We zijn nu de tweede dag in Los Angeles en hoewel we in een van de chicste hotels van onze Amerikareis logeren, is het internet maar zus en zo. De berichtjes komen dus niet zo vlot door. Gisteren van San Diego naar LA gereden langs de kust. San Diego is ook een grote marinebasis en dat merk je! We zagen heel veel oorlogsschepen, tanks en helikopters. De autosnelwegen zijn hier ook indrukwekkend met vier, vijf, zes en een keer zelfs acht rijstroken. Ze rijden hier ook veel Europeser (zeg maar agressiever) dan de voorbije weken. We logeren niet echt in Los Angeles, maar in Santa Monica, een strandstadje in de schaduw van LA. Gisteren zijn we van het hotel naar het strand gewandeld en naar de beroemde pier van Santa Monica, waar ook weer, heel Amerikaans, een klein pretpark van gemaakt is met heel veel hamburger en hotdogtenten. Hier eindigt ook de bekende Route 66, die Amerika doorkruist van kust naar kust. Tot groot jolijt van Rosalie zijn we ook nog even op het strand gaan hangen zodat zij nog eens over de golven kon springen. Jammer genoeg sprong Wouter niet over maar in de golven en was hij dus binnen de tien minuten drijfnat! Terug naar het hotel dus voor een duik in het zwembad. Deze ochtend lekker relaxed ontbeten en dan naar Malibu gereden, een stadje iets meer naar het noorden langs de Pacific Coast Highway. Hier een paar uur aan het strand gelegen tussen de oceaan en de Malibu Lagoon, waar een grote kolonie pelikanen aan het broeden was. Het was niet echt een zwemstrand, maar enkel een surfstrand door de golven en de wind, maar onze golfspringers en zandkastelenbouwers vonden het toch leuk. Hierna een Italiaans hapje gaan eten in de winkel-wandelstraat van Santa Monica en hebben we voor morgen toch maar een bustochtje naar Hollywood geboekt.
Sea world. Na een korte rit van het hotel naar sea world, iets ten noorden van san Diego. Vroeg gearriveerd, vouchers ingewisseld en naar binnen. Ontbeten: ruben heeft gewoon een stuk choco taart verorberd. De rest liet het bij een min of meer normaal ontbijt. Richting orka's en dolfijnen. De orka show moest en zou gezien worden. Die begon pas om 11.30 dus eerst naar de dolfijn-training. Leuk om te zien en vooral heel dichtbij.
Dan de orka's. Fenomenaal. En iedereen kletsnat. Ook deze dieren houden van spatten in bad. En steeds een emmertje vis als motivatie. Leuke van dezeshow was dat de orka's het middelpunt vormden. Bij de dolfijnen en vooral de zeeleeuwen was dat iets anders.
Goed. Na de orka's naar andere attracties geweest: Roggen gevoederd, zeesterren geaaid, haaien bekeken, een wildwaterafdaling gedaan met een douche op het einde (iedereen kletsnat). De dolfijnen show was mooi, een combi tussen een show met dolfijnen maar ook menselijke acrobatie en zelfs enkele vogels.
Later op de middag de zeeleeuwen, een beetje teleurstellend want gericht op de mens. Maar ja. Als laatste een achtbaan die eindigde in het water: ruben, Maurits, rosalie en Wouter die opnieuw een nat pak kregen. Vooral voor Wouter een heel spektakel want eindelijk groot genoeg. Kicken. Dan naar de uitgang en terug naar san Diego voor het avondeten: gegeten met uitzicht op de marinehaven. Er lag 1 bevooradingsschip en 2 vliegdekschepen: USS 41 met een heel aantal vliegtuigen om het dek. Toch weet genoeg spektakel voor deze dag. Morgen de rit naar santa Monica bij LA.
Van Palm Springs naar San Diego. Van de woestijn naar zee. Van 110 gr F naar 80 gr F oftewel van 42 gr C naar 28 gr C. En rosalie is was vandaag jarig! En bompa natuurlijk. Rosalie werd deze ochtend wakker met een zingend kaartje en haar cadeautje dat al van in België in de koffer zat met daarin... Wat een verrassing, een gele Furby. De rit naar San Diego ging vlot en na het inchecken mocht Rosalie kiezen wat we gingen doen. Daarom stonden we een uurtje later aan het strand in La Jolla, een chique randgemeente van San Diego. Rosalie heeft daar een paar uur over en in de golven gesprongen en vond het om zes uur nog steeds veel te vroeg om het strand te verlaten. We zijn dan toch maar terug naar San Diego gereden om iets te eten in het Gaslamp Quarter, een oude gerestaureerde wijk met allemaal cafe's en restaurants. Het blijft een beetje vreemd dat je af en toe een straat tegenkomt waar daklozen zich verzamelen. Blijkbaar heeft Los Angeles zo een hele wijk met de grootste concentratie daklozen ter wereld. Na het eten met een paar heel vermoeide kindjes terug naar het hotel gereden, morgen naar Sea World!
Gisteren de rit naar Palm Springs, vroeger was Sonny Bono, de helft van zangduo sonny and cher, hier burgemeester. 'S ochtends het saaie Blythe achter ons gelaten in westelijke richting via snelweg I-10. Temperatuur rond de 40gr en een droog landschap met lage struiken en veel zand: woestijn dus. Een dood hert langs de weg, waarschijnlijk 's nachts aangereden door een vrachtwagen. Na een 80 mijl van de snelweg af richting Joshua tree national park. Dit relatief kleine park omsluit 2 stukken woestijn met verschillend uiterlijk: de Colorado woestijn en de mojave woestijn. In het eerste stuk van deze rit door het Joshua tree NP: warm, droog, lage struiken waarvan je je afvraagt hoe ze overleven en cactussen (cholla cactussen, en niet een paar!!). Op een paar plekken ook een oase met hoge palmbomen waar nog sporen te zien zijn van vroegere indianenactiviteit (gat in een rots, langzaam ingesleten, waarin boonachtige vruchten werden gemalen). In het tweede deel massaal veel Joshua trees, een soort agave met een stam, belangrijk voor de mormonen (deze boom heeft ze de weg naar salt lake city gewezen, hun HQ). Mooie vergezichten in 2 duidelijk verschillende woestijnen.
Hierna was het nog een klein stuk naar de oase palm springs waar het overigens veel warmer was dan in het Joshua tree NP want een stuk lagergelegen. Ook weer een beetje een vreemde plek, een vakantiestad midden in de woestijn met grote hotels en chique villa's. Veel meer dan aan het zwembad liggen en eten en drinken kan je er eigenlijk niet doen. De rest van de middag dan ook in het zwembad gelegen voor de nodige afkoeling en 's avonds Mexicaans gaan eten in het stadje.
Amerika juli 2013
