Eindelijk weekend na een weekje werken! Normaal zouden we een lange siësta houden MAAR we krijgen ons eerste bezoek over de vloer. Koen (Heidi haar broer) en den Bist mogen de spits afbijten. We zullen ze eens laten zien wat een zalig leventje we hier hebben!
Vandaag is de kuisvrouw ons terug een bezoekje komen brengen. Deze keer waren we op de hoogte! Hoewel ze geen echte spanjaard is heeft ze toch de gewoontes overgenomen, want he he, hoe lang kan het duren om living, keuken en badkamer te kuisen!?!? hihi.. En zingen doet ze ook graag. Leuk voor haar, en ook voor ons als het niet zo vals was!
Na onze samenvatting van gisteren hebben we niet zoveel te melden, maar zondag zijn we er weer met updates en foto's!!
Het aanmaken van een blog heeft lang geduurd maar het is er dan uiteindelijk toch van gekomen. De meesten onder jullie weten waarschijnlijk al dat we goed zijn aangekomen in Madrid en dat we toch al eventjes aan het werken zijn. We wonen 10 min van het centrum in een appartementje met z'n tweetjes. Klein maar fijn, en meer hebben we eigenlijk ook niet nodig! Het enige kleine nadeel is dat onze buren fiere ouders zijn van een kindje, en deze oh zo schattige kleine persoon heeft nog niet geleerd de nacht door te slapen!!
Geloof het of niet, maar hoewel het nog maar februari is en jullie aan het klagen zijn over het koude weer, besteden wij onze vrije tijd in het park voor het palazzo in het zonnetje.. Het is hier namelijk 19°!!!!!!!
We hebben ook nieuwe stopwoordjes tegenwoordig... enkele voorbeelden: no entiendo, como?, Que?, no comprendo, puede repetir? en last but not least "si si".. Ondertussen gaat het wel al veel beter en begrijpen we zo goed als alles, maar toch vermoeiend zo hele dagen zitten vertalen in je hoofd! Langs de andere kant is het dan wel leuk dat anderen ons niet verstaan. Overal waar we komen kunnen we vrijuit babbelen over alles en iedereen en niemand die weet waar het over gaat. We hebben wel geleerd toch een beetje op te passen hiermee. Je kan namelijk nogal eens voor verrassingen komen te staan, zo is er bij ons in het hotel een Nederlander aan het werk die perfect spaans spreekt en waarvan we pas deze week weten dat hij ook nederlands praat. Oepsi!
We zien er thans niet echt spaans uit MAAR er zijn al 9 mensen aan ons de weg komen vragen op straat. And we're still counting!
Heidi wordt zot van het feit dat iedereen hier het derde boek van twilight aan het lezen is terwijl zij nog steeds aan het wachten is op de nederlandse vertaling!
Vermits de spanjaarden verzot zijn op eten en wij dus in vergelijking met hen kleine eters zijn, hebben onze collega's gezegd dat we de spaanse eetgewoontes moeten overnemen en moeten verdikken! Toen we hier net waren en onze diepvries toch met iets moesten vullen hebben we elke dag ijs gegeten, maar ondertussen zijn we hiervan afgestapt want met de zomer in zicht leek het ons toch niet zo'n goed idee hiermee verder te gaan! We hebben ook ondervonden dat spaanse worstjes niet ons ding zijn! We dachten in de supermarkt dat daar toch niets mis mee kon zijn maar niets was minder waar! Heidi was zo slim van het niet te riskeren en een proberende Hannah werd een zieke Hannah. Geen worstjes meer voor ons dus! Iedereen maakt ons jaloers met de overheerlijke frietjes van de frituur en dus waren we oh zo blij toen er 's middags in het hotel frietjes waren. Jummie dachten we en dus namen we er goed veel. Spaanse frieten zijn spijtig genoeg niet zoals de onze. Ze zien er wel hetzelfde uit, maar in tegenstelling tot lekker krokant waren het platte, koude, heel zoute "patatas fritas". Beetje puree-achtig. Ze weten niet wat ze missen!!
Onze directeur Dhr. Soria kwam Heidi overlaatst tegen in de lobby en hij vroeg hoe het ging met werk en taal enz. Hij wist haar te vertellen dat de beste manier om spaans te leren een spaans vriendje zoeken is. Onze lieve Heidi haar reactie was helemaal rood worden en ja knikken.. "si si".. We weten dus wat doen de komende maanden!
De eerste week kwamen we thuis van een vermoeiende werkdag en waren we blij eindelijk de sleutel in de deur te steken. Het gekke was, de deur bleek niet op slot te zijn. Heidi deed de deur open op een kier en het licht brandde. Ze draaide zich naar Hannah om en zei; "huh, hebben wij het licht niet uitgedaan deze morgen?". Ze deed een stap naar voren en maakte een sprongetje! Het grappigste sprongetje dat Hannah ooit gezien heeft. Er stond iemand in onze living! Een nogal struise mevrouw van de dominicaanse republiek. En wie bleek het te zijn? Onze kuisvrouw!!!! Een geluk dat ze een borstel in haar handen had want anders had Heidi haar aangevallen!!
Vrijdag gaan we op zoek naar een nieuwe stamcafé en niet alleen om Dhr. Soria zijn goede raad op te volgen!
We springen deze eerste keer nogal van de hak op de tak, maar dit is een kleine samenvatting van de eerste weken!!
hihi.. En zingen doet ze ook graag. Leuk voor haar, en ook voor ons als het niet zo vals was! 
Ondertussen gaat het wel al veel beter en begrijpen we zo goed als alles, maar toch vermoeiend zo hele dagen zitten vertalen in je hoofd! Langs de andere kant is het dan wel leuk dat anderen ons niet verstaan. Overal waar we komen kunnen we vrijuit babbelen over alles en iedereen en niemand die weet waar het over gaat. We hebben wel geleerd toch een beetje op te passen hiermee. Je kan namelijk nogal eens voor verrassingen komen te staan, zo is er bij ons in het hotel een Nederlander aan het werk die perfect spaans spreekt en waarvan we pas deze week weten dat hij ook nederlands praat. Oepsi!
