Wakker worden en regenen, bwèk. Na het ontbijt, gezellig met ons vijven, was het droog en wij content. Wandelen door de natuur in goed gezelschap en aangename temperaturen, dat is leuk. Een klein klimmetje en dan steeds bergaf, nog leuker! We kwamen weer een variatie van wegen tegen, zie foto's.
We komen ook steeds dezelfde pelgrims tegen, en we beginnen mekaar al goed te kennen. Die persoonlijke contacten, dat is ook de Camino.
Op het einde van de dag zijn we de grens gepasseerd en slapen nu voor het eerst in Spanje, in Tui. Het malaats stadje van Portugal is Valença, en daar is rond de oude stad skern een reusachtige vestingsmuur gebouwd. Nu slapen we in een oud gerestaureerd gebouw, met prachtig meubilair en indrukwekkende trappen en zitkamers.
Vertrokken onder een stralende zon en dat is de ganse dag zo gebleven! Eens over de brug in Ponte de Lima, kom je al direct in de volle natuur. Geen industrie of geen smoezelige achterbuurten! Na 9 km was het laatste café vóór de klim naar Portela Grande, dus een goed gevuld terras en wij fruit en suikerrijke drank naar binnen gespeeld. Het valt ons ook op hoe veel zorg men draagt voor de graven. Ze worden constant versierd met verse bloemen.
De klim was toch wel met momenten meer dan pittig! Zoals het spreekwoord zegt dat het venijn in de staart, amaai zo steil!
De omgeving en de natuur maakten wel alles goed, en zeker ook onze overnachtingsplek! Samen met de 2 overige gasten, 2 Duitse pelgrims, hebben we heel gezellig zitten kletsen. Het klikte meteen, één van hen reed met een Ducati monster 900 !
Aha, nu hebben jullie lang moeten wachten hé! Heb eerst een wasje gedaan en daarna kreeg ik geen verbinding meer met internet. Dan maar de stad ingetrokken en gaan eten. Er liep hier veel schoon jong volk rond. Bij navraag bleek het over de Proms te gaan! Ook met een koppel Vlamingen gesproken die naast ons op een terras zaten. Zij zijn op vakantie en gaan morgen fietsen naar de kust. Wij smeren nu onze benen al in want naar het schijnt is het morgen de moeilijkste klim van deze camino. Voor de foto's heb ik me vooral laten inspireren door de weg!
Maria's verjaardag werd op passende wijze gevierd. Na de maaltijd werd ze door de patron getrakteerd op een fles champagne! De wakkere receptioniste had dit opgemerkt bij het inchecken.
Bewolkt maar droog, en 17gr C, ideaal stapweer dus. Het pad liep grotendeels langs veldwegen, behalve op het einde toen we Barcelos naderden en in de stad ook niet natuurlijk. Het is wel een mooi stadje met een reusachtig groot plein in het centrum. Voor 10 euro hebben we een compleet pelgrimsmenu gegeten met wijn en koffie inbegrepen!
Vandaag ook naar de Belgische ambassade gebeld voor mijn paspoort maar ze verwezen mij naar het consulaat in Porto! De consul was de ganse week afwezig en dus konden ze me ook niet helpen! Morgen probeer ik Europese Assistance.
We zijn eindelijk vertrokken voor onze Camino. De chauffeur voor het bagagetransport was goed op tijd en heel vriendelijk. Na een stukje metro tot buiten Porto, zijn we beginnen stappen in licht miezerig regentje. Eigenlijk te veel om zo te blijven lopen en te weinig voor regenkleding. Dan toch maar voor het laatste gekozen. Weinig foto's wegens de miezer, maar het hotel (Jaja, moet kunnen) is werkelijk top!
Met de sightseeing bus door Porto, en veel gezien. Nadien te voet naar de mooiste plekjes gewandeld. Natuurlijk eerst iets gedronken (Porto natuurlijk) en een pasteis geproefd. Beide zeer lekker!
Aan de kathedraal moet dan je weet wel wat gebeurd zijn, maar 's avonds toch lekker gaan eten bij Maria Rita, ons aangeraden door Antonio.
