Passeerde voor mn ogen als een hinde majestueus gedragen op handen der zeewinde omhelst door stralend zonlicht, een huid als satijn sprankelende lach, jij lieflijke hinde.. verdween, als een te mooie droom om waar te zijn
Doelloos lopend langs de branding, strand ontloken plots die ranke sporen in het mulle zand van 't betoverend mooie meisje op blote voeten.. 'k vond haar dromend kijkend aan het water het leek wel een aardse eeuwigheid later
Normen lieten we voor wat ze waren net of we kenden elkaar al vele jaren je handen vormden deze letters in het zand, - in de verbeelding - daar nam jij me plagend, al spelend heen beleefden een sprookjesdag als geeneen
Knipperend met nog glanzende ogen ontwaakte ik 's morgens uit die dromen en toch, nog in mn hand, ticket van rit naar verbeelding, naar 't meisje op.. blote voeten.
