Toen hadden we al even door dat er 'iets niet klopte', iets was anders dan bij de anderen. Dit kereltje van  3.5 deed dingen en vertelde dingen die niet 'pasten' bij een 3-jarige. Maar bon,... ze pasten wel bij hem  Want wanneer past iets bij een leeftijd... Brrr ik krijg de kriebels als ik eraan denk. Alle normen die worden opgelegd. Het is niet normaal om op die leeftijd nog niet te stappen, het is niet normaal om al te lezen op 4 jaar, het is niet normaal om al patatjes te eten voor x aantal weken... Huh??? Niet normaal? Is dat gebaseerd op het fameuze gemiddelde? Alles moet bij een leeftijd passen, ... Wel, zo werkt het niet. Dat leren we onze kinderen al in de basisschool. De Middeleeuwen zijn niet van de ene dag op de andere dag begonnen, maarja,... we moeten er nu eenmaal een jaartal op plakken. En in het jaar dat je 6 bent, moet je naar de lagere school. En dan elk jaar liefst 1 keer doen. Gewoon, zoals het gemiddelde. Niet vroeger, niet later, maar precies zoals de boekjes het voorschrijven. 

En in dat jaar, liep er hier nog zo een pienter bazeke rond. Eentje van 2. Dàt is pas een vulkaantje! Een temperamentvol ventje  . (Chance, want eindelijk heeft één van de kinderen ook iets van mij!) Een echte QT (voor wie twijfelt, lees: kjoewtie), een echte hartenveroveraar. Draait je zo rond zijn vingertje waar je bij staat. Jaja, daar valt wat mee te beleven hoor!

Mister QT ontpopt zich soms dus tot een vulkaantje. Dat vulkaantje barst dus wel eens uit. En nog niet zo lang geleden was dit dagelijkse kost. Mama raakte er haast van opgebrand. De uitbarstingen leidden tot vernieling maar ook en vooral tot verdriet bij QT zelf. Want dit had hij zeker niet onder controle. En spijt was nooit veraf. 

Doorzetten is een belangrijke hier thuis, een werkpunt voor sommigen, dus... ik gaf het goede voorbeeld. En ondertussen werken we er flink aan om het vulkaantje onder controle te houden. Hoe we dat doen? We zijn alvast begonnen met een andere school. De vorige school was een schitterende school. Een perfecte basisschool. Maar QT heeft nu eenmaal een andere soort uitdaging nodig, een andere manier van werken. En die is moeilijk te bieden in het reguliere onderwijs. We zochten en vonden een school die hem nog meer kan boeien. Na zes weken onderwijs merken we al grote verschillen. QT oefent beter, hij vertelt meer over wat hij leerde, hij pikt veel op, een echt sponsje, ... ook op school maakt hij zijn bijnaam waar. Loopt alles perfect nu? Nee hoor, het blijft werken en bijsturen. Maar daar draait echt onderwijs dan ook om, niet? Leven en leren, met vallen en opstaan. (Toevoeging 18 januari 2018. Voor de leraren onder ons: het lijkt wel alsof ik ZILL hier voorspeld heb, niet?!)

Ik maak op mijn fb-pagina reclame voor de school. Ik deel hun berichten en vraag om het verder te delen. Als ik zie dat mijn fb-vrienden de berichten onmiddellijk verder verspreiden, dan word ik daar gelukkig van. Bedankt daarvoor! Het vraagt niet veel tijd, het is een enkele klik (of twee), maar het betekent veel voor de school, de kinderen en de ouders. Dit zorgt voor mond-aan-mond reclame. Dat hebben we broodnodig. Misschien heb jij niets aan het bericht, maar misschien is er een kind van een vriend van een kennis van een familielid die dit net nodig heeft. De school staat in kinderschoenen, maar de mensen er achter hebben heel wat ervaring. En de ouders dragen hen een warm hart toe. Want zij zien hoe hun kinderen begeleid worden, groeien en gelukkiger zijn dan voordien.  Op dit moment wordt de school nog niet gesubsidieerd. Wat mensen tegen houdt om hun kinderen naar daar te sturen. Jammer, want je wil enkel het beste voor je kind, maar wel te begrijpen. Er is namelijk een verschil tussen willen en kunnen. Wij zijn bij de gelukkigen, wij hebben de stap al gezet, we wilden (of eerder: voelden dat we moesten) en konden. Hopelijk volgen er nog meer die willen want hoe meer er de stap zetten, hoe minder het kunnen van belang wordt. Dan zijn immers de subsidies in zicht   voor elk van ons. Want ook onze kinderen verdienen kosteloos onderwijs op eigen maat, waarbij onderwijs op maat primeert op kosteloos in ons geval. Een combinatie van de twee zou toch wel een minimum moeten zijn.

En dan hoor ik er steeds luidop denken: je hebt toch de keuze? Kies dan voor een gesubsidieerde school? Wel, zij begrijpen het dus niet. Want kiezen voor een reguliere gesubsidieerde school, is kiezen voor Eyjafjallajökull. 

Dus, ga gerust allemaal aan het liken en delen van Vrije Basisschool Arkades! Dat de vulkanen mogen rusten! 

Dus ja... we hebben er zo 2. 2 totaaaaaal verschillende kinderen, 2 totaal verschillende in aanpak. 2 o, zo brave knaapjes. M&Msie en QT. En ik zou het niet anders gewild hebben! Ze zijn perfect zoals ze zijn! 

Mamsie x