Duik mee in het leven van girl_on_tour. Een zestienjarig meisje dat op tournee gaat als zangeres en volg al haar gedachten, gevoelens, problemen en avonturen. Laat zeker een reactie achter op de berichten of in mijn gastenboek
vandaag moest ik voor het eerst naar de studio. Hoewel Laure super graag mee wou mocht ze niet. Zowel van mij als van de platenmaatschappij. Even was ze daar best wel boos om. Ik zie haar graag he, maar dit word nu een beroep voor mij en naar je werk breng je niemand mee In de studio ontmoette ik John. Hij is een van de schrijvers voor de singles van enkele beroemde popsterren en hij werd toegewezen om mij te helpe. Ik vertelde natuurlijk da ik zelf mijn liedjes schreef en na veel overleg met martin werd er besloten van eens te kijken aan welk liedje ik had gedacht. Ik koos voor men enigste liedje dat nog niemand had gehoord en het was meteen een schot in de roos.
Mits enige aanpassingen werd besloten dat dit mijn eerste single zou worden. Ik mag nog aan niemand tekst vrijgeven dus vanaf het moment dat ik daar de toestemming voor heb, laat ik het direct weten en schrijf ik een paar regels ervan in je. Alleen de titel mag ik al vertellen aan je, maar aan niemand vertellen e. Het nummer gaat heten 'Holding on to you' Klinkt toch fantastisch. Morgen schrijven wze verder. Ik heb geluk dat het eind juni is vlak na de examens en ik een hele zomer heb. Een zomertournee dus wie weet als hij niet aanslaat dan zit ik begin september weer gewoon aan de schoolbanken laat ons hopen van niet he en dat het een succes word
Liefste dagboek, vandaag was het dan zover. Ik moest mijn contract tekenen. Laure stond erop dat ze met me meeging en ik stemde toe want ze is mijn beste vriendin. Spijtig genoeg waren mijn ouders erbij, maar dat moest nu eenmaal he want ik ben nog minderjarig. Hoe stom het bleek dat mijn ouders er bij waren bleek nog eens toen martin(de eigenaar van de platenmaatschappij) ons een glas champagne aanbood en ik en laure er geen krege van mijn ouders. Ik was toen echt zo boos. Ik bedoel ik ben het toch die iets te vieren heeft, niet zij. Even leek het voor mij alsof ze mijn geluk wouden breken. Waar het dus op neerkomt is dat ik nog steeds boos ben en ook Laure vond het zo stom, al zijn we natuurlijk super blij dat ik getekend heb. Het staat nu vast. Ik ga een album opneme en op tournee gaan om mijn album te promoten. Hoe lang de tour gaat duren weet ik nog niet. Dat hangt af van de populariteit van men album.
Ik begin morge mijn eerste single te maken en in te zingen en op tour moet ik de rest maken. Over een week vertrek ik. Ik fga iedereen zo verschrikkelijk hard missen en dat maakt me wel droevig. Laure blijft gewoon hier wat ik zo spijtig vind, maar zij hoort daar niet thuis. Ik heb haar al beloofd dat ik elke dag ga belle of een sms ga sturen en wat mijn ouders betreft. Ik ga ze missen, want natuurlijk kunnen ze niet mee. Hun leven is hier en op tournee gaan behoort daar niet toe.
Ik ga priveles krijgen natuurlijk. Een van de voordelen is natuuurlijk wel da 'mijn hunk' zal zien hoe bijzonder ik ben.
Mijn toekomst en verhaal over mijn leven start nu. Hiervoor was ik een gewoon zestienjarig meisje dat dacht alles van de wereld te kennen en te weten, maar ik heb nu het gevoel dat ik nog veel ga ontdekken. Net zoals de wereld mij heeft ontdekt!
Vandaag was het eindelijk zo ver. De talentenjacht van een feestzaal in de buurt. Via het school schreef ik mij na lang twijfelen in. Mensen vertelden me wel eens dat ik mooi kon zingen, maar wanneer men dit compliment maakte wimpelde ik ze af door over iets anders te beginnen. De enige die ik geloofde was mijn beste vriendin Laure, maar nu weet ik dat ik al die mensen had moeten geloven. Ik schreef me ook in met de hoop dat dit mijn toekomst zou veranderen. Zowel op prive als op professioneel vlak. klinkt vast nogal vreemd om zo'n woorden te horen uit de mond van een zestienjarig meisje maar toch.... Wie droomt er nu niet van een carriére als zangeres?
Toen ik op het podium stond en 'de liefde van mijn leven' zag zitten in de zaal, kon het moment niet meer stuk. De jongen in de zaal zit bij ons school en is een echt stuk. Erges kon ik het niet verbergen dat ik hoopte dat hij hier voor mij zat. Ik zong daarstraks als nooit te voren. Dat merkte ik na het optreden toen een man op mij kwam toegestapt en vlak op de man af zei: "Jij bent wat ik zoek." Hij verklaarde zichzelf door te zegge wie hij was. De eigenaar van een platenfirma!!!!!!!!!! En hij wou mij een contract aanbieden. MIJ!!! En nu een paar uur later zit ik al neer te schrijven wat er is gebeurd. Na overleg met mijn ouders en enkele duidelijke afspraken kreeg ik de toestemming om een contract te tekenen. En dat is dan ook wat ik ga doen morgen. Mijn toekomst vastleggen. Mijn vader was natuurlijk niet zo enthousiast als mijn moeder die door het dolle heen was. Hij begon meteen met z'n preek over school en men academische toekomst. Ik zei dat alles in orde zou kome,want ik had dit al een duizendmaal gedroomt.Hij gaf dan toch toe.
Ik denk dat ik maar vast nog eens ga dromen over 'die toekomst' die nu op me afkomt
Ieder verhaal kan je wel beginnen met 'once upon a time'. Maar zo begin ik niet. Dit is een soort van dagboek dat gaat over een zestienjarig meisje dat ontdekt wordt door een platenfirma en beroemd word. Dit dagboek is in een ik-vorm geschreven en laat je meevoelen met de gedachte en gevoelens van het meisje.
Anders dan anders is dit geen boek maar een verhaal online dat je steeds kan blijven volgen! Het start met uitleg over de dag van haar ontdekking
laat ons hopen van niet he en dat het een succes word
