Duik mee in het leven van girl_on_tour. Een zestienjarig meisje dat op tournee gaat als zangeres en volg al haar gedachten, gevoelens, problemen en avonturen. Laat zeker een reactie achter op de berichten of in mijn gastenboek
gisteren heb ik nog naar Laure gebeld en mijn ouders. Allemaal waren ze even blij om me te horen en te horen dat alles goe met ma gaat. Laure zei dolenthousiast dat ze men liedje had gehoord op de radio en dat ze het fantastisch vond.Meteen begon ze met een hele uitleg dat ze altijd al had geweten dat het in me zat, en dat ze blij is dat ze het er heeft kunnen uithalen. En eigenlijk heeft zij dat ook gedaan. Ik heb dit alles een beetje aan haar te danken, want als zij me niet had overtuigd van mee te doen aan die talentenjacht dat had Martin me ook nooit ontdekt. Ik ben haar daar natuurlijk zeer dankbaar voor en zal dat nooit vergeten. Dat heb ik gisteren aan de telefoon wel honderd keer gezegd. Mijn ouders zeiden dat ze ontzettend trots waren. En dat ze dachten dat ik het echt zou gaan maken, maar dat ze me al ontzettend missen. Ik hun ook natuurlijk en Laure ook.
Vandaag zit ik al heel de dag op de bus. We moesten een hele afstand overbruggen. Het is nu half zeven savonds en om negen uur heb ik hier een optreden. Ben best een beetje zenuwachtig, want ja nu kennen de mensen mij al een beetje he. Als ik nu iets verkeerd doe of zing dan weten ze allemaal mijn naam enzo.... Martin zegt dat ze 'holding on to you' al stilletjes aan meer en meer beginnen te draaien op de radio en dat kan alleen maar een goed teken zijn.
Morgen heb ik een interview en dat is gelukkig in de namiddag, want eens uitslapen gaat me goed doen na de afterparty van vanavond. Ik hou jullie wel op de hoogte!
Ook vandaag was een zeer drukke dag. Ik ben opgestaan om acht uur en heb ontbeten met de rest van de crew. Om half tien werd ik verwacht samen met Martin en Sharon. We moesten de radio overtuigen dat mijn liedje het draaien waard was. En dat is gelukt. Ik mocht meteen 'in the air' een interview doen en heb geprobeerd om overal zo goed mogelijk op te antwoorden. Ze vroegen wie ik was, van waar ik kwam, hoe oud ik ben, waarom ik zo graag zing en zo verder. Daarna kondigden ze mijn single aan en toen was het zover. Ik hoorde mijn eigen stem op de radio en dat voelde fantastisch. IK was zo blij . Na het liedje konden de luisteraars gedurende een half uur bellen om hun reactie te geven op het liedje en lijn stem. Er kwamen ontzettend veel telefoontjes binnen, maar er konden er maar een paar in de ether komen e. En die er in kwamen, waren fantastische reacties. Zo van : Ik vind het een super mooi liedje, mooie stem, de volgende wereldster, nummer 1,.... Niet te geloven.
Vanavond, nu dus vertrekken we met de tour bus op weg en ga ik al op een paar festivals optreden. Martin denkt dat ik steeds meer fans ga aantrekken en binnen een paar dagen in de ultratop ga staan. Binnen een week kent iedereen mijn liedje en zullen ze me allemaal kennen als 'de zangeres van holding on to you'. Ik heb al een foto late trekken, die nu bij de drukker is, om mijn handtekening op te zetten. Ik geloof nog niet dat ik het nodig ga hebben, maar je weet maar nooit. Sebiet ga ik met Laure bellen zoals beloofd en ook mijn ouders verwachten een telefoontje. Ik ben nog maar drie dagen weg en mis ze nu al. ZE zijn immers mijn leven. Waren mijn leven, nu zijn ze nog reeds een deel ervan, maar een deek dat nooit zal vervagen. Ik word geroepen. Ik moet instappen in de tourbus. Dus ik laat je maar. ik hou je op de hoogte en zie wel wat er gebeurd. Dit is immers allemaal zo spannend.
Nu lig ik na een drukke, maar fantastische, dag op mijn bed in een hotelkamer van een vier sterren hotel. Vandaag ging zo snel. Deze morgen werd ik wakker in de tourbus toen die juist geparkeerd werd. Het was zeven uur toen. Ik mocht op mijn hotelkamer nog twee uurtjes gaan uitrusten en een lekker bad nemen vooraleer de zware dag zou beginnen. Echt slapen kon ik niet, door de stress. Vandaag werd mijn single uitgebracht en zou ik moeten optreden. Ik stond helemaal onder de zenuwen toen ik deze ochtend om tien uur achter het podium klaar stond om mijn single te gaan zingen. Van achter de coulissen kon ik wel een honderdtal mensen zien staan. Martin zei me wel dat dit een piep klein publiek was, maar omdat ik nog nooit had opgetrede en ik meteen zou weten wat ze van me zouden denken, was ik helemaal verloren. Ik was verward en wist niet waar ik was, maar dat verdween als vanzelf toen ik het podium opstapte. Ik had nooit gedacht van op het podium te kunnen staan terwijl ik zong. Het publiek luisterde aandachtig en het was fantastisch. Ik weet nu dat iedereen het goed vond. Morgen begin ik met promoten op radio en zo verder, want hier hebben ze al een heel aantal exemplaren gekicht, maar op ander plaatsen kennen ze me nog niet. Daarom gaan we regelen dat ze het op de radio gaan draaien.
Vandaag ben ik vertrokken. Gistere snel nog een foto gekozen en vandaag ben ik vertrokken. OP dit moment zit ik in de tourbus op weg naar de eerste stopplaats waar ik mijn single zal gaan promoten. Hij komt morge uit en dan ga ik hem promoten en het zingen voor een klein publiek. Niemand kent mij immers nog niet e. Ben benieuwd of hij zal aanslaan. Met mijn muzikanten(ja die heb ik nu :p) kom ik in ieder geval goed overeen. ZE zijn zelf allemaal nog redelijk jong.
Ik vertrok deze morge met gemengde gevoelens. Ik was ontzettend blij omdat mijn avontuur zou gaan beginnen, maar ook was ik ontzettend verdrietig omdat ik mijn familie en vrienden moest achter laten. Wanneer het moment van het afscheid was aangebroken rolden de tranen over mijn wangen. Ik heb met Laure afgesproke om elka dag contact te houden, hoe duur mijn telefoonrekening ook zou worden!!
Voor haar heb ik echt alles over en met mijn ouders heb ik zowiezo contact he. Ik ben nog steeds minderjarig. Mijn moeder was bijna mee op de bus gestapt omdat ze ei dat ze er ineens niet meer klaar voor was om mij te laten gaan. Ik ben toch maar haar enige dochter....Na een lang afscheid heeft ze me laten gaan. Ze vertrouwt Martin wel en natuurlijk hoopt ze dat dat vertrouwen niet geschaad zal worden. maar ik ken Martin nu al een beetje en ben er zeker van dat hij alles voor me zal doen. Hij laat me niet in de steek.
Affin van een dag in de bus te zitten word je toch meeer moe dan ik had gedacht. Ik denk dat ik maar is in mijn bed stap. Ja mijn bed. OP een tourbus, maar ik denk dat ik overal kan slapen. We komen morgenvroeg om zevenuur aan in het hotel waar ik twee nachten zal blijven. De bus is wel redelijk groot want we zijn hier met zen negenen. Ik, Martin(ùmaar die blijft alleen voo r de eerste dagen daarna moet hij opzoek naar nieuw talent) vier muzikanten , Sharon mijn persoonlijke assistente(fantastisch ) en dan nog een pers veratwoordelijke. Affin ik hou jullie wel op de hoogte