Opnieuw was het zondag prijs. Een voetbalmatch van hoog kaliber speelde zich af rond 19u00 en dit in de contreien van Mont Saint Amands.
Wat gebeurde er allemaal?
Laat ons beginnen met het mindere nieuws, zijnde het resultaat op het scorebord. De uitslag was nl. 4 - 4 zodat er geen wijziging in de tussenstand gebeurde. Die tussenstand is trouwens (licht)blauw 31 punten en (CM)groen 25 punten. De kloof is nog overbrugbaar doch zal groen best stilaan beginnen aan de zgn remonte.
Het moet gezegd dat groen erin is geslaagd ware braziliaanse passes op de kunststoffen mat te gooien. Maar jammer genoeg heeft dit niet geleid tot een monsterscore. Ook de laatste aanwinst Eugène was weer in goede doen. In zijn korte speeltijd liet hij het doelhout bewegen. Of dit nu door zijn schoten of zijn snelle flitsen was is nog niet geweten.
Oh wee, oh wee ... Blauw werd niet gespaard van tegenslag. Rudy begon juist terug minder de pijnlijke voet te voelen of daar was het volgende kwaaltje reeds. Hij kloeg over een zekere gevoelloosheid aan het linkerbeen. Ook het verwijderen van zijn spannend onderbroekje kon hier niet helpen. Hiervoor zou hij best eens een dokter consulteren! Verder regende het blessures bij de bleukes. Ivan de gevreesde viel uit met een liesblessure en dit op het moment dat zich een rechtstreekse confrontatie stelde met zijn jonger en mooier broertje. De kwetsuur was zo ernstig dat hij even buiten westen was. Had hij zijn legerdienst gedaan was dit alles waarschijnlijk niet voorgevallen. Ook kloeg Luc over een fantoompijn. Rare jongens die mannen van het spoor. Verder alles OK bij blauw.
Bij groen vierde André zijn rentree doch dit deed hij jammer genoeg in het geel en zonder een traktatie. Dit kan beter, Dreetje. Groen pakte ook uit met een nieuwe ploegopstelling, zo werd de groene "dulle griet" Didier in het doel geplaatst. Jammer genoeg dient hier nog wat aan de automatismen gewerkt (cfr. de score).
Na deze harde pijnen diende weer wat stoom afgelaten. Dit gebeurde gewoontegetrouw in de Clochard waar Patrick en Tanya ons weer gastvrij konden verwelkomen. Jaja, ook Patrick zei deze maal goededag zonder zichzelf te bezeren. Hij vergastte zijn voetbalvrienden op menig stemmig liedje maar jammer genoeg vergat hij dat je daarvoor niet altijd de volumeknop op maximum moet zetten. Die oude jeugd toch.
Hier toch een paar fotootjes van dit stemmig onderonsje. Zoals gewoonlijk werden enkele oud vlaamse spelletjes gespeeld. De absolute favoriet was tepelknijpen. Onze voorzitter Koen wordt hier echt wild van.
