Het was niet alleen de Nacht van West Vlaanderen, maar eigenlijk ook wel een beetje de Nacht van Hermes Krukkenburg! Om 17:30h waren de eerste Krukkenburgers in actie geschoten, om toch zeker op tijd te kunnen van start gaan. Alles was voorzien om de nacht op een aangename manier door te brengen, BBQ, tent, drank, ... Eigenlijk was deze nacht een unieke ervaring. Alle facetten passeerden de revue. De eerste lopers kwamen voorbij. Er werd gezocht naar wie nu wel de marathon of de 100 km meedeed. Enthousiast werden ze aangemoedigd. Ze kwamen nu nog in grote groepen voorbij. Enkele uren later waren de groepen al fel verdeeld en uitgedund. De marathon was volop aan het arriveren. Het werd stilletjesaan nacht. De eerste worsten werden verorberd aan het verkeerspunt "Krukkenburg". De atleten die nu al een beetje op hun tandvlees zaten werden flink aangemoedigd en liepen weer 0.5 km/h sneller, uitkijkend nar de volgende passage. Op de markt was er ondertussen volop ambiance. Ook in de Torhoutstraat liet men het niet aan het hart komen. Alcohol vloeide rijkelijk, bouwde levende bruggen die spontaan of flagrant niet genomen werden. Bij de Krukkenburgers was het moment voor de Champagne aangebroken. Waar men begonnen was met 2 flessen (recreantentornooi) is men geëindigd met 7 flessen! Er schieten er nog 2 over, maar ook daarvoor is reeds een oplossing gevonden (komende donderdag). Af en toe moesten de seingevers kordaat optreden, maar even af en toe werden ze voorzien van spijs en drank. Het was nacht, de straatverlichting was reeds een tijdje aan, de kilte viel over het parcours. Hier en daar werd ingepakt en trok men naar de warme huiskamer. Om 02.30h, na het stilvallen van de muziek op de markt, was enkel "ons" kruispunt nog tamelijk bemand. Enkele beschonken feestvierders probeerden steunend op de arm van moeder de vrouw of gebruikmakend van elke vensterbank onbeschadigd thuis te komen. Dan viel de stilte. Enkel het lichte klossen op de asfalt van de lopers verstoorde de stilte. De 4 Krukkenburgers van dienst kregen het nu ook even moeilijk. Een korte duur. Omstreeks 4:15h kwam Ivan aan en ook zijn hele volière. Het krieken van de dag! De kilte werd verdreven. De dekens werden opzij geschoven. Met de natuur kwamen ook de Krukkenburgers weer in leven. De passanten sleepten zich doorgeen de laatste kilometers. Ze konden evenwel terug rekenen op de aanmoedigingen, Johan niet meegerekend, die een middelvinger aangerekend. Toen Kris er aankwam met de (lekkere) koffie was alle vermoeidheid onmiddellijk weg en werden de laatste lopers uitgekeken. Inge zorgde voor de afsluiter die werd genuttigd onder het "afbrokkelende" monument op de markt. Nogmaals dank aan alle Krukkenburgers voor hun hulp en steun tijdens de voorbije nacht. Ook volgend jaar hopen we er weer bij te zijn. De foto's zijn reeds te bekijken via de link!
aangerekend. Toen Kris er aankwam met de (lekkere) koffie was alle vermoeidheid onmiddellijk weg en werden de laatste lopers uitgekeken. Inge zorgde voor de afsluiter die werd genuttigd onder het "afbrokkelende" monument op de markt.
