k Zou geen blogs meer schrijven, en integendeel een
roman .
Tot mijn schande beken ik nog geen hoofdstuk te hebben geschreven, alleen het
voorwoord ervan.
Ooit heb ik met overgave geblogd en was op een datingsite zelfs de allereerste van mijn
hand, nu vierenhalf jaar geleden. Om te bloggen moet er in je leven van
alles gebeuren waarover te schrijven valt.
Een hele tijd gebeurde er veel minder of vond ik het niet de moeite iets neer
te pennen over wat er dan toch nog gebeurde; het zullen dus gewone dingen
geweest zijn.
Maar nu lopen zelfs gewone dingen de spuigaten uit.
Om een of andere reden was mijn eigen kokerellen de laatste maanden erg beperkt
en ging ik voor warm eten meestal op jacht en visvangst in de onmiddellijke
omtrek van mijn microgolfoven.
Nu had ik me de laatste tijd aan overbevissing schuldig gemaakt en verlangde
mijn smaakpalet weer eens naar een lekker stuk vlees, heuser dan het stuk dat me
een paar weken geleden als Black Angus Beef werd voorgezet op het terras van
een vermaard restaurant op de markt van Aalst.
Ik had nog eerst geïnformeerd of het echt Angus Beef was en die kerel
verzekerde me van wel, al had hij een serieus spraakgebrek. Nou, meer dan een
duimdikke en met ferme vetader doorregen entrecôte was het niet geweest, al was
er niets aan te merken op de smaak.
Dus na alweer enige zeer appetijtelijke visbereidingen was vandaag het
carnivoor moment aangebroken. Een beenhouwerij annex bistro moest daar toch in
kunnen voorzien?
Direct greep ik naar het op dat gebied beste op die kaart daar: filet pur.
Met de béarnaise werd ook een halve moestuin rauws geserveerd. Bon, zo kan ik
het ook, en veel eter! Want de filet pur was van papier mâché of had althans
zowat gelijke smaak ondanks de erover gestrooide Italiaanse kruidenmengeling,
godbetert!
Dat wordt dus weer zelf kokerellen volgende week.
Wie weet nodig ik niet weer eens een dame aan tafel uit. Al liggen mijn
ervaringen op dat vlak al een eind achter me, thuis tenminste, en kreeg ik hier
met een vrouwelijk lid die er nochtans op geen enkele manier bij betrokken was
ooit eens ruzie om wat daarna eens de seksuele toer op ging en in een blog voor
kwam.
Maar ik zei het al: ik zou eindelijk het eerste
hoofdstuk van die roman beginnen ...
