Amai, het einde nadert snel...
Gisterennamiddag gaan snorkelen. De koralen zijn niet echt de moeite waard, maar wel hele mooie vissen gezien. Op een gegeven moment zwom er een rog voorbij van ongeveer een diameter. Je wilt je vreugde delen, maar dan besef je dat je mond geblokkeerd is met die pijp en dat niemand u toch hoort.... Verder zwemmen dan maar. Tot je tegen een medereiziger zwemt, de slappe lach krijgt en je plots op een koraal zit. Paniek natuurlijk, want die lompe zwemvliezen zitten dan in de weg. Benen geschaard, beetje bloed...en nu maar hopen dat er gene haai zit.... Dat zou wel spannend geweest zijn he!
Gisteravond naar Playa del Carmen geweest met 5 van de groep. Gezellige winkelstraat en heel lekkere restaurants. Goed dat we daar maar even geweest zijn, want het zou niet goed zijn voor mijne portomonnee.
Voila, vandaag platte rust, zwemmen, eten, valies uit- en inpakken en vanavond afscheidsetentje met de groep.
Morgen, heel vroeg, vertrek naar de luchthaven....
Saludos!
Onze laatste bestemming.... Een gezellig klein vissersdorpje, tussen de grote toeristenkleppers Cancun en Playa del Carmen.
De zon mis ik een beetje, maar hopelijk is ze morgen van de partij. Twee dagen platte rust... De kans is groot dat ik morgen ga snorkelen. Er zou hier een mooie reef zijn en met 5 van de groep willen we dit gaan verkennen. Als het meer wat minder blijft, zal er misschien een shoppingday komen in Playa del Carmen.
De groep hangt hoe langer hoe meer aan elkaar en wordt alsmaar leuker.
We gaan dus gewoon nog twee sagen genieten!
Adios!
We zijn terug in Mexico, maar hiervoor zijn we door Belize moeten rijden. Dit wil zeggen ; twee grensovergangen. Telkens twee keer de valiezen van de bus en gelukkig is de nieuwe Mexicaanse bus terug een luxe bus. Ellen had te laat gezien dat ze geen stempel had gekregen in Belize, zodat ze terug moest. In principe 1.000 dollar boete, maar ze heeft wat komedie gespeeld en heeft 10 dollar betaald. We zaten allemaal in spanning te wachten. Maar eind goed, al goed.
De beloning was mooi ; hotel aan Laguna bacalar, met blauw water en mooi zwembad. Dat zwempartijtje heeft zalig deugd gedaan!
Vandaag laatste rit naar onze laatste bestemming; Puerto Morelos aan de Caraibische zee. Strandvakantie! Platte rust, zonnen, zwemmen, cocktails en waarschijnlijk shoppen....mezelf kennende.
Maar het einde is ook in zicht....
Nu eerst een ontbijtje.... Tot later!
Tikal is een grote Mayasite, die veelbelovend klonk, maar de verwachtingen niet helemaal heeft ingelost. De tempels en paleizen zijn zwart gekleurd door de vochtigheid en heel veel gebouwen moeten nog vrijgemaakt worden. Dit gaat nu veel trager, omdat de Amerikaanse universiteiten dit door heeft gegeven aan het arme Guatemala zelf en dit niet vlot meer gaat om financiele redenen. Maar de ligging is wel prachtig ; midden in de jungle. Muggen troef, natuurlijk! Maar nog mooie dieren gezien en gehoord : tapir, apen,... De wens om een toekan te zien is nog niet uitgekomen.... Ook vandaag hadden we weer politiebegeleiding onderweg naar Tikal. Op hun auto staat letterlijk geschreven dat zij hier zijn ter bescherming van de toeristen. Op zich moet dit een veilig gevoel geven, maar anderzijds vraag je je af waarom dit nodig is en wil je niet verder denken.
In Tikal is een medereiziger gevallen en vermoedelijk een hersenschudding. Hopelijk is Ria er snel bovenop om nog te kunnen genieten van de reis. Ellen, onze reisleidster, heeft ons vandaag alleen op pad gestuurd, want die is ook ziek... Ik hou alvast stand, maar ga niet te hard roepen...
Het dorpje Flores is een klein dorpje op een schiereiland in het meer Peten met al een grote Kerstboom op Plaza Central en vanavond zeer levendig, want ik denk dat ze weten wie hun nieuwe president wordt. Iedereen op straat met claxons. Slapen zit er nog niet direct in. Nog te vroeg voor mij, maar Hilde is toch een poging aan het ondernemen. Omwille van de verkiezingen van vandaag, mocht er ook geen alcoholhoudende dranken geserveerd worden. Cocktailvrije dag dus. Jammer ;-)
Vandaag was het een bewolkte dag, maar de zwoele temperaturen zijn daarom niet minder!
Ik wou foto's op de blog zetten, maar het internet is hier traag en mislukt keer op keer. Op facebook staan er
al wel een paar.
Saludos!
Vanmorgen de Rio Dulce afgevaren richting de Caraibische kust, aangemeerd in Livingston, met een caraibische sfeer ; big moma's, zwarte mensen, zuiderse tempo....
Maar de hoofdvogel vandaag was toch de natuur rond de Rio Dulce ; prachtige vogels gespot, waaronder reigers, pelikanen, en nog vele anderen waar ik de naam niet van ken. Ook veel vissers en kinderen op bootjes die zich dan vastklampen aan onze boot om hun schelpjes ofzo te verkopen, maar vooral om snoepjes te ronselen.
's middags een overheerlijke vissoep gegeten met allerlei visjes er in en er rond. Hmmmmm......
De busrit van 4 uur erna was wat minder, vooral door de onaangename bus.
Nu zitten we in Flores, onze laatste stop in Guatemala. Flores is een dorpje op het schiereiland in het meer Peten. Morgen gaan we dit en de mayasite Tikal verkennen.
Nu eerst een verfrissende douche, want ik plak van kop tot teen.
Buenas noches!
Gisteren toegekomen in Rio Dulce, een waterpardijs. We moesten met een bootje naar ons hotel, dus zonder grote valies. We zitten dus op een schiereilandje met enkel en alleen dit hotel. De kamers zijn hutjes rond het eiland. Allemaal heel mooi, maar ook wel spannend op gebied van de mogelijke dieren die je kan tegenkomen. Ik ben in de kamer een grote kever tegengekomen, maar schorpioentjes waren ook mogelijk. Gelukkig geen dodelijke variant. Dus voor we gingen slapen, moesten we even ons bed controleren. Ik heb dus toch niet zo gerustgeslapen.... Nu gaan we de Rivier afvaren naar Livingston, een echt caraibisch dorpje, waar we een visschotel gaan eten. Later meer. Groetjes!
Op de website van vtm kan je de reportage over de feesten op het kerkhof zien en het deeltje over Guatemala is gefilmd op het kerkhof waar wij waren. Zeker de moeite om eens te kijken!
In Honduras waren ze gisteren ook nog aan het feesten op het kerkhof, maar dit gebeurde veel serener.
Groet!
De link naar de reportage : http://vtm.be/nieuws/buitenland/76717-picknick-op-het-kerkhof-in-peru
Een dagje later dan anders, maar de internetverbinding was weggevallen.
Na een lange rit van 6 u zijn we aangekomen in hotel Buena Vista in Copan en we hebben inderdaad een schoon zicht ; we zitten namelijk op een berg. Heel mooi, maar niet zo handig als je 's avonds, na enkele cocktails de berg op moet. Ik was met Ellen, de reisleidster, in het reiscafe ViaVia blijven plakken. Dit wordt uitgebaat door een Belg, Geert Vanvaeck, die mij herkent, maar ik hem niet.... Hij heeft meegedaan met 'we are from Belgium', tv programma over belgen in het buitenland. Ik ben ook iemand tegengekomen uit Sint-Katelijne-Waver die fam. vervullens uit Aartselaar kent. De Aartselarenaren zullen weten wie ik bedoel.
Vanmorgen zijn we dan de Mayasite van Copan gaan bezichtigen. Anders dan de andere Mayasites, maar ook heel indrukwekkend. Veel details waren nog mooi intact. Op een fototenstoonstelling kon je zien in welke staat het was toen ze het ontdekt hadden, einde 19de eeuw. Heel interessant.
Vandaag is het weer bewolkt en in de namiddag is het beginnen te miezeren. Pech ook voor de president van Honduras, want die kwam vandaag Copan bezoeken. Anderzijds is het hier wel zwoeler.
Toevallig gisteren iemand het vtm-journaal gezien? Blijkbaar hebben ze een reportage gegeven over de dia de los muertes in Guatemala. Ik ga het proberen op te zoeken.
Vanavond trekken we terug naar her ViaVia-reiscafe. Happy hour sebiet ! Schol!
1 november betekent hier feest op het kerkhof. De straat richting het kerkhof staat vol met kraampjes (met de meest misselijkmakende geuren van eten) en op het kerkhof worden alle graven versierd met bloemen. De mensen komen echt feesten op het kerkhof. Het mooiste zijn de vliegers, zowel klein als heel groot, die de lucht ingaan. Op die manier proberen ze hun dode familieleden terug te halen. Zelfs kleine kinderen doen de moeite van de wereld om hun vliegerke op te laten. Ik heb getracht eentje te helpen, maar zonder veel wind is dit niet zo gemakkelijk. De tieners maken per groep een grote ronde vlieger, hebben hier lang aan gewerkt en gepuzzeld, om dan hopelijk hun vlieger niet in een boom te zien terecht te komen. Hoe stoer sommige jongens ook waren, de traditie leeft wel voort.
Ijsjes, pizza's, drank, snoep,... Alles kon je kopen op het kerkhof. Toch maar raar voor ons, maar we hebben toch kunnen genieten van die fantastische taferelen.
De laatste avond in Antigua en voorlopig de laatste avond in Guatemala, want morgen gaan we naar Honduras. Weer een nieuwe munt. Gelukkig heb ik een aantal portomonneekes meegebracht, want we gaan terug naar Guatemala en terug naar Mexico en zelfs de dollars gaan we nog kunnen gebruiken in de luchthaven van Atlanta. Maar zover zijn we nog lang niet, alhoewel de reis hoe langer hoe sneller vooruit gaat... We genieten met volle teugen!
Buenas noches!
We hebben Panajachel verlaten, maar niet zonder fotokes te trekken van een actieve vulkaan, die wat aan het 'puffen' was. Antigua is de volgende bestemming en een leuke bestemming! Halloween is hier volop in trek! Sfeervol stadje, dat tot enkele eeuwen geleden de hoofdstad van Guatemala was, maar omdat dit vulkanisch gebied is, waren er hier veel aardbevingen. Ingestorte gebouwen zijn hier dus nog te zien.
Maar vannamiddag ben ik met 3 anderen van de groep de vulkaan Pacaya opgegaan. Ik dacht dat ik een beetje conditie had, maar op zo'n hoogte (2000 - 2500 m) niet dus. Gelukkig stond er een paard op de weg die mij een taxi gaf voor het eerste deel van de beklimming. Een groep volgen in een stevig tempo ging nu veel beter. Maar het laatste deel (ongeveer 700 m) op de lava, was het terug aan mij. We gingen niet tot de top, maar we hebben wel in een kleinere kater kunnen gaan. We stapten precies in een sauna.
Wanneer we terug gingen dalen, kwam ineens de zon van onder de wolken en kregen we een prachtige zonsondergang naast 3 andere vulkanen. Gevolg was wel dat we in het donker moesten dalen. Gelukkig heelhuids beneden geraakt!
Morgen 1 november en dan gaan we feesten op een kerkhof!
Adios!
Mijn dag was iets minder goed begonnen ; de langverwachte darmproblemen... Dus ben ik niet meegegaan naar Chichicastenango, waar de indianen 2 keer in de week hun koopwaar aan de man brengen. Volgens Hilde was dit voor mij veel te druk geweest, dus heb ik geen spijt. Dankzij Marleen en Roger, die zich overslapen hadden doordat hun klok niet juist stond, heb ik wel een fijne voormiddag gehad. Na een lekker ontbijtje, zijn we Panajachel ingetrokken, waar er naast het mooie meer, enkel leuke winkeltjes zijn. Dus voor diegene die mij kennen ; onze Elke heeft goe geshopt! Hier zijn veel mooiere dingen dan in Mexico.
Deze middag hebben we met de groep een boottocht gedaan op het meer. Heel mooi. Eerst aagemeerd in een klein dorpje, waar we gaan lunchen zijn in een lodge van een Noor, nadien in een groter dorp, met nog meer winkeltjes. De plaatselijke vrouwen bleven met ons zaken doen tot op het moment dat de boot wegvaarde.
Heel lieve, vriendelijke mensen! De dag werd afgesloten in een klein Italiaans restaurantje.
En nu begint dat hier serieus te waaien. Haalt Rina ons toch in?
Buenos noches!
Wat een dag! Vanmorgen naar Guatemala vertrokken. De grens overgang is behoorlijk vlot verlopen. Wel hebben we afscheid moeten nemen van onze Mexicaanse chauffeur Jose ; hij mag niet in Guatemala werken. Dus stond er aan de grens een nieuwe chauffeur te wachten, Armando, met een andere bus. We wisten dat we in Mexico een luxueuse bus hadden en dat hebben we vandaag echt wel ondervonden. Onze nieuwe bus is eens zo klein en de bagage moet op het dak... met een zeil erover en met touwen vastgemaakt. Nu zijn we echt met Koningaap op vakantie! Ook in Guatemala zijn er heel veel drempels en als je achteraan in een bus zit, waarvan de schokdempers wat minder werken, dan heb je het wel geweten. Enkele keren wel 10 cm van mijn zetel gekomen.... Het bracht wel sfeer in de groep.
Om onze bestemming, Panajachel, te bereiken, moesten we een berg over en reden we op 3000 m hoogte. panajachel ligt op 1560 m aan een prachtig meer, het meer van Atitlan, met drie vulkanen op de achtergrond.
Maar voor we in Panajachel waren, hebben we wel iets minders leuk meegemaakt ; we zijn bestookt met 2 steentjes. De ruit van de bus is beschadigd, maar het is er niet doorgevlogen. Gelukkig maar! Ook was de politie ons al aan het volgen, ter bescherming, tot aan het hotel. Als we even in file stonden, hadden ze aan ons gevraagd naar waar we gingen. Wel fijn dat ze dit doen!
Onderweg nog taferelen gezien : een dood paard aan de kant, mensen met een koe aan de leiband op wandel, veel straathonden en bijna hadden we een varken overreden. Iedereen en alles leeft hier op straat. Ook een kindje in het donker zien sleuren met hout, dat in een zak op haar rug zat en dat met een riem rond het voorhoofd gedragen. Dit doet wel even pijn om te zien en dan vergeet je snel die wippende bus.
Guatemala lijkt me veel chaotischer. 3/4 van de mensen zouden hier onder de armoedegrens leven. Fooien geven is de boodschap! Maar in ons hotel is hier niets van te merken ; een balzaal van een hotelkamer en met 3 bedden!
Jullie zijn naar het zomeruur gegaan en in Guatemala is het sowieso een uur vroeger dan Mexico, zodat we nog steeds 7 uur verschil hebben.
Ik zie net dat mijn internetverbinding is uitgevallen op de kamer en heb geen zin om me terug aan te kleden om naar de receptie te gaan, waar er betere verbinding is. Ik zal dit dus pas morgen doorsturen.
Groet!
Vandaag zijn we twee indianendorpen gaan bezoeken. Onze verwachtingen lagen helemaal anders... We dachten in een klein bergdorpje terecht te komen, maar dit waren grote dorpen, met alle moderne voorzieningen. Ze lopen daar wel in klederdracht.
We zijn daar een kerk gaan bezoeken met bepaalde rituelen. Toevallig iets akeligs gezien ; een koppel zat daar te bidden en die hadden een levende kip bij. Ze wilden dat die kip de ziekte van de vrouw overnam en daarna werd die kip de nek omgedraaid. Die moest dood, want die had nu die ziekte. In die kerk he !
Foto's waren daar absoluut verboden.
Ook de schattige kindjes mocht je fotograferen als je 20 pesos betaalde. Een kindje van ongeveer 1 jaar (!) stak zijn handje uit om te bedelen. Letterlijk met de paplepel aangegeven.... Zielig. Maar ze verkochten wel foto's van kindjes, maar die waren waarschijnlijk minder gelovig. Hypocrieten !
We hebben gehoord dat er een orkaan in de buurt is, maar daar hebben we nog niets van gemerkt. Wel zouden er al plaatsen getroffen zijn waar we gepasseerd zijn. Zoals Ellen (reisleidster) zei : we hebben mazzel!
We hebben Ellen ondertussen al wat Vlaams geleerd en dan vooral enkele uitdrukkingen. 'iemand bij zijn pietje nemen' en 'platte keis' of een 'schelleke keis' vond ze geweldig. Ik moet er wel bij zeggen dat we met
die van de provincie Antwerpen bij elkaar zaten.
We gaan nu iets gaan eten in een salsa cafe en wie weet komen de beentjes los.
Morgenvroeg vetrekken we naar Guatemala!
Goei weekend !
Vandaag een vrije dag gehad in San Cristobal de las Casas. Supergezellige stad, met een bruisend leven. Maar niet 's morgens, want dan zijn zelfs de bakkers nog gesloten. Het hotel heeft niets van bar of ontbijtruimte, dus begonnen we al met een restaurantje.
We zitten op 2120 m hoogte, dus het koelt hier 's avonds af naar ongeveer 10 gr. Ons fleeceke komt toch goed van pas. Overdag is het lekker warm, maar geen hitte.
Rond 11 u zaten we al in de tweede bar voor een vers sapje. Een bar met een gezellig binnentuintje, stoel voor Hilde in de schaduw en een stoel voor mij in de zon. We verschillen op dat gebied nogal...
Vanmiddag bar nr. 3 voor een snackske, om 16 u nog een lekker vers sapje en vanavond een restaurantje met een deel van de groep. Tussenin hebben we winkeltjes gedaan, een marktje en..... Tja moet dat meer zijn? We zeiden elke keer tegen elkaar : 't leven kan toch schoon zijn he.
De avond hebben we afgesloten op het dorpsplein, waar een festival plaats vindt deze dagen.
De stad loopt vol met indianen, die hun koopwaar proberen van de hand te doen. Morgen gaan we twee dorpen bezoeken,waar die indianen vandaan komen. De kindjes ervan zijn zoooooo schattig.... Spijtig dat we ze niet mogen fotograferen. Je kan het vragen, maar dan vragen ze er direct geld voor. Zij geloven dat hun ziel wordt weggenomen door ze te fotograferen. Die kinderen moeten wel heel de dag mee leuren met hun koopwaar. En tegen dat wij gaan slapen, lopen die daar nog rond...
Wij zijn nog een beetje stijf van al die trappen van de voorbije dagen. En de mexicanen zijn toch echt wel kleine mensen.... Waarom moeten ze de voetpaden dan zo hoog leggen?
Ik ga onder de wol kruipen. Hopelijk word ik nu niet wakker met een koude neus...
Vandaag weer een geweldige dag gehad! Eerst langs watervallen van Agua Azul geweest. De naam betekent blauw water. Zeer indrukwekkende waterval met verschillende terrassen en af en toe verscheen er een regenboog boven het water. Wij waren de eerste toeristen, dus hadden we het hele gebied voor ons alleen.
De weg er naar toe was andere koek ; veel wegverzakkingen en onlangs was een te zwaar geladen vrachtwagen door een bruggetje gezakt, waardoor de enige toegangsweg onderbroken was. Oplossing : dammetje aangelegd met zandzakjes en daar een weg overgemaakt. Spannende momenten om daar met een bus over te rijden, maar Speedy Gonzales heeft dit weer fantastisch gedaan.
Onderweg zien we het dagelijks leven. Hoe armzalig ze ook wonen, sateliet-TV hebben ze overal en de kinderen hebben allemaal een piekfijne uniform. Ook onze chauffeur staat er op om zijn uniform te dragen. Dit is hun trots.
Deze namiddag zijn we nog een mayasite gaan bezoeken, Torina. Deze was minder groot in oppervlakte en minder goed bewaard gebleven, maar hier hebben ze vooral in de hoogte gewerkt, met als gevolg trappen doen! Met trots kan ik vertellen dat ik de enigste vrouw was van de groep die tot de allerhoogste trap is gegaan met als beloning een prachtig zicht!
Ondertussen zijn we aangekomen in San Cristobal de las Casas. Deze stad ligt op 2120 m en hier zijn 100.000 inwoners. Ons sober hotelleke ligt wel knal in het historisch, levendig centrum, maar we hebben geen last van het straatlawaai. Morgen een vrije dag om deze stad zelf te ontdekken. Het wordt ook een mentaal zware dag, want hier zijn vele leuke winkeltjes. Oh ja, we hebben ons ingeschreven voor een les salsa. Ben benieuwd!
Adios!
Mexico-Guatemala-Honduras
Nu eerst een ontbijtje.... Tot later!
