Het dagelijkse leven van een omi die het soms ook niet allemaal weet :-)
Over mijzelf
Ik ben Bridget P., en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bridget P. :-) (van spannende serie 'Wanted).
Ik ben een vrouw en woon in (België) en mijn beroep is bediende.
Ik ben geboren op 27/01/1965 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, fietsen, tuin, tropische vissen en koi's, genieten.
Het is weer zover, het is vastendag en dus knort mijn buik heel de tijd.
In mei zijn we met dit dieet begonnen, 2 dagen vasten en de andere dagen eten we gewoon...het 5 : 2 dieet ( dat in Engeland nogal veel wordt toegepast als je naar het ziekenhuis moet voor een opname).
We moeten al een geluk niet naar het ziekenhuis, we (ik en mijn man) wegen gewoonweg te veel. Tien kilo zou ik nog willen afvallen, dat vind ik goed voor mij. Ben er nu 5 kwijt( mijn man al 10 kg).
Het probleem is dat we allebei graag eten ( en dan zekers de Belgische kost : frietjes). Maar niet alleen frietjes hoor, we lusten nogal veel graag...en liefst een goed bord vol 😂(alhoewel, vlees en gevogelte eet ik niet, gewoon omdat ik dat niet lust)..maar ja..we worden een dagje ouder, we kunnen dat niet ongestraft blijven doen.... daarom dit 5:2 dieet omdat het nog redelijk te doen is. Want enkel die 2 dagen (maandag en donderdag, mag je maar 500 kcal binnen krijgen...en dat is dus niet veel) . De andere dagen mag je gewoon eten zoals anders, maar we proberen toch om ons bord minder vol te scheppen en iets minder 'zwaar' eten te bereiden.
En op de 2 vastendagen eten we heel veel groentjes in de vorm van een koude schotel of soep. Het lijkt weinig (en dat is het ook)🤣 maar na zo'n strenge dag zitten we raar maar waar, beter in ons vel (figuurlijk dan 😉).
Dus, ik ben nu nog op mijn werk , maar binnen een paar uurtjes rij ik naar huis om soep voor ons beide te maken.. witloofsoep zal het deze keer zijn...als mijn man dan van zijn werk komt kan hij direct een paar borden soep eten... daarna een wandeling met de hond (goed voor de hond en voor ons een manier om niet heel de tijd met eten in ons hoofd te zitten) en na de wandeling eten we dan een koude schotel..deze keer eentje met een stukje zalm (staat ook op de lijst van wat we mogen eten). En daarna zal het nog wat TV kijken worden denk ik...samen een goede serie of film zien is altijd wel iets dat we beiden graag doen. (En zo gaat dit vastendagje ook weer voorbij!😉😎
Ja, ook wij hebben een hond, geen grote hond ( alhoewel hij dat wel denkt) maar een kleine dwergpincher, Jefke (schuilnaam) genaamd.
Jefke komt na onderzoek van het buitenland ( Oostblok), en heeft in zijn leventje al wel wat meegemaakt.
Toen ik hem kocht heb ik hem direct grondig laten onderzoeken, en moest al meteen medicatie nemen want de eerste
week was hij heel ziek. Hij was dan ook veel te jong van zijn moeder weggehaald en had verschillende ziektes onder
de gelederen.
Hij was zo klein, maar wel vinnig en een echte vechter....hij wou er geraken!
Na de eerste ziektes te hebben overwonnen, bleek ook dat hij van een 'overkweekt' ras kwam, hij had namelijk slechte knieën.
Knietjes waarvan de gewrichtjes uit elkaar kwamen..en dus moest hij geopereerd worden... 2x want de eerste keer 'pakte' de operatie niet.
Telkens moest dan het hele pootje een aantal weken in een soort gips zodat het kon genezen... nee leuk vond hij die periode niet.
Helemaal goed is het nog steeds niet, maar het gaat, hij kan goed lopen en blijkt er geen last van te hebben... dus een derde operatie vonden we een beetje teveel van het goede voor hem.
Jefke had 2 dikke vriendinnen, onze witgrijze poes en onze tijgerkat. Deze 2 katten hadden we eerst en toen Jefke erbij kwam aanzagen ze hem als een speeltje... maar na een paar weken werden ze vrienden... ze gingen zelfs samenwerken om muizen te vangen.
Maar de katten werden ook al een dagje ouder, en enkele jaren geleden vonden we onze oudste kat vergiftigd terug... wat hebben we gehuild! En vorig jaar werd onze tijgerkat magerder en magerder, ze at niet goed meer, sliep veel en klaagde heel de tijd. De dierenarts zei dat we diervriendelijk moesten zijn en haar een spuitje moesten laten geven, het beestje was al in de twintig jaar en helemaal 'op'.
Weer groot verdriet dus, en nu is er dan nog alleen onze hond.
Jefke is ondertussen ook al bijna 14 jaar oud en heeft al wat ouderdomskwaaltjes zoals artrose, slecht zicht, gehoor is minder en hij lijdt aan vallende ziekte waarvoor hij medicatie krijgt. Maar ondanks de medicatie( krijgt voor hem de hoogste dosis) krijgt hij de laatste weken regelmatig een aanval. Dan valt hij gewoon omver en laat hij alles 'lopen'. Ook is hij dan helemaal niet meer op deze wereld en reageert hij de eerste paar minuten niet op ons.
Ach het is een oude knar met de nodige probleempjes en zorgen... maar we zien hem zo super graag... hopelijk kunnen we hem nog een paar jaartjes een mooie rustige oude dag geven.
Het is alweer zo lang geleden, maar het staat nog steeds in mijn geheugen gegrift ; een onaangename herinnering van toen ik nog kind was.
Ik moet er proberen over te praten/schrijven, zien dat ik het kan verwerken of een plaatsje kan geven...dus hier mijn verhaal :
Het was in een zomervakantie in de jaren 70... ik moet zo'n jaar of 8 à 9 zijn geweest...en het was prachtig weer.
Als kind woonden we in een rustige straat met in de omgeving veel bomen en bos, en die dag hadden ik, mijn broer en mijn broers maatje besloten dat we in het bos bosbessen gingen plukken. Mijn moeder kon die dan lekker inmaken...mmm.
In die tijd was het nog niet raar dat kinderen van 7, 8 à 9 jaar alleen in het bos gingen spelen/ bosbessen plukken, gevaar was er nauwelijks ( of toch niet zo uitdrukkelijk zoals het sinds Dutroit is).
We hadden al redelijk veel bosbessen bij elkaar geplukt, maar achter een bosje jonge bomen en struiken zag ik nog bosbessenplanten.
Ik riep mij broer en diens kamaraadje om mee te komen plukken, maar ik toen ik door de bosjes liep, vond ik iemand tussen de struiken.
Er lag een vrouw op haar zij, met de ogen toe. Ze had een vest/jasje aan en een rok en rond haar enkels was de lange riem van haar handtas gedraaid.
Ze bewoog niet, ze zei niets, ze leek te slapen... maar ik raakte helemaal in paniek...dit klopte niet...en dan die riem rond haar enkels..nee...mijn nekharen kwamen ervan omhoog.
Ik riep in paniek (als 8 jarige) naar de jongens dat ze moesten rennen...hard wegrennen van deze nare plek....en daar liepen we met z'n 3...om ter hardst naar het einde van het bos.
Daar aangekomen vertelde ik de jongens wat ik had gezien...en we vroegen ons af wat we moesten doen.... we hadden zoiets nog nooit gezien, de media was toen nog niet zoals ze nu is, gsm bestond nog niet....we wilden verder naar huis lopen, maar net op dat moment kwam er een oudere buurjongen aan ( ik denk toen ongeveer een jaar of 12 en hij had toen de reputatie om stoer en sterk te zijn). Hij zou wel weten wat te doen...dus we legden alles uit en hij besliste om toch eerst eens met ons te gaan kijken.
Ook hij was aangedaan van wat hij zag en rende mee terug het bos uit. We liepen zo'n 500 meter naar het huis van mijn ouders en vertelde het daar uiteindelijk....de politie en hulpdiensten kwamen na een tijd ter plaatse en namen de vrouw mee.
In die tijd bestond er geen hulp als je als kind zoiets meemaakt, mijn ouders probeerden er wel een beetje over te praten...maar echt uitleg tja...dat was er in der tijd niet.
De vrouw was ..zo vertelde mijn vader overleden..zelfmoord zo klonk het...maar wat wist ik daar nu van?
Nu, zoveel jaar later...zit ik nog steeds met die nare gevoelens, heb dit nog steeds niet kunnen verwerken wat ik als kind daar zag. En ook dan nog die schuldgevoelens...ooo... die eeuwige schuldgevoelens...waarom had ik niet sneller naar mijn ouders gelopen..mss leefde ze dan nog....ach....ik zal het nooit weten...maar in mijn hoofd zit die onbekende vrouw nog steeds.... hopelijk heeft zijzelf de rust gevonden die ze zocht (en kan ik het ooit een plaatsje geven).
Ach ach, wat is het weekend weer voorbij gevlogen...gisteren iets later gaan slapen met het gedacht dat het dan nog iets langer weekend bleef 😁 belachelijk natuurlijk hahaha... en ik geraak dan alleen 's morgens nog slechter uit mijn bed. Ook de nacht van zondag op maandag slaap ik altijd iets minder goed.. gewoon omdat ik dan alweer aan het werk lig te denken, afsluiten van het weekend... een nieuwe werkweek tegemoet.
'T was vanmorgen nog even rustig op het werk, hier zijn het 'glijdende uren' , dus geen vast uur om te starten/stoppen (als je maar op het werk bent vóór kwart voor 12 en je op het eind van het kwartaal je verplicht aantal uren hebt gedaan). Gemakkelijk natuurlijk zo'n soepele regeling, en al zeker als je je kleinkindjes eens van school wil gaan halen/ of als het super goed weer is en je wil nog even relaxen in de tuin/ of gewoon omdat je die dag geen 'goesting' hebt gevonden en vroeger naar huis wil gaan (keuze genoeg).
Ik ben een vroege vogel, de wekker loopt hier af om kwart na 4 ...dan even nog gezellig samen wakker worden met een tasje koffie en de werktas klaarzetten, de dagdagelijkse ochtendrituelen doen en gaan wandelen met de hond. Ver is de wandeling met de hond niet, het is een oude dwergpincher van 13,5 jaar ..dus voor dat beestje mag het allemaal wat rustiger en minder ver.
Rond half 7 vertrek ik dan met de auto naar mijn werk (mijn man vertrekt een half uur à 3 kwartier vroeger), het is een rit van een half uurtje over de autostrade.
Op het werk aangekomen is het direct de pc opzetten, mails nakijken en post beantwoorden...een uurtje nadat ik ben begonnen is ook het gros van de collega's er en gaan we even samen een tasje koffie drinken en wat bij babbelen . Daarna is het weer ieder achter zijn beeldscherm met volle aandacht en dan kan het hier muisstil zijn!😉
Rond half 4 rij ik dan terug naar huis, onze dochter en onze 2 kleindochters komen na school/crèche nog even langs.
Voor de oudste is het vandaag haar eerste dag dat ze naar het eerste leerjaar gaat, de 'kleuterjaren' zijn dus voorbij 😊. Ze was best zenuwachtig vanmorgen (had onze dochter al laten weten) maar ze had er zin in en stond te springen om te vertrekken.
De jongste kleindochter kon vandaag terug naar de crèche vertrekken, de moeilijkste momenten van 'de valse kroep' die ze een hele week had gevoeld zijn voorbij...oef zei de dochter...even terug wat rust in huis.
Het is nu iets na 5 uur (namiddag) en de dochter en kleindochters zijn net vertrokken. Nu is het wachten op manlief, die zal denk ik tegen half 6 wel thuis zijn.
Dan gaan we samen een koude schotel eten. Dat doen we elke maandag en elke donderdag. Sinds mei zijn we beiden namelijk bezig met het 5:2 dieet, niet echt een dieet, 5 dagen van de 7 kan je gewoon als anders eten, maar maandag en donderdag zijn de 'vastendagen', dan is het alleen groenten/soep/mager vlees/beschuit... en we zijn al wat afgevallen met dat zo te doen ( mijn man 10 kilo en ik 5 kilo).😍 %%%FOTO%%%
Maar nu komt het ventje thuis.. met een lekkere koude schotel... daar gaan we nu van smullen.
En daarna... nog even samen genieten van het zonnetje buiten op het terras.
'Kben moe... moe maar voldaan, want ik en mijn man hebben vandaag hard gewerkt in de tuin.
Ik ben zot op zo'n Japanse zentuin, zo een tuin waar je tot rust kan komen, zo eentje met een watertje, een paar rotsblokken, enkele mooie planten
en een Boedha-beeldje. Een zentuintje met een paar Japanse esdoorns erin en wat bamboe... kleine bamboe wel te verstaan, die natuurlijk niet gaat woekeren.
Ja...ik weet wel wat ik mooi vindt.
Maar onze tuin bestaat nu 15 jaar, het is een kleine tuin van 10 meter op 10 meter met een tuinhuis en een kleine serre waarin ik kruiden, sla,
tomaten , bieslook en druiven kweek. In onze tuin staat ook een grote vijgenboom die ik al 20 jaar heb en al een verhuis heeft meegemaakt.
Deze vijgenboom is een dankbare boom die ons elk jaar immens veel lekkere vijgen schenkt. Vijgen waarvan ik dan confituur maak of in schijfjes
bij een koude schotel voeg... en de rest geef ik aan iedereen die het maar wil.
Maar terugkomend op de plannen voor een Japanse tuin... ik kan mijn vele planten en struiken die ik al jaar en dag heb, niet zo maar weggooien.
Verscheidene planten heb ik al aan onze dochter gegeven en de rest heb ik uitgedund of een plaats gegeven in de voortuin.
Een klein vijvertje (echt wel heel klein van zo'n 520 liter) met wat visjes erin heeft hier ondertussen al een mooi plaatsje gekregen.
Rond het vijvertje heb ik Japanse split ( een zeer kleine soort kiezel) gelegd met wat kleine plantjes en natuurlijk wat kleine rotsen.
Vandaag hebben we de bestaande-, uitgedunde border terug herplant en verhoogd ( anders hebben we teveel zand over). En rond deze border
heeft mijn man nu hekwerk geplaatst van kastanjehout (dit doen we om de border af te bakenen voor de hond ... en voor onze 2 kleinkinderen
die overal wel eens graag tussen kruipen), volgende week gaan we nog grasrolletjes halen die dan komen tot tegen het hekwerk en klaar is Kees .
Een Boedha-beeldje heb ik ook in de tuin gezet dat ik goed kan zien op de plaats waar ik graag in de tuin vertoef en waar ik ook nu dit aan
het typen ben... het is een simpel beeldje, mooi en sereen.... en het geeft me rust... rust in mijn hoofd....er is namelijk nog een reden waarom
ik dit blog ben begonnen. Het is op aanraden van de Mevrouw (psycholoog... maar ik noem ze 'mijn babbelmie') waar ik om de 14 dagen
moeilijke maar leerzame gesprekken mee voer, die me het heeft geraden om een blog te beginnen.
En nee, ik schaam me niet om te zeggen dat ik als omi, als mens, hulp heb ingeroepen om mijn leven en gedachtengang terug wat op rails te krijgen.
Iedereen draagt wel een 'rugzakje' mee met dingen die hij/zij heeft meegemaakt in het leven en geen plaats kan geven, zo ook ik
Bijkomend is dan nog dat ik (ondanks ik redelijk zelfzeker ben) geen neen tegen iemand kan zeggen.. niet tegen mijn man, mijn dochter,
kleinkinderen, schoonzoon, mijn familie, collega's, buren, en alle andere mensen die ik tegenkom.
En dat maakt het wel heel moeilijk soms, ik doe alles om iedereen gelukkig te stellen... en vergeet mijn eigen persoontje dan steeds waardoor ik wat verloren ben geraakt.
Nu ga ik leren om mezelf eens wat liever te zien, om af en toe eens neen te zeggen (zonder dat dat dan moet uitdraaien op ruzie of een
conflict....nee nee, conflicten daar pas ik voor )... dus terug leren leven en mezelf niet altijd weg te cijferen... dus af en toe ga je wat flarden of gedachtegangen van deze gesprekken met mij en mijn 'babbelmie' op mijn blog terugvinden.... en misschien hebben sommigen daar dan ook steun van
of kan misschien iemand van jullie het ook gebruiken in je leven( als je er nood of behoefte aan hebt )
Maar genoeg 'zware praat'.... ik wil nog even terug komen op het etentje dat we gisteren hebben gedaan. We doen dit dus elke maand ( met mijn
zus, broer en partners).. een soort 'blind diner' ;-)
We hebben lekker gegeten, niet echt uitgebreid of 'grand chique'... maar gewoon fritjes met een slaatje met vis/ vlees... en natuurlijk een
dessertje (dat mag niet ontbreken )
Op voorhand had de gastvrouw gevraagd of we in de tuin wilden zitten, en met het lekkere warme weer zagen we dat wel zitten.
Maar 10 minuten na we daar aankwamen begon het te stortregenen... net op tijd konden we nog plaatsnemen onder een 'afdak'
en zo konden we dan toch nog buiten blijven zitten... 't was een gezellige avond, met veel gebabbel, lekker eten en drinken.
%%%FOTO1%%(foto is genomen toen het net hevig begon te regenen en we onder het 'afdak' zaten)
Hopelijk heb ik je even een prettig leesmoment gegeven en ik zou zeggen.... tot morgen
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar https://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar https://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op https://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Chapter 1 : Als omi voor de eerste keer een blog schrijven.... wat spannend!
Hallo allemaal,
'So this is it', mijn eerste keer een blog plaatsen.... lekker spannend!
Het is vandaag de laatste dag van augustus, het is lekker warm en ik zit buiten aan de tuintafel mijn eerste tekst te schrijven.
Dit blog van mij gaat over het wereldje van een omi.... ik dus als persoon met mijn vele hobby's, dromen en werkpuntjes.
Geen negatieve - of zwaarmoedige teksten, gewoon mijn gedachtengang, mijn doen en laten, mijn zekerheden en mijn onzekere momenten, mijn blije en minder toffe momentjes. Want ook al sta ik midden in het leven met mijn 53 levensjaren... het soms toch moeilijk je plaats te vinden in deze drukke wereld... het wereldje van een omi.
Maar genoeg nu, een allereerste inleiding moet er zijn, maar nu kijk ik naar mijn pc en geef ik je mijn 'ik' :
Op dit eigenste moment dat ik dit aan het typen ben, krijg ik een berichtje van onze dochter Joke met de mededeling dat ze morgen niet naar de Efteling kan
omdat haar jongste dochter koorts heeft.
Ze (Laura 2 jaar) is maandag ziek thuisgekomen van de crèche, met 'valse kroep' waardoor ze hevig moet hoesten en ze precies geen adem kan krijgen. Ook heeft ze al de hele week wat koorts, maar na een doktersbezoekje hoopte ze toch op beterschap tegen het einde van de week. Ze hadden voor de kinderen een leuke uitstap naar de Efteling gepland... maar doordat ze nog niet helemaal oké is en de koorts terug is gekomen, gaat dat morgen niet door. En daar ben ik dus voor (met alle plezier), voor het luistert oor, de eventuele raad en zeker gewoon als iemand waaraan je je zorgjes en verdrietjes aan kan vertellen.
Na even naar elkaar wat berichtjes te hebben gestuurd, zit ik weer met volle aandacht aan de computer te tokkelen, terwijl op de achtergrond het geluid klinkt van de buurman zijn grasmachine... die wacht (niet echt natuurlijk maar zo lijkt het) altijd met het gras af te doen, tot er iemand lekker buiten wil genieten van de rust en stilte!
Ondertussen komt ook manlief naar buiten, om te vragen hoe het gaat en dat ik stilaan moet afronden. We gaan namelijk binnen een uurtje uit eten met mijn zus en broer (en hun partners). Dit doen we elke maand, waarbij elke keer iemand anders een locatie mag kiezen ( en dat voor de rest 'geheim' wordt gehouden tot het allerlaatste moment).
Dus ga ik me nu maar klaarmaken, gedoucht heb ik al gedaan maar ik heb volgens mijn man nog niet de juiste kledij aan, een topje met een losse broek vol bloemetjes, nee dat is toch echt te 'slodderachtig' hahahahaha!
Morgen vertel ik jullie over het etentje (met hopelijk een iets langere tekst, zonder onderbrekingen door iedereen ! ;-)
Het is alweer zo lang geleden, maar het staat nog steeds in mijn geheugen gegrift ; een onaangename herinnering van toen ik nog kind was.
Ach ach, wat is het weekend weer voorbij gevlogen...gisteren iets later gaan slapen met het gedacht dat het dan nog iets langer weekend bleef 😁 belachelijk natuurlijk hahaha... en ik geraak dan alleen 's morgens nog slechter uit mijn bed. Ook de nacht van zondag op maandag slaap ik altijd iets minder goed.. gewoon omdat ik dan alweer aan het werk lig te denken, afsluiten van het weekend... een nieuwe werkweek tegemoet.
(keuze genoeg).
