Deze morgen om 6.45 u ging ik langs het huis van Flora Miguels kwam, ging ik zoals altijd met mijn sleutels over de metalen rolluiken. Alhoewel het nog zeer vroeg was, waren er toch al zeer veel mensen op het plein. Ik was blij want ik zou mijn verloofde zien! Nietsvermoedend ging ik het huis binnen. Het eerste wat ik zag, was Flora met de doos brieven op haar schoot. Zij was duidelijk zeer boos. Zij schreeuwde tegen mij: Ik wil je brieven niet meer! Ik hoop dat ze je doden! Toen liep ze weg en sloot zich op in haar kamer. Ik begreep er niets van! Waarom was zij zo boos? Ook ik schreeuwde terug. Ik wou dat ze mij uitlegde wat ik had gedaan. Door het lawaai kwam gans haar familie aanlopen. De doos met mijn brieven was op de grond gevallen en de brieven lagen overal verspreid op de vloer. Ik verzamelde ze weer in de doos. Uiteindelijk slaagde haar vader er in te weten te komen wat er aan de hand was. Ik kon het niet geloven: men wil mij echt doden!
Vandaag had ik een raar gevoel in mijn buik. Er werd rondom mij gefluisterd. Ik kwam vreemde geruchten te horen en ik kon ze niet geloven: men wou mij doden! Ik kon het niet geloven wat er nu rondging. Wat een belachelijk idee dat ik vandaag zou sterven. Ik denk dat men mij met opzet bang wil maken. Maar ik laat dat hier niet gebeuren hoor. Niemand gaat en zal mijn goed humeur bederven. Wie zou er mij trouwens doden? Hoe zouden ze mij proberen te doden dan? Ik trek er mij niets van aan! Ik doe gewoon wat ik van plan was. Ik moet mij haasten! Ik moet mij nog verkleden omdat ik bij mijn zuster moet gaan ontbijten.
Vandaag had ik een raar gevoel in mijn buik. Er werd rondom mij gefluisterd. Ik kwam vreemde geruchten te horen en ik kon ze niet geloven: men wou mij doden! Ik kon het niet geloven wat er nu rondging. Wat een belachelijk idee dat ik vandaag zou sterven. Ik denk dat men mij met opzet bang wil maken. Maar ik laat dat hier niet gebeuren hoor. Niemand gaat en zal mijn goed humeur bederven. Wie zou er mij trouwens doden? Hoe zouden ze mij proberen te doden dan? Ik trek er mij niets van aan! Ik doe gewoon wat ik van plan was. Ik moet mij haasten! Ik moet mij nog verkleden omdat ik bij mijn zuster moet gaan ontbijten.
Vandaag was het een groot feest bij ons! Bayardo San Roman en Angela Vicario vierden hun huwelijk uiteindelijk. Ik hou zoveel van feesten, en vandaag was dat niet anders! In de kerk waren er veel versieringen en oneindig veel bloemen te bewonderen. Al die bloemen samen schat ik op minstens veertien eersteklas begrafenissen. De geur van bloemen in een gesloten ruimte doet mij denken aan de dood. Zelf wil ik dan ook geen bloemen op mijn begrafenis. Vandaag was het een zeer warme dag, zo warm dat Angela tijdens haar ronde op de binnenplaats, haar sluier moest afleggen, ze stond helemaal in het zweet! Verder gebeurde er niets speciaals op het feest, Bayardo San Roman was weer aan het opscheppen over hoe duur heel het feest wel niet was. De plechtigheid was afgelopen rond zes uur s middags, toen alle eregasten beleefd afscheid namen. Er werden knallende vuurpijlen afgeschoten en veel wijn gedronken. iedereen was opgetogen van het feest.
Ik heb groot nieuws! Vandaag is er een hele vreemde man aangekomen in ons dorp. Deze vreemde man heet Bayardo San Roman. Er wordt rond gezegd dat hij een geweldig persoon is met heel veel geld. Hij zou een betrouwbaar en goedhartig man zijn. Naar het schijnt trok Bayardo San Roman van het ene dorp naar het andere, op zoek naar iemand om mee te trouwen. Uiteindelijk heeft hij zijn oog laten vallen op de dochter van Poncio Vicario, Angela Vicario. Angela lijkt een beetje op een non, als je het mij vraagt. Ze ziet er steeds zo hulpeloos en zwak uit. Bayardo San Roman deed er werkelijk alles aan om er voor te zorgen dat Angela met hem wou trouwen, soms kreeg ik er zelfs medelijden mee. Hij wist dan ook iedereen te betoveren met zijn charmes, behalve Angela. Angela wou helemaal niet met Bayardo San Roman trouwen, ze vond hem veel te mannelijk voor haar.
Ik heet Santiago Nasar en ben pas 21 jaar geworden en woon samen met mijn moeder in Colombia. We wonen in een klein dorpje. Het leuke aan deze plek is dat het zo een typisch dorpje is waar iedereen elkaar kent. Vandaag staat er heel belangrijke dag voor de boeg, de bisschop bezoekt vandaag ons dorpje! Ik kan haast niet wachten om hem te ontmoeten. Deze morgen werd ik wakker en blij dat ik was dat ik opstond. Omdat het vandaag zo een speciale dag is, trok ik mijn witte kleren aan. De bisschop zou ons dorpje bezoeken per schip. Toen ik daarstraks het huis verliet was het duidelijk dat iedereen wist dat vandaag de bisschop op bezoek kwam. Iedereen die ik tegenkwam snelde als een razende gek naar de haven. Op weg naar de haven kwam ik de tweelingbroers Pedro en Pablo Vicario tegen. Moest je ze voor het eerst zien, je zou ze niet uit elkaar kunnen houden, ze lijken ontzettend op elkaar! Pedro en Pablo zien er nogal angstaanjagend uit, maar eigenlijk hebben ze een goed hart. Volgens mij werden ze net wakker toen ik ze voorbij liep. Uiteindelijk bleek al deze chaos voor niets geweest te zijn want de bisschop kwam niet van zijn schip af. Jammer
 "Shocked"){kind=icon}
 "Twisted Evil"){kind=icon}
 "Cool"){kind=icon}
