Rondom de benaming Europese Korthaar is de afgelopen decennia nogal wat verwarring ontstaan, omdat er tot voor 1982 twee verschillende kortharige kattenrassen waren die beide de naam Europese Korthaar droegen en dezelfde rasstandaard hadden. Het ging hierbij om de Europese Korthaar die op het vasteland van Europa werd gefokt, een ras dat Perzisch bloed in zich draagt en vanaf 1982 Britse Korthaar genoemd wordt, en het ras dat in Scandinavië uit kortharige boerenhuiskatten werd ontwikkeld, zonder de invloed van de Perzische langhaar. De Scandinavische Europese Korthaar is de enige kat die deze naam nu nog mag dragen en het ras heeft nu een aparte rasstandaard. Europese Korthaar katten zien eruit als gewone huiskatten zoals we die op straat in Europa en de Verenigde Staten tegenkomen. De vachtkleuren mogen alleen de natuurlijke kleuren zijn, wat inhoudt dat ze alleen gefokt worden in de kleuren zwart, rood, blauw en crème, al dan niet met witte aftekeningen of tabbytekening in de vacht en effen wit. Omdat de kat wat gewoontjes oogt te midden van de vele andere, exotischer uitziende kattenrassen is het ras niet bijzonder populair. Europese Korthaarkatten worden bijna uitsluitend in Scandinavië gefokt en daar zijn ze dan ook regelmatig te zien op tentoonstellingen.
Rasbeschrijving
Kop: de relatief grote kop heeft een enigszins ronde vorm met goed ontwikkelde wangen, maar is zeker niet zo rond als die van de Britse Korthaar.
Ogen: rond en mogen elke kleur hebben die bij de vachtkleur past.
Oren: middelgroot, even lang als de breedte van de basis, een enigszins afgeronde punt, rechtopstaand.
Lichaam: de robuuste Europese Korthaar is zowel qua uiterlijk als qua karakter te vergelijken met gewone gedomesticeerde Europese kortharige katten. De lichaamsbouw en de hele uitstraling van de kat versterken deze indruk alleen maar. De Europese Korthaar is een gespierde kat van middelgroot tot groot formaat met een ronde en gespierde borst. De sterke poten zijn gemiddeld van lengte en de voetjes zijn rond.
Staart: de staart is vrij dik aan de aanzet en loopt taps toe in een afgeronde punt.
Vacht: de dichte beharing is kort, zacht en glanzend. Ze behoort aaneengesloten te zijn. Een uitstaande vacht is foutief.
Kleur: alle natuurlijke kleuren zijn toegestaan, zoals rood, zwart, crème en blauw, ook effen wit is toegestaan. De oogkleur correspondeert met de vachtkleur en kan geel, groen of oranje zijn. Bij witte exemplaren zijn blauwe of odd-eyed ook toegestaan.
Karakter
Omdat het ras ontstaan is uit gewone huiskatten die onderling veel verschillen in karakter laten zien, is het karakter van de Europese Korthaar niet in het kort samen te vatten. We vinden onder de vertegenwoordigers van dit ras katten die zeer aanhankelijk zijn en graag urenlang op schoot liggen, maar er zijn er ook die liever buitenshuis op muizenjacht gaan. Tot op zekere hoogte is het karakter erfelijk, u doet er dus goed aan de karakters van beide ouderdieren te bestuderen alvorens u een kitten aanschaft. De meesten zijn echter gezond en sterk en hebben een vriendelijk karakter. Met soortgenoten kunnen ze het prima vinden en ook de omgang met honden is goed te noemen. Ze zijn intelligent, speels en de meesten zijn buitengewoon goed in staat uw huis en hof vrij van muizen te houden.
Verzorging
De vacht van de Europese Korthaar is eenvoudig te verzorgen. Het is meestal voldoende om de vacht ongeveer eens per week met een varkensharenborstel te borstelen en te kammen met een middelfijne kam. Wanneer de kat verhaart, kan een rubberen borstel of massagehandschoen erg nuttig zijn om de dode en losse haren snel en doeltreffend uit de vacht te verwijderen, maar het nadeel van dit hulpmiddel is dat u hiermee bij verkeerd gebruik ongewild ook de vacht kunt beschadigen. Maak de oren alleen schoon wanneer dit nodig is.
Algemeen
MAINE COON
Land van herkomst: Verenigde Staten
Korte geschiedenis van het ras:
De naam Maine Coon is afgeleid van de staat Maine in de Verenigde Staten, waar de kat oorspronkelijk werd aangetroffen. Coon staat voor Raccoon, dat wasbeer betekent, en verwijst naar de sterke gelijkenis tussen de geringde lange staarten van deze katten en van wasberen. Maine Coons zijn al vanaf 1895 op verschillende kattententoonstellingen in Amerika te zien geweest. De Maine Coon was destijds een erg populair ras, totdat de Engelsen de Perzische langhaar in Amerika introduceerden. Vanaf die tijd werd de Maine Coon niet veel meer aangetroffen op kattententoonstellingen, maar als huisdier en verdelger van schadelijk ongedierte bleef het ras, voornamelijk in en rond de staat Maine,onverminderd populair. In 1951 pakten verschillende fokkers en liefhebbers de draad weer op. In datzelfde jaar werd de eerste rasvereniging voor de Maine Coon opgericht en startte men met het organiseren van speciale van speciale shows waarop alleen Maine Coons welkom waren. De officiele rasstandaard voor de Maine Coon werd pas in het jaar 1967 opgesteld en het heeft daarna nog ruim 10 jaar geduurd voordat het ras als zodanig door de meeste kattenverenigingen werd erkend.
Rasbeschrijving
Kop: Gemiddelde breedte en hoge jukbeenderen. De stevige kin vormt een rechte lijn met de neus en de bovenlip. Van de zijkanten gezien vertoont de neus een licht hoogteverschil.
Ogen: groot, licht ovaal en staan enigszins schuin.
Oren: groot en breed aan de basis. Ze zijn hoog op de kop, wijd uit elkaar geplaatst en ze lopen puntig toe. Typerend zijn de oorpluimen vanuit de binnenkant van het oor naar buiten toe krullen. De lynxpluimpjes zijn erg gewenst.
Lichaam: Het is het grootste, gedomesticeerde kattenras dat we kennen, vooral de katers hebben hierin een naam hoog te houden. Het gespierde lichaam is langer dan hoog, met een brede borst. De gespierde poten zijn van gemiddelde lengte, met zware botten en de grote, ronde voeten vertonen kleine haarpluimpjes tussen de tenen.
Staart: lang, die teruggelegd over de rug minimaal tot aan de nek moet reiken.
Vacht: dicht, halflangharig die op de buik, de flanken de staart duidelijk langer is. Een kraag is gewenst. De structuur van de soepel vallende vacht is afhankelijk van de kleur. In de zomer is de vacht doorgaans een stuk korter dan in de winter, maar de staart blijft altijd volbehaard.
Kleur: De Maine Coon komt alleen voor in de zogenaamde natuurlijke kleuren, zwart, blauw, rood en crème, al dan niet met witte aftekeningen, een tabbytekening of een zilverwitte ondervacht. De kleurverdeling is van ondergeschikt belang.
Karakter
Maine Coons zijn ongecompliceerde, vriendelijke en goedgehumeurde katten. Over het algemeen gaan ze goed om met andere katten en als de kennismaking al op jonge leeftijd heeft plaatsgevonden, zal ook de omgang met honden niet op problemen stuiten. Ten opzichte van mensen en kinderen is de Maine Coon zeer vriendelijk. Dankzij hun grote aanpassingsvermogen voelen ze zich zowel op het platteland als op een bovenwoning in de stad thuis. De meesten worden graag geaaid en geknuffeld, en zullen een wekelijkse borstelbeurt als een aangename afwisseling van de dagelijkse gang van zaken beschouwen.
Verzorging
De halflangharige vacht van de Maine Coon is zelfreinigend en blijft normaal gesproken met een simpele wekelijkse borstelbeurt in goede conditie. Probeer bij het kammen niet al te grof te werk te gaan, aangezien u hiermee de vacht kunt beschadigen. In de lente en in de zomer zal de vacht gaan ruien, waarbij voornamelijk het langere haar rond de kraag uitvalt.
