Na al het stormweer was ik toch weel heel nieuwsgierig of T zijn nieuw optrekje nog recht stond en of hij geen waterschade had. Dus sms naar T of hij geen zin heeft in een blits bezoekje voor ik naar het kerstfeestje bij de oma vertrek.
Antwoord: "ja tof, kom maar af!"
Dus ik, richting E met kerstchocolaatjes, verse munt, thee, suiker en een theepotje.
Daar toegekomen waande ik me precies in de efteling, zo'n tent met een klein kacheltje, wat klassieke muziek op en wat kaarsen het is toch feeëriek zenne
Voor zijn kacheltje, een dekentje gelegd zodat we konden zitten voor de thee, echt zo gezellig amai
leuk gesprekje gehad en dan moest ik er weer vandoor, want het kerstfeest startte al om 17 uur
Uurtje later smsje van T om me te bedanken en een prettige kerst te wensen, toch mooi hé
Niet teveel plannen, de dingen zijn gang laten gaan...
dat zei T me toen we naar het midwinterfeest aan het fietsen waren. Ik had hem gezegd dat ik deze week vol ging plannen nu ik geen kids heb.
En hij had gelijk, maandagavond niets gepland en ja hoor sms van T of ik geen zin had om mee iets te gaan drinken. Natuurlijk had ik zin! Dus wij op café, eerst een babbeltje onder ons, dan nog een paar mensen gesmst om ons te vergezellen :)
T vroeg me nu ik toch geen kids heb, of ik niet mee naar G wilde.
Aangezien hij niet met de fiets was en ik wel, hebben we ons laten voeren naar Leerbeek.Vandaar verder gefietst richting G. Wel leuk want T heeft gefietst en ik achterop, door een stukje veld en bos, best spannend en modderig en vooral windtegen
Eerste keer dat ik in G blijf overnachten, zo'n grappig huisje en zo huiselijk!
Na een fijne nacht en ochtend, door stormweer terug gefietst, wel maar tot bij de oma, want ik ging echt niet vooruit met zo'n wind en regen!
Zo dat was weeral eens een gezellige avond en vooral een fijne nacht
Nog vlug wat was gestreken, de laatste hand gelegd aan de valiezen en dan stonden ze vertrekkensklaar. Toch wel een raar gevoel, mijn kids die de eerste keer weg zullen zijn met kerst. Maar ik kan het aan, ik voel me raar maar niet droevig. Ik weet dat ze een fijne tijd zullen hebben.
Valiezen, kadootjes en de kids in de wagen en dan afscheid nemen van L. Hij was zo droevig, een knuffel was wel op zijn plaats..
Enfin uiteindelijk zijn ze vertrokken en 's avonds kreeg ik een bericht dat ze goed waren toegekomen. Ze hadden er twee uur langer overgedaan. De boot kon de haven niet binnenvaren door het stormweer!
Rock en roll
