Mijn vava heeft langer dan ik nu leef kanker gehad en ik ben geboren wanneer hij kanker had en na 9 jaar (dat ik leefde) is hij gestorven aan longkanker. Ik wou eerst geen herinneringen zien, voelen en nu is zijn dood mij grootste steun. Voel ik me droevig en wil ik het tegen iemand vertellen, vertel ik het tegen hem en ik voel me gelukkiger. Als iemand sterft mag je verdrietig zijn maar blijf niet verdrietig uiteindelijk kun je tegen die je grootste geheim vertellen het help mij.
