Inderdaad, beloftes maken schuld! Al heel wat mensen zijn gepasseerd die ons aanspraken met de vraag: "Wanneer volgt er een nieuwe blog?"
Wel, we kunnen jullie met veel vreugde (en toch ook wel enig schuldgevoel) dat jullie op dit moment onze laatste nieuwe blog aan het lezen zijn!
Er is enorm veel tijd over gegaan, maar voor ons lijkt het net nog gisteren dat we de blog aanvulden! Ook krijgen we soms een beetje een schuldgevoel bij ons zelf dat we ervoor gekozen hebben om twee blogs aan te vullen! Want het gedacht dat we op alletwee aan het achterlopen zijn, doet ons uitstelgedrag nog maar meer groeien! Oké, nu gedaan met onze schuldbekentenis! We gaan over tot het werk waarop jullie zo lang
hebben gewacht! Een nieuwe lading van prachtige informatie over het prachtige leven van Hanneleen en Sofie in het zo nog prachtigere Mexico!
Wel omdat het zolang geleden is, en er heel wat moet verteld worden, hebben we gekozen om het zo aan te pakken!
De mensen die liever deze blog bekijken voor de fotos en een korte inhoud van informatie zullen we verwennen in deze blog met een kleine opsomming wat er allemaal in ons leven gebeurd is de voorbije maand!
Daarna gaan we voor de mensen die liever een uitgebreid verhaal lezen over tot een mooie beschrijving van wat er allemaal gepasseerd is!
Dus de haastige lezers lezen enkel deel 1 en gaan dan gewoon kijken naar de fotos in het uitgebreide gedeelte!
De lezers die ervan genieten om wat meer te weten te komen, slaan dan maar het eerste gedeelte over (of als je het echt wil, kan je het ook allemaal lezen! Dan weet je het dubbel zoveel ;)) en gaan dan maar het tweede uitgebreide gedeelte lezen!
Korte inhoud van een maand Mexico met Sofie en Hanneleen:
- Begin maart: Sofie haar mama en papa en Hanneleen haar papa en zijn vriendin komen toe!
- Halverwege maart: De ouders vertrekken terug allen samen na 10dagen onderdompeling in Mexicaanse cultuur, plaatselijke bevolking
en aanschouwing van de mooiste plaatsjes in de nabije omgeving van Guadalajara-centrum! Met andere woorden, met voldoening!
- Halverwege maart tot een week later: Sofie en Hanneleen zijn even alleen en genieten samen van een weekje met zijn twee! Genieten hierbij van de Artesaanse (of hoe zeg je dat??) feesten, van de kinderen, gaan even netwerken
- Ergens begin van eind maart: Treesje en Stefaan (beste vriendin en broer van Sofie) komen aan in Artesanos! Ze maken een week deel uit van het project wat wil zeggen... Ze spelen mee, eten mee, wonen mee, geven mee les, gaan mee eten en netwerken, genieten mee en wassen mee!
Na die week vinden ze het genoeg geweest en vertrekken ze voor 12 dagen op reis met zijn drie! Beleven daar heel wat avonturen en komen uiteindelijk terug vannacht, maandagnacht, waar ze de dinsdag terug moeten vertrekken naar Belgische gronden! En wanneer die drie weg zijn, is Hanneleen hier alleen! En moet ze dus ook haar dagen alleen invullen! Alleen eten, alleen spelen, alleen les geven, alleen netwerken, alleen filmpje bekijken, alleen wassen, alleen gaan slapen, alleen uitstapjes maken (of dan met Poncho...).. Dus met andere woorden bijna alles alleen! Maar aan dat alleen zijn komt ook alles een einde, want vanavond komen ze terug! En kunnen Hanneleen en Sofie nog samen 2 kleine maanden genieten van hun project met een positieve blik en glimlach af te sluiten en genietend van een eindreisje voor drie weken naar het zuiden!
Voila, dit was het korte deel van informatie! Scroll nog even naar
beneden voor de fotos te zien als je tijd hebt, en anders: Adios, hasta
luego y hasta la proxima! Besos!
En nu komt het uitgebreide gedeelte aan voor de aandachtige en heel geïnteresseerde lezers van ons project!
Allereerst onze oprechte verontschuldigingen dat jullie zolang hebben moeten wachten op een nieuwe editie van het reilen en zeilen van Sofie en Hanneleen in Mexico! Maar het is hier een drukte van jewelste geweest.. Feesten, bezoekers, etentjes, ... Je leest er alles over!
Het begon allemaal met de aankomst van onze ouders op 2 april! Deze avond verliep heel hectisch. Wegens omstandigheden vonden we geen rit naar de luchthaven dus was het een zoektocht vanachter op een brommer doorheen Artesanos naar een oplossing! En Doña Luz bracht ons die! Samen met haar, haar man en hun limousine gingen we onze ouders gaan opwachten in de luchthaven van Guadalajara! Lieve, de mama van Sofie, even met stress omdat ze angst had dat ze zou onderschept worden met een grote hoeveelheid aan tandenborstels, maar zonder iets van problemen kwam er uiteindelijk wel een mooie reunie tussen papa, mamas, Annekes en kinderen! Doña Luz was direct een grote held voor onze ouders, want ze hadden nog nooit zon rit meegemaakt en ze bleef haar best doen! Want de dag nadien, na het heerlijke eten bij Esperanza, het bezoeken van Tonala en het begroeten van onze kinderen op school en onze kindjes van Lomas, werden onze ouders ingedompeld in het leven van de echte Mexicanen, de Tequiladrinkers! Er werd geproefd, getest en nadien ook Mexicaans gegeten en vervolgens verplichte Doña Luz samen met haar schoonzoon Leo om ons allen nog naar ons hotel te brengen in Guadalajara! En daar kon de echte reis beginnen!
 
Een dagje bezoek aan Guadalajara in de koets waar Hanneleen ´savonds ook voor de eerste keer een Mexicaanse dokter moest bezoeken (is het dan toch die papa die haar ongeluk brengt?), een dagje Tequila waarbij er een (misschien iets te) uitgebreide rondleiding en degustatie gebeurde en een dagje in Tapala "het Ardennen van Mexico!". Uiteindelijk werden de wegen hierna voor even gesplitst. Sofie trok er met haar ouders op uit naar het zon, zee en strand van Puerto Vallarta terwijl Hanneleen met de hare ging gaan genieten van San Miguel met haar schoonheid en warmwaterbronnen! Uiteindelijk was de samenkomst van beide groepen in Guanajoato! Het stadje die heel veel op en neergaande straten kent, die ook geniet van haar schoonheid, die gebouwd is op een volledig ondergronds stratennetwerk en die ook het welgekende museum van de mummies heeft! We brachten hier nog een laatste mooie avond door en volgende dag mochten we al terugkeren naar ons huisje in Artesanos! Onze ouders mochten op hun laatste dag helpen met valiezen uit en inladen (want een deel van de souveniers werden al overgedragen) en mochten als laatste avondmaal meegenieten van heerlijke burritos met als dessertje de welgekende bionicos! De ochtend erna was er een vroeg afscheid waarbij er vele traantjes gelaten werden, maar waarbij we allemaal terug konden kijken naar 10 dagen van terug samen zijn!
   
Eens terug thuisgekomen hadden we elkaar al goed getroost en genoten we van een vrije rustige dag! Even uitblazen, verwerken en genieten! Met ´s avonds de start van de feesten van Artesanos om onze gedachten te verzetten!
De week die hierop volgde was een week van spelletjes ingevuld in het thema van "grote spelen", van vrije invulling project circus, van lesgeven over dieren en natuurlijk niet te vergeten: Van de feesten van Artesanos! We genoten enkele dagen hiervan mee en werkten ook een avond zelf mee! We kozen ervoor om ons project wat meer bekendheid in te blazen dus gaven een gratis schminksessie voor alle kinderen die wouden!
    
Uiteindelijk kwamen op vrijdagavond dan Treesje (de beste vriendin van Sofie) en Stefaan (de broer van Sofie) aan. Zo was dat dan het vierde en laatste bezoek die ons mocht verwennen! Of was het wij hen? Want al van de eerste avond werden ze verwend met een bionico die ze met veel plezier lieten binnenglijden! De eerste dag werden ze al direct ingedompeld in het project! ´s middags konden ze ontdekken wat onze kleine rakkers in hun mars hadden met grote spelen en waterspelletjes! Dan even uitrusten en dan was het al genieten van het slotfeest van de Artesaanse (?) feesten! Een castillo, banda-optreden, Mexicaans eten en de Mexicaanse kermis! Het werd hen allemaal uitgelegd! Zelf de meest bekende gezichten voor ons leerden ze al die eerste dag kennen!
  
Na de eerste dag volgde een dag in het zwembad van Ranch Allegre om uit te rusten, de dag nadien gingen we naar Chapala waar we een boot tochtje maakten naar een bijgelegen eiland, op dinsdag bezochten we Guadalajara. Voor ons voor de zoveelste keer, maar voor hen een blijkbaar mooie ontdekking. En telkens in de avond was het nog wat gezellig keuvelen, een spelletjes spelen, een boekje lezen of het uitstippelen van een reisplan!
   
En dan was het terug projecten die de klok sloeg! Want woensdag werden ze ondergedompeld in het leven van de scholen van Mexico! Ze mochten onze schatten van het tweede leren kennen en mochten mee vaststellen welke kinderen hun tanden goed konden poetsen of van welke kinderen het inderdaad (zoals we dachten) de eerste keer was! Alvast bij deze een grote dank aan Elmex, de neef van Sofies mama, sofies mama zelf en al de anderen die hieraan geholpen hebben, want zonder jullie konden wij onze kindjes niet met een enorme glimlach op hun gezicht zien vertrekken richting huis! Dan ´s avonds was het afsluiting van ons circusproject waarbij we de kinderen hun gang lieten gaan met al ons circusmateriaal die we hebben kunnen aanschaffen via de hulp van jullie (de mooie bijdrage van vrienden en kennissen en de centjes die we hebben ingezameld op ons benefiet/afscheidsfeest: Dank u hiervoor!)
   %%%FOTO21%%%
Dan donderdag was een Tonala-dag, waarbij de eerste grote souveniers van Treesje werden ingeslagen (en ook een beetje van ons ;))! Nadien mochten we gaan eten bij Esperanza, en daarna konden de kinderen ons nog eens verwennen en nu met mooie tekeningen en met gevoetbal! En vooral Stefaan viel sterk in de smaak bij de vrouwelijke aanhangertjes die we reeds met onze spelletjes hebben ontwikkeld!
Vrijdag was de laatste speeldag samen! We speelden Vlaamse kermis met onze rakkers en tussen de twee spelmomenten door had het trio tijd om hun laatste richtlijnen voor hun reisje uit te schrijven, een laatste was te doen, een laatste keer te spelen, Want die vrijdagavond hebben we na een week aan samen-projecten afscheid genomen! Zij trokken er met hun drieën op uit, terwijl ik, Hanneleen, hier voor 11 dagen het project alleen zou verder zetten!
 %%%FOTO22%%% %%%FOTO23%%%
Mijn dagen vulde ik in met mailtjes schrijven, skypen met mensen, beetje wassen, beetje eten klaarmaken, beetje lezen... En vooral ook wel Sofietje missen! De eerste dag was een dag van spelen! Een eerste keer alleen spelen en knutselen, het was een hele belevenis met een hele groep kinderen, maar uiteindelijk waren de kinderen echte engeltjes! Ze hielpen heel goed mee en waren zo lief dat heel je dag ervan goed werd! s avonds sloot ik mijn avond af met een circusvoorstelling samen met Poncho! (circus blijkt hier nu eenmaal heel populair te zijn!)
De dag erna was een eerste dag van even genieten en op mezelf te komen! Want het is niet niets om voor 5maanden 24u op 24u samen te leven met iemand! Maar dit laatste gegeven zorgde er ook voor dat ik savonds alweer wat heimwee had! Want alleen eten maken en alleen gaan slapen, het is toch leuker met twee en zeker als je het al voor zolang gewoon bent geweest! Uiteindelijk had ik wel geluk dat ik uitgenodigd werd door de familie om samen achter de buis te kruipen om de Mexicaanse Eurosong for kids te zien! Het was dan ook ontroerend om te zien hoe papa Alfonso de tranen in zijn ogen kreeg (die er nadien ook uittuitten) van ontroering!
Maandag vulde ik in met een bezoekje aan Guadalajara, rustig mijn eigen ding doen. Rustig genieten van briefjes schrijven in de zon! Het was genieten. Dinsdag was dan de eerste speldag, zoals gewoonlijk niet veel kinderen, nadien een sapje bij Doña Luz en dan een beetje op jezelf zitten tot je de cena moet voorbereiden! En de cena was ook een geval speciaal! Mexico-Venezuela op tv, en dus zoals in alle gezinnen ter wereld, een grote ophef van mag ik niet eten in de zetel, oke dan niet, dan draai ik wel de tv naar de tafel! Het werd een "gezellige avond" van vlug vlug eten en vervolgens, terug, samen met het gezin naar het voetbal kijken!
Woensdag was een dag van lesgeven! De kinderen leerden via het voorbeeld van mijn familie beter een stamboom kennen! En savonds was er nog de start van ons nieuw project, het fotografie, die jammergenoeg minder goed verliep dan gepland was, wegens de opkomst van voornamelijk jonge kindjes!
Donderdag mocht ik spelen met de grootste rebelletjes van Lomas, maar bleek dat deze rebelletjes ook heel leuk konden zijn! En ook de dag nadien kwamen deze kinderen terug meespelen en ook vrijdag was het een plezier om ze erbij te hebben! Ze bleken heel geïnteresseerd te zijn in het leven van indianen en wouden zich dus met veel plezier omvormen tot echte indianen! Net zoals in Artesanos!
Zondag en maandag waren rustige dagen van nog even tot rust te komen! Lang uitslapen, de was doen, rustige dag hebben, soep maken, naar een "extreem grote markt" gaan met poncho, ... het deed allemaal deugd, want vanavond, maandagavond, komen Sofie en haar accompagnonen er terug aan. En vanaf vanavond wordt het dus nog een eindsprint naar 31mei. We gaan er nog samen twee kleine mooie maanden van maken! Een uitstap met de kinderen naar de zoo (dank u, school van Kalmthout), afscheid nemen van alle mensen die voor ons ondertussen een deeltje familie zijn geworden, de laatste belangrijke taken afsluiten en uiteindelijk nog een prachtige eindreis! Jajah, dat staat ons nog allemaal te wachten!
%%%FOTO24%%% %%%FOTO25%%% %%%FOTO26%%%
Maar jullie krijgen in ieder geval wel nog minimum 1 keer iets van ons te horen! We doen zeker en vast ons best, maar we weten zelf nu al dat er nog een enorm drukke periode aankomt, maar we doen echt ons best!
Tot de volgende blog of wie weet is het wel voor sommige mensen tot in België! Het voelt toch wel enorm vreemd aan om dit al te kunnen zeggen! Laat ons dus nog maar goed van onze laatste twee maanden hier genieten!
Adiosssss! Sofie en Hanneleen
%%%FOTO27%%%
|
