Ik ben Gill Geraerts, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Gill.
Ik ben een man en woon in MUNSTERBILZEN (BELGIE) en mijn beroep is Nog lekker niks.
Ik ben geboren op 03/10/2007 en ben nu dus 17 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mama en papa blij maken.
Zoeken in blog
Zoeken met Google
Categorieën
Zoeken met Google
Hallo wereld, hier ben ik dan
Het vervolgverhaal van mijn leven
11-08-2008
MIJN EERSTE STAPPEN .....ALLEEN YEAHHHHHHH
Amper tien maanden oud en ik kan al heel alleen lopen. Zoals elke echte jongen wil ik natuurlijk overal aan zitten en alles verkennen. Soms reik ik iets te ver en dan moet mijn poepeke het besluiten. Maar niet getreurd, dan maar zitten en met de dennenappels spelen..
Nu ben ik nog wat te klein ik ben pas acht maanden geworden. Dus die motorfiets dat blijft nog even weggelegd voor de verre toekomst. Mijn eerste ding wat ik ga leren dat is natuurlijk zwemmen. Waterplonsen doe ik al graag en ik heb ook al mijn eigen bootje. Dus nu nog snel even mijn brevet halen en mijn rijbewijs voor de motorfiets. En dan maar sjeuren naar de zee om daar te gaan zwemmen... Tof hé?
Helaba, ik ben intussen al zeven maanden. Zitten is geen probleem meer voor mij en ik begin al mijn eerste stappen te doen in de mobiliteit op deze wereld. Mijn eerste vervoermiddel. Dit is niet alleen handig om te leren lopen maar ook dat ik mij kan zetten als ik wil. Mama en papa moeten eene stoel zoeken als zij aan het lopen zijn en zich willen zetten. Voor mijn ouders is dit een eerste test in het "Hoe zet ik alles veilig". Alles wat op hoogte is van mijn leergierige handjes is onveilig want ik wil alles vastgrabbelen. Dat beloofd voor de toekomst..
BLANKENBERGE -----> Voor het eerst naar de zee <-----
Vandaag 15/04/2008 heb ik voor de eerste keer de zee gezien. Mijn overgrootouders waren een weekje op vakantie in Blankenberge en Paotje en bompa gingen hen daar opzoeken. En wie mocht mee denk je ??? Inderdaad ikke ! Ik heb er van genoten want ik heb de hele tijd gelachen. Ik heb ook de zeemeeuwen gezien en het zandstrand. Van de reisweg heb ik niet veel meegekregen want als een voorbeeldige jongen heb ik bijna de hele reisweg geslapen. Ik had mijn buikje vol en een droge pamper aan, dus wat wil je nog meer als knaapje van zes maanden.
PASEN ----> Voor het eerst zijn de Paasklokken gekomen
Paasklokken ???? Ik heb toch niks horen luiden ! Maar dat geeft niks want ook nu met Pasen sta ik weer eens lekker in het middelpunt. De Paasklokken (of was het de Paashaas) zijn speciaal voor mij naar Munsterbilzen gekomen. Lekker met mama en papa op bezoek bij Paotje en daar heb ik veel lekkers gekregen. Ik mocht er wel niet zo van eten want dat is nog niet goed voor mij. Maar zoals jullie kunnen zien was mijn vriendje "Booke" wel van de partij. Ja ja die lust dat wel hoor. Ook een mooi peluchen Paaskuiken heb ik gekregen. Het was wel een groot kuiken, gelukkig maar
Aha, ik ben voor het eerst op week-einde gegaan in een recreatiepark. Samen met de hele familie van de kant van mijn bompa zijn we vier dagen naar Nederland getrokken. Naar het park "Weerterbergen". Tof jong. Lekker gaan wandelen in de natuur, naar de eendjes kijken en de ganzen. Dan zijn we ook gaan bowlen op een Disco-bowlingbaan. Zelf heb ik nog niet mogen gooien want daarvoor is die bal me nog te zwaar. Alhoewel ik wel aan mijn mama heb duidelijk gemaakt dat ik graag zou meedoen. Ook heb ik mijn nichtje "Hannelore" leren kennen. Die is acht weken ouder dan mij en kan al zelfstandig zitten. Pfff ik kan toch al beter staan dan zij.. Ja het was een heel prettig weekendje en ik ben daar een stukje verwend geworden hahaha. Mama was daar niet zo heel gelukkig mee maar mijn "Paotje" zegt dat zij er is om haar kleinkind te vertroetelen. En omdat er nog maar één kleinkind is ben ik dat dus.. (Ben toch eene gelukzak hé) Ook hebben we een uitstapje gemaakt naar Weert want daar was het juist paardenmarkt. Lekker iets drinken op het terras. Dat zag ik wel zitten... en mijne papa en bompa ook..
Jaja, ik heb het van geen vreemden... mijne bompa is een echte carnavalsmaniak en mijn Paotje en mama die kennen er ook iets van al wil dat niet zeggen dat mijne papa thuis blijft zitten. In tegendeel die gaat lustig mee stappen en de feestmuts opzetten met de carnaval. Mijn papa en mama hebben me al een ferm pakske gekocht en nu maar naar de optocht gaan kijken..
Ik heb jullie nu al vanalles verteld maar één voornaam ding ben ik vergeten. Iedere avond kijk ik er naar uit om in mijn badje gestopt te worden. Mama maakt dan een lekker warm badje klaar en dan mag ik al zwemmen. Het is nog niet echt zwemmen maar watertrappelen dat kan ik al goed. 's Avonds tegen acht uur laat ik me wel horen en mama weet dan direct dat ik hiermee bedoel dat ik in mijn badje wil. Ik wordt later misschien wel een zwemkampioen.
Vandaag heb ik voor het eerst een nieuwe ervaring gehad betreffende mijn eten. Mama is met mij op bezoek gegaan bij de kinderarts en vanaf vandaag mag ze met mijn voeding al beginnen overschakelen naar iets meer vaste voeding. Ik heb dus mijn eerste "FRUITPAPJE" gekregen. Bwha was me dat effe wennen. Ik heb wel bijna alles opgeëten. Natuurlijk vond paotje dat ook een hele belevenis en zij heeft me dan ook moeten "papje voeren". Zelf de hond Booke is komen kijken hoe goed ik al kan eten. (Of was hij misschien zelf uit op de restanten van mijn fruitpapje?)
Vandaag heb ik voor het eerst nieuwjaar gevierd. Vorige nacht is het jaar 2007 overgegaan naar 2008. Naar het schijnt was er enorm veel vuurwerk is er veel geëten en gedronken. Wij hebben thuis gevierd onder ons drieën. Papa en mama en ikke. Ik heb mij nog gewoon gedragen. Ik heb rustig mijn flesje leeggedronken en ben dan mijn beddeke ingegaan. Van het vuurwerk heb ik ook niets meegekregen, ik heb rustig verder geslapen. Volgend jaar... dan zal het wel iets anders gaan verlopen want dan ben ik al één jaar geworden en dan hoor ik al bij de grote......"baby's'.
Ze hebben het allemaal erover dat ze graag een witte Kerstmis willen hebben. Maar wat betekent in de eerste plaats "Kerstmis" en wat bedoelen ze dan nog eens met een "witte" Kerstmis? Ik zal dat later ook wel gaan leren allemaal maar dat is nu het minste van mijn zorgen. Wat ik wel weer bemerkt heb is dat er met "Kerstmis" ook alweer kadootjes worden gegeven. Wel anders dan met Sinterklaas want nu liggen de kadootjes in mooi papier ongepakt aan de voet van een boom. Stel je voor... een boom in huis, waar halen ze het toch vandaan? Maar laat ze maar doen, het is in elk geval gezellig en de boom was heel mooi versierd. Wat belangrijker is....ik sta alweer in het middelpunt van de belangstelling. Ik ben dan ook al "bijna" drie maanden hé.
Ja ik ben nog maar net twee maanden oud en ik mag al voor de eerste keer kennis maken met Sinterklaas. Ik versta nog niks van die man met zijn hoge hoed op zijn kop en van die gekke zwarte mannen maar wat ik wel al ondekt heb dat ik dat ik weer een speelgoedje heb bijgekregen. wat zeg ik ?? Eéntje ? Amaai, bij mama en papa, bij Paotje, groot Paotje, bij de buren en noem maar op. Ik denk dat ik me goed kameraad moet gaan houden met die goede Sint.
Na het doopfeest in de kerk hebben wij een babyborrel georganiseerd. Er waren wel 200 genodigden komen opdagen die dag. Er was gezorgd voor lekker eten en snoep en ook aan drinken kwam het niet te kort. Mijn Paotje zegt dat het feestje is uitgelopen en dat het half tien 's avonds was toen zij thuis kwam. Tja dat moet ze maar over hebben voor hare oogappel. Aan iedereen die is komen opdagen wil ik heel erg bedanken.
We zijn vandaag 21 november 2007 en het is voor mij een heel belangrijke dag. Vandaag wordt ik gedoopt tot de Rooms-Katolieke kerk. Voor deze plechtigheid hebben we ons moeten verplaatsen naar de kerk van Merem-Bilzen. Er werden die dag drie kindjes gedoopt waaronder ikzelf. Het was een gezellige sfeer in de kerk en ik heb me kranig gedragen. Ik heb niet gehuild en ook niet toen de pastoor het koude water over mijn hoofdje kwam gieten. Wat het allemaal voorstelde weet ik nu nog niet maar dat zal later wel komen. Na het doopfeest in de kerk begint het grote feest in de gemeenschapszaal in Eik-munsterbilzen. Jeahhhh een BABYBORREL.
Vandaag is het 3 november 2007 en dit wil zeggen dat ik nu precies één maand oud ben. Ik lijk nu echt op een mooie baby zegt mama en paotje en ik begin me dan ook al te manifesteren. Tja, wat goede voeding al niet doet hé want ik ben op die maand al meer dan een kilo bijgekomen en dat wil toch al iets zeggen. Ik slaap goed, ik eet goed en ik doe mijne pamper goed vol. Wat moet een baby van mijn leeftijd nog meer hebben. Ik kijk al uit naar mijn eerste feestje want op 18 november is het de "babyborrel". Paotje denkt aan het eerste gedeelte van dat woord en bompa aan het laatste gedeelte. Of er veel zal "geborreld" worden weet ik niet maar waar ik wel zeker van ben dat is dat "ik" in het middelpunt zal staan. Joepie kadootjes...
Zo snel gaat het. Ik ben nu al drie weken en scoor goed bij mama. Ik slaap al lekker door 's nachts zodat mama ook een beetje op haar positieven komt. Mama is alweer een tijdje aan het werk in de winkel dus heeft zij haar rust nodig.
Ik heb ook nog een andere "over" grootmoeder die mij ook wil vertroetelen. Ik laat u hierbij graag een foto zien van haar.
Voila, we zijn weer een weekje verder. Nadat ik mijn eerste ver"week"dag gevierd heb is er intussen opnieuw een week verstreken. . De afgelopen week heb ik al aardige vorderingen gemaakt. Ik heb dan ook gretig gebruik gemaakt door mijn oogjes open te houden hoe de wereld eruit ziet. Ik begin al een onderscheid te maken tussen bepaalde gezichten en hoef niet enkel meer op het geluid af te gaan. Af en toe trek ik eens met mijn mondje en dat maakt iedereen dolgelukkig want ze zeggen dan dat ik op hen lach. Misschien is dat ook zo maar zelf weet ik dat nog niet.
Ik heb jullie beloofd om een foto van mijn "opa" van mijn papa's kant. Die kunnen jullie hier dus zien
Vandaag ben ik precies een week oud. Mijn Paotje is voor de eerste keer met mij gaan wandelen met de koets. Voor de rest ben ik een brave en voorbeeldige baby. Een "gerust" baaske. Als ik maar mijn eten op tijd heb (en daar zorgt mama wel goed voor) en op tijd een zuive pamper krijg dan slaap ik de rest van de dag wel. Ik ben inmiddels ook al bijna 200 grammen aangekomen. Allemaal spieren denk ik. Morgen stel ik u voor aan mijn "opa" van de kant van mijne papa.
Jaja, mijn eerste week zit er bijna op en ik ben al veel vertroeteld geweest. Degene die mij echter het meeste wil vertroetelen behalve mijn mama dat is toch wel "Paotje". Zij is mijn meter en ze heeft gezegd dat ze mij gaat vertroetelen ook al zegt mama dat ze mijn niet mag "bederven". Maar waarom zijn de grootouders er anders zegt zij, toch wel om de kleinkinderen te vertroetelen zeker ! ! Mijn Paotje komt ook uit eigenbilzen en zei heet "Anita" met hare voornaam. Ik zal echter altijd paotje tegen haar blijven zeggen. Zij is Paotje als verkleinwoord want ik heb ook nog een Paot, da's mijn overgrootmoeder Mariëtte.
Vandaag ben ik voor de eerste keer echt in winkel, allez, achter dan. Mijn mama wil zo stillekesaan terug in de winkel helpen want de laatste tijd heeft Paotje dat bijna alleen moeten doen. Jaja in de winkel en want voor ene.. HMmmmmm. Mijn mama en Paotje hebben samen een broodjeszaak - crèmerie en pannenkoeken gelegen juist tegenover de kerk in "Eik" Munsterbilzen maar daar vertel ik u een van de volgende dagen wel meer over want ik moet het zelf nog allemaal ontdekken.
Vandaag ben ik bijna de hele dag op bezoek geweest bij "Paotje" en "Bompa". Mijne "bompa" wil zelf dat ik hem zo noem, zo lekker ouderwets en dat heeft toch wel iets. Mama en papa waren er ook bij en we hebben ons de ganse dag fijn geamuseerd. Het is te zeggen, ik heb lekker geslapen en geëten en weer geslapen en papa heeft zich met zowat vanalles bezig gehouden. Mama en paotje zijn zichzelf eens even gaan verwennen met een verzorgingskuur. Waren het nu de nagels of de zonnebank.. ik weet het niet precies maar ik denk dat ze het fijn vonden er met z'n tweetjes eens even tussenuit te zijn voor enkele uurtjes terwijl de "mannen" op mij moesten passen. Wel dat waren geen problemen hoor wij drie mannen onder elkaar. Ik heb me zeer braaf en voorbeeldig gedragen en heb gewacht met mijne pamper tot de vrouwen terug waren. Tja als mannen onder elkaar moet ge u verstaan hé.
Hier stel ik u voor aan mijne "bompa" van Paotje. Mijne bompa is eigenlijk afkomstig uit Lanaken en heeft een "Engelennaam" namelijk Serafijn. Zoals je ziet weet hij goed hoe hij me moet hanteren en ik denk dat ik in mijn verder leven nog veel van hem moet leren. Zo van die mannendinges en klussen en zo vanalles.
