Deze morgen nog vlug een stevige douche genomen om "proper" in SdC aan te komen. Met 1 Franse pelgrim ontbeten ... en vertrokken ...

Het werd toch nog een pittig tochtje ... over de heuvelruggen, door de luchtige bossen en langs de buitenverblijven van de welgestelden ¡ Meerdere keren werd ik door pelgrims aangesproken ...."Ga jij naar SdC ??? Waar ben je geweest ? Welke albergues bezocht je ???" ... een Italiaans koppel, een Mexicaanse studente, een Frans koppel .....

De overgrote meerderheid van de pelgrims stappen hun camino individueel ...... zeker 70 / 100 ¡¡¡ Ik ben hier dus absoluut geen uitzondering ¡¡¡

En dan steek je de laatste heuvelrug over ... en daar ligt SdC ... met een grandioos uitzicht op de kathedraal en op ons ( Gerda ¡ ) klooster ¡¡¡

Ik kwam dus kletsnat bezweet in SdC aan .... zo hoort het eigenlijk ook ¡¡¡ Ik had vanaf thuis reeds een hotelkamer gereserveerd ... omdat deze datum zo dicht bij hun feestdag lag ... en passeerde toevallig ook al dit hotel bij het binnenkomen van de stad. Mijn rugzak met kleine schelp deze keer ( was ook korte camino he ) en mijn stokken afgegeven ... en riebedebie ... naar de kathedraal en het grote plein ¡  Het was er heel druk ...¡

Ik hoorde deze morgen vertellen dat er op 25 juli    3.000 pelgrims waren aangekomen ... let wel de Spanjaarden pikken speciaal op deze feestdatum natuurlijk ¡¡¡ Alle bedden in de stad ( en ruime omgeving ) waren bezet .... en het jonge volkje lag massaal te slapen op het plein voor de kathedraal in hun slaapzak ¡

Om 11u30 had ik één van de laatste zitplaatsen in de kerk voor de pelgrimsmis, die elke dag om 12u begint ¡¡

Het werd een speciale editie ... aandoenlijk ¡ Er gingen meer dan 30 priesters bij de viering voor en alles werd geleid door een Canadese bisschop.

Dit was de eerste keer dat ik ook regelmatig Frans en Engels hoorde praten .... naast het Spaans natuurlijk ... door de voorgangers ¡ Een heel grote Spaanse jongerengroep ( honderden ) verzorgden de liederen in hun typische stijl en ook het nonnetje met de hemelse stem is nog steeds van dienst ¡  Er kwam een solo-optreden van een operazanger, heel doordringende orgelmuziek en natuurlijk mocht de botafumero ( wierookvat ) niet ontbreken ¡¡¡ Welke imposante viering, echt enig ¡¡¡

Een pickniek genomen op een bank in het stadspark ... en aan de praat gegaan met een Portugese pelgrim, een 55+ moeder van drie jongeren.

Nu ga ik nog naar de St.Franciscuskerk ... om de beloofde kaarsjes te ontsteken ... ik ben geen kaarsenmadam maar voor deze ene keer wel ¡¡¡

Gerda ik zal eraan denken ¡¡¡

Deze avond wil ik onze traditie verder zetten ... na een geslaagde camino eten wij fruits de mer .... weet je nog ???? ......dus ...... t zal een kleintje worden ... in verhouding met deze stapperiode natuurlijk ¡¡¡

Deze camino is een ideale als eerste camino ... voor zij die willen kennismaken met het caminogebeuren ... en de caminosfeer ¡

Door de omstandigheden is dit mijn eerste camino alleen geworden ..... beide vormen, zowel met twee of alleen, zijn interessant ... elkeen heeft zijn eigen charmes. 

Mijn gedachten waren dikwijls bij hen ... die nu een ruggesteuntje nodig hebben ¡

Graag zou ik in volle respect en dankbaarheid een stevige knipoog willen doorgeven naar mijn echtgenoot ... die me toch weer eens liet gaan en me steunde ¡¡¡ Ik ben ook dankbaar dat mijn lijfje zo n tocht probleemloos verwerkt ...

Ik heb gedurende deze kleine week geen enkele Vlaming ontmoet ... of geen enkele maal "Vlaams" horen spreken ¡¡¡ Mijn Engels en Frans werd weer eens goed ingeoefend ... en het Spaans lukt ... met het jaar beter ( in trefwoorden, hé ).

Morgen vlieg ik terug richting Brussel .... naar het slechte weer, zegt men ¡¡¡¡????

Dank voor elke fijne reactie ¡

Gisteren kwam er een echt kippenvelmoment ... toen ik het dorp(je) Olivieroa binnenkwam ... Ik hoorde een vrolijk deuntje met trommels en doedelzakken ... de plaatselijke fanfare ( 9 personen ) in uniform liep constant door de kleine straatjes hun typische muziek uit Galicië ( te vergelijken met Keltische ) te spelen, ter gelegenheid van feest van Santiago. Tegen 13u werden een hele reeks vreugdeschoten gelost en kwamen de inwoners, in hun beste "zondagse kledij", opgetut en opgesmukt met de hele familie richting dorpsplein. Je zag die dag geen boeren op het veld of hoorde geen traktorgeluiden ¡¡¡ Dit is hier nog een echte "Hoogdag" ¡¡¡

Ik had reeds de "koestalgeur" waargenomen in ons overig heel nette albergue ... en ja ... er stond een mastodont van een open loopstal naast de albergue. Die lieve mevrouw baat de albergue, eenvoudig eethuis, plaatselijk cafe uit ... en haar man runt de boerderij en helpt 's avonds opdienen.

Toen ik aankwam was de priester de zaterdagavondmis aan het opdragen ... met alle luidsprekers aan ... dus voor de hele omgeving.

s Morgens ben ik vertrokken in de druilerige regen ... deugddoend op je bezweet lichaam. Het werd een rustige wandeling door het agrarisch glooiend landschap ...totdat ik alweer geen pijlen meer zag ... ¡ Ik liet een oudere mevrouw met haar wagen stoppen en vroeg ... de weg naar Compostela ¡ Ze expliceerde "rechtdoor" ...dus ik verder ¡¡¡ Waarschijnlijk dacht die mevrouw dat ik de autosnelweg ging nemen ..... dus alweer een grote lus teveel gemaakt ¡

Via de raad van een andere inwoner ... weer op het juiste pad geraakt ¡ 

Ik begroette heel regelmatig tegenliggers ... een paar honderden tegen het einde van de dag ... bijna allemaal op weg naar Finisterra.

Tussendoor eindelijk eens een terrasje ontdekt in Villaserio, naast de albergue waar G en ik in 2012 overnachtten ... en dan op weg naar Negreira ¡

De markt was er juist afgelopen. Op een rustplaats kwam een jong koppel uit Nederlands Limburg aan mijn tafel zitten ... de eerste keer dat ik mijn eigen moedertaal kon gebruiken ¡

Ik stapte door naar de Ponte de Maceira ... en ging er happen, ... de lekkerste coquilles die ik ooit proefde ¡

Nog een beetje doorgegaan, gepraat met een Engels jong gezin ....en bijna aan de eindmeet voor vandaag ¡

Een jong gastje stak de straat over in mijn richting. Het was een Amerikaan van een evangelische kerk ... die kwam vragen wat ik het meest zou aanraden qua route, bezoekplaatsen ....enz ¡¡¡

Deze keer ben ik gaan slapen in het pension "Casa Riamonte" (heel vriendelijke gastheren) ... in een kamer alleen  ¡ Samen met een Spaans meisje, haar mama en twee Franse pelgrims genoten van het avondmaal, amai ... die mannen konden nogal koken ...ze maakten een stoofschotel klaar ¡

Nog een babbeltje en dan vlug naar bed ... na vele kms stapwerk ¡¡¡

Gr

M

NB  Ik kon dit niet op 26 juli doorsturen ... er was geen pc ter beschikking ¡