|
 |
|
|
| |
|
|
| 09-06-2017 |
 Mongolië |
Na 3 nachten zonder internet ben ik aangekomen in China. Maar ik ga eerst terug naar waar ik vorige keer geëindigd ben. Mongolië!
We werden om 8u30 door de bus opgehaald om naar de nomadenfamilie te rijden waar we een nacht gaan logeren. Onderweg aan de supermarkt gestopt want er is daar blijkbaar echt niets in de omgeving. Na een busrit van 3u zijn we aan de ingang van het Hustai nationaal park. Hier krijgen we nog wat informatie over het ontstaan van het park en de dieren die er wonen. Ze zijn vooral heel trots op hun wilde paarden. Er zijn er op dit ogenblik maar 300, dus het is onwaarschijnlijk dat we er gaan zien. We krijgen nog een filmpje te zien en tijd om naar het toilet te gaan, want de volgende 24u zal er geen meer zijn. De toch gaat verder door de steppe. Een echte weg is er niet meer, hier en daar wel wat auto sporen. Ik neem mijn info brochure erbij, en wat ik al dacht klopte, we gingen deze rit normaal per jeep doen. Onze chauffeur is het blijkbaar gewoon om hier met zijn bus uit 1978 rond te rijden en ik heb er wel vertrouwen in. De steppe verandert bij regen wat van vorm en soms komen we aan stukken waar hij echt niet door kan en dan gaat hij een stukje terug en doet hij een nieuwe poging een beetje verder, zalig. Plots stopt hij en doet de deur open, er staan 7 wilde paarden zo mooi! Wij gaan dichter voor foto's, hij haald enkele filters uit zijn bus en begint het stof er uit te blazen en er komt serieus wat stof uit :-).
Tegen 14u zijn we bij onze familie, in de verte zijn er nog enkele gertenten te zien, 'aar verder enkel natuur. We gaan binnen in de grootste gertent voor onze lunch, een lekkere soep met een boterham. Aan deze tent staat een zonnepaneel en een schotel en is er binnen electriciteit en een tv. In de kleinere tenten niet, die dienen enkel om te slapen. De familie zelf gaat gewoon in de steppe hun behoefte doen, voor ons is er een gat in de grond met 2 planken over om op te staan. Vanuit het tenten kamp kan je niets zien, die kant hebben ze afgeschermd de andere kant is open. Naar toilet gaan met een prachtig zicht noemt dat :-).
Er lopen enkele honden rond in het kamp, die moeten s'nachts de knaagdieren wegjagen zodat die niet in de tenten komen of aan de etensvoorraad. Na het middageten ga ik een beetje op mijn bed lezen, maar ik krijg al snel bezoek van een kindje dat in onze spullen komt snuffelen. Ze ziet de e-reader van een medereiziger en probeert hem aan te zetten. Ik probeer uit te leggen dat ze er niet mee kan spelen, maar ze begrijpt mij niet. Ik geef dus mijn iPad. Dit kent ze duidelijk en ze herkent enkele spelletjes ze komt tegen mijn benen op mijn bed zitten en begint te spelen. Bedank Norah, Mare en Hebe om die spelletjes er ooit op te zetten. Een beetje later komt haar broer er ook bij en maken ze eerst wat ruzie, maar uiteindelijk spelen ze braaf om beurt 1 spelletje en geven hem door. Wanneer ook de 2 kinderen van de buren erbij komen wordt het moeilijker :-). Gelukkig had ik in de supermarkt een mongools spelletje gekocht (we moesten een cadeau voor de familie meenemen) en zijn ze daar ook mee beginnen spelen.
S' avonds nog lekker lamsvlees gegeten met een beetje wortelen en aardappelen en dan in onze tent gaan slapen. De familie was overal een kaars gaan aansteken zodat we een beetje licht hadden om ons om te kleden. De honden hebben denk ik veel knaagdieren moeten wegjagen want ik heb ze de hele nacht horen heen en weer lopen en blaffen. Ik was blij dat ik niet naar toilet moest want overdag bewogen die honden niet, maar als ik ze nu hoor loop ik daar niet graag rond.
De volgende ochtend weer een hobbelige rit van het Hustai NP naar het Terelj nat park. Met onderweg een tussenstop aan het reuze beeld van Genghis Khan. Het is gemaakt van roestvrij staal en staat op de plaats waar hij hout heeft gevonden om zijn paardenzweep van te maken, blijkbaar heel belangrijk.
Het Terlj NP heeft een totaal andere landschap, in Hustai was alles vlak en kon je heel ver kijken, hier zitten we op 1400m hoogte tussen de bergen. We zijn later dan gepland, dus we krijgen snel een bord dumplings en beginnen nadien aan een wandeling door de bergen naar een klooster, dit gaat om 18u toe. Ik ben verschrikkelijk moe en ben net als enkele anderen heel blij om onze bus te zien die degenen die willen zo naar het klooster brengt. Onderweg naar het klooster stopt hij een paar keer zodat we foto's kunnen nemen. Wat een prachtig land is dit! Uiteindelijk moet de rest ook het laatste stuk met de bus om er op tijd te geraken.
Onze gertent ziet er prachtig uit, mooie bedjes en een sanitair blok met echte toiletten! We krijgen nog een lekker avondmaal en dan vroeg in ons bed want de bus vertrekt om 5u voor onze laatste dag en nacht in de trein.
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
|
|
|
|
 |
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
