Vandaag gaat de rit van Amiens naar Evreux  155 km.

Misschien eerst nog een kleine anecdote van bij het avondmaal. We krgen als hoofdgerecht bij de kip vlindertjes (je dat wel hé)

Raar maar waar sommigen kregen al echt de vlinders in de buik en met een zalige blik dachten ze aan het thuisfront.

Het ontbijt was heel lekker en met de nodige vitamines konden we terug tegen een stootje.

We waren vertrokken en nog geen 100m verder kreeg er iemand het idee van het verhaaltje te vertellen :"Wat zit er in mijn valies, heb ik alles mee ...oei oei oei waar staat mijn valies!!! Heb ik die wel mee!!! Etienne keerde zijn "kar" allé zijn fiets en ging kijken en vragen : Is mijn valies mee?" Etienne was nu gerust maar heeft tijdens de rit nu en dan het verhaaltje van de valies moeten horen

In tegenstelling tot gisteren waar de zon van de partij was werden we vandaag "overspoeld" door de regen. De regenvestjes deden hun dienst en voor sommige was dit niet echt nodig alhoewel er toch een moment was dat Robert besloot om er ook maar ééntje te dragen. Je kent dat wel hé het groepsgevoel kan een mens soms tot inkeer brengen.

Niet alleen de weergoden zaten ons niet mee maar ook de  fietsen kregen het te verduren.

In Gerberoy een prachtig bloemendorpje dat Geert kende was bewonderenswaardig. Na wat verfrissing een hapje eten was het geen tijd om terug te fietsen maar om de gehavende fietsen te repareren. Gelukkig beschikken we over twee goede mecaniciens en toonden Eddy S. en Chris V. wat ze in hun mars hadden.

De volgende stop was in Andelys waar we op een pleintje niet ver van de petanquebaan onze picknick konden verorberen.

En... er werd veel, heel veel gegeten blijkbaar zorgde de regellucht voor een nog grotere honger.

Na de stop reden we over de Seine, die we konden bewonderen in al haar pracht. Voor zij die nog nooit de Seine hebben kunnen bewonderen moet je dit echt eens doen.

De regen bleef van de partij en voor bijna de rest van de rit werd het onze trouwe bondgenoot. We hadden het ook liever anders gehad maar er was niemand die klaagde en iedereen reed gezwind verder. De kopmannen trotseerden de wind en zo kwamen we allen veilig, welgezind en zeker blij dat we er waren.

Na een lekkere douche, een aperitiefje was er nog een kleine kwis met als prijs : een gratis massage van Kristine.

De vraag werd goed beantwoord door Bert; Zo zie je maar je bent nooit te oud om te leren of beter gezegd om iets te weten.

Morgen is iedereen terug paraat en rijden we van Evreux naar Mulsanne 153 km.

Ik denk wel, al durf ik dit niet luidop te zeggen maar dat iedereen hoopt dat het zonnetje terug van de partij is.