Om de tergende stilge rond onze stappers op te vullen breng ik alvast wat informatie van deze toch niet zo eenvoudige tocht.
Maar we kunnen wel stellen dat geen nieuws zeker mag en moet beschouwd worden als goed nieuws.
Al kijken we natuurlijk met heel veel interesse uit wat ze ons te vertellen zullen hebben tijdens hun eerste internet contact. Vooral willen we weten waar bevinden ze zich en verloopt alles min of meer volgens hun verwachtingen.
Om eens een indruk te geven welke route de 4 moedigen zullen bewandelen breng ik de kaart in beeld welke ze min of meer van plan zijn te volgen.
Ze hebben zich echter wel voorgenomen zich niet volledig te binden aan dit plan of deze route.
Er zijn te veel factoren die mede zullen bepalen welke richting ze zullen volgen.
Maar het bijgevoegd plan is toch min of meer hen eerste leidraad om hen op de goede weg te zetten naar het verre Santiago de Compostela.
Op 21 maart 2007 om 00.00uur vertrokken ze allen vol grote verwachtingen van hun grote avontuur.
Ik bracht ze midden in de nacht naar een afgezonderde plaats in Frankrijk namelijk naar Nesle - Normandeuse. Net voorbij het kruispunt Rue de La Gare zette ik de 3 heerschappen omstreeks 03uur in de nacht af met hun trouwe hond te midden van een open veldweg. Op het eind van en akker zagen ze denk ik toch een mogelijk bos. Of zouden het maar enkel bomen op een rij geweest zijn. Ik weet het niet maar ze waren alvast van plan om het te gaan verkennen. Gepakt en gezakt Giskie met een rugzak van 20 Kg waren van plan daar hun tentjes op te slaan en de rest van de jonge nacht slapend door te brengen. Zo zouden ze s morgens fit kunnen ontwaken. Ze hadden al afgesproken om bij het ontwaken een ei - omelet klaar te maken.
Toen ik hen afzette midden het donkere veld was het guur weer. Er was een ijskoude wind, We hadden al onder de weg heel wat regen gehad en mijn boordthermometer duidde amper 1 graad Celsius aan. Maar ze waren optimistisch gestemd. Ze zijn en waren er vast van overtuigt dat de weergoden hun enkel en alleen maar gunstig konden gestemd zijn. Met andere woorden het weer kon alleen maar beter worden.
Tenslotte zagen we ze verdwijnen met hun lampje op het hooft als monniken verdwijnen in het donker. Op de terugweg hadden we nog af te rekenen met heel veel vervelende sneeuwbuien zodat we vermoeden dat het best mogelijk is dat deze stappers naar Santiago de Compostela best mogelijk zullen ze ontwaakt zijn in een mooi wit sneeuwlandschap.
Net voor de afreis begon heb ik van deze vier moedigen enkele fotos genomen zodat iedereen die thuis aan hen denkt ze goed in beeld voor de geest kan halen.
Voor mijn terugkeer moest ik allen die hen kennen verzekeren dat ze via deze weg de groetjes over maken.
Na het plaatsen van de foto's wordt het vol spanning afwachten op de eerste tekens van leven van dit gezellschap.
komaan man beman je met alle moed voel de oerkracht zacht vloeien door je koele bloed ingewanden worden ingewenteld in een warme gloed word gewaar dat anders moet,maar wat dat weet je zelf niet goed boek vooruitgang,zoek een uitgang uit de hoek behoed je hoofd,want kan uitdraaien op boel en dat is niemands doel! geen enkele ziel is van nature blij of triestig tis simpel,tbegint bij een zinvol gezin vol liefde en dat ontbreekt er in de westerse beschaving gebaseerd op materieel waardoor we slaaf van ons bestaan zijn haat,stress,ruzie,zo ben ik opgevoed maar kgroei deruit nu en bloei open zoals voorbedoeld mooi kbetaal me boetes en het voelt nog goed ook!!
Ik zie jullie allemaal graag. iedereen gaat mee in onze gedachten, Coco het afscheid valt me zwaar. Vooral omdat ik het je niet kan uitleggen, waarom ik moet gaan. Ik beloof je lieve vogel : ik kom zeker terug ...
geen beweegreden buiten zichzelf meester worden over de dingen Bevroren boedha - gesmolten licht de gloed van god
toevlucht: verandering is de uitdaging telkens opnieuw te beginnen, los te laten, af te wijzen, verder te gaan om een nimmer voorspeld leven te ontdekken dat NU vorm krijgt
alles blijft een onvolkomen zaak, zolang men zich niet richt naar het volkomen geheel wanneer alles zich richt naar het volkomen geheel worden de wederom ingeschakelde integrerende deeltjes op zich zelf eveneens volkomen giskie
The custom of the time stimulates a desire to follow the great names of history in trying to relive, in our day the famous moments of a power point. Alas, water no longer flows beneath the choir of compostela. The flooring and the new concrete spans have combined to maintain a permanent barrier, as much for those still to be born as for the present generation. But is that a sufficient pretex to assert that there are no more miracles at Santiago De Compostela? Certainly not above the solemn faces there is also a very high vibration-light that we need luck to catch on the wing, like a flash of lightning that one might capture in a fraction of a second. But it could also completely escape us. The large silver statue of Saint James gleams above the crypt where the saint's urn lies. This figure is placed very high and is either too visible or impossible to see if you approache too closesly. The visitor of pilgrim who passes by rapidly will retain only the impression of a collective feeling. But there also exist moments of grace when the thinking of the surprised seaker dissolves in light, under an almost physical form of sparks crackling around his head. Terrible rationalists that we are, we measured on the Bovis scale a vibration never before attained on a power point.
The pilgrim can climb by a narrow stairway up to shoulderlevel of saint's statue, as seen from the back. There, excactly vertically above the crypt where the apostel's remains rest, is produced the extraordinary shock of 21,000 Units! This is the treshold of the unknown. How does it happen that above that tomb should be this light of life, illuminating the brain dazzling and transporting the human being above the clouds? It is as if our heads suddenly became light and illuminated, leaving behind a doughy body and entering a multitude of translucid diamond bubbles, reflecting iridescent colours.
We would like to be able to understand and deepen the meaning of the marvellous blossoming. Is it pure energy, an instant of flight in the overconcious wich place at hide-and-seek? Or is it a contact of the "I" of the Saint with the small "Me" who passes by, even across the ages...? A unique and fabulous instant in the life of man, an instant of incomparable richness. A favour certainly, but also a kind of unexpected miracle! It would be fine if every human being could, once in his life, plunge into such a brilliant instant, and that is really what the pilgrim hopes for. However in observing man in the mass, who seems to have lost his individuality, we can only be saddened to see him locked tightly in the opaque density of his own reality. But let us hope that without noticing it his physical presence will even so has intercepted some reflections of holiness. There are often some crumbs which fall from the table without our noticing it.
De bestaande werkelijkheid is geen wereld die is opgebouwd uit objecten zoals wij ze zien, onze werkelijkheid bestaat uit energievelden (emanaties). The assemblage-point of verzamelpunt is de factor die bepaalt welke energievelden op een gegeven waarnemingsmoment zullen worden geselecteerd of "in gebruik genomen". Het verzamelpunt kan worden beschouwd als de eigenschap van bewustzijn die de geëigende energievelden selecteert om de gelijktijdige waarneming op te roepen van alle elementen die de specifieke wereld vormen die wordt waargenomen. De afstemming van het verzamelpunt op bepaalde emanatiebanden in het bijzonder, en op specifieke emanaties binnen de ingebruik genomen band, wordt aangeduid als "de positie van het verzamelpunt". Wat dit voor de gemiddelde persoon betekent, is dat zijn of haar verzamelpunt een specifiek patroon produceert, dat als de gewone wereld wordt waargenomen. Een kleine verschuiving in de positie van het verzamelpunt zal een patroon van emanaties of energievelden opleveren dat binnen de band van het mensdom gewoonlijk wordt genegeerd. Het uiteindelijke doel van dit systeem, is het verzamelpunt bewust te leren verplaatsen, teneinde het zelf van de beperkingen van de normale waarnemingen te bevrijden...
RECAPITULATIE is in dezelfde zin de vesting van de sluipers als dromen de vesting van dromers vormt, en ze kan als de fundamentele oefening worden beschouwd die iemand tot sluiper maakt. Recapitulatie is zich herinneren, of nauwkeuriger, opnieuw doorleven. Het is het lichamelijk terugvinden van alle vroegere ervaringen. Recapitulatie is een fundamentele techniek voor iedereen - krijger of niet - die oprecht geïnteresseerd is in zelfbevrijding. Daarom is recapitulatie de eerste techniek die wij zullen leren.
to banish doubts from our minds to make all things possible to return to the abstract in a state of total awareness
We must de-emphasize our attachement to the world of solid objects. To accomplish our journey of return we do not need more technologie or greater self-involvement simply, shift our emphasis (nadruk) away from those things and find freedom We must detach ourselves from our des/cription of the world and learn the secrets of THE ASSEMBLAGE POINT Not through methods but simple change of emphasis
There is no better way to learn about the fundamental nature of somebody than to identify his or her priorities, what does he or she "feed" upon? If you see drugs, alcohol and sex, that' s one thing, if it is money, ambition, honors, power, that' s another thing. If someone is concerned most of all by the public good or great cause, that' s something else again. If you only seek to satisfy your own egoïstical fancies you will barely manage. If to the contrary, you project aims at a superior goal and to provide for many or for all, it will create plenty. Do not show off, huge expense accounts will get you nowhere nor will you impress people if you talk abundantly. Just deliver your message, simply without fuss. And, by all means, think seriously about your real life goal. I-ching