Donkere luchten
en windvlagen.
Laten de zomer
zacht vervagen.
De bladeren
gaan reeds over,
tot verkleuren.
Het loslaten,
moet gebeuren.
Zodat de kringloop,
van het bestaan.
Voort kan gaan.
Machtig pronkend in al zijn glorie
waar nostalgie geen grenzen kent
Waar verliefde paartjes hebben gevreeën
waar namen voor eeuwig zijn ingeprent.
In al zijn eenvoud, de eenzame macho
ver weg van het gejaagde leven
Heersend als een ware koning
heeft hij menigeen het geluk gegeven.
Elk mijner lach heeft hij ervaren
elk mijner verdriet heeft hij aanhoord.
Ik heb hem duizend maal gekoesterd
hij heeft me duizendmaal bekoord.
Ergens hoog in zijn veilige kruin
staat mijn naam in zijn stam gebriefd.
Een herinnering nu stil vergroeid
verankerd in zijn hout gegrifd.
Kilometervreter
-----------------
Ben je, per abuis
even van je pad geraakt,
je komt vast wel thuis,
je hebt je eigen weg gemaakt...!
Ik brei er misschien nog een strofe aan,
maar verschil zal 't niet maken,
over korte of lange baan,
als we er maar geraken...
Het gedicht 59 worden
Jos, je wordt "alweer" een jaartje ouder...
Rimpel per rimpel.
Ik weet niet wat ik kopen zou...
De jaren met een 5 ervoor dat is ook bijna gedaan.
Dus laat je nu maar voor de laatste 5, maar gaan...
Volgende keer is het 60!
Dan wordt het weer plechtig...
Jos, we helpen je er wel door...
ja, voor jou gaan we er voor.
Van wege de winterstappers
De schaapherder.
Met zijn schapen en zijn hond
loopt de herder over de hei
leidt zijn schaapjes rond
met de hond aan zijn zij.
Zijn blik reikt ver voor uit
en tuurt het landschap af
snuift de lucht als vers fruit
gebruikt zijn stok als staf.
Het lijkt een eenzaam leven
maar zo ziet hij het niet.
Voor hem is het liefde geven
en is verstoken van verdriet.
De hei, met z'n prachtige kleuren
de dieren om hem heen
hij snuift de heerlijke geuren
en voelt zich daar nooit alleen.
Hoe schoon nog de wereld, de zomerse hei,
Dat is hier op aarde de hemel voor mij !
In het eenzaam huisje, zat een meisje ach !
Lijk ik nergens anders, ooit een meisje zag !
Door het venster keek ze, mij verlegen aan,
Schoof het gordijntje toe en is maar opgestaan.
Fietsen
't Is niet vervuilend 't is gezond
Overal rij ik met mijn fietske rond
Door weer en wind gereden
Blijf ik fit in lijf en leden
Soms wind tegen
Dan is 't alles geven
Met de wind in de rug
Zo weer heen en zo weer terug
Met een vaste tred
In 't juiste verzet
Kilometers malen
Rondgedraaid die pedalen!
Met regen is het even balen
Ik vraag me af of ik 't wel zal halen
Met de warmte van de zon is 't fijn
Rustig kijken naar 't landschap in volle zonneschijn...
't Fietske brengt me overal
Waar ik wezen moet
Fietsen, fietsen, fietsen maar
Fietsen, 't doet je goed...
Dwalend over heide
en door lage bosjes,
denkend aan geen enkel nuttig ding,
fluitend zacht en blijde,
blij en vrij en losjes,
kwam ik plotseling
bij een huisje, doodstil en verlaten,
dat in schaduw van wat dennenbossen sliep,
waar het lang geleden
scheen en heel tevreden,
want alleen een geitje blaatte
en een koekoek riep.
De Zeem
Een beetje renner van formaat
draagt een zeem zonder naad.
Zo ook de recreant op zijn fiets,
want een zere kont is ook niets.
Zo'n zeem heeft heel wat te verstouwen,
dan heb ik het niet eens over die van vrouwen.
Een beetje zeem draagt zijn taak zonder zeuren,
wordt niet vochtig van menselijke geuren.
Nee, zo'n zeem doet zijn werk, zoals dat heet,
neemt water op en menselijk zweet,
zodat we zonder pijnlijke bilpartijen,
vrolijk verder kunnen blijven rijen.
Dus meer eerbied voor zo'n simpel stukje leer,
fietsen zonder zeem doet pas zeer.
We hebben weer een pracht van driedaagse fietstocht beleefd.(+-300 km)
En wie dacht dat nederland plat is komt hier wel bedrogen uit.
Na een natte vrijdag heeft de rest van het weekend dat schitterend
was,alles goed gemaakt.
Ook van de pech weer niet gespaard (3x plat).
Het gastgezin was weer perfekt.
Bij deze wens ik (Gaby-maria-jos-dre-gerard) proficiat
Welke uitdaging zal de volgende zijn.
herman
De Winterstappers
Gaan weer naar jaarlijkse gewoonten
een midweek wandelen in de ardennen.
Dit jaar naar Rochehaut.
En dan bij deze is het wandelseizoen begonnen
40 jaar
Straks ben ik 40 jaar. Geen gezeur!
Ik krijg een nieuwe voordeur.
Dat betekent: een verdere stap op de weg
naar wijsheid.
De helft van een mensenleven,
de eerste rimpels,
een bril voor het lezen,
de haren worden grijs,
men maakt me zo rap niets meer wijs.
In plaats van met vrienden een glaasje te drinken,
verstop ik me in mijn hol zoals een mol,
denk aan toekomst en verleden, maar niet aan het heden
en laat me in nostalgie verzinken
Morgen 12 september is het weer zover Het fiets weekend in de veluwe Na een jaarlijkse gewoonte De 5 best getreinde van de groep(jos-gerard-dre-maria-gaby)
Vol goede moed op de fiets gestapt, eerst lekker met de wind mee getrapt, lekker zonder al te veel kracht, zo tientallen kilometers gladjes verder gebracht. Genietend van zon en een frisse bries, geen regen, spatten en dus niet vies. Af en toe uit mijn bidon wat water, niet alles, k bewaar nog wat voor later.
Terugkerend op mijn route naar huis, krijg ik de wind tegen, recht in mijn kruis. Ploeterend, stampend en zwetend, vecht ik tegen een wind, die is ontketend. Trager dan ooit lijkt het nu te gaan, soms vechtend, dan weer op de pedalen staan. Eindelijk, het laatste stuk van deze vroege tocht, kom ik thuis, doodmoe en val bijna bij de laatste bocht
vakantie, even wat anders Even er op uit gaan Even aan de zij lijn staan Zoals veel andere Vakantie, hele mooie tijden Gaan en staan waar je wilt Een tijd boven alles uitgetild Lopen door bossen en weiden. Vakantie, genieten van de natuur Zo mooi in het zomer seizoen Dat zal een ieder goed doen En op zoek naar het avontuur. Vakantie, ontspanning, vrijheid Genieten van de mooie omgeving Het is een unieke tijdpassering En het geeft voor velen blijheid.
Ik ben herman , en gebruik soms ook wel de schuilnaam t ' vrijske.
Ik ben een man en woon in Mol (Belgie) en mijn beroep is pensioen.
Ik ben geboren op 29/03/1944 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - tuinieren.
