Vandaag een korte rit van zon 100 KM. Het weer gaat omslaan de dikke wolken zijn al te zien aan de westkant van de Alpen. Het bleek een zeer goede zet van ons om gisteren naar de mooie blauwe meren Tekapo en Pukaki te gaan ondanks het feit dat ik 420 gereden had, gemiddeld rij je ongeveer 65 km per uur, we waren dus al even onderweg. Lake Pukaki was nog weer 50 km verder maar gisteren was het mooi weer dus hebben we het lake en de bergen met Mt Cook prachtig kunnen zien en fotograferen. Vandaag leek het wel of er een grote prop watten op het meer dreef geen berg meer te zien. sMiddags kwam de bewolking dan ook over de alpen en was het gedaan met de pret regen en grijs weer. De komende dagen wordt het ook spannend of we de kunnen gaan doen wat we in de planning hebben want er wordt nogal slecht weer voorspelt. Morgen iig een rit naar Dunedin en wat shoppen en waarschijnlijk het enige kasteel van NZ bezoeken Loch Larnach Castle. We slapen in de lodge naast het kasteel het moet prachtig zijn daar.
Nieuwjaarsdag begint prima voor ons; strakblauwe lucht, 27 graden, zon en een ontbijt aan het strand van Kaikoura met uitzicht op de oceaan en de bergen. Beter kun je 2009 toch niet ingaan.
Daarna vertrokken naar Lake Tekapo, een rit van zon 420 kilometer. We hebben de toeristische route genomen, heerlijk rustig, bijna geen verkeer op de weg. We reden door een glooiend heuvellandschap met overal koeien, schapen en herten. We reden door zeer kleine dorpjes, soms maar alleen een doorgaande weg met een paar huizen. Kortom we zaten in the middle of nowhere. En ja toen was het middernacht in NL, toch weer een beetje een gelukkig nieuwjaar voor ons hahaaa. Pogingen gedaan om vrienden en familie te sms-en maar dit lukte niet altijd goed helaas. Met een overbelast netwerk in NL en voor ons misschien ook een wat minder bereik hebben is het misschien niet altijd gelukt om iedereen te bereiken.
Vanmiddag kwamen we aan bij lake Tekapo, en het was een plaatje hoor. Onderweg zie je al de Southern Alpes opdoemen, grote bergpieken met sneeuw erop. En vervolgens kijk je naar een schitterend turkoois blauw meer op de voorgrond van deze bergen. Echt een ansichtkaart!!!
De hotels waar we verblijven is iedere keer weer een verassing voor ons. We hebben de adressen maar geen idee hoe het er eigenlijk uitziet. Nou voor nieuwjaarsdag hebben ze ons toch echt wel verwend hoor. We zitten in een strak moderne villa aan het Lake Tekapo. De mooie slaapkamer op de benedenverdieping met daarbij een grote luxe badkamer met super bad, aparte grote douche kortom verwennerij. De bovenverdieping heeft een soort loungehoek met grote tv, balkon met uitzicht op het meer, een grote luxe keuken waar ik jaloers op ben (zou bijna geneigd zijn om te gaan koken), eethoek etc.
Inmiddels moet de was toch ook weer eens gedaan worden en gelukkig hebben we ook een wasmachine met droger, kortom wij voelen ons zeer verwend met dit alles. Bijna jammer dat we maar 1 nacht blijven.Maar goed er zijn slechtere manieren om nieuwjaarsdag te vieren.
Vanmiddag toch ook nog maar even naar het volgende meer gereden waar we een geweldig uitzicht hadden op Mount Cook, de hoogste berg van Nieuw-Zeeland. Mount Cook is bijna 3800 meter en een enorme puist naast de andere bergen die toch ook wel tot zon 3000 meter komen.
Morgen gaan we in deze m ooie bergachtige omgeving maar eens aan de wandel.
Groetjes vanuit Zonnedael (welbekend voor de kijkers van de Fam.Flodder)
Oudjaarsdag en deze dag begon al goed. Gordijnen en open getrokken en keken al vroeg naar een strakblauwe hemel met een brandende zon. Het beloofde een mooie dag te worden. Ontbijt op het terras aan het strand in de zon met uitzicht op de zee en bergen. Zien jullie het plaatje voor je?
Na het ontbijt met Dick een Maureen een mooie route gewandeld langs de baai en over kliffen. Ook hier weer een schitterend uitzicht met rondzwemmende en spelende zeehonden in het ondiepe water van de baai. Velen lagen heerlijk op een rots in het zonnetje, een super plaatje om van dichtbij te zien.
Einde ochtend afscheid genomen van onze vrienden die vanmiddag verder trekken. Wel hopen we elkaar weer te ontmoeten op 5 januari in Te Anau, echt heel apart om elkaar zo hier te zien.
Voor vandaag hadden we een dolfijntoer geboekt. We zouden dolfijnen gaan kijken en stonden op de wachtlijst voor het zwemmen met dolfijnen. Alles is hier zeer beschermd en er mogen dan ook maar 3 kleine boten in de buurt van de dolfijnen komen, absoluut geen commerciele business dus. Er gaan ook maar max. 13 personen het water in om te zwemmen. Maar goed door dit alles en door de vakantieperiode van de Kiwis is het dus compleet volgeboekt.....afwachten dus. Een uur voor vertrek werden we gebeld en kwam het verlossende antwoord, we konden gaan zwemmen!!!!!
We kregen wetsuits aan, snorkels, en een uitgebreide instructie ivm de veiligheid aangezien we in de oceaan met wilde dieren gingen zwemmen. Mocht het gedrag ook maar enigzins afwijkend zijn dan zou de kapitein de tour afblazen en moetsen we aan boord blijven. Maar goed de spanning begon toch wel wat te stijgen want je hebt een kleine voorstelling maar toch ook weer geen idee wat je gaat meemaken en of we uberhaupt dolfijnen vinden.
De zee was kalm en prachtig azuurblauw, de omstandigheden waren goed en er kwam goed nieuws. Vlak voor onze boot een enorme school van wel ruim 250 Dusky Dolphins. De boot ging langzaam richting de complete groep varen, wij waren er klaar voor en zaten in spanning op de achterkant van de boot te wachten op het teken van de kapitein.
Daar ging de hoorn en we moesten ons langzaam in de grote, diepe, donkere oceaan laten glijden en ja wat zouden we zien...........we keken naar beneden en overal dolfijnen!!!! Net onder je, naast je, je wist niet waar je moest kijken, maar mijn hart bonkte mijn lichaam uit, fantastisch!!!! Oh je weet echt niet wat je meemaakt en wat je ziet. Om kontakt te maken moest je ze aankijken en geluid maken (jajaa Idols was er niets bij hahaa) en met ze meedraaien. En ja hoor de dolfijnen gaan dan ook echt met je spelen, draaien om je heen en je kan ze bijna aanraken. Helaas houden zij dat draaien om je heen iets langer vol dan jij, maar het was zo bizar om mee te maken, zo gaaf gewoon.
Maar goed de groep zwom verder en zo zijn we nog 3x de boot opgegaan, meegevaren en weer in het water gegaan. Dde dolfijnen hadden het prima naar hun zin volgens onze guides want ze sprongen uit het water, bleven rondjes rond ons zwemmen kortom een belevenis om nooit te vergeten.
Wij waren vandaag bevoorrecht om even aanwezig te zijn in hun onderwaterwereld, om mee te zwemmen met deze school en om met ze te spelen, met deze (wilde) prachtige gracieuze dieren die toch wel bijna 2 meter lang zijn. Je hebt geen idee wat je moet verwachten als je het water inspringt maar het was boven verwachting.
We hebben daarna nog een stuk met ze meegevaren en prachtige fotos kunnen maken van de meest fantastische saltos, de een nog mooier en spectaculairder dan de ander.
Soms kwam er een moeder voorbij met een kleintje, prachtig.
Tijdens de tocht terug troffen wij het wederom. Dankzij het scherpe zicht van de kapitein kwam een een kleine blauwe haai langs, we zagen een punt van zijn rugvin en staartvin. Je begrijpt dat ik wel blij ben dat ik deze pas tegenkwam toen ik op de boot zat en niet in het water, maar dit geheel terzijde. Weer een stukje verder was de kleinste pinguin ter wereld lekker aan het zwemmen, de blauwe pinguin (ja ook blauw, hoe toevallig). Een schattig klein beestje die zich heerlijk liet bekijken door ons. Naast ook nog wat zeehondjes en albatrossen onderweg was de tocht toch wel heel erg geslaagd geweest.
Voor mij was dit toch wel het hoogtepunt van onze reis tot nu toe, en een absoluut geweldig einde van het jaar.
Einde middag op het terras in de zon na zitten genieten van deze dag en zojuist onszelf verwend met een heerlijk diner met een platter vol seafood (kreeft, zalm, st.Jacobsschelpen, garnalen, mosselen, inktvis etcetc).
Het is nu 21.15 uur (bij jullie nu in de ochtend) en we gaan ons opmaken voor oud&nieuw in ons dorp. Er zijn een 4-tal pubs waar live bands optreden dus we gaan het straks maar even bekijken.
Het jaar 2008 is voor ons omgevlogen, het was een druk en hectisch jaar maar met een super afsluiting in dit mooie land.
Lieve familie en vrienden, wij hopen dat 2009 voor ons allen veel moois gaat brengen. In iedergeval goede gezondheid, geluk(voor sommige misschien een nieuwe baan of nieuwe liefde), liefde, sportiviteit(zonder blessures), vriendschap, gezelligheid, mooie reizen en vele mooie momenten.
Vanuit Nieuw-Zeeland wensen wij jullie veel plezier tijdens oud&nieuw (doe voorzichtig met vuurwerk) en de allerbeste wensen voor 2009!!!!
Wij zullen over 2,5 uur alvast een flesje bubbels opentrekken en op het nieuwe jaar toasten en uiteraard zullen wij jullie missen want Nieuw-Zeeland is dan toch wel ver weg........
Vandaag de rit naar kaikoura, zon 250 km te gaan, weederom prachtig. Het eerst gedeelte ging terug richtig Picton en omdat we eerder de scenic route hadden gereden nu via de State Highway 6. Maar toch ook nu weer vele wisselende omgevingen om van te genieten. Langs de route vele vele wijngaarden met op de achtergrond gele heuvelruggen die naar later bleek vol stonden met geel gras, eindelijk nu eens geen bomen en palmvarens. De laatste 60 km ging langs de kust, een prachtige azuur blauwe zee en in de verte hoge bergen met hier en daar nog sneeuw en dat is allemaal in 1 foto vast te leggen. Net voor aankomst in Kaikoura kwamen we langs een stuk kust vol met zeehonden gewoon in het wild die moesten natuurlijk wel even op de foto.
In de middag hebben we een whale watch tour gedaan. Hier hebben we ook onze vrienden Dick en Maureen ontmoet. Zij zijn ook in NZ voor een lekkere vakantie en er zijn 2 dagen in beide routes dat we in dezelfde plaats zijn. Kaikoura is 1 en op 5 Jan in Te Anau is 2. We konden de whalewatch tour omboeken en hebben met zn 4-en de tour gedaan. Net voor de kust is het gebied van de kaikoura trog een canyon van zon 1600 meter diep hier zitten de potvissen. De eerst die we zagen lag te slapen, ja dat moet ook gebeuren. De tweede was wel wakker maar gaf ons het nakijken voordat hij een diepe duik nam. De potvis neemt namelijk 30 minuten goed adem voordat hij duikt. De duik duurt dan 40-60 minuten. Om de duik te starten moet de potvis zn staart gebruiken en dat is het moment waarop iedereen wacht. Helaas dus geen staart. Maar gelukkig op de weer terug de 3e whale gespot genaamd Tono, deze maakte zich klaar voor de duik en we hebben dan ook een prachtige staart gezien, echt top.
Na een eerlijk dinner met zn 4-en is het nu einde dag.
Morgen staat er een dolfijn trip geboekt, we zijn benieuwd..
Gister zijn we met de ferry vanuit Wellington vertrokken richting het Zuidereiland. Jaja de tijd vl,iegt toch ook wel hoor voor deze twee mensen v an het goede leven! Ruim twee weken alweer onderweg en al zoveel mooie plaatsen en natuur gezien, al zoveel meegemaakt. Voor ons idee zijn we al errug lang weg..... Maar goed het Noordereiland laten we achter ons en via een mooie overtocht over de Cook Straight komen we aan in Picton. Het laatste deel van de overtocht ging langs diverse eilandjes, landtongen, inhammen en had prachtige vergezichten.
Vanaf Picton een mooie route genomen naar Nelson waar we s' middags aankwamen. En rond 1600 uur hadden we ons heerlijk gesettled op een terras in de zon met een bijpassend drankje, ach het leven is goed!
Vandaag vroeg uit de veren, jaja 06.00 uur en het deed pijn kan ik je zeggen, want we gingen een dagtocht maken in het Abel Tasman National Park. De ochtend met de bus door het park en reden over diverse smalle wegen over de berg.Hadden mooie uitzichten over berg en dal. Bovenin het park heb je de Waikoropupu Springs,dit is de grootste zoetwaterbron van NZ en eigenlijk de meest heldere van de hele wereld. Nou is dat wat dan! Ongeveer 14000 Ltr water per seconde komt door ondergrondse bronnen naar boven en vormen daar het bvegin van de rivier. We maken een korte wandeling door dit reservaat en het is schitterend om deze heldere waterbronnen te zien. Henk zag overigens nog een dikke zalm zwemmen. Er mag overigens niet in het water gezwommen worden of uberhaupt niet aangeraakt want het is een heilige bron/plaats van de Maori's. Na deze wandeling weer verder met de bus door het park naar het Abel Tasman Memorial. Tja voor ons als Nederlanders natuurlijk erg leuk, en daarnaast was het ook een prachtig uitkijkpunt over de zee en goudgele stranden met blauw/groene zee. Toppertje!!! Tja en toen de middag. We zouden met de boot de gehele kustlijn van het Abel Tasman Park langsvaren, maar helaas het zit ons niet altijd mee en ook hier kwam een " kleine" kink in de kabel. Er bleek een boot stuk, zouden met een andere boot van een andere maatschappij elders opgehaald worden, ach om een lang verhaal kort te maken...na een prachtige ochtend was de middag iets minder. We zijn de kustlijn wel langsgevaren maar zeer snel en zonder stops. Gelukkig nog wel bij een klein eilandje voor de kust gestopt, een MArine Reserve, waar zeehonden heerlijk op de rotsen lagen te zonnebaden. Maar helaas we hadden het echt anders in gedachten gehad.
Morgen naar Kaikoura waar we in de middag een walvistour geboekt hebben; nu maar hopen dat Wally de Walvis zich laat zien en dat we iets meer geluk hebben met de boot dan vandaag. Morgenavond hopen we vrienden van ons uit NL te ontmoeten (zijn hier ook met vakantie)en gezellig gezamelijk te gaan eten en uiteraard onze ervaringen te delen.
Ik hoop dat jullie allemaal gezellige kerstdagen hebben gehad en uiteraard dat de schaatsen uit het vet gehaald kunnen worden! (misschien een 11-stedentocht?! zijn de rayonhoofden al bijelkaar geroepen??)
