7 u buiten...geen taxi te zien. Vader van t internetcafé (die goed Duits kan) staat buiten...ondertussen regen...grrr.

Hij komt wel zegt hij...en ja 7u20. En vliegen door de bochten. 7u45 ben k terug op 15 km van Bayla. Ken de weg ondertussen goed :-)

11u...Bayla..iets gegeten , wat gebabbeld met Turkse vrouwen die geïnteresseerd waren. 1 was lerares Engels. En were weg..amai...direct steil en warm. Geen regen meer gezien. Nieuwe weg...met dikke kiezelstenen...schoenen zijn weer goed aan t verslijten. Ga rap 3de paar moeten uithalen. Na een 7km zie k links een dorpje. De grote baan errond...ik wil eerst thee...val in slaap van de zon.

çakkalar. Na wat zoeken tussen de koeien een bar. Thee en boek invullen..en plots..."hey Harold"...de engelse Turk van de dag ervoor. Het was zijn dorpje. Waaw...samen thee...in 1 2 3 de hele bar vol ..ja, er was een tolk. Idee...ik loop nu te voet naar Yagülar en jij komt me halen en ik slaap in jouw huis en morgen ga ik met de bus en ik betaal je benzine. Ok...yes!! En ik kan eens lopen zonder rugzak...is vreemd:-) stok wel mee voor de dogs.

Hij komt me halen vanaf 18 u. Loop aan 6-7 km/u...super! Berg of dal ..maakt niet veel uit. Prachtig weer. Mooie natuur, weinig verkeer en alleen maar vriendelijke mensen die veel zwaaien.

Niet veel dorpen door de grote weg maar ik loop toch doorheen (grote hoek afgesneden) Akbaç. En dan...typisch...GPS vind de nieuwe weg niet meer...en als op de aansluiting nieuwe en oude kom doet Eva (gps) er 4 km bij...help...ik kom nooit op tijd...geen rugzak...dus waarom niet eens "lopen". In t begin wat stroef maar viel goed mee. Wel warm met training rond mijn middel. Hij (Abdullah...Engelse teacherturk) ging me mss komen halen met brommer (of auto).

Oef. Op tijd...nog een thee en weer naar çakkalar. Daar volle bar...zelfs de imam. En de viool. Na een half was de interesse wat weg...als je hun Turkse muziek hoort is t te begrijpen .

Veel thee en nescafé. En dan bedtijd. Ik mag slapen in de ruimte naast de moskee waarin er ook gebeden wordt. In vroegere tijden was dat speciaal zo voor de armen. Er werd daar zelfs meel gemalen en zo kregen ze brood mee.

Voila...weer een super oplossingsvolle dag en toch een 43 km.:-)