De ochtend beloofde veel goeds, de juffen en de meester waren superblij omdat we zo hard gesnurkt hadden ! Weer tien minuten fuif verdiend Onze spannende avonturen konden beginnen. Een muzikale busrit (zelfs onze stemmen waren al gesmeerd) bracht ons aan een wiebelbrug. Whooo . Wel al wat spannend hoor en t moest nog beginnen.
Een blik op de weide zei ons genoeg. We waren aanbeland op een heus paracommandoparcours. Terwijl de helft van de groep hun kunnen testten op allerlei hoge, glibberige balken en lage modderige sluipwegen, trotseerden de anderen de enge ingang van de grot. Moeten wij echt in dit kleine holletje vertrekken ? Hoe geraken we daar nog uit?
Iedereen verlegde zijn grenzen, wat een helden !
Eén groot nadeel : sorry mamas, we zijn al vuil, .heel vuil !
Nadien : bijna niet te geloven. We komen speciaal naar de Ourthe en dan is die gewoon helemaal afgesloten. Het was een heerlijke droge zomer maar dat eist nu zijn tol. De Ourthe staat gewoon bijna droog. Kajakken ? Hoe doe je dat dan ? Er kwamen verschillende voorstellen om deze activiteit te vervangen maar we hadden toch wel al genoeg gestapt zeker!
Wij kozen voor een frisse duik in een openluchtzwembad. Wat deed dat water goed aan onze vermoeide spieren.
De bus bracht ons terug naar Dennenheuvel, we waren moe maar voldaan. Met deze dag hadden we maar liefst 70 minuten fuif verdiend. Als dat geen goed nieuws is !
Na een massa aardappelpuree (we hadden een reuzenhonger) en een stevig vleesbrood begonnen we aan ons avondspel. Vier wijzen ( zo noemden de juffen en de meester zich)
vertelden ons allerlei grappige verhalen. Wie moesten we nu geloven ? Hilarisch !
Maar toen
Tijdens het opruimen was juf Chris plotseling verdwenen. Wat nu gedaan ? Het donkere bosspel voor de durvers was begonnen Weten jullie wat ? Na een enge donkere zoektocht vonden we haar heelhuids terug. Ze lag gewoon te slapen ! Gelukkig begreep iedereen al snel dat dit een zeer spannend opgezet spel was !
Na al deze avonturen vielen onze ogen één voor één toe. Op naar een lange verdiende nachtrust ! Tot morgen en liefst niet te vroeg !
Voor de zon opging, waren wij al wakker. We moesten rustig in ons bed blijven liggen tot 7u45. Wat was dit moeilijk, pfff .
Om 8u30 stond ons eerste ontbijt op verplaatsing klaar: boterhammen, cornflakes, choco, melk, chocomelk, fruitsap en vele andere lekkernijen.
We misten onze mamas ( of papas) al deze ochtend, want we moesten zelf onze pistolets beleggen.
Met een volle maag waren we klaar om onze tocht door het bos te beginnen. Een simpele tocht naar Bomal werd het niet, want er stonden ons vele uitdagingen te wachten, een evenwichtsspel, een zoekspel, een loopopdracht om dan eindelijk tegen 14u in Bomal aan te komen.
Daar konden we eventjes tot rust komen, maar al vlug bleek dat er nog een opdrachtenspel was door het kleine stadscentrum van Bomal.
De tijd vloog voorbij, want om 16u30 moesten we de terugtocht dringend aanvangen. De tocht naar boven ging immers niet zo snel. Sommige konden nog net voor het avondeten douchen, anderen waren te laat.
Uitgehongerd schoven we aan tafel aan. Worst met appelmoes en gebakken aardappelen stond op het menu.
Deze avond schreven we alvast onze kaartjes en brieven en konden we ons nog een beetje uitleven op het sportterrein.
Beter laat dan nooit (lang leve het internet, als het werkt)
Maandag, 21 september
Na het uitzwaaien van onze lieve ouders vertrokken we richting Bomal.
De busrit verliep uiterst vlot. Iedereen hield zich aan de afspraken.
Voor we het wisten zagen we de dennenheuvel verschijnen en zo wisten we meteen dat we bijna aankwamen in ons verblijf.
Alle koffers werden uitgepakt en achtergelaten in onze foyer. Zo wisten we ook meteen waar we elke dag moesten verzamelen.
De juffen en meester stuurden ons alweer de bus op met de boodschap om onze picknick mee te nemen. We reden richting de burcht van Logne. Het zonnetje kwam eindelijk te voorschijn en toverde de mist weg.
Zalig om even te picknicken en te spelen in de zon.
Om 12u30 trotseerden we de eerste heuvels. Onze uithouding werd onmiddellijk op de proef gesteld.
Na een klim van 20 minuten zagen we de ruïne verschijnen. We waren zelfs vroeger dan onze twee gidsen.
Eerst kregen we een rondleiding in de burcht met als afsluiter de legende van de Gouden Geit. Ik denk dat we allemaal op kerstavond eens een bezoekje zullen brengen aan de burcht :).
De namiddag eindigde met een schattenjacht. De winnaars waren: Mathias, Tommy, Timo, Beau, Yuri, Yannick, Kjent, Jente, Ezra, Robbe VL en Max.
De weg naar beneden verliep vlot en al gauw hadden enkele onder ons zin in een ijsje. Was dat lekker smullen.
De buschauffeur bracht ons terug naar ons verblijf. Daar pakten we onze koffers uit, ruimden de kamers op, namen een verkwikkende douche om dan te genieten van een lekkere maaltijd.
We eindigden de eerste dag met een avondspel, maar ons enthousiasme zorgde er voor dat de juffen en onze meester hun eerste grijze haren kregen . Af en toe moesten we ons zelf intomen.
