Hoe overleef ik een winter met mijn familie in een caravan?
woorden zijn machtig, letters zijn waarachtig.
31-08-2010
Okee misschien was ik gisteren niet echt slim bezig.. Maar op dat moment leek het goed. en nu? nu nogsteeds? ik weet het niet...
ik zit nu al weer een beetje in een dilemma, ik wil naar de dokter, ja nou wie wil dat nou?! nou ik heb allemaal puisten op mijn voorhoofd, echt storend. en een vriendin van mij vertelde me dat je daarvoor naar de dokter kon, en dan kon hij een middel voor schrijven, dat wel erg aggresief is, maar wel werkt. Maar ik durf niet, niet tegen mijn moeder te zeggen dat ik naar de dokter wil. dat durf ik niet. Dan denkt ze dat ik een aanstelster ben, of verteld ze het tegen papa, en die maakt er weer stomme opmerkingen over .. en dan weten me broers het ook meteen.
ik denk dat ik gewoon stiekem langs de dokter ga, en om een afspraak vraag.. en dan zie ik wel verder hoe het gaat.. dat kan toch? Waarom ben ik nou echt overal zoo onzeker over!? nouja, ik moet sws nog naar het dorp, dus kan dan snel stiekem langs gaan, om een afspraak te maken. de dokter heeft zwijgplicht, maar waarom zou ik het stiekem doen? ach misschien is het allemaal minder erg dan het lijkt.. ik zou me wel aanstellen
Echt serieus, deze dag was helemaal top. Tot 10 minuten geleden.
Ik voel me zo dom, gestoord, en abnormaal. Waarom ben ik niet gewoon zoals normale meisjes?!!
Ik zou het maar gewoon eerlijk toegeven. aan jullie, maar ook aan mezelf.. Ik had al ongeveer 3 weken niet op de weegschaal gestaan. Puur omdat, ik het niet wilde. ik wilde niet weten hoeveel ik woog. maar ik ben natuurlijk weer zo koppig en nieuwsgierig, dat ik het wilde weten. dus wat doe ik.. ik stap op de weegschaal! De weegschaal!! echt hoe dom kan ik zijn?! Ik kan mezelf voor me kop rammen echt waar. Dat ik zo stom en naïef geweest ben.. Ik ben laten we zeggen voortijdig van de weegschaal gestapt.. ik zag de cijfers omhoog vliegen. En het bleef haken tussen de 55 en de 56! Ik heb mijn gewicht niet gezien omdat ik er af sprong. Van schrik. Ik holde naar het toilet, en gaf over.. zonder hulp van mijn vinger. hoe lang had ik al niet meer overgegeven om eten kwijt te raken? Ruim 2 á 3 maanden?! ik haatte mezelf echt op dat moment. Ik kon mezelf wel wat.. Hoe kon ik zo naïef zijn om te denken dat ik nadat ik zoveel afgevallen was, niet meer op het eten hoefde te letten? Dat ik gewoon slank zou blijven? Wat dacht ik wel niet?! Voor mijn gevoel was ik nog niet leeg genoeg, en probeerde mijn vinger in mijn keel te steken, maar het lukte me niet.. Ik liep naar me slaap kamer, 5 meter verder op. En zette mijn laptop aan. ik ging terug, zette muziek aan op mijn telefoon; U.G.L.Y een soundtrack van Bring it on.. en stak mijn vinger in mijn keel, het leek of ik ging stikken. Maar het eten moest er uit. het kon gewoon niet anders, of ik zou gaan huilen. En het lukte. Niet alles, maar wel veel. Ben ik nu blij? Ik heb geen idee hoe ik me voel, ik voel me, verward? Trots of beschaamd.. Ik weet het niet!
Misschien moeten jullie weten dat ik ongeveer een jaar erg geworsteld heb met mijn gewicht. Ik lijnde constant maar heb mijn streef gewicht van 50kg nooit gehaald. Ik bleef steken op de 52. En weetje, ik vond het wel goed. Ik wilde van het leven genieten, ik merkte dat mensen, jongens, mij mooier vonden als ik goed in mijn vel zat. Als ik niet 24/7 dacht aan mijn gewicht, aan het niet eten. Ik wist dat mensen me leuker vonden als ik me niet zo terug trok in mezelf. Wat ik wel deed afgelopen jaar. Hierdoor heb ik geen echte band met mijn nieuwe klas, waar ik 4 jaar mee moet, en heb me vrienden ontzettend verwaarloosd. Tenminste de paar die ik had dan.. Ik ben het weer op gaan pakken de afgelopen maanden. En at gewoon wat ik wilde, waar ik zin in had. ik voelde me goed. Maar net werd het me echt even te veel. Ik heb mezelf nooit slank gevonden, en dat gebeurd vast noooooooit. En nu ik weer ongeveer 4 kg aangekomen ben, besef ik hoe slecht ik wel niet bezig ben.. Ik eet weer veelte veel, ik krijg er alleen maar vet door. En heb nog steeds geen vriendje. Wat heb ik er nou mee bereikt? Een winter bevriezen omdat ik bijna geen vet had, behalve op mijn afschuwelijke buik, en mijn cellulitis benen, en een onzekerheid waar je u tegen zegt. Wat moet ik nou met mezelf aan?!
Soms word het me gewoon teveel, zoals vandaag. Maar dit doet echt gewoon zeer. Ik moet bijna huilen omdat ik zo veel weeg. Ik moet weer lijnen, ik moet weer 52 wegen. Of de 50 halen. Mijn oude gouden streef.. Maar heb ik er de kracht voor? Lichamelijk & geestelijk? Ik weet het niet. Ik wil niet terug vallen in mijn terug getrokken houding. Ik wil me niet in me maag stompen om van die honger af te komen. Ik wil niet liegen door mijn brood op school weg te gooien, i.p.v. Het op te eten zoals mama denkt. Maar ik wil wel dun zijn, een strakke buik hebben, en me niet hoeven te schamen voor mijn benen. Ik wil perfectie van mijn lichaam. En wil ook die vreselijke puistjes weg. Maar waarom lukt dat niet! Niemand kan perfect zijn, dat weet ik ook wel, maar ik wil op zijn minst blij zijn met mijn lichaam! Is dat soms te veel gevraagd?!
Heay allemaal, ik zou me even voorstellen. Ik ben Lisanne, &ben 17 jaar jong. ik heb 2 broers, en een broertje. en twee gelukkig getrouwde ouders.
ik ben nu tweedejaars student interieuradviseur(Mbo4) in Arnhem op het Rijnijssel. ik ben een echt boekenwurm, en een kattenfan. ik lees ontzettend veel, vind tv kijken ook erg leuk. Maar chillen met vrienden/vriendinnen vind ik ook helemaal top. tenminste, als die tijd voor me hebben.
Want okay laat ik het maar eerlijk toegeven, ik ben niet de populairste. hoe dat komt? ik weet van mezelf dat ik geen groepsmens ben. Als ik met een groep ben, richt ik me vaak op 1 persoon. en zo komt het dat ik er vaak losse vrienden aan over hou. een vriendin uit die groep, en dan weer uit die. enzovoort. maar ik ben niet zielig hoor. ik vermaak me prima met die paar vriendinnen die ik heb. al zou ik er af en toe best wel wat meer willen hebben.
Wat kan ik verder nog vertellen? mijn uiterlijk, ik ben van nature donkerblond.. geloof ik.. Ik heb nu blond/koperkleur, dus ben een beetje oranje achtig. dat is een keer wat anders! ik heb blauwe ogen, en ben best klein. ik ben ongeveer 167 cm, dus dat is niet veel. eigenlijk 166 maar 666 is een duivelsgetal.. en daar lijkt 66 op. dus 1cm liegen kan geen kwaad Ohja, en ik ben gelovig! ik ben Christelijk opgevoed, maar ik geloof ook echt voor mezelf. Okay, ik doe veel fout, vloeken en andere dingen, maar dat wil ik niet doen..!!
Nou ik ben vandaag gestart met de blog, en moet nog een beetje uitzoeken hoe het werkt. dus, wie weet.. tot snel! 'xxxxxxxxxx'
.. en dan weten me broers het ook meteen.
