Een dagje later dan anders, maar de internetverbinding was weggevallen.
Na een lange rit van 6 u zijn we aangekomen in hotel Buena Vista in Copan en we hebben inderdaad een schoon zicht ; we zitten namelijk op een berg. Heel mooi, maar niet zo handig als je 's avonds, na enkele cocktails de berg op moet. Ik was met Ellen, de reisleidster, in het reiscafe ViaVia blijven plakken. Dit wordt uitgebaat door een Belg, Geert Vanvaeck, die mij herkent, maar ik hem niet.... Hij heeft meegedaan met 'we are from Belgium', tv programma over belgen in het buitenland. Ik ben ook iemand tegengekomen uit Sint-Katelijne-Waver die fam. vervullens uit Aartselaar kent. De Aartselarenaren zullen weten wie ik bedoel.
Vanmorgen zijn we dan de Mayasite van Copan gaan bezichtigen. Anders dan de andere Mayasites, maar ook heel indrukwekkend. Veel details waren nog mooi intact. Op een fototenstoonstelling kon je zien in welke staat het was toen ze het ontdekt hadden, einde 19de eeuw. Heel interessant.
Vandaag is het weer bewolkt en in de namiddag is het beginnen te miezeren. Pech ook voor de president van Honduras, want die kwam vandaag Copan bezoeken. Anderzijds is het hier wel zwoeler.
Toevallig gisteren iemand het vtm-journaal gezien? Blijkbaar hebben ze een reportage gegeven over de dia de los muertes in Guatemala. Ik ga het proberen op te zoeken.
Vanavond trekken we terug naar her ViaVia-reiscafe. Happy hour sebiet ! Schol!
1 november betekent hier feest op het kerkhof. De straat richting het kerkhof staat vol met kraampjes (met de meest misselijkmakende geuren van eten) en op het kerkhof worden alle graven versierd met bloemen. De mensen komen echt feesten op het kerkhof. Het mooiste zijn de vliegers, zowel klein als heel groot, die de lucht ingaan. Op die manier proberen ze hun dode familieleden terug te halen. Zelfs kleine kinderen doen de moeite van de wereld om hun vliegerke op te laten. Ik heb getracht eentje te helpen, maar zonder veel wind is dit niet zo gemakkelijk. De tieners maken per groep een grote ronde vlieger, hebben hier lang aan gewerkt en gepuzzeld, om dan hopelijk hun vlieger niet in een boom te zien terecht te komen. Hoe stoer sommige jongens ook waren, de traditie leeft wel voort.
Ijsjes, pizza's, drank, snoep,... Alles kon je kopen op het kerkhof. Toch maar raar voor ons, maar we hebben toch kunnen genieten van die fantastische taferelen.
De laatste avond in Antigua en voorlopig de laatste avond in Guatemala, want morgen gaan we naar Honduras. Weer een nieuwe munt. Gelukkig heb ik een aantal portomonneekes meegebracht, want we gaan terug naar Guatemala en terug naar Mexico en zelfs de dollars gaan we nog kunnen gebruiken in de luchthaven van Atlanta. Maar zover zijn we nog lang niet, alhoewel de reis hoe langer hoe sneller vooruit gaat... We genieten met volle teugen!
Buenas noches!
We hebben Panajachel verlaten, maar niet zonder fotokes te trekken van een actieve vulkaan, die wat aan het 'puffen' was. Antigua is de volgende bestemming en een leuke bestemming! Halloween is hier volop in trek! Sfeervol stadje, dat tot enkele eeuwen geleden de hoofdstad van Guatemala was, maar omdat dit vulkanisch gebied is, waren er hier veel aardbevingen. Ingestorte gebouwen zijn hier dus nog te zien.
Maar vannamiddag ben ik met 3 anderen van de groep de vulkaan Pacaya opgegaan. Ik dacht dat ik een beetje conditie had, maar op zo'n hoogte (2000 - 2500 m) niet dus. Gelukkig stond er een paard op de weg die mij een taxi gaf voor het eerste deel van de beklimming. Een groep volgen in een stevig tempo ging nu veel beter. Maar het laatste deel (ongeveer 700 m) op de lava, was het terug aan mij. We gingen niet tot de top, maar we hebben wel in een kleinere kater kunnen gaan. We stapten precies in een sauna.
Wanneer we terug gingen dalen, kwam ineens de zon van onder de wolken en kregen we een prachtige zonsondergang naast 3 andere vulkanen. Gevolg was wel dat we in het donker moesten dalen. Gelukkig heelhuids beneden geraakt!
Morgen 1 november en dan gaan we feesten op een kerkhof!
Adios!
Mijn dag was iets minder goed begonnen ; de langverwachte darmproblemen... Dus ben ik niet meegegaan naar Chichicastenango, waar de indianen 2 keer in de week hun koopwaar aan de man brengen. Volgens Hilde was dit voor mij veel te druk geweest, dus heb ik geen spijt. Dankzij Marleen en Roger, die zich overslapen hadden doordat hun klok niet juist stond, heb ik wel een fijne voormiddag gehad. Na een lekker ontbijtje, zijn we Panajachel ingetrokken, waar er naast het mooie meer, enkel leuke winkeltjes zijn. Dus voor diegene die mij kennen ; onze Elke heeft goe geshopt! Hier zijn veel mooiere dingen dan in Mexico.
Deze middag hebben we met de groep een boottocht gedaan op het meer. Heel mooi. Eerst aagemeerd in een klein dorpje, waar we gaan lunchen zijn in een lodge van een Noor, nadien in een groter dorp, met nog meer winkeltjes. De plaatselijke vrouwen bleven met ons zaken doen tot op het moment dat de boot wegvaarde.
Heel lieve, vriendelijke mensen! De dag werd afgesloten in een klein Italiaans restaurantje.
En nu begint dat hier serieus te waaien. Haalt Rina ons toch in?
Buenos noches!
Wat een dag! Vanmorgen naar Guatemala vertrokken. De grens overgang is behoorlijk vlot verlopen. Wel hebben we afscheid moeten nemen van onze Mexicaanse chauffeur Jose ; hij mag niet in Guatemala werken. Dus stond er aan de grens een nieuwe chauffeur te wachten, Armando, met een andere bus. We wisten dat we in Mexico een luxueuse bus hadden en dat hebben we vandaag echt wel ondervonden. Onze nieuwe bus is eens zo klein en de bagage moet op het dak... met een zeil erover en met touwen vastgemaakt. Nu zijn we echt met Koningaap op vakantie! Ook in Guatemala zijn er heel veel drempels en als je achteraan in een bus zit, waarvan de schokdempers wat minder werken, dan heb je het wel geweten. Enkele keren wel 10 cm van mijn zetel gekomen.... Het bracht wel sfeer in de groep.
Om onze bestemming, Panajachel, te bereiken, moesten we een berg over en reden we op 3000 m hoogte. panajachel ligt op 1560 m aan een prachtig meer, het meer van Atitlan, met drie vulkanen op de achtergrond.
Maar voor we in Panajachel waren, hebben we wel iets minders leuk meegemaakt ; we zijn bestookt met 2 steentjes. De ruit van de bus is beschadigd, maar het is er niet doorgevlogen. Gelukkig maar! Ook was de politie ons al aan het volgen, ter bescherming, tot aan het hotel. Als we even in file stonden, hadden ze aan ons gevraagd naar waar we gingen. Wel fijn dat ze dit doen!
Onderweg nog taferelen gezien : een dood paard aan de kant, mensen met een koe aan de leiband op wandel, veel straathonden en bijna hadden we een varken overreden. Iedereen en alles leeft hier op straat. Ook een kindje in het donker zien sleuren met hout, dat in een zak op haar rug zat en dat met een riem rond het voorhoofd gedragen. Dit doet wel even pijn om te zien en dan vergeet je snel die wippende bus.
Guatemala lijkt me veel chaotischer. 3/4 van de mensen zouden hier onder de armoedegrens leven. Fooien geven is de boodschap! Maar in ons hotel is hier niets van te merken ; een balzaal van een hotelkamer en met 3 bedden!
Jullie zijn naar het zomeruur gegaan en in Guatemala is het sowieso een uur vroeger dan Mexico, zodat we nog steeds 7 uur verschil hebben.
Ik zie net dat mijn internetverbinding is uitgevallen op de kamer en heb geen zin om me terug aan te kleden om naar de receptie te gaan, waar er betere verbinding is. Ik zal dit dus pas morgen doorsturen.
Groet!
Vandaag zijn we twee indianendorpen gaan bezoeken. Onze verwachtingen lagen helemaal anders... We dachten in een klein bergdorpje terecht te komen, maar dit waren grote dorpen, met alle moderne voorzieningen. Ze lopen daar wel in klederdracht.
We zijn daar een kerk gaan bezoeken met bepaalde rituelen. Toevallig iets akeligs gezien ; een koppel zat daar te bidden en die hadden een levende kip bij. Ze wilden dat die kip de ziekte van de vrouw overnam en daarna werd die kip de nek omgedraaid. Die moest dood, want die had nu die ziekte. In die kerk he !
Foto's waren daar absoluut verboden.
Ook de schattige kindjes mocht je fotograferen als je 20 pesos betaalde. Een kindje van ongeveer 1 jaar (!) stak zijn handje uit om te bedelen. Letterlijk met de paplepel aangegeven.... Zielig. Maar ze verkochten wel foto's van kindjes, maar die waren waarschijnlijk minder gelovig. Hypocrieten !
We hebben gehoord dat er een orkaan in de buurt is, maar daar hebben we nog niets van gemerkt. Wel zouden er al plaatsen getroffen zijn waar we gepasseerd zijn. Zoals Ellen (reisleidster) zei : we hebben mazzel!
We hebben Ellen ondertussen al wat Vlaams geleerd en dan vooral enkele uitdrukkingen. 'iemand bij zijn pietje nemen' en 'platte keis' of een 'schelleke keis' vond ze geweldig. Ik moet er wel bij zeggen dat we met
die van de provincie Antwerpen bij elkaar zaten.
We gaan nu iets gaan eten in een salsa cafe en wie weet komen de beentjes los.
Morgenvroeg vetrekken we naar Guatemala!
Goei weekend !
Vandaag een vrije dag gehad in San Cristobal de las Casas. Supergezellige stad, met een bruisend leven. Maar niet 's morgens, want dan zijn zelfs de bakkers nog gesloten. Het hotel heeft niets van bar of ontbijtruimte, dus begonnen we al met een restaurantje.
We zitten op 2120 m hoogte, dus het koelt hier 's avonds af naar ongeveer 10 gr. Ons fleeceke komt toch goed van pas. Overdag is het lekker warm, maar geen hitte.
Rond 11 u zaten we al in de tweede bar voor een vers sapje. Een bar met een gezellig binnentuintje, stoel voor Hilde in de schaduw en een stoel voor mij in de zon. We verschillen op dat gebied nogal...
Vanmiddag bar nr. 3 voor een snackske, om 16 u nog een lekker vers sapje en vanavond een restaurantje met een deel van de groep. Tussenin hebben we winkeltjes gedaan, een marktje en..... Tja moet dat meer zijn? We zeiden elke keer tegen elkaar : 't leven kan toch schoon zijn he.
De avond hebben we afgesloten op het dorpsplein, waar een festival plaats vindt deze dagen.
De stad loopt vol met indianen, die hun koopwaar proberen van de hand te doen. Morgen gaan we twee dorpen bezoeken,waar die indianen vandaan komen. De kindjes ervan zijn zoooooo schattig.... Spijtig dat we ze niet mogen fotograferen. Je kan het vragen, maar dan vragen ze er direct geld voor. Zij geloven dat hun ziel wordt weggenomen door ze te fotograferen. Die kinderen moeten wel heel de dag mee leuren met hun koopwaar. En tegen dat wij gaan slapen, lopen die daar nog rond...
Wij zijn nog een beetje stijf van al die trappen van de voorbije dagen. En de mexicanen zijn toch echt wel kleine mensen.... Waarom moeten ze de voetpaden dan zo hoog leggen?
Ik ga onder de wol kruipen. Hopelijk word ik nu niet wakker met een koude neus...
Vandaag weer een geweldige dag gehad! Eerst langs watervallen van Agua Azul geweest. De naam betekent blauw water. Zeer indrukwekkende waterval met verschillende terrassen en af en toe verscheen er een regenboog boven het water. Wij waren de eerste toeristen, dus hadden we het hele gebied voor ons alleen.
De weg er naar toe was andere koek ; veel wegverzakkingen en onlangs was een te zwaar geladen vrachtwagen door een bruggetje gezakt, waardoor de enige toegangsweg onderbroken was. Oplossing : dammetje aangelegd met zandzakjes en daar een weg overgemaakt. Spannende momenten om daar met een bus over te rijden, maar Speedy Gonzales heeft dit weer fantastisch gedaan.
Onderweg zien we het dagelijks leven. Hoe armzalig ze ook wonen, sateliet-TV hebben ze overal en de kinderen hebben allemaal een piekfijne uniform. Ook onze chauffeur staat er op om zijn uniform te dragen. Dit is hun trots.
Deze namiddag zijn we nog een mayasite gaan bezoeken, Torina. Deze was minder groot in oppervlakte en minder goed bewaard gebleven, maar hier hebben ze vooral in de hoogte gewerkt, met als gevolg trappen doen! Met trots kan ik vertellen dat ik de enigste vrouw was van de groep die tot de allerhoogste trap is gegaan met als beloning een prachtig zicht!
Ondertussen zijn we aangekomen in San Cristobal de las Casas. Deze stad ligt op 2120 m en hier zijn 100.000 inwoners. Ons sober hotelleke ligt wel knal in het historisch, levendig centrum, maar we hebben geen last van het straatlawaai. Morgen een vrije dag om deze stad zelf te ontdekken. Het wordt ook een mentaal zware dag, want hier zijn vele leuke winkeltjes. Oh ja, we hebben ons ingeschreven voor een les salsa. Ben benieuwd!
Adios!
Vanmorgend weer verwend geweest met een fantastische mayasite, Palenque. We zitten al iets meer in de bergen en in de jungle. Vanop een tempel zag Hilde ineens enkele apen in de bomen zitten. Spijtig hadden we wat tegenlicht, waardoor we enkele schimmen zagen.
Vanaf de mayasite kon je een wandeling door de jungle maken. Een gids vertelde ons over de planten, bomen... Een mooie waterval, hangbrug over een riviertje. Een beetje paradijs.
Daarna zijn we naar een hoge waterval gereden. Met een prachtig zonnetje erbij....
De rest van de namiddag aan het zwembad gelegen met enkele van de groep en hebben we elkaar wat beter leren kennen.
Er zijn hier drie sociale diensten van ocmw's vertegenwoordigd. Naast Duffel en Boom, is hier ook Eeklo van de partij.
Onze reisleidster, Ellen, is een Nederlandse met heel veel Latijns-Amerikaans bloed. Ze heeft vooral veel ervaring in Brazilie, maar ze doet dit ook goed. Gewoon een toffe dame, van onze leeftijd.
Morgen trekken we verder de bergen in!
Vanmorgen hebben we kort nog even Campeche bezocht ; een mooi koloniaal stadje, met kleurrijke laagbouwwoningen.
Daarna zijn we vertrokken voor een busrit van 6 uur naar Palenque, maar onderweg zijn we gestopt in een restaurantje aan zee (Golf van Mexico) en met een zwembad. Hilde en ik zijn als enigsten in dat water gesprongen. Heerlijk! Daarna een visje gegeten, recht uit zee. Datwas ook het goedkoopste van de kaart...
Voor de rest vandaag geen bezienswaardigheden, behalve het leven op het platte land, waar we doorreden.
Ze vinden hier in Mexico allerlei jobs uit, die bij ons door poppen worden uitgevoerd. Kan je je voorstellen dat er een hele dag een man met zijn armen staat te zwaaien bij wegenwerken ?
Een aan de inkom van ee mayasite moet je twee keer inkom betalen ; een keer voor de staat en een keer voor de site zelf. En die twee ticketjes worden dan 3 keer gecontroleerd.
Drempels op straat hebben ze hier ook ontdekt en hier rijdt je er niet aan 50 per uur over.
Maar onze chauffeur doet dit met glans. Speedy gonzales is reeds zijn bijnaam. Nee, hij rijdt niet te snel, maar neemt zijn tijdsmarges gewoon ruim, waardoor we overal goed op tijd aankomen. Als de salsamuziek op staat, dan beweegt hij met de muziek. En oh wee dat een vrouw niet naar hem waait.... Dan is het een lelijke...
We zijn daarstraks ook door het gebied gereden waar er 2 weken geleden overstromingen waren. Sommige huizen stonden nog onder water.
Het weer is hier fantastisch.Niet te heet en ondanks dat het hier nog regenseizoen is, hebben we nog niet veel wolken gezien.
We hebben hier ook al lekker gegeten en ik probeer graag de plaatselijke gerechtjes uit. Gisteravond een tortilla met haai. Ik dacht op een gegeven moment dat ze een haaientand er in hadden gelaten,maar het bleek een stukvan mijn eigen tand... Maar gelukkig geen groot probleem.
Voila, morgen meer verhalen.
Amai, Uxmal is een fantastische Mayasite. Mooie bewaarde gebouwen in een prachtige omgeving. Heel weinig volk, alhoewel het in het weekend gratis is voor de locals. Ik heb mijn sport voor vandaag ook al gedaan, want er waren wel wat treden af te leggen. Niet zomaar treden, maar treden van ruines!
Sorry, maar voor de foto's moet ik even wachten op Hilde...
Nu zijn we aangekomen in Campeche. Wie kent zijn geschiedenis nog ?Hilde had een goeie leerkracht en ik dus niet. Anders had ik echt wel geweten dat hier de Spanjaarden zijn binnengevallen. We zitten dus aan de zee! Onderaan de Mexicaanse golf. Hier is er algoe geen olie aangekomen.
Hilde zal ondertussen gedoucht zijn en ik ga mijn avondtenuke uitzoeken...
Buenes noches!
Gisteravond en vanmorgen hebben we Merida bezocht. Een levend gezellig stadje. Een prachtige kathedraal, gezellig marktpleintje met veel kraampjes. Op twee dagen tijd hebben we alle koopwaar al gezien, want het is altijd hetzelfde. En ik heb mij nog goe ingehouden!
Als we zeggen dat we van Belgie zijn dan kennen ze ineens allemaal Jean-Marie Pfaff. Tja, In Mexico waren het nog glorietijden voor de Rode Duivels.
Ik heb al drie muggenbeten. We moeten ons constant insmeren met anti-mug en volgende week moeten we toch malariapillen gaan slikken.
Binnen 20 minuten vertrekken we naar Uxmal en na het bezoek aan de Mayasite daar, rijden we door naar Campeche.
Groetjes!
Hallo, we zijn gisteravond laat (heel laat voor ons) aangekomen in Valladolid. Hier bleven we enkel één nachtje slapen, om dan deze ochtend door te rijden naar een eerste Mayasite, Chichén Itzá. En al niet de minste ! Macabere toestanden hier, want hier werden wel wat mensen geofferd en dit omdat ze een (voetbal)wedstrijd gewonnen hadden. De Rode Duivels moeten hier dus gene schrik hebben. Ondertussen zitten we in Merida, de hoofdstad van de provincie Yucatan. Hier hebben we een vrije avond en ochtend.
De groep mensen hebben we nu al een beetje leren kennen. Sommige mensen dachten dat ze met de vervanging van BestTours op weg waren, maar dit is dan een tegenvaller : middenklassehotels, niet altijd een lift in de hotels.... Onze busschauffeur is een echte mexicaan van uitzicht ; klein, gezet, snor op de kin. Alle Mexicanen zijn klein en ze verwachten van de toeristen ook dat ze klein zijn, want alle spiegels hangen hier te laag voor mij.
Tot mijn grote spijt zijn er voorlopig nog geen foto's. Een iPad is geweldig, maar toch wel beperkt in gebruik.... Gelukkig heeft Hilde ook een netbookje bij en kunnen we daar foto's afhalen. Nu gaan we eerst Merida leren kennen.
Vanmorgen eerst gaan ontbijten in de lounge op Zaventem. Dat was al een luxestart van de reis. Bedankt Eva! Ondertussen zitten we al in Atlanta. De vlucht was soms turbulent, de landing is gebeurd door een stagiair, die zijn best heeft gedaan en de gemiddelde leeftijd van de hostessen lag rond de 60. Op naar Cancun! Tot later.
Hallo, 't Is bijna zover ; Hilde en ik vertrekken morgenvroeg naar Mexico, Guatemala en Honduras. Om 10.30 u vliegen we richting Atlanta en daarna naar Cancun, Mexico.
Op het laatste nippertje heb ik mijn iPad nog kunnen afhalen. En gelukkig dat ik was, want dit is echt wel een superding. Ik ben dus meer met dat bezig dan met inpakken.... Maar de entertainment voor op het vliegtuig is al voorzien ; muziek, e-boek... Ik twijfel nog over een film.
Maar ik hoop regelmatig draadloos internet te vinden en dan kunnen we af en toe eens iets van ons laten horen. Ik beloof wel niet dat dit elke dag gaat zijn hé!
Mexico-Guatemala-Honduras
