Yes terug een hond in huis niet meteen de makkelijkste maar hij werd het en de rest zien we wel. Eens thuis kreeg hij een deken als slaapplek en de halsband van onze vorige hond. Zeer gelukkig gingen we onze eerste wandeling doen met in ons achterhoofd zijn angst en asociaal gedrag naar andere honden. Die avond kwamen niet veel mensen tegen en geen honden dus problemen ? Nee brave rustige hond. Dit bleef natuurlijk niet zo hé. De wandelingen werden steeds wat meer gewikt en gewogen welke hond is nu buiten en waar gaan die wandelen. Al snel kende ik de agenda van alle hondenbezitters maar toch was er soms nog eens een confrontatie. En dan was zijn kracht telkens een verrassing. De eerste wandeling in de sneeuw herinner ik mij elk detail op kerstavond voor ik naar de familie ging nog even de Hond buiten land men man moest werken dus ik alleen door de sneeuw. Op enkele minuten van thuis in een zij straat kwam er nog een wandelaar aan vriendelijk man met een hond die had ik al lang in mijn vizier voor Harly er erg op had en had ook al gezien daar achter die wagen kan ik me even schrap zetten Hary afleiden van de hond. De hond en man wandelde voorbij Harly liet zich horen ik stond stevig, of toch niet. De hond bleef snuffelen ter hoogte van onze halte dat was net iets teveel uitdaging voor Harly. Na enkele stappen verder van de man en het hondje gleed ik weg smak op de grond (sneeuw) Ik hield de lijn nog stevig vast maar helaas hij rukte los en weg was Harly. Kwaad over men toeren er achter niemand te zien weg man en hondje weg Harly. Ik belde men man deed kort het verhaal maar vooral "hij is weg" "hij is weg" Oh nee en nog maar 14 dagen bij ons hij zal nooit de weg vinden naar huis. Diep teleurgesteld ik naar huis roepen Harly! Harly! niks. Dichter bij huis wie zit er aan de deur met een houding van laat mij is binnen ja ja Harly puf wat een opluchting amai wat was ik blij. Terug gebeld naar mijn man die even verbaasd was van euh heeft hij de weg gevonden Ja ja Harly wist de weg. Uiteindelijk bij de familie aangekomen had ik al een serieus verhaal te vertellen. Iedereen lachte is en zoals gewoonlijk dan eind goed al goed. Terwijl het bij bleef hangen, stel dat hij de weg niet kon vinden of aangereden zal worden. Vanaf dat moment werden de wandeling een echt stress moment. Maar zowel voor hem als mij was dit niet meer aangenaam.
