Deze week haalden Daccapo en Strana, Giorgio's ouders, het nieuws door hun succesvolle truffelzoektocht in de truffelplantage van restaurant ' t Convent in Reninge...
Met Bourgondiërs als baasjes waarvan ééntje dan nog een kok is was een bezoekje aan dit gekende restaurant iets wat al langer op ons verlanglijstje stond...
De reportage deed de rest...
Aangezien we aan zee waren, de zon verstek liet gaan en de afstand De Panne- Reninge maar een 25 km is besloten we eens een kijkje te gaan nemen...
Wat gepland was als een "informatief binnenlopen" werd iets wat onze stoutse dromen overtrof...
Chef- kok Rudi De Volder ontpopte zich als een zeer sympathiek man met een passie voor truffels...
Hij staat dan ook bekend als een autoriteit op gebied van deze zwarte diamanten...
Het gesprek tussen de twee koks ging van hotelscholen en keukenbrigades over zaalpersoneel naar steamers en materialen in de keuken tot...
truffels natuurlijk...
Het werd een zeer leerrijk gesprek waar we heel wat van opstaken...
Varkens blijken nog steeds dé uitgelezen truffelzoekers te zijn mààr ze eten de truffels ook op...
Varkens zijn instinctieve truffelzoekers...
Honden zijn getrainde truffelzoekers én eten deze niet op...
Ook in Spanje worden truffels gevonden meer bepaald in de streek tussen Madrid en Barcelona oa in de streek van Vic...
Een truffelplantage vraagt een kalkrijke en arme grond...
De honden des huizes zochten geen truffels...
én toen bleek dat we een zoon van het succesvolle truffelzoekende koppel honden in onze kofferbak hadden zitten stelde Chef Rudi De Volder spontaan voor om ook eens te gaan truffelzoeken...
Met een klein hartje en een gekke Giorgio aan de lijn zette ik dan voet op wat in mijn ogen "Heilige grond" was...
Achterzijde van 't Convent met rechts de truffelplantage...
' t Convent vanop afstand...
Onder het wakende oog van Chef Rudi De Volder deden we onze eerste aarzelende stappen in de truffelplantage... nét iets anders dan houten blokjes gedrenkt in truffelolie zoeken in onze eigen tuin...
Giorgio's neus rook van alles...
Met zijn speciale truffelschepje in de hand keek de Chef toe...
Had een onderonsje met Giorgio...
En het manneke ging weer aan de slag...
Onze tuinier vond dat de bomen te droog stonden en goot ze op zijn manier... Ik kreeg bijna een hartziekte, dacht dat dit gelijkstond aan heiligschennis maar met een brede glimlach zei de Chef me dat het geen kwaad kon...
Chef Rudi De Volder...
Giorgio begon te graven...
Het truffelschepje kwam ter hulp...
Maar onze speurtocht leverde niet echt iets op... Als beloning mocht Giorgio eens snuffelen aan een flesje truffelolie dat gebruikt wordt om de honden te trainen...
Papa Daccapo en mama Strana haalden de krant en het TV nieuws door een succesvolle truffelzoektocht...
Beiden hebben in Frankrijk hun truffelbrevet gehaald en mochten voor de tweede keer hun neus achterna in de truffelplantage van restaurant ' t Convent...
De aankondiging....
Mark...baasje én fokker van Truffelhonden...
Chef Rudi De Volder...
Strana krijgt haar beloning na het vinden van een truffel...
Het artikel in Het Laatste Nieuws...
Naast Daccapo en Strana namen ook Trova en Luce deel aan de zoektocht...
Giorgio kreeg een uitnodiging van zijn dierenarts om op controle te komen...
Ook zijn vaccinaties werden hernieuwd en bijkomend kreeg hij ook het Rabies vaccin...
De weegschaal wijst 12,700 kg aan en de 13 kg ligt in het verschiet...
Netjes wachten op zijn beurt...
Op de beruchte tafel...
Het ingebouwde motortje draait perfect...
Ook de luchtcirculatie werkt prima...
Hé! wat prikt daar zo?? Ondanks zijn Middelands Zee Syndroom (kleinzerigheid typerend aan mannelijke individuen uit zuiderse landen) heeft hij geen piepje gelaten...
Een pril februari zonnetje maakte een strandwandeling heel aangenaam...
Ook Giorgio kon er best van genieten...
Kant en klaar voor de start...
Gewoon mooi staan wezen...
Zijn pootjes kriebelen...
Toch nog even poseren...
Yihaaaaaaaaaaaaaaaa....daar gaat hij...om ter eerste!!!
Giorgio was niet de enige die zijn pootjes kwam strekken aan zee...
De vriendschap met een Sharpei was van korte duur...de wandelende rimpel wilde Giorgio van zijn krullen ontdoen...
Dan maar met zijn balletje spelen...
Rénnen maar...
Om dan fris gewassen doodmoe op de zetel in slaap te vallen... Klein detail...Giorgio doucht op 38° en staat erop dat hij grondig afgedroogt wordt... dus op schoot zitten in een dikke badhandoek tot hij zichzelf droog genoeg acht...
Donderdag avond stond de overgangsproef van C-klas naar B-klas op het programma...
Ditmaal slaagde Giorgio met 84% en mag hij vanaf volgende week de B-klas onveilig gaan maken...
Zaterdag morgen stond de Socialisatie Proef te wachten...
Vreemd terrein, vreemde honden, vreemde mensen...sociaal als hij is voor Giorgio geen probleem maar toch wel een stress moment...
Eerste proef: chip laten lezen en laten betasten
Giorgio wil zeker weten of het wel zijn chipnummer is...
Onderling overleg...
Slalom rond de kegels en benadering door een groep mensen... Giorgio zit er echt op z'n Giorgio's bij...
Mààr werkt de oefening wel netjes af...
Slalom tussen de groep mensen gaf geen probleem...
De groep sluit zich...
Hond achterlaten bij keurmeester en oproepen vanuit de groep...
Giorgio schiet uit zijn startblokken...
Zo ver zijn we al...
Wandelaar spelen...
Beurt afwachten onder het wakende oog van de keurmeesters...
Hond achterlaten, geleider verstopt zich en hond moet wandelaars met en zonder hond laten voorbij gaan... Giorgio bleef netjes staan waar hij was achtergelaten...
En nu ???
Vreugdevolle begroeting bij het ophalen...
Netjes op een rij wachten voor de laatste proeven... Laten voorbij gaan van joggers, fietsers en auto's...al dan niet met lawaai...
Het verdict valt...
Giorgio's resultaat... Op alle proeven geslaagd!!
Vanaf nu mag hij als gediplomeerd sociale hond door het leven stappen...
