We zijn op het punt waar pijn en liefde samenkomen: loslaten. We voelen intense pijn en verdriet omdat we ons Soraya hebben moeten verliezen. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Soraya, jij hebt dit niet verdiend. Het is niet eerlijk. We beseffen het gewoon nog niet, We beseffen nog niet de impact van de mokerslag die ons heeft getroffen, We beseffen niet dat een meisje van 19, in de bloei van haar leven, met een toekomst voor zich, gevraagd wordt de andere kant op te kijken. We beseffen niet, dat een meisje van 19, zo sterk en vol levenslust, zo ziek kon zijn.
We beseffen dat we vol ongeloof zitten, vol van dit kan toch niet waar zijn. We beseffen dat we vol van verdriet zijn, ..van woede ook,.. vol van pijn. We beseffen ook dat we vreselijk veel van ons Soraya houden, met iedere vezel van ons lichaam. We beseffen dat Soraya heel bijzonder was, niet alleen voor ons, maar voor heel veel mensen om haar heen.
Soraya, lieve dappere meid, het is nu voorbij, jouw oneerlijke strijd. Het dringt nog steeds niet helemaal tot me door dat we jou moeten gaan missen. Het is zo ontzettend oneerlijk, want je hebt zo ontzettend hard geknokt en was vol levenslust en wilskracht.
Lieve Soraya, Voor mij blijf jij onverslaanbaar op het gebied van positiviteit en doorzettingsvermogen. Altijd straalde jij vechtlust en vertrouwen uit, nooit liet jij de moed zakken. Altijd toonde jij je sterk, vol energie, nuchter en met een grote dosis humor.
Soraya, jij was en blijft een voorbeeld voor velen.
Lieve Soraya, ik ben zo trots dat ik je meter mocht zijn, dank je wel voor alle mooie momenten die ik met jou heb mogen delen. Maar, lieve schat, je zult ons hele leven bij ons blijven. Wij sluiten jou voor altijd in ons hart....
Je bent nu een ster die super mooi zal stralen, Rust zacht lieve engel, ooit zien we elkaar weer, niet vandaag,
.niet morgen,
maar een andere keer!!
Je meter Nikki (Luna BEH'vin)
|