Het maakt niet uit hoeveel geld je hier hebt, je kan het toch niet uitgeven. Er is namelijk nergens een ATM te vinden. Zondag ochtend, bij vertrek vanuit Puerto Viego bleek de plaatselijk ATM zowel Colones als dollarloos. Volgens menig ander waren er heus wel ATM´s bij de grens plaats Sixola. Dus iets wat gespannen toch maar broke de bus gepakt in de hoop dat iedereen gelijk had, want andere opties hadden we niet. Bij aankomst bleek de dichts bij zijnde ATM tussen een bananen plantage te zitten, waar we nog net de laatste dollars uit hebben kunnen trekken. Toen met eindelik wat cash op zak de grens over kunnen steken via een lange loop brug vol met gaten. In panama aangekomen, hebben we in een heel heet klein busje een uur langs de bergen gecrosst om uiteindelijk bij de eilanden Bocas del toro aan te komen. Paradijselijk maar ook hier geen werkende ATM. We hadden niet genoeg geld om te blijven slapen, en nog precies 7 dollar om te eten... wat een avontuur hier! Eindelijk de lokale drogist zover kunnen krijgen om ons geld te geven op credit card, dus alles weer goed en een heerlijk slaapplek kunnen regelen. Omdat we hier niet later dan 22:00 gaan slapen zijn we iedere ochtend om ongeveer 06:00 uit de veren, nog twee uur wachten dan konden we eindelijk naar de bank! Wat denk je staan we daar, kunnen ze niks met de passen! Dus weer gepraat als brugman om wat geld los te krijgen bij de lokale drugstore, want zij hadden s ochtens nog geen geld in kas. Al met al jullie begrijpen het, geld regelen is hier een drama!!
Vanochtend met een boot taxi naar het andere eiland hier in de buurt gevaren, leuk tochtje! Het eiland Basimento, prachtig en veel locals maar weinig te doen. We hadden begrepen dat als je daar ergens recht door zou lopen tussen wat verloren kippen en lijnen met te drogen onderbroeken dan kom je op een pad wat je naar het strand leidt. Eerst kwamen we aan op een verlaten lokale begraafplaats half in de jungle, dat liep dood, terug gelopen naar ander pad, dat moest em dan zijn. We kruisden verschillende vuilnis belten, het pad werd steeds modderiger en gevaarlijker. Omdat het sommige stukjes heel steil omhoog ging geleden we steeds verder weg en stonden we bijna tot onze knieen in de modder met twee tassen elkaar in evenwicht te houden. Maar we lieten ons niet kennen en hielden de moet erin, tot we alletwee waren blijven hangen in prikkeldraad, voeten gesneden, modder tot in mn oren, de tassen helemaal onder de modder, twee pitbulls die ineens uit het niks aan kwamen rennen met een wat verdacht baasje en doorweekt met zweet. We zijn omgekeerd, hebben het strand nooit bereikt helaas, moesten verder op blote voeten naar beneden anders viel je door de glibberige modder. Bezweet en onder de modder vegen kwamen we weer aan in het stille dorpje. Bij het eerste de beste soort van restaurantje neergeploft in de zon, wat smaakt een koud drankje dan lekker! Natuurlijk hebben we flink tegen elkaar zitten opscheppen over dit avontuur en wie het er het beste van af had gebracht. We zijn nu weer terug op het hoofd eiland Bocas, voor vanacht en morgen slapen we in een hostel. Te kleine warme kamers, gedeelde keuken maar wel over de oceaan heen. Net een lekker pakje macaroni and cheese klaar gemaakt.. heel primitief allemaal, maar we ervaring het alletwee als iets wat je gedaan moet hebben! Samen hebben we het heel gezellig en lachen wat af over onze situaties hier. Morgen gaan we lekker touren en snorkelen, moet prachtig zijn! De dag erna vertrekken we weer naar Costa Rica, Puerto Viego waar onze duiste freundin op onze koffers past, nou ja dat hopen we dan! Vanavond maar rustig aan, we zitten onder de blaren, kleine sneetjes, ik helemaal onder een soort van exceem van de hitte en alletwee nog met klontjes modder in ons haar... Dus nog lekker een drankje ergens buiten ,een douche en op tijd naar bed.
