Sir, when are you returning? 6 november in Tel Aviv. Çan U See this ticket please....heb ik niet, vriend uit België brengt het mee. Problem. I must See it!! 

Gelukkig belde ze naar de security...en oef..mag door. 

Koffie..en door k weet nie hoeveel controles. Overal zwaarbewapende militairen en politie. Was blij dat rugzak ingecheckt was.. k had nogal bekijks

Koffie en blog.

Op vliegtuig 10 u25. Vlucht 11 u tot 11 u45 en ben in Israël. Ze kunnen daar dan moeilijk doen over ticket terug.

Heb t denk ik op mail staan. Ergens tss de 3750 ongelezene .

Alé...dit even bloggen en naar de gate. Op naar het Heilig land. Nog 145 km to Jerusalem

Dus zoals al zei dacht ik...rond 17 u verder gestapt...doorheen Lefkosia.

Plots...hey hey, where you going? Oeps...pascontrole naar het Griekse gedeelte van Cyprus. En plots een wereld van verschil. Muziek, ambiance, volop winkeltjes , straatmuzikanten etc...

Verder naar Larnaca. Donker...kleine straatjes en na een 15-tal km verder in the middle of nowere...weg afgesloten...het. weer werkzaamheden. Kan ik er door? Plots...hey, what are you doing? ..Griekse zwaarbewapende militairen. Je mag hier niet verder. Direct Turkse militairen. Laten je niet door. En nu? Sorry, go back all the roads closed. To dangerous. 

Mocht dan binnen in hun versterkte burcht, water gekregen en moeten vertellen. Eentje zei...en wij reclameren al als we 15 km moeten stappen .

De enige oplossing is de snelweg maar hier is t en strengste verboden daar op te wandelen. Bus? Zijn er niet s avonds. Was ondertussen al rond 21 u30(Grieks). Enige oplossing..taxi. tja..zij hebben een gebeld. En wat later was k in Larnaca. Hotel...met eindelijk nog eens een gewoon bad. Zalig! Gebeld nr thuisfront, bad en dodo. Wat gaan we morgen beleven. Heb maar een bevestiging van betaling maar geen confirmatie van ticket...

En..ik was over budget...storting van "de zusters van Torhout"...300 euro. De voorzienigheid is yes!!

Zalig bij momenten die stilte...enkel t getik van mijn stok (geluid om slangen te verjagen...) Pillamp soms niet nodig, zo fel verlicht de maan. Ik zweet me te pletter. Best dat er geen zon is. loop nu al gewoon in korte broek en t-shirt (en fluojas). 

Om 6 u...een bananenkraam. Een gezette Turkse is takken aan t branden voor haar çay. Ze kijkt zo van...waar kom jij uitgekropen?

Bananen gekocht...mmm...smaken. 6 u26...zon komt snel op.

Door. 8u30. Toch al 22 km mits het vele klimmen. Nescafè. Smaakt me meer dan anders. 

Wat ambetant is aan de weg...is beetje gelijk in Frankrijk...kiezels en rond...je loopt hele tijd scheef. En de zijkanten veelal weggezakt. 

2 km verder...nieuwe weg met tunnels. Yes...dwz minder recht omhoog. Is wel weer saaier en de mooie zichten zijn weer heel wat minder door de 4-vaks. Is leuk te zien hoe ze de nieuwe weg anders hebben gelegd dan de oude...die ligt er nog voor een stuk. 

En oude of nieuwe..die rotvliegen zijn er nog steeds! Is weer tegen de 30 graden. Voet weer ok. Met eens goed door te stappen  

Anamur ...nog 9 km...oef...!

Benieuwd na Anamur of er ook nieuwe weg zal zijn of weer de oude krinkelroute.

çay en dagboek invullen...maar vlug weer weg. Opgegeten van de vliegen...daarom hebben ze hier een hoofddoek aan en zo n Turkse poefbroek...om de vliegen weg te slaan.

ÖREN..pizza en eens een echte koffie zoals bij ons.

Vlug door Anamur...richting BOZYAZI. Daar hotel Anatolia...nieuw. 

Eerst geen wifi, dan beneden bij receptie een klein beetje. Toch knn bellen met t thuisfront. Blog tot en met vrijdag 14/10.

Oef, km van gstrn goedgemaakt. We zitten weer op schema!.

De weg eerste kms heel goed te doen. L voet bovenkant ok. Begint nu onderaan midden. Nog 74 km naar Anamur.

11u55. Warm. Weg kronkelt voorlopig gewoon tss de bergen die steeds hoger worden. Geen levende ziel te zien. Kleine bar..çay. nog 63 km.

Aanslagen in Antalya. Raketten. Lien gesmst...ben daar al 189 km weg (ondertussen 194 ). Amai, gaat toch soms rapper dan je denkt. Niets van slaping tot in Anamur. En weinig zin om buiten te slapen...juist weer grote slang op de weg. Bruine, giftige...

En geen tankstations...

Prachtige natuur...Waaw! ondertussen genieten van een laatste zelfgeplukte sinaasappel.

Stop in een soort wegrestaurant...bij mijn vertrek plots een hele bus jongeren rond me. 1 kon Engels..honderduit vragen.. tot eentje me vroeg of k wist wie Ataturk was. Ik zei ja..."Kemal"...eh...Abdullah...en lachen dat ze deden...ze vonden t grappig...Abdullah ipv Mustapha.

Ik stelde een wedervraag...waar is de eerste weg die Ataturk liet aanleggen...niemand...ik wist het van Gökçe in Yenice (het ijkreemmeisje dat graag naar België wou komen studeren...ze volgt me met haar familie op Whatsup). De weg van Yenice naar Bayla ( waar k in een vrachtwagen 15 km meereed en s morgens terugkeerde met de taxi).

Ik wist t een en t ander van Ataturk door de English teacher (weet je nog...hij noemde Abdullah...vandaar...)

Enfin...wat foto's...enkel een 8-tal met hoofddoek wilden er niet op.

En t klimmen begint...jawadde...meer dan berg en dal. Gewoonweg prachtig al die ravijnen. Ik loop nu rechts om foto's te maken. Rond 15 u ...eindelijk eens een restaurant die een restaurant is. En met wifi! Vlug wat foto's doorgestuurd. En een deugddoende nescafé...is nu al 5 Turkse lira...in t begin van Turkenland 1.

Pas vertrokken of er werd geroepen...come..çay...

Bananenkraam. Ondertussen stopt een auto met Nederlandse nummerplaat. Het meisje maakt duidelijk dat ze bananen wil...en ik zeg zo heel gewoon.."dag mevrouw"...ze verslikte haar in haar banaan...nooit gedacht hier Nederlands te horen. Wat gebabbeld...het was nu eens aan de Turken om te luisteren naar ons taaltje Jozefien en David. Op reis naar Indonesië. Leuk. De eerste keer dak iemand in levende lijve zie die te voet zo ver loopt , zei Josefien. Je hoort er soms wel van...maar als je t in t echt ziet is t wel helemaal anders. Er was onder route nog eens iemand die dat zei...ik denk dat koppeltje uit Zweden die autostop deden , ze hebben toen 100 Kuna gegeven.

Van de man van t bananenkraam kregen we nog een soort donkere harde dikke boon. Heel zoet maar beenhard. Ben de naam vergeten. Ik waande me meer in Afrika

Het donkert heel snel zo hoog in de mountains. Te veel zwaar verkeer op zo n smal baantje om door te stappen. Een dorpje (ka een afdaling om U tegen te zeggen tot beneden aan t water). YACACIK. Afgeslagen...en tussen de bananenplantages wat inkopen gedaan in een klein marketje. Ernaast was een afdak met afgesloten muren. Gevraagd of k daar mocht liggen.. geen probleem. Is nog vroeg maar om 19 u30 lig k er al in. Volgens schema 11 km te weinig...

Bijna volle maan...

Op weg naar de boten...wie weet...

Mooie driemasters allemaal in teken van captain Jack Sparrow.

Idd...geen boot...nu zijn we zeker! Weer eerst een onvriendelijke Turk. Het is zoals velen me al zeiden...de gewone bevolking is supervriendelijk, de kustbewoners die leven van de toeristen veel minder.

Vertrokken langs de zee. Veel badgasten...allemaal Turken. Warm..tot 32 graden.

L voet blijft tegentrekken...soms t gevoel dak er ga doorzakken. En weer die rondvliegen! Mooi verzorgde tuinen. Ze doen echt hun best hier. Palmboom dood...hop, direct nieuwe.

Door de stad...gaat steeds wat trager.

Nog 35 km naar Gazipasa.

Gstrn t-shirt gewassen..goed droog vanmorgen...en alweer zupe.

Prachtige zichten...tussendoor een bananenstop.

L voet betert! Iets gedronken en kleine discussie met Turk...wandelen..daar heb je niets aan...zet je daar even en bezin...je moet de Koran lezen en de arme kinderen in Afrika helpen..etc...tja..mss volgend project.. van Afrikaaaa tot in Amerikaaaa .

12 km voor Gazipasa. Voet ok. En plots weer...in de bergen...5 km naar centrum...blijft duren. Hotel 1 te duur...2 vol..gelukkig nog 3de...40 Tl.

Weer gn wifi. Iets gaan eten..en kaart bestuderen...Anamur...81 km...door en over hoge bergen...bijna gn huizen...geen slaping...leuk.

We zien wel. Morgen doet broeder Jan van de abdij van Gistel, zijn eeuwige geloften. Een dag om op te dragen..

Tasucu..nog 204 km...laatste boot 19/10 om 12 u....nog 4 dagen...spannend é

Sandwiches van gstrn met nog 2 tomaten en su (water).

Nieuw...bananenvelden...en lekker! 8 stuks (kleintjes) gegeten...mmm.

En veel "zee" en wat opvalt...veel dikke mensen (thee en suiker?). En geen toeristen buiten ene zot.

En die hotels...niet te doen...5-6 sterren. 

4 paar nieuwe kousen...de vorige compleet versleten.

Een kameel! Een ezeltje waar je mag op rijden.

KONAKLI...richting Alanya.

Linkervoet...bovenkant trekt tegen alsof er een beentje is verschoven. De borduren zijn hier superhoog en met er even verkeerd af te stappen..

Prachtige zichten...blauwe hemel op de zee ...t is gelijk zomer. Tot 30 graden vandaag

18 u30 ALANYA. Zo verzorgd! Prachtige zonsondergang. Nog een jus van granaatappel met limoen...mmm

En nu de grote vraag....aan 3 taxichauffeurs...ferryboat to Cyprus?

NO, FINITO! sedert dit seizoen...zeker? Ja, want wij voerden regelmatig klanten naar daar...

Voila...leve Tasucu

Goedkoop hotel en mixed grill. Ondertussen kamelen door de stad. 

1 Turk wou me t-shirts verkopen maar toen z n vriend hoorde dak van België kwam..zei...go..now, I don't like Belgium people. Waarop zijn lief zei...oh, i want to live in Belgium...en t begon..ik moest k keer lachen en ben voortgegaan. Ik had nog moeten vragen...oe noemt jouw naam...etc...mopje van nonkel Stoffel...

Enfin..we zijn in het ferrybotenloze Alanya. Ga toch nog eens kijken morgenvroeg....

Ontbijt in een bakkerij. Soort sandwiches met 3 tomaten en çay.

Weer lange weg...paar spetters...ze geven onweer uit...zeg dat t nie waar is é. Zwart achter me...beetje doorstappen. Met hun domme kiezelstenen en dat voortdurende getuut. Vooral camions en brommers.

Overal kraampjes met granaatappels.

Oef..t klaart op en weer warm. Niets speciaals gebeurd. Een hond of 10. Non stop hagedissen die wegritselen.

Op naar MANAFGAT...mooie naam

De weg draait al wat meer en stilaan beetje berg en dal. De zee? Nog geen druppel gezien. Mijn katoenpropjes werken goed. 

15u10 Manafgat. Ondertussen gestopt voor soep, karnemelk (is hier in é), mixed tomaat en koffie. 3 euro

In Manafgat een Turks ijsje...beetje calorieën. En dan richting KIZILOT. Doorgestapt in t donker. Waar hotel moest zijn volgens google...noppes. beetje verder...waaaw...mastodonten...Sultan 's dream...is voor filmsterren denk ik...

Maar mijn engel is een goeie leidsman...en ...camping-hotel Osia. Een soort huisje. Is ok voor 1 nacht. 15 euro...en ik slaap onder de sultan's dream.

Geen wifi...dus beetje vroeger gaan slapen. 

Toen k vroeg aan een Turk voor een betaalbaar hotel zei hij...hier rechtdoor...tot op t strand...dan links en naast een groot hotel is een iets kleiner...ben gaan zien...tot aan "de zee" (mediteranee...zo blauw..zo blauw...T. Hermans)

Daarna Osia gevonden.