Gerowi Pittem Lourdes 2017

Héél héél lang geleden bestond er wel de tamtam maar nog geen internet dus hebben jullie wachten moeten wachten op het verhaal van de 23ste.

Ik wil nog een kliene anekdote vertellen van in de Bistrot gourmand waar we hebben gegeten.

Robert de Vos euh... sorry Robert Vandev....probeerde Johan in de luren te leggen met de volgende mop:" Zeg 10 heelvlug na elkaar klepel klepel klepel ... je patatten ete je met een ... (de meesten geven dan als antwoord een lepel) maar Johan ijzig kalm, de rust zelf zei doodgewoon :" Met een vork".

"Reintje" was erniet gemakkelijk van en probeerde nog eens met een andere mpop. Ook nu liet Johan zich niet in de lurenb leggen en koos hij het goede antwoord.

Johan wees voor de rest van de week op je hoede wnat ons Roberke zal het niet kunnen laten om je toch eens beet te hebben.

Het weer vanb vanbdaag:in de ochtend wat miezerig met daarna wat grijze wolken, met op het einde van de dag een beetje zon en voor de fietsers opgepast er is een heel sgterke zijwind. Vandaag geen FrankD. maar wel onze lieftallige Sabine, prachtig als je haar ziet verschijnen maar we hadden met zijn allen gedacht dat ze de zon wat meer zou laten schijnen.

Vooraleer te vertrekken nog een kort gesprekje met onze sympathieke mevrouw van Hotel Plume. Eeen super vriendelijke verschijning maar blijkbar kan er achter iedere facade heel wat leed schuilgaan. Ik heb haar dan ook meegegeven ook al geloof je misschien niet dat we een kaars voor haar zou laten branden in Lourdes. Ze vond dit een heel mooi gebaar en ze deed teken dat dit voor haar heel waardevol zou zijn.

Dus ... om de goede vrede te bewaren de "karre" allé de fiets keren en op zoek naar de GSM.

Ook vandaag heel wat diertjes gezien een reiger een platgereden slang maar ... vandaag geen verhaaltje en als je er toch eéén,tje wil lezen om in te slapen moet je maar eens kijken bij de reacties.

Het begin van de rit was nogal heuveld en na eeen ontbijt kan dit nogal eens parten spelen. We hadden in het begin van de rit ook de meeste hoogtemeters en dat maakte het nog eens super lastig. Toppunt was nog een "klimmetje" of zeg maar KLIM van 13%.

Voor sommige kwam de verzuring van de spiertjes wat vlugger aan bod maar ook hier werden alle "schakels" ingezet en liep de ketting gesmeerd zodnig dat iedreen het tot een goed einde bracht.

Een eerste stop in Siant Lours.Op een pleintje dichtbij een klein kerkje konden we genieten van een koekje en een frisdrank.Een voorbijrijdende fransman knoopte een geprek aan en vertelde zijn levensverhaal en het leed van de mensen die nu in frankrijk met pensioen gaan. Oef ... een rustpauze kan toch veel deug doen.

Het was voor velen een lastige rit en de grootte velden zonnebloemen konden hen niet echt bekoren tot....

Eddy S. vastelde wat rij ik super vandaag, het is net alsof ik op één been rij. Blijkbaar heeft hij dit iets te letterlijk genomen en reed hij bijna nog met één pedaal.

Gelukkig de SUPER mecaniciens hadden een oplossing en ze zouden dit repareren op het einde van de rit.

Tuseen de eerste en de tweede stop viel er weinig et beleven.Heel wat leegstand van huisjes, weinig mensen waar je eens kon naar zwaaien.

Net voor de tweede stop kregen we nog een "parcourke" voorgeschoteld om U tegen te zeggen.

Een verharde weg was her zeker maar men had er niet bij verteld hoe "abominabel"(mijn beste frans) die wel was.

We reden wel door de open velden en ik dacht:" te midden in de Vlaanders , diep in de velden weunde er een wilde..."(neen een boerendochter hebben we niet tegen gekomen of gezien want er was geen volk op de baan)

Stop 2 was een andere locatie locatie dan voorzien : Beauvoir de Niort. Na al dat gehuppel van dei verharde weg, huppelden de boterhammetjes en stokbroodjes gemakkelijk naar binnen.

De aangeboden kazen ons aangeboden dor het kaashuis Eddy en Geert smaakten overheerlijk.

Nog 31,6 km te rijden en ja we hadden het terug aan onzen "Frak" wnat we begonnen weeral niet plat.

Een flinke zijwind speelde in ons nadeel maar na al die gerden kilmoters konden we wel al tegen een stootje.

Saint Jean d'Angely velen hebben geen paters of broeders gezien bij hun aankomst want de RUST was heiliger en héél veel beter dan eens rond te kijken.

In een abdij kan men al vlug eens zijn weg verliezen en dat kan met de besten gebeuren.

Broeder Bertrand zie laat ons de trap naar boven nemen want ooit is Maria daar eens verschenen. En... inderdaad broeder Bertrand had het juiste pad gekozen; Moraal van het verhaal: Onzen Bertrand kon een broeder of pater zijn geweest.

Ok onze pas ingewijden hadden wat problemen; Broertje Eddy en Geert waren buiten geraakt maar onmiddellijk verdwaald.

Gelukkig konden ze later aansluiten bij de kudde anders was het zonder eten naar bed of in de camionet.

Morgen rijden we naar Libourne de streek van de Saint Emilion (c'est vraiemont bon)

Weetje: Monique proficiat met jullie 42 jaar huwelijk. Ik moet zeggen van den Bert dat zijn centen op zijn. Je kan storten op het rekening nummer van de Gerowi met vermelding: een centje voor de pret van onzen Bert.