Mijn eerste blog-bericht vanuit Australië is een feit en tot zover ook
mijn goede voornemen om alles in in het Engels te schrijven.
Op dit moment zit ik veilig en warm :D in mijn zetel naar
televisie te kijken, maar om hier te geraken heb ik toch enkele kleine problemen
moeten oplossen.
Voor ik woensdagochtend in Brisbane one small step for man,
one giant leap for mankind kon roepen zijn British Airways (BA) en Qantas er
toch wel in geslaagd om 2 van mijn 3 vluchten met meer dan een uur vertraging
te doel landen. Ok, al bij al kom ik liever te laat aan, dan te vroeg neer te storten Door deze vertragingen en door het
feit dat BA mij vriendelijk op een andere vlucht heeft gezet -zodat ik mijn
volgende aansluiting zou kunnen halen- was er jammer genoeg geen spoor van mijn bagage L Na
$100 gekregen te hebben van Qantas ,voor het ongemak, kon ik verder enkel maar
afwachten in m'n hostel. Dit was echter buiten de K9-hond van de Australische douane gerekend die
het broodje, dat enkele uren voordien in mijn handbagage zat, blijkbaar nog kon
ruiken J Maar no worries, na deskundig ondersteboven halen van mijn bagage, of wat er nog van overbleef, kon ik dan uiteindelijk toch Australië binnen.
In Brisbane-stad ben ik dan maar op zoek gegaan naar een
hostel. Ik vond een kleinere, maar gezellige jeugdherberg (WoodDuck) in het
centrum van de stad. Tijdens die 3 dagen het museum bezocht, aan het strand
gelegen en verbrand geraakt na 2 uur (en dat in de lente J), op mijn bagage
gewacht, rugbystadion gezien, zwembroek gaan kopen, mijn neus gesnoten (want
was nog een beetje ziek) Uiteindelijk dan vrijdagmorgen mijn bagage teruggekregen. Een geluk voor mezelf, maar ook voor mijn kamergenoten die me toch graag wat eerder van boxershort hadden willen zien veranderen (al die werkwoorden zeg)...
Vrijdag nog een nachtje bij een ex-huisgenoot van bosklapper
Sander verbleven in een zalig huis in Bardon, een buitenwijk van Brisbane. Dit werd ook mijn
eerste ervaring met Australian wildlife: die spinnen zijn hier net iets groter
dan in Zedelgem
Nu zitten mijn eerste dagen in het ziekenhuis erop. Erg leuk
werk bij de koalas, maar dit verhaal ga ik volgende keer vertellen want nu
komt er net een buidelbeertje voorbij met een lange snuit en het verhaaltje is
uit
