Vandaag belde Raymond mij en vertelde mij dat Masson, een vriend van hem, mij en Marie uitnodigde in zijn strandhuis net buiten Algiers. Ook vertelde hij dat hij al de hele dag werd gevolgd door een groepje Arabieren waaronder ook de broer van zijn ex-vriendin. Ik beloofde Raymond dat ik hem iets zou laten weten als ik het groepje ’s avonds aan het appartement zou zien.

Zondag gingen Raymond, Marie en ik de bus nemen naar Masson maar op weg naar de bushalte gaf Raymond mij een seintje dat het groepje Arabieren aan de overkant was. Toen we bij de bushalte aankwamen, zagen we dat de Arabieren ons niet gevolgd waren.

Toen we bij het strandhuis aankwamen, maakten Raymond, Masson en ik een strandwandeling. Tijdens deze wandeling zagen we dat twee Arabieren onze richting uitkwamen. Raymond zei tegen Masson dat hij de tweede moest ‘nemen’ en ik de derde als die er zou zijn. Er ontstond een gevecht en ineens zag ik dat één van de Arabieren een mes bovenhaalde. Ik waarschuwde Raymond maar daar was het al te laat voor. Raymonds arm begon hevig te bloeden en de Arabieren liepen weg. Nadat Raymond van de dokter terugkwam, zijn we samen terug naar het strand gegaan. Daar kwamen we de Arabieren opnieuw tegen en Raymond nam zijn revolver en vroeg mij of hij hem moest doden. Ik zei hem dat hij dat niet kon doen omdat de ander zijn mes niet meer had bovengehaald. Raymond gaf mij zijn revolver zodat hij geen stomme dingen zou doen.

Ik ben samen met Raymond naar het strandhuisje gestapt en dan ben ik teruggekeerd naar de plaats waar de Arabieren op het strand lagen. Toen ik daar aankwam, lag er nog maar één Arabier. Hij haalde zijn mes boven en ik nam Raymonds revolver en ik schoot. Daarna heb ik nog vier keer op het lichaam geschoten.