Deze werkgever en vooral zijn directeur weten op zijn minst gezegd dubieus. De man zat regelmatig dronken en invloed van drugs op het werk, viel vrouwen lastig en onderhield verschillende relaties met al dan niet werknemers.

Mijn taak als PA maakte het daar niet gemakkelijk op, aangezien mijn taak was om hier een goede organisatie op poten te zetten en bij mijn werk hier rond kwam ik dus heel wat onregelmatigheden tegen. De financiële directrice stak alles onder tafel en al snel sta je dan in een 1 tegen 2 houding en mijn derde collega fungeerde eigenlijk als hun spion door zich uit te geven als iemand die het wist en aan mijn zijde stond. 

Dus 1,5 jaar geleden kreeg ik dat mijn onmiddellijk ontslag wegens onmogelijk om mee samen te werken.

En gedeelde raad van bestuur kwam mij even de les spelen en ik mocht zonder opzeg vertrekken. 

Nu 1,5 jaar later krijg ik het heugelijke bericht dat mijn toenmalige directeur op staande voet ontslagen is.

Dit voelt als gerechtigheid. Ook al ben ik een job kwijt die ik met hart en ziel deed, heeft het voldoening dat een dergelijke smeerlap niet meer mensen hun leven kan kapot maken. Dus uiteindelijk toch nog een job well done.