En Etienne laat ons nog wat proeven van zijn reis naar Marokko
De
medina in Marrakech
Met zijn
oranjerode muren, doolhof van straatjes en kakofonie van geuren en
kleuren maakt het oude hart van Marrakech op bezoekers een
onuitwisbare indruk. Verdwalen doe je er bijna zeker. Is dat erg?
Nee, uiteindelijk wijst altijd wel iemand je de weg naar het
plein. Het plein Djemaa el Fna is immers de plek waar elke toerist
vroeg of laat naar op weg is. Medina betekent stad in het
Arabisch. In moderne steden is de medina het oudste stadsdeel,
gelegen binnen de stadsmuren. Op westerlingen komt een medina wat
chaotisch over, met zijn smalle zigzag straatjes die allemaal op
elkaar lijken. Ben je er onbekend, dan vind je er niet snel de weg.
Het stratenpatroon is bewust zo aangelegd. Wisten vroeger belegeraars
door de poorten binnen te dringen, dan raakten zij al snel verdwaald
en konden bewoners hen terugdringen of in de rug aanvallen. Die
tijden zijn gelukkig voorbij. Stadspoorten zijn nu altijd open en
medinas vormen de autovrije stadscentra waar bewoners en bezoekers
winkelen en uitgaan.
Jo houdt van wandelen maar ook van klassieke muziek!
Jo is naar een concert geweest van Cecilia Bartoli.
Wat als kind een enorme indruk op
Cecilia Bartoli maakte was de spectaculaire Opera van Rome waar haar
ouders in zongen. Ze zongen allebei in het koor en namen haar mee als
ze repeteerden. Cecilia was 4 jaar en zat achter de schermen. Voor
haar was dat een circus. Niet te vergeten, het waren grote producties
zoals Aïda met 300 mensen en veel dieren op de scène, tot paarden
en olifanten toe. Zij kwam ogen te kort. Eerst wilde Cecilia
flamencozangeres worden. Ze wou een andere weg inslaan dan haar
ouders. Tot iemand haar duidelijk maakte waar haar echt talent lag.
Toevallig brachten 2 tv shows haar onder de aandacht van 2 grote
dirigenten die haar carrière lanceerden: Daniël Barenboim en
Herbert von Karajan. Cecilia: "Zingen is als sport, je komt
er alleen als je hard werkt. Dat doe ik al 20 jaar. Ik heb een
ongelooflijke passie voor muziek, ben nieuwsgierig en neem risico's.
Ik ga op zoek naar andere wegen en dat kost veel tijd en moeite. In
het begin van mijn carrière had ik een leven zonder vrienden. Ik
reisde met mijn lerares: mijn moeder. Maar iedereen moet een prijs
betalen. Aan succes is altijd een schaduwkant. De paus hadaan
vrouwen verboden in opera's te zingen. En zo ontstond de wrede
cultuur van de castraatstemmen. Jongetjes van rond de 10
jaar konden maar best op hun hoede zijn in Italië in de 17e-18e
eeuw. Duizenden werden er gecastreerd (ontmand) in de hoop hun frêle
engelenstemmetjes te vrijwaren van al te mannelijke bastonen. Maar
slechts enkele tientallen slaagden erin een carrière in de opera uit
te bouwen. Wat een sacrificium! Dat moet de Italiaanse mezzosopraan
Cecilia Bartoli ook gedacht hebben want zij brengt op haar nieuwste
album muziek die oorspronkelijk voor castraten geschreven werd. (voor
haar stem was er geen verlies van lichaamsdelen!) In het begin van
de 19e eeuw verbiedt de koning van Italië, Lodewijk Napoleon, broer
van de grote Napoleon, het castreren op basis vanhumanitaire
gronden. Castraten zongen zowel mannen- als vrouwenrollen. Waarom de
vrouwen dan geen mannenrollen?"
Haar stem
beluisteren "live" was een belevenis!!!
Vooraf
iets lezen over wat ge gaat zien of horen; te weten dat Cecilia
Bartoli een stem heeft welke deze van een castraat zeer sterk
benadert,wat een grote uitzondering is, verhoogt het genot.
Een cd, welke te koop werd aangeboden, brengt ons telkens weer in
die hemelse sfeer!
Voorbeelden
van de bloemschikkunst zijn het bruidsboeket,
de corsage,
de biedermeier en
de adventskrans.
Liturgisch bloemschikken is een vorm van bloemschikken binnen de
christelijke wereld waarbij iedere kleur van de gebruikte bloemen een
bepaalde symbolische betekenis heeft.
In
de bloemsierkunst zien we verschillende stijlen. Er is een klassieke
stijl waarin we duidelijke geometrische basisvormen zien.
De biedermeier,
de krans,
de driehoekschikking . De bloemen worden er duidelijk decoratief en
overvloedig verwerkt
Dan
is er Ikebana.
Hier wordt nog meer naar vorm, kleur, ritme en karakter van het blad
of bloem gekeken. Het Ikebana-bloemstuk
kan symbool staan voor de hele natuur in het betreffende seizoen.
Ikebana
is ook een heel andere stijl van werken, ik hou me liever bij de
gewone klassieke stijl.
Hieronder vind je enkele websites over bloemschikken :
Ze
geven af en toe uitleg bij het maken van een bloemstuk en zijn ook
prachtig om te bekijken.