 |
|
|
| |
|
|
| 05-06-2017 |
 Transmongolië expres en de grensovergang |
Gisteren zijn we om 5u opgestaan om tegen 7u15 weer op de trein te stappen. Deze keer voor ongeveer 24u. We hebben het landschap zien veranderen van groene bossen rond het Baikalmeer in de voormiddag en eindeloze grasvlakten hoe dichter we bij de grens met Mongolië komen. Ik had al gezegd dat we bij het Baikalmeer waren en dat dit het grootste zoet water meer is, even groot als België. Dit is gisteren voormiddag nog eens extra opgevallen om 10u waren we voor het eerst met de trein aan het meer en we hebben dit de rest van de voormiddag gevolgd. Veel bochten en hier en daar een tunnel, het uitzicht was weer prachtig. We hebben hier al ongelofelijk geluk gehad met het weer. Overal waar we komen schijnt de zon en voorspellen ze voor de dag dat we vertrekken regen. Ook hier, dus wat regen gehad tijdens het traject.
Onze gids in Irkustk en het Baikalmeer had ons wat informatie gegeven voor de grensovergang tussen Rusland en Mongolië. Ze is haar verhaal geëindigde met, maar laat alles gewoon op je afkomen, want ze veranderen de procedures regelmatig. En inderdaad niets van wat ze ons verteld heeft klopte :-). We gingen normaal tegen 22u aan de grens komen, dus om 19u30 naar de restauratiewagen voor het avondeten. Er werd aangeraden om niet te veel te drinken want de toiletten gaan 4-5u toe tijdens de hele douane procedure. We zitten nog maar net als de manager ons komt zeggen dat de wagons over 15min sluiten want we zijn bijna aan de grens. We konden enkel één soort slaatje eten. Snel gegeten en terug naar onze wagon.
Hieronder wie we allemaal hebben op bezoek gehad:
1. Een douanier die ons kwam vertellen dat niemand uit zijn coupé mag komen en vluchtig onze paspoorten bekeek
2. Een douanier die met allemaal toestellen een uitgebreide paspoort controle komt doen. We moesten allemaal om de beurt voor haar gaan staan voor identificatie.
3. Iemand die de bagage een beetje kwam bekijken.
4. De "ninja" want zo zag hij er uit, voor hem moesten we even uit de coupé zodat hij alles kon bekijken het plafond werd opengevezen en elk kastje en hoekje onderzocht.
5. Een hond, ik veronderstel voor drugs op te sporen.
Dit was de controle om uit Rusland te mogen, hierna hebben we 20 minuten gereden met de trein, tijdens die 20 min moesten we 2 documentjes invullen, ze hadden er niet voldoende in het Engels dus ik had een Russisch exemplaar. Aangzien ik toch niet helemaal zeker was dat de volgorde van vragen identiek hetzelfde was toch even uitleg gaan vragen. Een vriendelijke medewerker ( ik denk van de trein) heeft dan samen met mij de documenten ingevuld. Toen de andere passagiers dit zagen kwamen ze ook met vragen, de Engelse versie was ook niet zo duidelijk, maar die werden boos terug naar hun coupé gestuurd want ze moesten het zelf maar uitzoeken. Uiteindelijk was ik dus blij met mijn Russisch document.
In Mongolië hebben ze blijkbaar nog geen draagbare paspoort scanners, daar werden al de paspoorten opgehaald voor controle. En ook daar weer iemand die onze coupé kwam doorzoeken, deze keer wel in leger uniform. Na meer dan een uur werden onze paspoorten terug gebracht en mochten we gaan slapen. Iedereen blij, want ondertussen is het al bijna middernacht en we waren opgestaan om 5u. Jammer genoeg heb ik ook mijn 5de nacht in de trein niet kunnen slapen van het lawaai en de schokken. Om 5u30 begon iedereen op te staan want onze provodnick gaat om 6u20 de toiletten kuisen en die gaan nadien op slot zodat ze proper zijn voor de volgende groep. File aan de toiletten, maar iedereen heeft zich toch nog kunnen opfrissen.
Om 6u50 aankomst in Ulaanbataar, de hoofdstad van Mongolië. Hier wonen 1,3 miljoen mensen, bijna de helft van de totale bevolking (3 miljoen) van Mongolië. Hier hangt een totaal andere sfeer dan in de steden die we tot nu gedaan hebben. In Rusland hebben we geen contact gehad met de plaatselijke bevolking, hier wil iedereen wel met ons praten en komen ze spontaan poseren. In de voormiddag zijn we een oud klooster gaan bezoeken, een werkplaats voor gertenten en het museum. Nadien een groepsluch. Na het middageten ben ik met enkele andere terug naar het hotel gegaan om wat te slapen, hoe jammer ik het ook vind om niet alles mee te doen, het slaapgebrek begint door te wegen. Morgen gaan we bij een nomaden familie logeren en slapen we met 6 of 7 in een gertent.
De volgende 2 dagen zal ik weer geen WiFi hebben, tot later.
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (1)
| 06-06-2017 |
| Goesting! |
|
Amaai Heidi,
Hoe vermoeiend het daar ook lijkt. Het ziet er daar een fantastische reis uit, kan ni wachten om de foto's te zien.
Dat geeft echt goesting!
Grtz, Anja.
06-06-2017, 08:27 geschreven door Anja
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
