Na 7 km...roept iemand...chai (thee)...ok...offreert ook ontbijt maar heb al iets binnen. Were weg. Weer die oersaaie 4-vaks...km lang. Vandaag tot 32 graden. Superveel olijfbomen. Wie dat moet plukken...

Neus zit stilaan toe van t stof. Als er een camion passeert...amai.

Langs çabanhasan. Naar Süleymonli.

Nescafé...Op naar Akhisar. Nog 9,5 km.

Gölmarmara nog 37.

13u30. Akhisar. Langs ring...nescafé...en door stad...1 stofwolk. Maar stralende blauwe hemel. Ze blijven roepen voor thee...er zit veel stof in mijn oren..hoor niet goed vandaag:-)

17u30. Nog koffie en fles water om stof door te spoelen..is terug langs de oude D 550 (of 240). Heel veel verkeer. Moet veel in de graskant...als je dat hier gras kan noemen:-). Alles dor en doods.

18u30...begint al te donkeren...terug nieuwe brede weg...zal 21u worden...donker dus...plots roept iemand vanuit tankstation...come...tea!

Krijg nescafé (gevraagd) en koeken...en...waar ga je? Gölmarmara...slaping? hotel...no hotel. Ah,? Shit....no problem...you sleep here:-) 

Maar moet viool spelen. Zijn dochter komt langs...zot van de viool...en ze gooien 7 Turkse Lira in mijn koffer:-) 

Ik mag uit de shop nemen wat k wil...(maar doe dat niet...enkel chips en een blikje ice-tea).

Dan vertrekt de man en diegene die openhoudt trakteert met...thee en Turks brood.

Gaan slapen (in bureau) en na 1 uur...Grrrr...geen muggen maar rotvliegen. Steek licht aan...man tankstation kijkt en moet lachen...komt met spuitbus...neus nog meer toe...(terwijl ik dit typ zit er nog stof in mijn mond)

Merci St Michael en al de overigen voor de geniale oplossing voor vanavond:-)

Geen wifi...thuisfront enkel via sms.