|
Enkele dagen geleden bruiste de metropool Hamburg nog van het leven. Nu lag de hele stad, net zoals alle andere steden ter wereld er lam bij. Geen vliegtuigen die opstegen of neerdaalden op Hamburg airport. Geen scheepvaart op de Elbe, die sinds 1842 bevaarbaar voor commerciële doeleinden. Enorme containerschepen, majestueuze oceaanstomers en luxueuze jachten lagen roerloos in een van de grootste havens van Europa. Geen aan-en afrijdende vrachtwagens in de vele industriegebieden. Geen reizigers die door elkaar krioelden in de metro. Geen toeristen in de mooie steden van de wereld. Geen wandelaars in de historische Speichersteden. Geen drukte meer over de hele wereld. Zoals het er nu uitzag was er niet eens een morgen. Zoals het er nu naar uitzag was er niet eens een morgen meer.
Ook in de moderne appartementsgebouw, dat eigendom was van de firma Tekronos waar Eli's vader werkte, was het abnormaal stil. in appartement 4c zat Ilna het zusje van Eli een film te kijken. Hoewel Ilna anders altijd lachte was ze nu heel stil. Maar ja, hoe zou je zelf zijn als je moet vluchten van je eigen familie uiteindelijk op het einde van het boek komen de jongens en meisjes er goed vanaf. Ik vond het einde het beste stuk van het boek omdat het daar heel spannend werd. Door het grote gevecht tegen de zombies die de overgebleven mensen moesten verslaan. Het was een heel goed boek met veel variaties in taalgebruik. Ik hou van de drie schrijvers van dit boek het was een mooie leeservaring en zeker nu dat ik weet dat de jongens en meisjes gewonnen hebben tegen deze gemuteerde zombies die het boek spannend maakte.
Gilles
|
