daar had ik graag mijn steentje toe bij gedragen.”

Transfer naar Kalken?
Normaal trekt Meulewaeter er eind april een streep onder, al weet je in het voetbal uiteraard nooit. Er is immers wel wat interesse voor de ervaren keeper. “Er namen een aantal eerste- en tweedeprovincialers contact met me op. Laarne-Kalken was het meest concreet en ik heb getwijfeld om er te tekenen, maar uiteindelijk is het niet door gegaan. Het enige wat me nog zou interesseren, is een transfer naar HO Kalken. Als ik in mijn tuin zit, hoor ik het gejuich van de supporters. Mijn carrière afsluiten bij de buren zou toch mooi zijn.”

Nog dit: vorig seizoen eindigde het duel tussen HO Kalen en Jong Lede op een 2-2-gelijkspel. Meulewaeter bezorgde zijn team in de slotminuut met een veldgoal in extremis een gelijkspel. De doelman lukte in zijn carrière een vijftal veldgoals, maar met Eendracht Aalst Lede scoorde hij (nog) niet. Wie weet lukt hij dat huzarenstukje nu zondag opnieuw tegen zijn buren.

(Jan Van Lijsebeth in Het Laatste Nieuws)

Weet jij nog wat er dag op dag tien jaar geleden is gebeurd op de Kruisen?
Mooie en minder mooie momenten in het leven van een voetbalclub.

ANALYSE: de ruime overwinning van de beloften II tegen KVV Schelde

De beloften van de vierde provincialer van KFC HO Kalken haalden vorige zaterdag zwaar uit tegen Serskamp-Schellebelle. De mannen van trainer Kenneth Bosch wonnen op de Kruisen met 6-2, ondanks een stevige verjaardagsparty de avond/nacht/ochtend voordien, die ook schade berokkende aan de beloften A. "Ik vind het een schitterende overwinning", geniet Kenneth nog altijd na. "Zeker omdat we de heenwedstrijd met 3-0 hebben verloren. Onze start was zeker niet overtuigend en we hebben opnieuw een aantal kansen niet benut. Maar na een halfuur moest Schelde met z'n tienen verder en bovendien konden we net voor de rust de 1-0 maken via Jasper. Na de pauze kwamen we was veel beter voor de dag en we liepen vlug tot 3-0 uit via Michael en Kevin. Op het uur werd het 3-1 en er sloop even wat twijfel in de ploeg. Maar tien minuten voor tijd toonde opnieuw Jasper zich trefzeker en daarna werd het nog een ruime overwinning na twee wereldgoals van Frederik en Toon. Het was echt genieten van mijn jonkies. Onze doelstelling blijft 30 punten. Met nog vier wedstrijden voor de boeg hebben we nu 24 punten, dus minstens twee wedstrijden winnen is de opdracht."

Niels Elewaut is aan zijn laatste weken als voetballer bezig bij HO Kalken: “Na mijn kruisbandletsel was ik niet meer de oude”

HO Kalken krijgt zondagmiddag het bezoek van de buren van Eendracht Aalst Lede. Twee ploegen die het in de derde periode allesbehalve goed doen, maar wel allebei nog kans maken op de eindronde. Niels Elewaut beseft dus dat de belangen groot zijn.

Kalken is aan een belabberde reeks bezig. Na een goed seizoen sukkelen de Kalkenaars tegenwoordig met een 0 op 15. “Wij moeten ons dringend herpakken”, beseft Elewaut. “Ik denk dat niemand goed weet wat er bij ons scheelt, waardoor we in deze dip zijn terechtgekomen. Ik kan me alvast niet herinneren hoelang het geleden is dat ik vijf wedstrijden na elkaar verloor. Afwerken was de voorbije weken al te vaak een probleem. Waar we tot voor enkele weken maar een halve kans nodig hadden om te scoren, lukt dat plots veel moeilijker. Tegen Drongen was dat ook weer het geval. Wij hadden enkele mogelijkheden om op voorsprong te komen, maar dat lukte niet. Een kans aan de overkant was genoeg voor de Gentenaars.”

Door de recente resultaten lijkt het quasi zekere eindrondeticket voor Kalken plots weer aan een zijden draadje hangen. Rood-wit voelt de hete adem van Erpe-Mere United in de nek, maar ook KSC Blankenberge en Aalst Lede liggen op de loer. “We hebben ons lot nog altijd in eigen handen”, klopt Elewaut zich op de borst. “Maar we beseffen dat we nu wel het tij moeten keren. Aalst Lede is daartoe een uitstekende kans. Het lijkt me dat de ploeg helemaal uit elkaar aan het vallen is nu heel wat spelers al elders hebben getekend. Hun resultaten van de voorbije weken zijn even zwak als de onze.”

Letterlijk en figuurlijk pijn

Zelf is Elewaut ook aan zijn laatste weken als voetballer bezig. “Ik ben inderdaad nog maar 32, maar na mijn kruisbandletsel drie jaar geleden heb ik nooit meer het niveau bereikt dat ik voor ogen had”, zucht de spits. “Dat doet letterlijk en figuurlijk pijn. Daarom heb ik kort na Nieuwjaar de knoop doorgehakt, maar ik wil wel in schoonheid afscheid nemen en het behalen van de eindronde hoort daar zeker bij. Ik denk dat ik het maximale uit mijn loopbaan heb gehaald, maar ik zou ontgoocheld zijn mocht die laatste beloning bij Kalken er niet bij zijn.”

Elewaut, die zijn mooiste jaren bij Racing Gent beleefde en nadien ook nog twee jaar bij KSC Lokeren-Temse actief was, is niet van plan om een andere rol in het voetbal op te nemen. “Ik heb 20 jaar heel veel gegeven, het is nu tijd om andere leuke dingen in het leven te gaan doen”, klinkt het bij de Gentenaar, die intussen al enkele jaren in Lokeren woont.

(met dank aan Ivan Elegeert in Het Nieuwsblad)