Achter de sporthal van De Nekker kiezen we een onverhard pad dat ons langs de grote vijver leidt, de onverharde paadjes liggen er ijzig bij en soms lijkt het of we aan het schaatsen zijn. Maar de dooi die zich snel doorzet maakt al vlug sommige delen van het pad terug  begaanbaar en zo trekken we door het stiltegebied van het Mechels Broek. Deze streek is voor mij nog onbekend gebied en ik ben blij verrast door de afwisseling die  hier te vinden is.  Zo steken we voor een eerste keer de Mechelsesteenweg over om rond Bonheiden door te trekken.  Hier bevindt zich een  sporthal was waar we droog en gezellig binnen een tas koffie kunnen drinken. Daarna stappen we verder richting Putte-Peulis.  Over de drukke N15 maken we een boog door het mooie Peultenbos, het ijs en de smeltende sneeuw maken  plaats te maken voor waterplassen en modder en soms denken we dat we aan het balletdansen zijn. Maar het landschap maakt alles weer goed. Zo komen we in Rijmenam waar we in een echt bruin motorcafé) onze binnenkant  nog eens bevochtigen met een lekkere bruine Tongerlo en  een Hopus.   Daarna keren we terug richting Mechelen langs de Dijle. De sneeuw is ondertussen al bijna helemaal weggesmolten en het zonnetje breekt ook nog even door de wolken. Wat volgt is een mooi stukje langs het water met de Sint-Romboutstoren steeds in het vizier. Ter hoogte van het sluizencomplex op de Afleidingsdijle wandelen we terug richting parking van De Nekker.    Na de wandeling waren we het eens, deze wandeling hebben we gedaan in drie seizoenen, ’s morgens was het winter, tegen de middag was het herfst en in de namiddag langs de oever van de Dijle was er een eerste lentegevoel.  De dagstapper  leidt je door een heel mooi gebied en heeft een heel groot percentage onverharde paadjes.

27-01-2013 om 00:00 geschreven door grwandelaars